Αγαπητή γενιά,
Σκεπτόμενος τις εξελίξεις των τελευταίων ημερών άρχισα να κάνω μια αναδρομή στον παρελθόν. Και διαπίστωσα οτι είμαστε η γενιά των μεγαλύτερων αλλαγών που έχει δει ποτέ η ανθρωπότητα. Καταφέραμε πολλά μέχρι τώρα και είναι λογικό να αναζητούμε την ολοκλήρωση αυτών των αλλαγών. Αυτό που ζούμε σήμερα είναι το τελικό κλείσιμο. Το κύκνειο άσμα μας πριν την ανατολή της νέας εποχής. Και η ευθύνη στα χέρια μας, τεράστια.
Πρέπει να πω οτι είμαι ενθουσιασμένος και πανικοβλημένος ταυτόχρονα. Έχω φτιάξει μια μέθοδο προσωπικής ανάπτυξης που συνδυάζει επιστήμες για να δώσει τα αποτελέσματά της. Μέσα στην κρίση προσπαθώ με ό,τι δυνάμεις έχω να επιβιώσω. Η μελέτη, που δεν σταματάει ποτέ και είναι σε όλα τα επίπεδα, είναι πάνω σε αυτήν την σύνθεση. Ανόμοια στοιχεία του ακαδημαϊκού και εναλλακτικού χώρου σε ένα.
Και αναπάντεχα άρχισα να διαπιστώνω οτι η γενιά μου είναι η πιο fucked up γενιά ever και ταυτόχρονα η πιο δυνατή και εφευρετική…
Η ζωή πριν εμάς.
Παρατηρώ την ζωή των γονιών μου. Ήρεμη, οριζόντια. Με χρόνο για να καταλάβουν τις αλλαγές που γινόντουσαν στο σπίτι, στην κοινωνία, στον κόσμο. Σταθερές ζωές, με έναν σύντροφο. Με ξεκάθαρες επιλογές. Όλα γίνονταν αργά.
Μικρές εκπλήξεις, πολύς χρόνος. Αποταμίευση, χρόνος για οργάνωση των οικονομικών, χρόνος για να κάνεις έρευνα για να αγοράσεις αυτό που πραγματικά θέλεις, στην καλύτερη δυνατή τιμή.
Θυμάμαι να περνάμε από μαγαζί σε μαγαζί για να αγοράσουμε ένα ζευγάρι παπούτσια. Και θυμάμαι την χαρά που έκανα όταν τελικά το είχα!
Πως μεγαλώσαμε…
Όπως λένε οι ειδικοί, η παιδική ηλικία διαμορφώνει τον τρόπο που σκέφτεται ο άνθρωπος.
Οι δικοί μας γονείς μεγαλώσανε χωρίς εγχειρίδια. Για να πειθαρχήσουν οι γονείς τους, τους βάζανε τιμωρία ή τους δέρνανε. Χωρίς τύψεις, χωρίς ενοχές. Όλοι το κάνανε. Και ξαφνικά άρχισαν τα άρθρα, η πληροφόρηση, το σωστό και το λάθος. Στα χέρια των γονιών μας υπήρχε ξεκάθαρος τρόπο μεγαλώματος του παιδιού από ψυχολόγους και ειδικούς.
Το πρόβλημα ήταν οτι ήμασταν η μεταβατική γενιά. Από το ξύλο στην διαπαιδαγώγηση. Και οι γονείς μας κάνανε ότι καλύτερο μπορούσαν σε αυτή την μετάβαση. Αλλά σε εμάς δημιουργήθηκε σύγχυση.
Η κατανάλωση.
Βρισκόμενοι λοιπόν σε μια τεράστια σύγχυση από τα παιδικά μας χρόνια αρχίσαμε να κρίνουμε τους τρελούς γονείς μας, που μια μας χτυπούσαν και μια μας αγκάλιαζαν και επαναστατούσαμε απέναντι τους αγοράζοντας τα πιο ακριβά nike παπούτσια κλέβοντας χρήματα από το πορτοφόλι της γιαγιάς.
Θυμάμαι την ντροπή που δεν είχα ούτε ένα ζευγάρι nike. Είχα strike! Ζωγράφιζα στο πλάι το σήμα της νίκης για να μην νιώθω αποκομμένος από τους συμμαθητές μου. Να νιώθω οτι με αποδέχονται. Ότι είμαι μέρος του συνόλου. Από πότε όμως το strike έγινε η ντροπή ενός αγοριού; Μπορεί να ακούγεται χαζό αλλά έχει τεράστια σημασία.
Ξαφνικά το σωστό ήταν το ακριβό και ΛΑΘΟΣ όλα τα άλλα. Nike, quick silver, ray-ban, coca cola και πάει λέγοντας. Από πίσω μια πανέξυπνη πολυεθνική που κέρδιζε προϋπολογισμούς κρατών σε κάθε αγορά μας.
Ξαφνικά πίναμε Coca Cola και νιώθαμε cool. Καπνίζαμε και ήμασταν mother fuckers. Κλέβαμε και ήμασταν αλήτες. Το πιο ακριβό, το πιο μούρικο. Και η καρδιά ξεχασμένη. Η διαφορετικότητα καταπιεσμένη κάτω από ακριβά υφάσματα και λογότυπα.
Πώς να κάνεις αποταμίευση μέσα σε όλη αυτή την σύγχυση; Μόλις είχαμε χρήματα, τα ξοδεύαμε για να πάρουμε το καλύτερο, το ακόμα πιο ακριβό και να το δείξουμε σε όλους. Να νιώσουν την ταπείνωση. Να νιώσουν μειονεκτικά, όπως μας έκαναν να νιώσουμε εμείς. Καμία αγάπη, καμία αποδοχή. Όλα για τα χρήματα, την εικόνα, την επιφάνεια.
Και για όλα φταίνε οι γονείς. Όλοι θυμωμένοι μαζί τους. Όλοι απομονωμένοι. Καμία λέξη για την αγάπη. Καμία για την αποδοχή.
Το internet
Και ξαφνικά αυτή η απομόνωση αρχίζει να δημιουργεί την τάση για το αντίθετό της. Όσο μόνοι νιώθαμε, τόσο γεννιόταν η τάση για σύνδεση, για αποδοχή. Περίεργο...; Όχι, καθόλου. Είναι η κλασική ανθρώπινη συμπεριφορά. Τραβάμε το εκκρεμές από την μία πλευρά, αναπόφευκτα δημιουργούμε κενό από την άλλη. Κενό που περιμένει κάτι να το γεμίσει.
Το δώρο του internet ήταν μια τεράστια ένωση όλου του πλανήτη χωρίς κρίση. Όλα ήταν αποδεκτά. Όλα ήταν εκεί. Και τα σωστά και τα λάθος. Και σε μια γενιά με σύγχυση στην κρίση της, το internet ήταν και είναι ο παράδεισός της. Όλα επιτρέπονται!
Το κινητό
Και όσο περνούσε ο καιρός τόσο πιο πολύ αποκομμένοι νιώθαμε και ταυτόχρονα τόσο πιο πολύ συνδεδεμένοι ήμασταν.Ξεκινήσαμε την ζωή μας στέλνοντας γράμματα και περιμένοντας να πάει ο κολλητός σπίτι για να του μιλήσουμε ή μας ψάχνανε σε πλατείες οι γονείς μας να δούνε που είμαστε. Τώρα απλά στέλνουν sms ή τσεκάρουν το check in μας στο facebook. Και όλα αυτά βεβαια με το καλύτερο κινητό που κοστίζει πάνω απο 1000€ και το iwatch, το imac και τελικά άι… Και εταιρίες με δισεκατομμύρια.
Μια γενιά μεταβατική. Μια γενιά σε σύγχυση. Μια γενιά που τελικά θα φέρει την τελική ισορροπία.
Και από την άλλη μια γενιά γεμάτη ταπεινωμένα πρόβατα. Που τους δείχνουν τον γκρεμό και με χαρά τρέχουν να πέσουν στο κενό γιατί όποιος πιάσει πάτο θα κερδίσει ένα ακριβό αυτοκίνητο να το κάνει μόστρα ή γυμνασμένους κοιλιακούς. Και κάθε ένα πέσιμο, κάποιος βγάζει δισεκατομμύρια εις βάρος κάποιου άλλου. Και αυτό είναι πλέον το σωστό. Το αποδεκτό. Το γαμάτο.
-Πόσα χρήματα έβγαλες σήμερα;
-Κάτι εκατομμύρια!
-Πώς τα καταφέρνεις ρε;
-Από κάτι μαλάκες σαν εσένα…
– Γαμάτο ρε! Είσαι πολύ έξυπνος!
Πόσο ζώα είμαστε…
Σωστό ή λάθος;
Από μια άλλη οπτική, όλα αυτά είναι απολύτως σωστά. Είναι η ανθρώπινη φύση! Το ίδιο με πριν κάνουμε… Τραβάμε το εκκρεμές από την μια πλευρά και δημιουργούμε το κενό από την άλλη. Και ξαφνικά η αποδοχή και η αγάπη σε θέματα που ήταν taboo… Oι gay έγιναν αποδεκτοί όχι από την παρέα τους αλλά από τα κράτη τους!
Τόση αποδοχή που δεν σοκάρει πια μια γιαγιά σε κάποιο ξεχασμένο χωριό που ίσως να κάνει come out στις άλλες γριούλες στον καφενέ κάτω από το πλάτανο και όλες μαζί να κουνάνε καταφατικά το κεφάλι χαρούμενες που έχουν μια φίλη λεσβία…. Μαγική εποχή!
Και η τελική εναρμόνιση…
Όλα από την ώρα που γεννηθήκαμε βρίσκονται σε σύγχυση και σε χάος. Καταφέραμε να μεταφέρουμε την συνειδητότητά μας από την λογική στο συναίσθημα. Καταφέραμε να ανεβάσουμε δόνηση, σε ένα νέο επίπεδο που όσο και αν φαίνεται περίεργο ισορροπούν.
Οι σχέσεις είναι πιο γρήγορες, ναι, ξεκινάνε και ολοκληρώνονται πιο γρήγορα, ναι. Αλλά παίρνουμε τα μαθήματά μας με άλλη ταχύτητα. Δεν είναι χωρίς ουσία. Είναι απλά γρήγορες. Επικοινωνούμε, όχι όπως παλιά, αλλά με περισσότερη ουσία, αποδεχόμενοι τα θετικά και τα αρνητικά. Παρατηρήστε πως οι ακρότητες εξομαλυνθήκανε σε γενικό πλαίσιο. Πάντα θα υπάρχουν εξαιρέσεις, αλλά γενικά η μετάβαση σχεδόν ολοκληρώθηκε! Μάθαμε να αποδεχόμαστε τα «μη αποδεχτά».
Τα καταφέραμε σε όλα τα επίπεδα εκτός από ένα. Το θέμα της αξίας. Το θέμα της εικόνας και την ουσίας. Εκεί είναι το επόμενο frontier που έχουμε να καλύψουμε.
Όλα όσα χτίσαμε χρειάζεται τώρα να έρθουν σε μια νέα αρμονία. Με διαφορετική δόνηση. Έχουμε να βάλουμε το οικοδόμημα του υπερκαταναλωτισμού σε μια νέα βάση. Τα χρήματα, τις σχέσεις, την ζωή, την αποδοχή, την αγάπη.
Χρειαζόμαστε όπως κάναμε σε όλα τα άλλα πεδία να το κάνουμε και σε αυτό. Μια επανεκκίνηση. Και το βάρος της αλλαγής έρχεται στα χέρια μας.
Το οικονομικό παγκόσμιο Reset είναι κάτι που πρέπει να γίνει. Και η ευθύνη είναι στα χέρια αυτής της ανώμαλης γενιάς γεμάτη αλλαγών, μεταβάσεων και αμφιβόλου ποιότητας επιλογών. Και όμως. Αυτή η γενιά είναι η μόνη σε όλη την ανθρώπινη ιστορία που μπορεί να το πετύχει.
Μην φοβάστε. Είναι χαοτική η νέα μέρα γιατί δεν βασίζεται πάνω στην λογική αλλά στο συναίσθημα. Είμαστε όμως η γενιά που εκπαιδεύτηκε στο χάος. Είναι επανάσταση, ναι. Αλλά μην ξεχνάτε ότι επιβιώσαμε σε όλες τις άλλες αλλαγές.
Ξέρουμε τον τρόπο. Και είναι τώρα η εποχή που πρέπει, αντί να πέσουμε σε κατάθλιψη και να αφεθούμε στην μιζέρια να κάνουμε ακριβώς το αντίθετο. Μέσα στο χάος να φτιάξουμε κάτι νέο, κάτι πανέμορφο. Κάτι Εναρμονισμένο στην νέα ανθρώπινη δόνηση και για μια ακόμα φορά να δώσουμε το Φως σε όλον τον πλανήτη.
Expansion
Και επειδή πάντα αυτά που λέω τα εννοώ, εγώ και η εταιρία μου, η Expansion method θα κάνει ακριβώς αυτό. Τώρα που όλα είναι σε χάος θα τα δώσουμε όλα για όλα. Θα προσφέρουμε ό,τι δεν έχουμε προσφέρει μέχρι τώρα. Θα ανοίξουμε την αγκαλιά μας,θα αποδεχθούμε, θα επιτρέψουμε, θα δημιουργήσουμε. Όταν όλα θα καταρρέουν, εμείς ήδη θα έχουμε αρχίσει να συγκροτούμε έναν νέο,Ενδυναμωμένο άνθρωπο.
Ποιος είναι μαζί μου…;
Αργύρης Στραβελάκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου