Η μεγαλύτερη πλάνη όλων των ''διδασκάλων'', όλων των φιλοσοφιών και διδασκαλιών είναι η εμμονή τους στην αναγνώριση και απελευθέρωση του ατόμου από το ΕΓΩ.
Ειδικά η Δύση, με την ανικανότητα της να υποδεχτεί και να αφομοιώσει σε βάθος τις Ανατολικές φιλοσοφίες, αγκάλιασε ιδιαιτέρως αυτή την παρότρυνση που συχνά γίνεται ο στόχος μιας ή και περισσοτέρων ζωών, μέχρις ότου να έρθει εκείνη η στιγμή, η κατάλληλη, που το άτομο θα συνειδητοποιήσει ότι δεν είναι κάτι ξεχωριστό από το ΕΓΩ του.
Ο Εαυτός και το ΕΓΩ είναι το ίδιο πράγμα, ένα και τ’ αυτό. Και ο διαχωρισμός του εαυτού από αυτό που είναι, το ΕΓΩ, δημιουργεί σύγκρουση. Και η σύγκρουση γεννά βία. Μια βία στην χειρότερη μορφή της, μια βία εσωτερική.
Η σύγκρουση εντείνεται και γίνεται όλο και πιο έντονη όσο ο διαχωρισμός γίνεται πιο έντονος. Άρα, όσο πιο πολύ “αποκομμένος” είναι κάποιος από το ΕΓΩ του, τόσο εντονότερα βιώνει την βία μέσα του. Και η εσωτερική βία εκδηλώνεται πάντα με βία εξωτερική, κάποιου είδους, μια χειρονομία, μια λέξη, ένα συναίσθημα.
Το τελευταίο είναι και η χειρότερη έκφραση της, όταν το άτομο σχίζεται από ένα ή περισσότερα συναισθήματα που γεννιούνται από την εσωτερική βια του διαχωρισμού, ή αν προτιμάς της απόρριψης του ΕΓΩ.
Και αν αυτός δεν είναι ο δρόμος της απελευθέρωσης του ατόμου από το ΕΓΩ του, τότε ποιος είναι? Δεν υπάρχει απελευθέρωση από το ΕΓΩ και γι΄ αυτό τον λόγο δεν μπορεί να υπάρξει διαδικασία ή χρόνος για να επιτευχθεί αυτή.
Όσοι αφιερώνετε την ζωή σας σ’ αυτό είναι επειδή απλά φοβάστε την ύστατη και μόνη αλήθεια. Γιατί ο δρόμος για την “απελευθέρωση” από το ΕΓΩ δεν έρχεται μέσα από τον διαχωρισμό αλλά μέσα από την Ένωση. Από την απόλυτη, πρόσεξε τις λέξεις, ΑΠΟΛΥΤΗ παράδοση σ’ αυτό. Έτσι το ΕΓΩ αυτόματα δεν υπάρχει πλέον και στην θέση του υπάρχει μόνο το ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ.
Όταν αγκαλιάσεις ολοκληρωτικά Αυτό που Είσαι και αναγνωρίσεις και αποδεχτείς πλήρως το μεγαλείο της Ύπαρξης Σου, τότε δεν υπάρχει πλέον ΕΓΩ. Τόσο αντιφατικό αλλά τόσο αληθινό. Η απελευθέρωση από το ΕΓΩ επιτυγχάνεται μόνο διαμέσου της απολύτου παραδόσεως σ’ αυτό, δηλαδή βιώνοντας το ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ.
Έτσι δεν χρειάζεται χρόνος, δεν χρειάζεται προσπάθεια γιατί το ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ είναι η φυσική κατάσταση του ανθρώπου. Η “απελευθέρωση” είναι στιγμιαία, όσο διαρκεί η βιωματική συνειδητοποίηση του ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ. Ο πόλεμος ξεκινάει με παράδοση και δεν χύνεται ούτε μια σταγόνα θεϊκής ουσίας.
Και όταν από την κατάσταση διαχωρισμού του ΕΓΩ βρεθείς στην κατάσταση ένωσης του ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ, τότε αλλάζει ο τρόπος που συνδέεσαι με τους ανθρώπους γύρω σου, με τα αντικείμενα, με την Φύση, με το Σύμπαν ολόκληρο, με τον Θεό. Τότε διαπιστώνεις πως τελικά η Αγάπη είναι πολύ παρεξηγημένη έννοια, πως η Αγάπη δεν μπορεί να είναι άλλη από την εσωτερική αγάπη για τον Εαυτό, πως η Αγάπη για όλα τα πλάσματα του Θεού, όποια θέση και αν έχουν στην ζωή σου, θρησκευτική, οικογενειακή, ερωτική ή φιλική, δεν είναι παρά η Αγάπη για το κομμάτι εκείνο το δικό σου που βλέπεις μέσα σ’ αυτά.
Και τότε, μόνο τότε μπορείς να είσαι πραγματικά ελεύθερος από τον μεγαλύτερο δεσμώτη σου, από τον ίδιο σου τον εαυτό, από αυτό που θα ονόμαζες ΕΓΩ.
Μπορεί κάποιους να τους τρομάξει αυτή η προσέγγιση, όμως το ΕΓΩ παραμένει αντικείμενο διαχωρισμού μόνο όσο η κατανόηση του παραμένει ελλιπής. Σαν να βλέπεις δηλαδή μόνο το τέλος μιας ταινίας και να προσπαθείς να σκιαγραφήσεις τους χαρακτήρες.
Μακάρι να μπορούσα να βοηθήσω περισσότερο στον δρόμο για το ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ αλλά είναι μια καθαρά βιωματική εμπειρία. Αν κάποιος σας πει πως να περάσετε από το ΕΓΩ στο ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ, τότε αυτή είναι μια δυσλειτουργική μέθοδος. Η αλλαγή αντίληψης είναι μια εσωτερική λειτουργία που επιτυγχάνεται στην καρδιά και με το φύσημα της Θείας ‘Εμπνευσης.
Η μεγαλύτερη παγίδα λοιπόν είναι οι κάθε είδους “γκουρού” ή “άγιοι” που δομούν ολόκληρες επιμορφωτικές σχολές και εγκλωβίζουν τους “μαθητές” τους στον δρόμο του διαχωρισμού, στον δρόμο του διχασμού, στον δρόμο της σκληρής εσωτερικής βίας, γιατί ό,τι και να κάνεις, το ΕΓΩ είσαι ΕΣΥ και έτσι δεν μπορείς ούτε καν να το έχεις μέσα σου γιατί απλά ΕΙΣΑΙ. Αυτός ο δρόμος της βίας τον μόνο που ωφελεί είναι τον “πνευματικό” εκείνο άνθρωπο που δυναμώνει είτε ενεργειακά είτε υλικά μαζεύοντας τα συντρίμμια των μαθητών του. Δεν υπάρχει διδασκαλία άλλη πέρα από το ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ.
Δεν υπάρχει γνώση άλλη πέρα από το ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ. Γι’ αυτό και η Ανατολή προόδευσε τόσο πολύ στο πέρασμα των αιώνων. Γιατί γεννημένοι στην υλική στέρηση, γεννημένοι με την πεποίθηση του Κάρμα και των μετενσαρκώσεων έχουν την ευκαιρία να βιώσουν ευκολότερα την κατάσταση του ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ, σε αντίθεση με την Δύση, που από τα πρώτα χρόνια κι όλας της ζωής του το παιδί βιώνει τον διαχωρισμό.
Ο Δάσκαλος, ο πραγματικός Δάσκαλος, δεν δείχνει τον δρόμο γιατί το μόνο που θα σου δείξει είναι τον δρόμο ΤΟΥ, ο πραγματικός Δάσκαλος, ΕΙΝΑΙ ο δρόμος και σου δείχνει τον τρόπο να γίνεις και εσύ ο δικός σου.
Πέτρος Χατζηαναστασίου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου