Παρατηρώντας την αφθονία - της Suzan Jeffers
Όσο διάστημα δούλευα με τους φτωχούς της Ν. Υόρκης ένιωθα πάντοτε κατάπληξη βλέποντας πόσο πολλή ευγνωμοσύνη είχαν μέσα στην καρδιά τους και πόσο λίγα στον υλικό τομέα. Για ποιο λόγο ένιωθαν άραγε ευγνωμοσύνη;
Ένιωθαν ευγνωμοσύνη επειδή ήταν ζωντανοί, επειδή υπήρχε φαγητό στο τραπέζι τους, επειδή απολάμβαναν τον ήλιο μιας όμορφης μέρας, επειδή είχαν την υγεία τους, τους φίλους τους, την οικογένειά τους κι επειδή ήταν ενεργά μέλη στην κοινότητά τους.
Το ίδιο διάστημα ένιωθα επίσης και κατάπληξη όταν έβλεπα την έλλειψη ευγνωμοσύνης μέσα στις καρδιές εκείνων που στον υλικό τομέα είχαν τόσα πολλά. Αν με ρωτούσατε ποιοι από τους δύο ήταν πιο ευτυχισμένοι θα σας απαντούσα, χωρίς δισταγμό, ότι ήταν οι φτωχοί που ένιωθαν την ευγνωμοσύνη στην καρδιά τους.
Αυτό που θέλω να πω εδώ είναι κάτι πολύ απλό :
"Όταν στρέφεις την προσοχή σου στην αφθονία, τότε η ζωή σου γεμίζει από αισθήματα αφθονίας. Όταν στρέφεις την προσοχή σου στην έλλειψη, τότε η ζωή σου γεμίζει με αισθήματα έλλειψης".
Είναι αλήθεια ότι δεν μπορούμε να αρνηθούμε τον πόνο που νιώθουμε στη ζωή μας. Κάτι τέτοιο βλάπτει τη φυσική και την ψυχική μας υγεία. Αλλά είναι άλλο τόσο σημαντικό το ότι: "Δεν μπορούμε να υπάρξουμε όταν αρνιόμαστε την αφθονία στη ζωή μας".
Αυτό που προτείνω είναι να δημιουργήσεις ένα "βιβλίο αφθονίας" για τον εαυτό σου. Κάθε βράδυ πριν πας στο κρεβάτι κατάγραψε τουλάχιστον 50 θαύματα που σου συνέβησαν την ημέρα αυτή. Κι αν απαντήσεις: "Πενήντα θαύματα, Σούζαν! Με δυσκολία μπορώ να σκεφτώ έστω και τρία"! Τότε είναι ολοφάνερο ότι δεν έχεις καθόλου παρατηρήσει τις ευλογίες που υπάρχουν στη ζωή σου!
Ο σκοπός αυτής της άσκησης είναι να σε βοηθήσω σ' αυτήν την παρατήρηση. Να ορισμένα από αυτά που μπορείς να συμπεριλάβεις στον κατάλογο σου:
· Το αυτοκίνητο μου πήρε μπρος.
· Είμαι ικανός να περπατώ.
· Έχω να φάω.
· Κάποιοςμου έκανε ένα κομπλιμέντο.
· Τα παιδιά μου σήμερα δεν έκαναν καμιά αταξία.
· Ένιωσα τη ζεστασιά του ήλιου στο πρόσωπο μου.
· Μίλησα με έναν από τους καλύτερούς μου φίλους.
· Τα λουλούδια έχουν αρχίσει να ανθίζουν.
· Έχω ζεστό νερό στο ντους μου.
· Αναπνέω!!
· Βγήκε ο ήλιος!! κ.ά.
Δεν είναι ανάγκη αυτά που καταγράφεις στο βιβλίο της αφθονίας σου να ακτινοβολούν υπέρλαμπρα. Είναι μάλιστα καλύτερο να μην είναι έτσι. Να έχεις πάντα στο νου σου ότι αν ψάχνεις μόνο γι' αυτά τα υπέρλαμπρα, τότε ένα μεγάλο μέρος της ζωής σου θα σου φαίνεται μουντό..., κάτι που δε συμβαίνει στην πραγματικότητα! Το να αναπνέεις, για παράδειγμα, δεν είναι κάτι το απίστευτο, κάτι το πολύ αξιοπερίεργο;
Στην αρχή θα χρειάζεσαι πολύ- πολύ χρόνο για να βρίσκεις τους 50 λόγους για τους οποίους μπορείς να νιώθεις ευγνωμοσύνη. Σύντομα όμως όλες αυτές οι ευλογίες θα αρχίσουν να αποτυπώνονται πάνω στο χαρτί. Αυτό θα συμβαίνει επειδή θα αφιερώνεις ένα μέρος της ημέρας σου για να ψάχνεις να βρεις τις ευλογίες στη ζωή σου, ώστε να έχεις υλικό να προσθέσεις στο βιβλίο της αφθονίας σου το βράδυ. Και θα τις βρίσκεις! Τα οφέλη σου είναι ολοφάνερα...
Μόλις αρχίσεις να ψάχνεις για το καλό, τότε η προσοχή σου αυτόματα Θα απομακρύνεται από το κακό... και θα νιώθεις ευλογημένος. Αν μπορέσεις να κάνεις συνήθειά σου να παρατηρείς την αφθονία, τότε η ζωή σου θα μεταμορφωθεί!
Θυμάμαι μια κρύα χειμωνιάτικη μέρα που καθόμουν μαζί με τη μητέρα μου στο καθιστικό του σπιτιού της, λίγους μήνες πριν πεθάνει. Πονούσε πολύ κι αισθανόταν πολύ αδύναμη. Κάποια στιγμή, ενώ εγώ ένιωθα μεγάλη στεναχώρια για το δικό της πόνο, εκείνη με κοίταξε και είπε: "Έξω κάνει κρύο..., είμαι ζεστά και άνετα εδώ μέσα... Η κόρη μου βρίσκεται δίπλα μου... Μερικές φορές είναι κανείς πολύ τυχερός". Ουάου!
Εγώ πρόσεχα τον πόνο της κι εκείνη πρόσεχε τις ευλογίες της....Σ' ευχαριστώ, μαμά, γι' αυτό το θαυμάσιο μάθημα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου