Υπάρχουν δύο είδη πλήρους αναθεώρησης της ζωής. Η πρώτη μπορεί να συμβεί κατά τη διάρκεια μιας επιθανάτιας εμπειρίας, αμέσως πριν ή αμέσως μετά το θάνατο. Είναι σαν το τρέιλερ μιας ταινίας.
Η δεύτερη είναι πιο συχνά αυτό που αποκαλείται "η Κρίση", αν και δεν έχει καμία σχέση με αυτό που οι αρχαίοι πίστευαν ως Ημέρα της Κρίσης, όποια και αν είναι.
Είναι η στιγμή κατά την οποία καθόμαστε με τον πνευματικό σκηνοθέτη (οδηγό) μας και ξανακοιτάζουμε τα γεγονότα της ζωής μας στη Γη με λεπτομέρειες, για να δούμε πόσο κοντά φτάσαμε στο συμβόλαιο της ψυχής μας και αναλογιζόμαστε τι θα πρέπει να κάνουμε στην επόμενη φυσική ζωή μας.
Από τη στιγμή που δεν θα έχουμε «επόμενη φυσική ζωή» μετά την Ανάληψη, απλά στρογγυλοποιούμε τις γνώσεις μας εδώ στη Γη με μια, ουσιαστικά, διαδικασία χαμηλότερων διαστάσεων.
"Σε όλους δίνεται μια φευγαλέα ματιά της παρελθούσας ζωής καθώς περνάνε στην ‘άλλη πλευρά’. Μετά θα είναι έτοιμοι να επανεξετάσουν σε βάθος τη ζωή τους και να μάθουν από την εμπειρία, τότε είναι που η επανεξέταση εμφανίζεται σε τμήματα.
Αλλά κατά τη μετάβαση, όλη η ζωή θα αρχίσει να αναβοσβήνει μπροστά σας, όπως ο άνθρωπος που πνίγεται και βλέπει ολόκληρη τη ζωή μπροστά του με ταχύτητα αστραπής. Αυτό ισχύει για όλους τους ανθρώπους. Αλλά μόνον όταν είστε έτοιμοι ναπροχωρήσετε σε βαθύτερη γνώση, θα σας δοθεί με περισσότερες λεπτομέρειες… τότε που η κατανόησή σας θα το επιτρέπει".
Εδώ ο Τ.Ε. Lawrence (Λώρενς της Αραβίας) περιγράφει πώς αναθεωρεί τη ζωή του, μετά που σκοτώθηκε σε ατύχημα με μοτοσικλέτα. Η ταινία είναι σαν να γλιστρά επάνω του, αρχίζει σιγά-σιγά και στη συνέχεια κινείται όλο και πιο γρήγορα.
«Στην αρχή το μυαλό μου ήταν ολότελα απασχολημένο με τη δύσκολη θέση μου [από το ξύπνημα μετά το θάνατο] και το παρελθόν δεν με αφορούσε, αλλά, καθώς περιπλανιόμουν, ένα όραμα έλαμψε σε όλο τον ψυχικό αμφιβληστροειδή μου.
Μια κορδέλα δρόμου, τα αγόρια στα ποδήλατα, το εξοχικό μου και σύντομα αυτές οι μνήμες άρχισαν να συγχωνεύονται σε μια συνεχή σειρά από εμπειρίες του παρελθόντος.
Πολύ σύντομα άρχισα να τρέχω πίσω, κατά μήκος των ετών, όλο και πιο γρήγορα,ανήμπορος να αναστείλω την καταγραφή και υποχρεωμένος να νιώθω και να θυμάμαι το παρελθόν μου καθώς ξετυλιγόταν πίσω στις πρώτες αναμνήσεις της παιδικής μου ηλικίας.
Αναγκάστηκα να σταθώ, καθώς αυτή η χωρίς σταματημό έρευνα έλεγχε το ασυνείδητο της βρεφικής μου ηλικίας, ενώ η συνειδητότητά μου αποχωρούσε τρεμοσβήνοντας. Κατά τη στιγμή της λήθης ένοιωσα ανακούφιση και είχα το χρόνο να σκεφθώ: Αυτό είναι πραγματικά το τέλος».
Ο Philip Gilbert πέθανε σε ένα ατύχημα με το ποδήλατο, ενώ ήταν νέος. Αμέσως μετά,βίωσε τη συντομευμένη ‘κρίση’: «Ήμουν ήρεμος και φωτογραφίες ήρθαν μπροστά μου από τον εαυτό μου ως ένα μικρό αγόρι μ’ εσένα [ο Philip μιλάει με τη μητέρα του] πάντα εκεί, και το δωμάτιό μου με τις παιδικές κουρτίνες του. Αλλά κατά κάποιο τρόπο είδα τα πάντα εκεί, εσένα κι εμένα και όλους τους άλλους ταυτόχρονα.
Μετά βρέθηκα στο σχολείο μου στη Λωζάνη - ήμασταν σε μια βάρκα στη λίμνη της Γενεύης κι εκείνη την ώρα το καπέλο σου έφυγε μακριά. Μετά βρέθηκα στη θάλασσα και σ’ εκείνο το νυχτερινό κέντρο στην Αλεξάνδρεια - σε όλη τη διάρκεια της ζωής μου».
Η πλήρης αναθεώρηση : Η Ταινία
Η δεύτερη πλήρης αναθεώρηση ζωής, που είναι όμοια με ταινία και όχι απόσπασμα,συμβαίνει πολύ αργότερα, αφού είμαστε καλά προσαρμοσμένοι στη ζωή του πνευματικού πεδίου. Αποτελείται από μια μακρά και λεπτομερή εξέταση τωνπραγματικών γεγονότων της ζωής μας από τα Ακασικά Αρχεία, η οποία έχει σχέση μετο σχέδιο, το συμβόλαιο της ψυχής, ή το σχέδιο της ζωής που θέσαμε αρχικά για τους εαυτούς μας. Βλέπουμε πού πετύχαμε τους στόχους μας και πού όχι, και αυτό το κάνουμε συνήθως με έναν οδηγό ή σύμβουλο που μας βοηθάει.
Ο SaLuSa έχει πει γι’ αυτό:
«Δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα όπως το να ξεφύγει κανείς από τα παραπτώματα, αν και μπορεί να έχει διαφύγει την τιμωρία των ανθρώπινων νόμων. Μιλάμε για την επισκόπηση της ζωής σας, όταν η φυσική ζωή σας έχει λήξει, όταν κάθε σκέψη και δράση εξετάζεται με σκοπό να καθοριστεί πόσο έχετε ανακατευτεί ή βλάψει μιαν άλλη ψυχή. Η πρόθεση είναι ο παράγοντας που δείχνει κατά πόσο μπορεί να ήταν τυχαία ή σκόπιμη η πράξη.
Να είστε σίγουροι ότι όταν περνάτε στην άλλη πλευρά και επιστρέφετε στα αστρικά πεδία, θα κατανοήσετε πλήρως όλες τις πτυχές της ζωής σας. Θα επανεξετάσετε τη ζωή σας, και αυτό μπορεί να είναι μια θλιβερή στιγμή, όταν θα ανακαλύπτετε πόσο καλά ή όχι καλά φέρατε εις πέρας το σχέδιο της ζωής σας».
Η περιγραφή του Matthew Ward είναι η καλύτερη που έχω δει, οπότε επιτρέψτε μου να την αναπαράξω:
"Τα Ακασικά Αρχεία περιέχουν πλήρεις, ακριβείς, αξιόπιστες καταγραφές όλων των γεγονότων συμπαντικής ευρύτητας μέσα στους αιώνες και σε Όλο Αυτό που Υπάρχει. Τα Αποτυπώματα Ζωής, που είναι τόσο μοναδικά όσο και τα δακτυλικά σας αποτυπώματα και δεν επιδέχονται αλλοίωσης, αποτελούν τα αρχεία κάθε ψυχής, και κάθε αποτύπωμα ζωής είναι ένα ξεχωριστό αρχείο στα Ακασικά Αρχεία.
Ένα αποτύπωμα ζωής είναι σαν μια δια βίου ταινία, στην οποία δεν παραλείπεται ούτε μια πτυχή ή στιγμή. Οι πληροφορίες που περιέχει, που αυτόματα και ανεξίτηλα είναι τυπωμένες με την μορφή ενέργειας, είναι κάθε σκέψη, κάθε δράση, και οι συνέπειες της κάθε δράσης, καθ 'όλη τη διάρκεια της ζωής του ατόμου.
Κάθε δράση έχει καταχωρηθεί ως η ίδια η πράξη καθώς και η πρόθεση και όλα τα συναισθήματα που συνδέονται με αυτήν. Δεν καταγράφονται μόνο τα συναισθήματα και τα αποτελέσματά του ατόμου για κάθε δράση του, αλλά τα συναισθήματα όλων των ανθρώπων των οποίων οι ζωές έχουν επηρεαστεί από τις εν λόγω ενέργειες.
Όταν η ψυχή (προσωπικότητα) θα έχει πια ανακτήσει σταθερότητα από όλα όσα βίωσε κατά την προηγούμενη ζωή της και έχει τραφεί πνευματικά και ψυχικά, τότε θα έχει πλήρη επίγνωση της συνολικής ψυχής της. Είναι αυτή η αθροιστική ψυχή, με τη συλλογική σοφία και τη γνώση και την πνευματική ανάπτυξη όλων των επιμέρους ζωών κάθε προσωπικότητας, που εξετάζει το αποτύπωμα της τελευταίας ενσάρκωσης.
Κατά τη διαδικασία της αναθεώρησης η ψυχή νιώθει, αισθάνεται ακριβώς όπως έχουν βιώσει τη ζωή της όχι μόνο η ίδια ως άτομο, αλλά και όλοι οι άνθρωποι που επλήγη σαν από κάθε δράση της. Έτσι μπορείτε να δείτε ότι είναι μια αρκετά σημαντική εμπειρία!
Κατά καιρούς, αυτή η ‘κρίση’ μπορεί να είναι επώδυνη, αλλά είναι πάντα εκπαιδευτική και μας βοηθά να ολοκληρώσουμε την πιο πρόσφατη ζωή μας. Μετά από αυτό,μπορούμε να επιλέξουμε να κάνουμε κάποια εργασία από την άλλη πλευρά για να διορθώσουμε κάποια από τα λάθη που έχουμε κάνει.
Αλλά από τη στιγμή που έχουμε πραγματοποιήσει την επανεξέταση και τις διορθωτικές εργασίες, συνήθως απομακρυνόμαστε από τη σύνδεσή μας με την τελευταία ζωή μας.
Για πολλούς ανθρώπους, η ‘κρίση’ λαμβάνει χώρα στο πρώτο υποπεδίο του νοητικού επιπέδου, το οποίο γνωρίζουμε ως πρώτο υποπεδίο της Πέμπτης Διάστασης. Για πολύ λίγους πραγματοποιείται στο αστρικό επίπεδο, το οποίο γνωρίζουμε ως την Τέταρτη Διάσταση.
Μετά την κρίση περνάμε από αυτό που πολλά πνεύματα που επικοινωνούν, αποκαλούν «Δεύτερο Θάνατο». Πολλοί αναγνώστες θα τον συνδέσουν με τη δήλωση του Ιησού περί δεύτερου θανάτου: «Αυτός που θα νικήσει δεν θα τον πειράξει ο δεύτερος θάνατος» (Αποκ. 2:11).
Αυτή η χρήση του όρου δεν είναι ισοδύναμη με την χρήση του πνευματικού όρου.
Ο Ιησούς εννοεί ότι, αν ένα άτομο ξεπεράσει και υπερβεί ("σκοτώσει") το εγώ του, δενθα τον βλάψει ο θάνατος του σώματος. Ο πρώτος θάνατος είναι ο θάνατος του εγώ, ο δεύτερος θάνατος είναι ο σωματικός θάνατος.
Αλλά ο Δεύτερος Θάνατος από την πλευρά της πνευματικής ζωής περιλαμβάνει την αποβολή του αστρικού σώματος, αφήνοντάς μας στο νοητικό σώμα - αυτό που γνωρίζουμε ως ελαφρύ σώμα, ή Merkabah.
Ο Δεύτερος Θάνατος συμβαίνει μετά την ‘κρίση’ και πραγματικά βλέπει την κίνηση του ταξιδιώτη από το πρώτο υποπεδίο του νοητικού πεδίου στο δεύτερο. Αλλά στην πραγματικότητα αυτό ολοκληρώνει την αποχώρηση από το αστρικό, το πρώτο υποπεδίο του νοητικού επιπέδου είναι κάτι σαν προθάλαμος".
Λέγοντας όλα αυτά, όταν ανέβουμε επίπεδο, μετά την Ανάληψή μας (Ascension) θα είμαστε μια εντελώς νέα εξέλιξη της δημιουργίας, γιατί για πρώτη φορά δεν θα πρέπει να αποβάλουμε το σώμα. Θα μετατρέψουμε τα φυσικά μας σώματα - από το να έχουν ως βάση τον άνθρακα θα έχουν κρυσταλλική βάση. Αυτό δεν έχει γίνει ποτέ πριν.
Η πλήρης αναθεώρηση της ζωής ήταν η ευκαιρία με την οποία αξιολογήσαμε πόσο καλά καταφέραμε να εκτελέσουμε τις διατάξεις της σύμβασης της ψυχής μας.
Σχεδιάσαμε το σχέδιο πριν από τη γέννηση σε συνεννόηση με τους πνευματικούς οδηγούς μας. Ανταποκριθήκαμε στις εμπειρίες που μας έφερε η φυσική μας ζωή, τις περισσότερες φορές χωρίς να υποψιαζόμαστε τη διαδικασία μέσα στην οποία «μπλέξαμε». Και μετά είδαμε – στην άλλη πλευρά – κατά πόσο τα καταφέραμε να το ολοκληρώσουμε.
Αυτή η ακολουθία των γεγονότων θα αλλάξει μετά την Ανάληψη. Δεν θα χρειαστεί να αφήσουμε το σώμα, δεν θα χρειαστεί να πεθάνουμε, όπως κάναμε μέχρι τώρα. Όταν θελήσουμε να αλλάξουμε το σώμα μας, θα επιθυμήσουμε για τους εαυτούς μας ένα νέο.
Στο πλαίσιο αυτό, η Ανάληψη αντιπροσωπεύει την moksha ή απελευθέρωση από τον κύκλο της γέννησης και του θανάτου. Τελειώνει το κάρμα και τελειώνει η πρακτική, νομίζω, της πλήρους αναθεώρησης της ζωής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου