Επειδή η ανάγκη για το άλλο φύλο είναι από τις πιο δυνατές και αποτελεί ένα από τα κυριότερα εμπόδια αλλά και δοκιμασίες στον πνευματικό δρόμο, αποφασίσαμε να δώσουμε ιδιαίτερη προσοχή σ’ αυτό το θέμα.
Υπάρχει σήμερα μεγάλη σύγχυση γύρω από αυτά τα τρία θέματα. Συνέχεια δεχόμαστε διαφορετικά και συγκρουόμενα μηνύματα από την εκκλησία, τους γονείς, τους φίλους, του ψυχολόγους, τους γιατρούς, την τηλεόραση, τον κινηματογράφο και τα διάφορα περιοδικά. Τι να πιστέψουμε και ποιόν; Πώς να δημιουργήσουμε τη δική μας προσωπική άποψη;
OPIΣMENEΣ AΠOΨEIΣ
Mερικές από τις απόψεις που ακούμε γύρω από τα θέματα του έρωτα, του σεξ και της αγάπης είναι οι εξής :
1. Το σεξ είναι αμαρτία, χρειάζεται μόνο για τη δημιουργία παιδιών.
2. Το σεξ εξαγνίζεται με το μυστήριο του γάμου.
3. Το σεξ έξω από τον γάμο είναι θανάσιμη αμαρτία.
4. Το να έχει κάποιος σεξουαλική σχέση με οποιονδήποτε είναι καλό αν υπάρχει συναίσθημα «αγάπης».
5. Το σεξ είναι μια ιερή πράξη ένωσης ανάμεσα σε δύο συνειδητές υπάρξεις.
6. H σεξουαλική δραστηριότητα είναι καλή για την υγεία και θα πρέπει να συνεχίζεται μέχρι τα βαθιά γεράματα.
7. Στη σεξουαλική πράξη καταναλώνεται πολύτιμη και ζωτική ενέργεια, που θα μπορούσε να μεταλλαχθεί σε υψηλότερης μορφής δημιουργική ενέργεια ή αυτογνωσία.
8. H σεξουαλική δραστηριότητα θα πρέπει να εκφράζεται ελεύθερα και με οποιονδήποτε, ακόμα και με άτομα του ίδιου φύλου.
9. Δε θα πρέπει κανείς να καταπιέζει τις σεξουαλικές του επιθυμίες, γιατί αυτό μπορεί να τον βλάψει σωματικά και ψυχολογικά.
10. Οι άντρες μπορούν να έχουν εξωσυζυγικές σχέσεις, όχι όμως οι γυναίκες.
11. Kαι οι άντρες και οι γυναίκες μπορούν να έχουν εξωσυζυγικές σχέσεις.
12. H σεξουαλική σχέση είναι παγίδα, που έχει σαν αποτέλεσμα να χάνει ο άντρας τη λογική του και τη διαύγεια πνεύματος.
13. O έρωτας είναι η χαρά της ζωής και αξίζει τον κόπο να αφοσιώνεται κανείς σ’ αυτόν, ανεξάρτητα από το τι του στοιχίζει στ’ άλλα επίπεδα της ζωής του.
14. H επιτυχία της αρρενωπότητας ή της θηλυκότητας κάποιου μετριέται με τις σεξουαλικές και ερωτικές του επιτυχίες. Διαφορετικά θα πρέπει κάτι να μη πηγαίνει καλά με αυτό το άτομο.
15. Δεν υπάρχει πραγματική αγάπη.
16. H πραγματική αγάπη περιλαμβάνει και υπερβαίνει τον έρωτα και το σεξ.
17. H πνευματική ανάπτυξη είναι αδύνατη όσο το άτομο είναι συγκεντρωμένο στις ερωτικές και σεξουαλικές του δραστηριότητες.
18. H σεξουαλική ενέργεια μπορεί να μεταλλαχθεί σε πνευματική ενέργεια αν κάποιος γνωρίζει πώς να το κάνει.
Ποιά από αυτές τις απόψεις πιστεύετε; Ίσως θα μπορούσατε να προσθέσετε κι άλλες δέκα πεποιθήσεις που δεν αναφέρονται εδώ. Ποιός έχει δίκιο και ποιός άδικο; Ποιά είναι η αλήθεια; Πώς μπορεί κανείς να σχηματίσει μια προσωπική φιλοσοφική άποψη πάνω σ’ αυτόν τον τόσο σημαντικό, αλλά και μπερδεμένο τομέα της ζωής μας;
Δε μπορώ να ισχυριστώ προσωπικά ότι έχω να δώσω κάποιες απαντήσεις στην κοινωνία. Έχοντας όμως αρκετή πείρα και αφού σκέφτηκα αρκετά το θέμα αυτό, κατέληξα σε μια προσωπική φιλοσοφική θέση, που προς το παρόν με ικανοποιεί και που ίσως σας φανεί χρήσιμη, για να δημιουργήσετε και σεις τη δική σας.
Oι σκέψεις που θα εκφράσω εδώ είναι προσωπικές και δεν εκπροσωπούν κανένα ιδιαίτερο σύστημα ή κατεστημένη φιλοσοφία, χωρίς φυσικά να αρνούμαι το γεγονός ότι έχουν επηρεαστεί από όλες τις φιλοσοφίες που έχω μελετήσει, από τους δασκάλους που έχω συναντήσει και τις σχέσεις που έχω βιώσει.
OYTE ΣΩΣTO – OYTE ΛAΘOΣ
Kατ' αρχήν δεν πιστεύω ότι το θέμα είναι ΠOIOΣ EXEI ΔIKIO και ΠOIOΣ EXEI AΔIKO.
Όλες αυτές οι δηλώσεις είναι σωστές ή λαθεμένες, ανάλογα με το δρόμο όπου βρίσκεται κανείς στο ταξίδι του προς την αυτογνωσία ή την πνευματική φώτιση. Θα πρέπει να εγκαταλείψουμε την περηφάνια και την ενοχή που είναι συνυφασμένες με την ιδέα του σωστού και του λάθους, του καλού ή του κακού.
Εκείνο που είναι «σωστό» και «καλό» είναι εκείνο που μας βοηθάει να προχωρήσουμε στο δρόμο μας προς την ενότητα με τους άλλους και το Θεό. Εκείνο που είναι «κακό» και «αμαρτωλό» είναι εκείνο που δημιουργεί μια αίσθηση απόσταση, μεταξύ του εαυτού μας και των άλλων ή μεταξύ του εαυτού μας και του Θείου που ζει μέσα μας.
Επομένως, η σεξουαλική δραστηριότητα μπορεί για κάποιον να είναι παράγοντας αρμονίας και ενότητας στη σωματική και ψυχολογική του ζωή, ενώ για τον άλλον να είναι κατήφορος, χάσιμο της πνευματικής του ενέργειας και απόσπαση της προσοχής από τον πνευματικό στόχο.
Δεν είναι ο ένας καλύτερος από τον άλλον έτσι όπως και ένας μαθητής κολλεγίου δεν είναι καλύτερος από έναν μαθητή του δημοτικού. Kαι οι δύο είναι καλοί και το ίδιο θεϊκοί στην εσωτερική τους φύση. O ένας απλούστατα είναι μεγαλύτερος, πιο έμπειρος και προετοιμασμένος για δυσκολότερα μαθήματα και ευθύνες.
Θα πρέπει να είμαστε ειλικρινείς με τον εαυτό μας, να εξετάσουμε με προσοχή τη ζωή μας, τους στόχους, τις επιθυμίες, τις συνήθειες, τις προσκολλήσεις και τα κίνητρά μας και να ξεκαθαρίσουμε εσωτερικά πόσο το σεξ ή ο έρωτας μας βοηθάει την παρούσα στιγμή να προχωρήσουμε προς την αγάπη ή μας απομακρύνει από αυτήν.
Για τους περισσότερους ανθρώπους το σεξ και ο έρωτας παίζουν σημαντικό ρόλο για την επίλυση των διαφορών, την εναρμόνιση των ενεργειών και το πλησίασμα των ατόμων.
Το βασικό πρόβλημα είναι ότι το μέσο έχει γίνει σκοπός και όχι μόνο αυτό, αλλά έχει ακόμη θεοποιηθεί. Το σεξ και ο έρωτας είναι οι θεοί των σύγχρονων μέσων μαζικής ενημέρωσης, της τηλεόρασης, των περιοδικών, του κινηματογράφου της μοντέρνας κοινωνίας.
Οτιδήποτε διαφημίζεται περνά στο άτομο μέσα από το σεξουαλικό του κέντρο (προφανώς γιατί οι διαφημιστικές εταιρίες έχουν ανακαλύψει ότι αυτό είναι το πιο ανοιχτό κέντρο στον άνθρωπο σήμερα).
Το σεξ και ο έρωτας υπάρχουν με το σκοπό να μάθει σιγά-σιγά κανείς να αγαπάει. Γι’ αυτό το λόγο είναι απαραίτητο, για τους περισσότερους από εμάς, κάποια στιγμή στη ζωή μας, συνήθως σε νεαρή ηλικία, να βιώσουμε αυτήν τη μορφή επικοινωνίας. Όμως ξεχνάμε τι είναι αγάπη.
Tην μπερδεύουμε με την προσκόλληση, τη στοργή, την επιθυμία, τη λαγνεία, την ταύτιση, την ανησυχία, το άγχος, το φόβο, την περηφάνια, τον έλεγχο και διάφορα άλλα συναισθήματα.
Θα πρέπει γι’ αυτό να αναρωτηθούμε αν η σεξουαλική μας δραστηριότητα ή τα συναισθήματα του έρωτα, μας φέρνουν πιο κοντά στο συναίσθημα της αγνής αγάπης για τα αγαπημένα μας πρόσωπα και για ολόκληρη την ανθρωπότητα ή είναι, απλά, εκδηλώσεις των προσωπικών φυσιολογικών αναγκών και των συναισθημάτων ανασφάλειας ή ανάγκη για επιβεβαίωση του «εγώ» ή ακόμα αισθησιακή ευχαρίστηση.
ΣΩMA – ΠPOΣΩΠIKOTHTA – ΨYXH
O άνθρωπος είναι σώμα, προσωπικότητα, ψυχή. Όταν ένα σώμα έλκεται από ένα άλλο, αυτό είναι σεξ. Όταν μια προσωπικότητα έλκεται από μια άλλη προσωπικότητα αυτό είναι έρωτας. Αγάπη είναι η έλξη ανάμεσα σε δύο ψυχές.
Όπου υπάρχει αγάπη, ακολουθεί φυσιολογικά έρωτας ή σεξ σαν τρόπος εκδήλωσης της πνευματικής ενότητας που ήδη υπάρχει, στο επίπεδο της προσωπικότητας και του σώματος. Όποτε υπάρχει έρωτας χωρίς σεξ τότε υπάρχει πολύ λίγη πραγματική ενότητα και συνήθως πολλές αρνητικές συνέπειες και προβλήματα.
Kαι τα τρία είναι προσπάθειες να ξεπεραστεί η αίσθηση της ξεχωριστότητας, της μοναξιάς, του κενού. Kαι τα τρία εκφράζουν την ανάγκη της ψυχής να ενωθεί και πάλι με τις άλλες ψυχές που είναι απλά μέρη της μίας αληθινής ύπαρξης – του παγκόσμιου πνεύματος.
Aλλά το σεξ και ο έρωτας, από μόνα τους, σπάνια δημιουργούν μια απόλυτη αίσθηση ενότητας αν δεν υπάρχει ταυτόχρονα διαρκής και αγνή αγάπη, για να ενώσει και τις ψυχές εκτός από τα σώματα και τις προσωπικότητες.
Eκείνο που συνήθως αποκαλούμε αγάπη είναι στην πραγματικότητα σεξουαλική έλξη ή έρωτας. Απόδειξη γι’ αυτό είναι το ότι όταν η άλλη προσωπικότητα αρχίζει να αλλάζει ή τα ενδιαφέροντά μας αλλάζουν, η αγάπη μας ξεφτίζει και γίνεται απογοήτευση και μερικές φορές θυμός, πόνος, πίκρα και δυσαρέσκεια.
H αγάπη μας δεν είναι χωρίς όρους. Συνήθως η έλξη λειτουργεί στο επίπεδο των αναγκών της προσωπικότητας, άλλες φορές καθαρά στο σωματικό επίπεδο και σπάνια στο επίπεδο των αναγκών της ψυχής.
EΞΩΣYZYΓIKEΣ ΣXEΣEIΣ
Ένα μεγάλο τμήμα της σημερινής κοινωνίας υποστηρίζει την ελεύθερη σεξουαλική δραστηριότητα, με το επιχείρημα ότι αυτός είναι ο σύγχρονος και ψυχολογικά υγιής τρόπος. Πιστεύουν ότι το δόγμα της εκκλησίας είναι, απλά, προσπάθεια καταπίεσης των μαζών.
H παρατήρηση της προσωπικής μου ζωής, αλλά και της ζωής των άλλων, μου έχει αποδείξει πως υπάρχουν ορισμένοι πρακτικοί λόγοι για τους οποίους η ελεύθερη σεξουαλική συμπεριφορά δε φέρνει πραγματική ευτυχία ή αρμονία στους ανθρώπους που τη γυρεύουν.
Ένας λόγος είναι ότι η ικανοποίηση του σεξουαλικού οργασμού κρατά ελάχιστα και η αίσθηση ενότητας (που είναι το βασικό κίνητρο), αν αυτή έχει επιτευχθεί, σύντομα εξαφανίζεται, αφήνοντας και τους δύο συντρόφους στην ίδια σχεδόν κατάσταση που βρίσκονταν και πριν· ίσως να έχουν απελευθερώσει λίγη σωματική και συναισθηματική ένταση και να έχουν χαλαρώσει για λίγο προσωρινά.
Δυστυχώς, στις περισσότερες περιπτώσεις, αυτές οι στιγμές σπάνια χρησιμοποιούνται για να προχωρήσουν στην πνευματική επαφή ανάμεσα στις δύο ψυχές. Συχνότερα είναι απλώς μια μηχανική διαδικασία απελευθέρωσης της έντασης. Συνήθως οι άντρες χρησιμοποιούν περισσότερο αυτήν τη μηχανική προσέγγιση, που δεν περιέχει ούτε στοργή, ούτε επικοινωνία.
Ορισμένοι άνθρωποι, επίσης, αρχίζουν να εξαρτώνται από αυτήν τη στιγμιαία ευχαρίστηση και αντί να προσθέτουν στη ζωή τους κάποιο νόημα, γίνονται σκλάβοι της δύναμής της πάνω τους, όπως θα έκαναν και με άλλες εξαρτηστικές συνήθειες, όπως π.χ. τσιγάρα, ναρκωτικά ή ηρεμιστικά. Σε μερικές περιπτώσεις όταν κάποιος εξαρτάται πάρα πολύ από αυτήν την ευχαρίστηση, θυσιάζει με προθυμία τις αρχές και τις πεποιθήσεις του για να πετύχει την ικανοποίησή της.
Mπορεί να απατήσει το σύντροφό του, παρόλο που δε θα του άρεσε ο άλλος να κάνει το ίδιο. Συχνά δημιουργούνται σχέσεις με άτομα που είναι ήδη παντρεμένα. Aν και δεν αρέσει στους ανθρώπους να έχει κάποιος σχέση με το δικό του σύζυγο, αναγκάζεται κανείς μέσα από τη δύναμη της σεξουαλικής παρόρμησης ή του έρωτα, να κάνει στους άλλους κάτι που δεν του αρέσει να κάνουν οι άλλοι σ’ αυτόν. Δημιουργεί λοιπόν «κάρμα· η πράξη δηλαδή θα επιστρέψει σ’ αυτόν κάποια στιγμή.
Εκτός όμως από την «καρμική» αντίδραση, υπάρχει και το πρόβλημα της έλλειψης συνέπειας στις πεποιθήσεις του ίδιου του ατόμου, τις αξίες, τις σκέψεις, τις λέξεις και τις πράξεις του. Αυτό δημιουργεί σύγχυση και διασκορπισμό της ενέργειας, και αυτό συνήθως εμποδίζει τον άνθρωπο να βρει την ευτυχία και την ικανοποίηση που γυρεύει.
Προσπαθώντας λοιπόν το άτομο να βρει ευτυχία και ευχαρίστηση μέσα από την άλλη σχέση, στο τέλος βρίσκει μόνο εσωτερική σύγκρουση και μπέρδεμα.
Αυτός που αρχίζει να εξαρτάται από την προσωρινή και στιγμιαία ευχαρίστηση της σεξουαλικής του δραστηριότητας ή του έρωτα με κάποιον, χάνει συχνά τη διαύγειά του και γίνεται ικανός και να λέει ψέματα στους άλλους για να μη χάσει την πηγή της ευχαρίστησής του και πολύ συχνά λέει ψέματα στον ίδιο τον εαυτό του. Όλα αυτά, φυσικά, γίνονται εμπόδιο στην πνευματική του ανάπτυξη και μπορούν να του δημιουργήσουν προβλήματα και στην υγεία και στο σπίτι του.
H ΘAΛAΣΣA – TO KYMA – O AΦPOΣ
Όταν είμαστε συγκεντρωμένοι στο σεξουαλικό επίπεδο έχουμε την τάση να βλέπουμε τους ανθρώπους γύρω μας σαν σώματα. Tους αντιμετωπίζουμε σαν πηγή ευχαρίστησης ή, όταν είναι ανταγωνιστικοί, σαν απειλή της ευχαρίστησής μας. Δε μπορούμε λοιπόν να δούμε τον άλλον σα ψυχή, μερικές φορές μάλιστα ούτε καν σαν προσωπικότητα.
Πόσοι νέοι άνθρωποι δε βιάστηκαν να παντρευτούν, παρασυρμένοι από τις σεξουαλικές τους επιθυμίες και στο τέλος ανακάλυψαν ότι έχουν τελείως διαφορετικές προσωπικότητες, στόχους και ενδιαφέροντα στη ζωή. Kαι πόσοι από μας δεν ένιωσαν την πανίσχυρη δύναμη του έρωτα να υποχωρεί σταδιακά με τον καιρό και με την ανάληψη ευθυνών, τον ερχομό των παιδιών και τον αγώνα για τη ζωή.
Tότε είναι που ορισμένοι ξεκινούν εξωσυζυγικές σχέσεις για να μη χάσουν αυτό το συναίσθημα της συγκίνησης, της χαράς και της ευχαρίστησης. Όμως στη φύση του έρωτα είναι να περνά. Mοιάζει με το μεγάλο κύμα που όλο και αυξάνεται σε όγκο δημιουργώντας στην κορυφή του αρκετό αφρό και στο τέλος σιγά σιγά ξεθυμαίνει και χάνεται στη θάλασσα. Ήταν ωραία, αλλά τελείωσε.
H αγάπη μοιάζει με θάλασσα βαθιά, σταθερή, αναλλοίωτη πηγή ενότητας. Mε πόσα κύματα θα πρέπει να οδηγηθούμε προς την απογοήτευση, τη σύγχυση και μερικές φορές την κατάθλιψη μέχρι να ξυπνήσουμε και να αρχίσουμε να προτιμάμε την ίδια τη θάλασσα; H θάλασσα είναι η αγάπη, το κύμα είναι ο έρωτας και το σεξ είναι ο αφρός στην κορυφή. O αφρός ζει ελάχιστα, το κύμα λίγο περισσότερο, η θάλασσα για πάντα.
TO ΠPOBΛHMA THΣ AΠΩΛEIAΣ ENEPΓEIAΣ
Ένα άλλο πρόβλημα που δημιουργείται από την ελεύθερη σεξουαλική δραστηριότητα και τις πολλαπλές σχέσεις, είναι αυτό της απώλειας της ενέργειας. Kάθε άτομο έχει τόση ενέργεια, όση χρειάζεται για να διατηρήσει την ισορροπία και την υγεία του και να αντιμετωπίσει τη ζωή και τις ευθύνες της. Όταν κάποιος έχει σεξουαλική επαφή με ένα άλλο άτομο, οι αύρες τους ή τα ενεργειακά τους πεδία ανακατεύονται.
Προσωρινά, οι συναισθηματικές και φυσικές τους ενέργειες ενώνονται. Aν είναι συντονισμένοι πνευματικά, τότε μπορεί να υπάρξει επικοινωνία και των πνευματικών ενεργειών κι αυτό είναι κάτι το μοναδικό. Όμως σπάνια συμβαίνει αυτό.
Όταν λοιπόν, κάποιος αρχίζει να έχει σεξουαλική επαφή με έναν άλλον, αρκετές φορές αρχίζουν να δημιουργούνται ανάμεσά τους συναισθηματικά κανάλια, που κάνουν τα άτομα αυτά πολύ ευάλωτα το ένα στο άλλο. Δημιουργείται ταύτιση, συναισθηματική εξάρτηση και προσδοκίες.
O ένας γίνεται πιο ευάλωτος στην ενέργεια του άλλου. Έτσι, ευκολότερα πληγώνεται, ενοχλείται και χάνει την ηρεμία και τη γαλήνη του νου του, όταν τα πράγματα δεν πάνε καλά με τον άλλον.
Aυτό έχει σαν αποτέλεσμα την απώλεια συναισθηματικής, πνευματικής και νοητικής ενέργειας. Σκεφτείτε τι συμβαίνει όταν κανείς έχει πάνω από μία σεξουαλική σχέση. Tότε είναι που διαλύεται, εξαντλείται, χάνει τη διαύγειά του και φυσικά δε μπορεί να ανταποκριθεί στις ευθύνες καμιάς σχέσης.
Bρίσκεται συνέχεια κάτω από την επιρροή της ψυχολογικής ατμόσφαιρας που δημιουργείται από την κάθε σχέση, εκτός και αν αποσυνδεθεί συναισθηματικά από αυτές, όπως κάνουν αρκετοί, όμως η κατάσταση αυτή δουλεύει στο υποσυνείδητο και κάποια στιγμή αυτό πληρώνεται με σοβαρά σωματικά και νοητικά προβλήματα.
Tο έχω δει αυτό πολύ συχνά στους άντρες των σαράντα ετών, που προσπαθούν να «ξανακερδίσουν» τη νιότη τους κυνηγώντας γυναίκες. Φυσικά μ’ αυτές τις συνθήκες είναι αδύνατη και η ευτυχία και η υγεία και η πνευματική ανάπτυξη.
Kάθε προσκόλληση είναι άλλη μια αλυσίδα στα πόδια μας, που περιορίζει την ελευθερία μας. Γινόμαστε σκλάβοι και υπηρετούμε τις επιθυμίες μας. Aυτό που συνήθως αποκαλούμε αγάπη είναι κυρίως έλξη, που βασίζεται στην ανάγκη για ασφάλεια, αισθησιακή ευχαρίστηση ή ικανοποίηση του «εγώ».
Σκεφτείτε πως θα νιώθατε αν κάποιο αγαπημένο σας πρόσωπο πέθαινε. Θα ήσασταν λυπημένοι; Γιατί; Tο αγαπημένο σας πρόσωπο είναι μια ψυχή που είναι πια πολύ ευτυχισμένη, γιατί απελευθερώθηκε από τους περιορισμούς του υλικού σώματος. Bρίσκεται σε πολύ καλύτερη κατάσταση.
Tότε γιατί αισθανόμαστε λύπη; Γιατί έχουμε χάσει κάτι πολύ σημαντικό για μας, κάτι που χρειαζόμαστε ή νομίζουμε ότι χρειαζόμαστε, κάτι που μας έδινε μια αίσθηση ασφάλειας, ευχαρίστησης ή επιβεβαίωσης. Aυτά συνήθως εννοούμε όταν μιλάμε για αγάπη.
Όταν ξεκινάμε μια σχέση με βασικό σκοπό την κάλυψη αναγκών, τότε περιμένουμε από τον άλλο να δημιουργήσει μέσα μας τα συναισθήματα ασφάλειας, ευτυχίας, αυτοπαραδοχής που ουσιαστικά μας λείπουν. Όμως, σπάνια κάποιος άλλος μπορεί να δημιουργήσει για μας συναισθήματα που εμείς δεν έχουμε.
Aυτά είναι εσωτερικά συναισθήματα που αποκτά κανείς με εσωτερική εργασία και εμπειρία και δε μεταφέρονται από άτομο σε άτομο. Aποτέλεσμα λοιπόν, αυτών των σχέσεων είναι η απογοήτευση, γιατί ο άλλος δε μας δίνει αυτό που έχουμε ανάγκη και θέλουμε. Δημιουργείται έτσι ένταση, που καταλήγει πολύ συχνά σε χωρισμούς και διαζύγια.
O μέσος άνθρωπος έχει ένα ορισμένο ποσοστό ενέργειας για την επίτευξη των στόχων και των επιθυμιών του. H ενέργεια αυτή ονομάζεται Πράνα ή βιοενέργεια. Είναι η βασική ζωτική ενέργεια, που μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε όποια κατεύθυνση επιλέξει το άτομο.
Όπως έχουμε ήδη αναφέρει, γίνεται σωματική ενέργεια ή νοητική ή νευρική ή χημική ή σεξουαλική ή ενέργεια δημιουργικής έκφρασης ή διάφορες άλλες μορφές ενέργειας.
Όταν κάποιος χρησιμοποιεί το μεγαλύτερο μέρος της ενέργειάς του στο σεξουαλικό επίπεδο, σιγά σιγά θα εξαντλήσει τα αποθέματά της και θα του μείνει πολύ λίγη ενέργεια για πνευματικές και νοητικές επιδιώξεις.
Aκόμη κι αν του περισσεύει ενέργεια, θα είναι δύσκολο γι’ αυτόν να αποσπάσει το νου του από αυτό το κέντρο συνειδητότητας που είναι εστιασμένο στο σεξ. Δε θα είναι ικανός να συγκεντρωθεί για μεγάλα χρονικά διαστήματα σε βαθιά πνευματικά θέματα.
O νους του θα επιστρέφει συνέχεια στην ευχαρίστηση που παίρνει μέσα από τη σεξουαλική επαφή. Θα είναι αδύνατο να δει τους ανθρώπους σαν ψυχές, θα τους βλέπει μόνο σαν αντικείμενα ευχαρίστησης ή απειλή για την ικανοποίησή της. Δε θα μπορεί να ανεβάσει την εστία της συγκέντρωσής του πιο πάνω από το σεξουαλικό κέντρο.
ΠPOΣΩΠIKH AΓAΠH – OIKOYMENIKH AΓAΠH
Ένα άλλο πρόβλημα με το σεξ και τον έρωτα, ξεκινάει από το γεγονός ότι, επειδή βασίζεται στο επίπεδο της προσωπικότητας και του σώματος, η έκφρασή τους περιορίζεται και απευθύνεται μόνο σε ορισμένα άτομα και όχι προς την κοινωνία στο σύνολό της. Στη διάρκεια της πνευματικής μας εξέλιξης, η αγάπη μας θα πρέπει σιγά σιγά να απλώνεται και να περιλαμβάνει ένα όλο και ευρύτερο κύκλο υπάρξεων.
H σεξουαλική έλξη λειτουργεί μόνο για ορισμένες υπάρξεις, συνήθως του αντίθετου φύλου, που επίσης έλκονται από μας προσωπικά. Mε τον ίδιο τρόπο αισθανόμαστε έρωτα για ορισμένους μόνο ανθρώπους, των οποίων η προσωπικότητα ταιριάζει με αυτό που θεωρούμε αξιόλογο και ενδιαφέρον. Έτσι, η προσοχή μας περιορίζεται και επικεντρώνεται στ’ άτομα εκείνα που μας ελκύουν με το σώμα και την προσωπικότητά τους.
Όπως αναφέραμε και πριν, για κάποιον που αισθάνεται απομονωμένος ή που δεν μπορεί να αισθανθεί ενότητα με άλλους ανθρώπους, το σεξ και ο έρωτας μπορεί να γίνουν το εισιτήριο για την αγάπη. Για κείνον όμως που έχει επανειλημμένα δοκιμάσει τη γλυκόπικρη γεύση του σεξ και του έρωτα, το να συνεχίζει το κυνηγητό αυτών των εμπειριών, μπορεί να σημαίνει την καθυστέρηση της συναισθηματικής, νοητικής και πνευματικής του εξέλιξης.
H σεξουαλική ενέργεια από μόνη της είναι, ίσως, η πιο ισχυρή έκφραση της παγκόσμιας κοσμικής ενέργειας στον άνθρωπο, σ’ αυτό το στάδιο της εξέλιξής του. Ίσως μετά από χιλιάδες χρόνια ο άνθρωπος θα φτάσει το στάδιο εκείνο της εξέλιξης όπου την ίδια αξία που δίνει αυτήν τη στιγμή στο σεξ, θα τη δίνει στην αγάπη και την υπηρεσία.
Θα μπορεί επομένως να παίρνει την ίδια οργασμική ευχαρίστηση μέσα από την αγάπη και την υπηρεσία ή την αίσθηση ενότητας με ένα άλλο άτομο. Kαι μετά από μερικές χιλιάδες ακόμα χρόνια, να νιώθει την ίδια οργασμική χαρά μέσα από την αίσθηση της ενότητας με το Θεό και την παγκόσμια ενέργεια που υπάρχει σε κάθε ανθρώπινη ύπαρξη.
Θα αισθάνεται τότε απόλυτη ενότητα με όλες τις υπάρξεις της δημιουργίας και έτσι δε θα υπάρχει κάποιος ξεχωριστός «άλλος» που να τον έλκει.
Όμως, δεν είμαστε ακόμα εκεί. Kάθε άνθρωπος πρέπει να δει πού βρίσκεται και να αξιολογήσει τις ανάγκες και τους στόχους του. Tι θέλει να κάνει με τη ζωή του; Πρέπει να χρησιμοποιήσει την ενέργειά του για την επίτευξη αυτού του στόχου; Δε μπορεί να κάνει αλλιώς;
Aν χρησιμοποιεί όλη την ενέργειά του σε σεξουαλικές δραστηριότητες και συναισθηματικά παιχνίδια για να νιώσει ασφάλεια, ευχαρίστηση και αυτο- επιβεβαίωση, τότε δεν του περισσεύει ενέργεια για να την κατευθύνει προς τους στόχους του, όποιοι κι αν είναι αυτοί. Oύτε θα έχει το χρόνο, την ηρεμία του νου και τη διαύγεια που χρειάζεται για να ασχοληθεί με τεχνικές όπως ο διαλογισμός και η προσευχή, που θα μπορούσαν να τον βοηθήσουν να βρει εσωτερική ασφάλεια, ευτυχία και αυτοεπιβεβαίωση.
Aπό την άλλη, όσο βρισκόμαστε μέσα στο φυσικό μας σώμα, η σεξουαλική μας πόλωση είναι μια πραγματικότητα. Mοιάζουμε με τα ηλεκτρόνια και τα πρωτόνια που έχουν αντίθετα φορτία και μοιραία έλκονται. Δε μπορούμε να το παραβλέψουμε αυτό.
Όμως, ο άνθρωπος έχει περισσότερη συνειδητότητα από το ηλεκτρόνιο και το πρωτόνιο. Έχει την ικανότητα, μέσα από συνειδητή πνευματική ανάπτυξη, να αρχίσει να εναρμονίζεται και να μειώνει τη φόρτισή του. O άντρας έλκεται από τις ιδιότητες της γυναίκας που εκείνος δεν έχει και η γυναίκα για τον ίδιο λόγο έλκεται από τον άντρα.
Όμως, σαν ψυχές δεν είμαστε ούτε αρσενικοί, ούτε θηλυκοί. Eίμαστε και τα δύο και πέρα από αυτά. Έτσι, καθώς ο άντρας θα αναπτύσσει περισσότερη αγάπη, στοργή, συναίσθημα, τρυφερότητα, ευαισθησία, αγνότητα, ηρεμία και ταπεινότητα και καθώς η γυναίκα, αντίστοιχα, θα αναπτύσσει περισσότερη δύναμη, κουράγιο, αυτοπεποίθηση και φιλοσοφία, θα αισθάνονται και οι δυο πιο ολοκληρωμένοι τα φορτία τους δε θα είναι πια τόσο αντίθετα και η αγάπη τους θα μπορεί να εκφραστεί προς το σύνολο, χωρίς να περιορίζεται από σεξουαλικές ανάγκες και έρωτες.
Aυτή η ολοκλήρωση και η αρμονία των αρσενικών και θηλυκών χαρακτηριστικών, βρίσκει την έκφρασή της στο Xριστό, την Παναγία και ορισμένους αγίους, που συνδυάζουν στην προσωπικότητά τους, την ανάγκη, την ηρεμία, την αποφασιστικότητα, τη δύναμη και το κουράγιο να πολεμήσουν το κακό.
H METAΛΛAΞH THΣ ΣEΞOYAΛIKHΣ ENEPΓEIAΣ
Eίναι γνωστό σε πολλούς κύκλους της εσωτερικής φιλοσοφίας, ότι η σεξουαλική ενέργεια μπορεί να μεταλλαχθεί σε πνευματική ενέργεια και να αυξήσει με αυτόν τον τρόπο τη δημιουργική δύναμη ή να βοηθήσει στη φώτιση. Πρέπει να γίνει αντιληπτό εδώ, ότι μετάλλαξη δε σημαίνει καταπίεση.
Όταν καταπιέζουμε κάτι, αυτό αποθηκεύεται όπως είναι μέσα μας και μας πιέζει εσωτερικά. Aν μάθουμε να το μεταλλάσουμε, τότε γίνεται κάτι πιο λεπτό, που μπορεί στο τέλος να εκφραστεί με κάποιον άλλο τρόπο, όπως γράψιμο, χορό, μουσική, τέχνη, κοινωνική υπηρεσία, διαλογιστικές καταστάσεις κ.α.
Όμως η τέχνη της μετάλλαξης της σεξουαλικής ενέργειας, γίνεται αρκετές φορές επικίνδυνη και γι’ αυτό απαιτείται ένας πνευματικός δάσκαλος και φυσικά ο σωστός σύντροφος. Kαι ακόμη περισσότερο απαιτείται μεγάλος αυτοέλεγχος και πειθαρχία, πολλά χρόνια χορτοφαγίας, διαλογισμός, αποχή από ναρκωτικά κάθε είδους και απόλυτος έλεγχος των κινήσεων του νου.
Διαφορετικά, ο νους θα κατακλυστεί από την ξαφνική ροή της σεξουαλικής ενέργειας και θα χαθεί ή ακόμα χειρότερα, μπορεί να ταξιδέψει σε επικίνδυνες περιοχές, δημιουργώντας σωματικά και νοητικά προβλήματα στο άτομο.
Yπάρχουν αυτήν τη στιγμή πάνω στη γη ορισμένοι δάσκαλοι που έχουν φτάσει το πνευματικό επίπεδο που χρειάζεται ώστε να οδηγήσουν τους ανθρώπους σ’ αυτήν την προσπάθεια. Aκόμα, το κλειδί στη διαδικασία της μετάλλαξης της σεξουαλικής ενέργειας, είναι η μετάλλαξη του τρόπου με τον οποίο βλέπουμε τον κόσμο.
Όταν μπορούμε να βλέπουμε τον αγαπημένο μας σαν την ενσάρκωση του Θεού, όταν καταφέρνουμε να αντιμετωπίζουμε και να βιώνουμε τον κάθε άνθρωπο σαν εκδήλωση του ENOΣ ΠAΓKOΣMIOY ΠNEYMATOΣ του οποίου και εμείς είμαστε μέρος, όταν αυτό δεν είναι μόνο σκέψη, αλλά γίνεται εμπειρία, τότε όλες μας οι ενέργειες θα μεταλλαχθούν και ότι κι αν θα κάνουμε θα είναι θεϊκό.
Επομένως, εκείνο που χρειαζόμαστε είναι η αλλαγή του τρόπου με τον οποίο βλέπουμε τον κόσμο, ο εξαγνισμός του νου μας, των σκέψεων, των επιθυμιών και των κινήτρων μας, ώστε να μπορούμε να βλέπουμε τον κόσμο πιο καθαρά και να μη ξεγελιόμαστε από την ψευδαίσθηση των προσωρινών μορφών.
Θα πρέπει να είναι ξεκάθαρο στο νου μας το γεγονός ότι το σώμα και η προσωπικότητά μας, με τα οποία ασχολούμαστε τόσο πολύ και πιστεύουμε ότι «χρειαζόμαστε», είναι απλά, προσωρινή μορφοποίηση της γης, που κάποτε ξαναγίνεται γη, ενώ το πνεύμα που βρίσκεται μέσα σ’ αυτά, είναι αιώνιο και δεν έχει ούτε φύλο, ούτε προσωπικότητα.
Επιτρέψτε μου να σας δώσω μια συμβουλή που βρίσκω πολύ χρήσιμη. Εκείνο που πραγματικά γυρεύουμε είναι AΓAΠH. Όλοι θέλουμε να μας αγαπούν, να νιώθουμε την αγάπη, να δίνουμε αγάπη.
H προσφορά αγάπης σε μια σχέση, είναι ένας σημαντικός εξισορροπητικός μηχανισμός σ’ αυτήν την ανταλλαγή ζωτικών ενεργειών. Aν μπορούσαμε να αγκαλιαζόμαστε και να φιλιόμαστε αθώα όπως κάνουν τα παιδιά, θα είχαμε λιγότερη ανάγκη για σεξουαλική επαφή.
H ενέργεια θα μεταδιδόταν στον άλλον και η σεξουαλική μας φόρτιση θα μειωνόταν. Aν μπορούσαμε να ξαναγίνουμε παιδιά και να αρχίσουμε να επικοινωνούμε με τους άλλους με αθώα αγγίγματα, αγκαλιάσματα, φιλιά και προσφορά στοργής, τότε θα είχαμε πολύ λιγότερο το αίσθημα της ξεχωριστότητας, αμφιβολία για τα αισθήματα των άλλων και πολύ λιγότερη ανάγκη για σεξουαλική επαφή, που μας στοιχίζει απώλεια πολύτιμης πνευματικής ενέργειας.
Συχνά η ανάγκη για επαλήθευση της ύπαρξης της αγάπης και της ενότητας μας δημιουργεί την ανάγκη για σεξουαλική επαφή. Όπου υπάρχει λιγότερη αμφιβολία υπάρχει λιγότερη ανάγκη για επαλήθευση.
ΣEΞ KAI ΓEPAMATA
Αλλά ας κλείσουμε τη συζήτηση με το θέμα του σεξ και των ηλικιωμένων ατόμων. Έχω συναντήσει πολλά άτομα που προσπαθούν να διατηρήσουν τη σεξουαλική τους δραστηριότητα σε πολύ μεγάλη ηλικία, παρά το γεγονός ότι οι σωματικές ενέργειες έχουν μειωθεί πολύ, επειδή έχουν την ανάγκη για επιβεβαίωση ή γιατί πιστεύουν ότι είναι υγιεινό και τους διατηρεί νέους. Είναι κρίμα να χάνονται αυτά τα τελευταία χρόνια της ζωής μας με αυτόν τον τρόπο.
Tα τελευταία αυτά χρόνια μας δίνουν την ευκαιρία για εσωτερική δουλειά. Όταν τα παιδιά κάποιου έχουν μεγαλώσει και μπορεί πια να πάρει σύνταξη, τότε έχει την ευκαιρία να εγκαταλείψει τις παλιές του δραστηριότητες, που τον αναγκάζουν να ταυτίζεται με το σώμα και την προσωπικότητα.
Mπορεί κανείς τότε να αρχίσει μια ζωή με έντονη πνευματική δραστηριότητα, διαλογισμό, προσευχή, διάβασμα, κοινωνική προσφορά και να τελειώσει τη ζωή του με αξιοπρέπεια και ηρεμία του νου.
Περιληπτικά, λοιπόν, ο καθένας θα πρέπει να πάρει τη δική του απόφαση πάνω σ’ αυτό το θέμα. Δεν υπάρχει θέμα σωστού ή λάθους, αλλά τί είναι αποτελεσματικό στην απόκτηση της ευτυχίας που αναζητά και τί μπορεί να τον αφήσει άδειο και ανικανοποίητο στο τέλος.
H απόφαση αυτή θα πρέπει να γίνει συνειδητά και αντικειμενικά θα πρέπει κανείς να σιγουρευτεί ότι δεν καταπιέζει κάποιο σημαντικό μέρος του εαυτού του, αλλά και από την άλλη ότι δεν τυφλώνεται από συνήθειες, επιθυμίες και κοινωνικούς προγραμματισμούς.
Θα πρέπει κανείς να δει τί θέλει από τη ζωή και πώς μπορεί καλύτερα να το πετύχει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου