Το να φροντίζουμε (για) τον εαυτό μας σημαίνει μεταξύ άλλων και κάποιες πολύ συγκεκριμένες δραστηριότητες που θα έπρεπε να συμπεριλαμβάνονται στην καθημερινότητά μας. Κάποιες από αυτές αναφέρονται στη λίστα παρακάτω :
1. Να βοηθάμε τους άλλους, να νοιαζόμαστε γι΄αυτούς. Κι όμως ενώ δεν είναι κάτι που κάνουμε άμεσα για μας τους ίδιους, τελικά “επιστρέφει” σε μας ως ανταπόδοση της βοήθειας που έχουμε δώσει. Η αγάπη και η καλοσύνηανταμείβονται με αγάπη και καλοσύνη.
2. Ας αφουγκραζόμαστε την εσωτερική μας φωνή. Βοηθά να συζητάμε με εκείνους που εμπιστευόμαστε κάποιες σκέψεις μας, αλλά είναι πολύ σημαντικό να ακολουθούμε και το ένστικτό μας.
3. Να παρακολουθούμε τις αντοχές που έχουμε σε στρεσογόνες καταστάσεις και να κάνουμε συχνές, μικρές παύσεις ανάπαυλας, προκειμένου να πάρουμε δυνάμεις για να συνεχίσουμε και να γίνουμε παραγωγικότεροι, εναρμονίζοντας τις ενέργειές μας με τους επιδιωκόμενους στόχους.
4. Να παρατηρούμε την ομορφιά στην κάθε στιγμή. Αντί να προσδοκούμε κάτι πολύ μεγάλο να συμβεί - γάμος, παιδιά, προαγωγή…- είναι πολύ σημαντικό να αναζητούμε την ευτυχία στα μικρά, καθημερινά πράγματα. Μια μυρωδάτη, ζεστή κούπα καφέ το πρωί, ένα γευστικότατο, μαγειρεμένο, σπιτικό γεύμα, το να μοιραζόμαστε όμορφες στιγμές μαζί με αγαπημένα πρόσωπα, ένας περίπατος χέρι-χέρι με τον/την αγαπημένη! Όλα αυτά κάνουν τη ζωή πιο γεμάτη.
5. Να αποδεχόμαστε ότι τα πράγματα δεν μπορούν να είναι τέλεια. Η τελειότητα είναι ο εχθρός του καλού. Το να δεχόμαστε τα πράγματα όπως είναι, αποτελεί πρόκληση για όσους θέλουν να βελτιώσουν τον εαυτό τους και τον κόσμο γύρω τους. Αυτό δεν σημαίνει συμβιβασμό με τη μετριότητα αλλά αξιολόγηση και των πραγμάτων ακόμη κι αν απέχουν από την τελειότητα.
6. Να δουλεύουμε καθημερινά προκειμένου να πετύχουμε τους στόχους μας, σκεπτόμενοι ότι το μακρύ ταξίδι ξεκινά από το πρώτο βήμα. Όποιο κι αν είναι το όνειρο, καθημερινά μικρά και λογικά βήματα, μπορούν να μας φέρουν ακόμη πιο κοντά! Όσο πιο πολύ προσπαθούμε τόσο περισσότερες είναι οι πιθανότητες επιτυχίες. Χρειάζεται αφοσίωση για να επιτευχθεί ο στόχος.
7. Να είμαστε πιο εκδηλωτικοί ως προς τα συναισθήματά μας. Είναι σημαντικό να μιλάμε για το πώς νιώθουμε σε εκείνους που νιώθουμε κοντά μας. Να τους επιτρέπουμε να μας ακούσουν. Αυτό είναι το πρώτο βήμα για να αρχίσουμε να νιώθουμε καλύτερα.
8. Να αναλαμβάνουμε την ευθύνη και τον έλεγχο της ζωής μας. Διαφορετικά κάποιος άλλος ή κάποιοι άλλοι θα αποφασίζουν για μας και σταδιακά θα γίνουμε δέσμιοι των δικών τους πιστεύω. Όλοι αντιμετωπίζουν δυσκολίες. Συνεπώς πρέπει να αναλαμβάνουμε δράση για τις δικές μας και να αναζητούμε τρόπους να ξεπεράσουμε τις δυσκολίες.
9. Να φροντίζουμε τις σημαντικές σχέσεις. Είναι πολύ σημαντικό τόσο για εμάς όσο και για εκείνους που θεωρούμε σημαντικούς να το γνωρίζουν αυτό, να το ακούνε από μας.
10. Να συγκεντρωνόμαστε σε εκείνα που μπορούμε να ελέγξουμε. Δεν μπορούμε να αλλάξουμε τα πάντα αλλά κάποια έχουμε τη δυνατότητα να τα τροποποιήσουμε. Ας επενδύουμε την προσπάθειά μας σε εκείνα.
11. Να εστιάζουμε στα πιθανά θετικά αποτελέσματα. Το μυαλό πρέπει να πιστέψει ότι κάτι μπορεί να επιτευχθεί. Οι θετικές σκέψεις και τα θετικά συναισθήματα πρέπει να υπερτερούν των αρνητικών, όσο κι αν οι συνθήκες μπορεί να δείχνουν δύσκολες. Από μας εξαρτάται ο τρόπος που αντιδρούμε απέναντι στα πράγματα και τις δυσκολίες.
12. Να αναλογιζόμαστε πόσα έχουμε τώρα, στο παρόν, σε σχέση με κάποιους, πολλούς άλλους, που αντιμετωπίζουν αντιξοότητες που είναι εξαιρετικά δύσκολες.
13. Να περνάμε χρόνο με τους σωστούς ανθρώπους, με εκείνους που απολαμβάνουμε και οι οποίοι μας εκτιμούν και μας ενθαρρύνουν να γίνουμε ακόμη καλύτεροι, χωρίς ανταλλάγματα.
14. Να αντιμετωπίζουμε τα προβλήματα. Ο τρόπους που τα χειριζόμαστε μας καθορίζει, δεν μας καθορίζουν τα προβλήματα. Μικρά σταθερά βήματα προς τη σωστή κατεύθυνση και κάποια στιγμή θα έχουμε διανύσει χιλιόμετρα!
15. Να είμαστε ειλικρινείς με τον εαυτό μας, για το τι είναι σωστό και τι όχι, τι χρειάζεται να αλλάξει, τι επιδιώκουμε να πετύχουμε, ποιοι θέλουμε να γίνουμε. Αυτό βοηθά στο να έχουμε μια πιο ξεκάθαρη εικόνα του πού βρισκόμαστε και προς τα πού βαδίζουμε, άρα και ποια είναι τα αναγκαία εφόδια για να “τερματίσουμε”.
16. Να θεωρούμε την ευτυχία μας προτεραιότητα. Οι ανάγκες μας είναι σημαντικές και αυτό δεν σημαίνει ότι είμαστε εγωιστές και δεν ενδιαφερόμαστε για τους άλλους. Το αντίθετο, μπορούν να συμβαίνουν ταυτόχρονα και τα δύο.
17. Να είμαστε ο εαυτός μας, ξεκάθαρα και ανεπιτήδευτα. Το να προσποιούμαστε ότι είμαστε κάποιοι άλλοι είναι χάσιμο πολύτιμου χρόνου.
18. Να ζούμε και να παρατηρούμε το παρόν, αυτό που συμβαίνει αυτή τη στιγμή. Να μην σκεφτόμαστε τι έγινε ή δεν έγινε στο παρελθόν ή τι θα συμβεί στο μέλλον. Να εκτιμούμε την ομορφιά του παρόντος.
19. Να μαθαίνουμε από τα λάθη μας. Αυτή η γνώση είναι πολύτιμη. Τα λάθη επιτρέπονται. Όταν δεν γίνονται λάθη, τότε μάλλον η προσπάθεια δεν είναι σοβαρή ή τελικά δεν μάθαμε κάτι και δεν προχωράμε. Τα μεγαλύτερα επιτεύγματα έρχονται μετά από κάποια σοβαρά λάθη.
20. Να είμαστε ευγενικοί με τον εαυτό μας. Ο τρόπος που φερόμαστε στον εαυτό μας καθορίζει και το πώς μας φέρονται οι άλλοι. Αν δεν αγαπάμε τον εαυτό μας δεν θα μας αγαπούν ούτε οι άλλοι.
21. Να απολαμβάνουμε όσα έχουμε. Οι περισσότεροι νομίζουμε ότι θα είμαστε καλύτερα κάποια στιγμή στο μέλλον, μετά από μια προαγωγή, ή αφού αποκτήσουμε το εξοχικό δίπλα στη θάλασσα…Δυστυχώς αυτά θέλουν χρόνο και ενδεχομένως, όταν φτάσουμε εκεί, να έχουμε ήδη κάτι άλλο στο μυαλό μας. Έτσι θα καταλήξουμε να σπαταλήσουμε τη ζωή μας προσδοκώντας κάτι και αδυνατώντας να απολαύσουμε αυτό που ήδη έχουμε.
22. Να γίνουμε δημιουργοί της ευτυχίας μας και να μην περιμένουμε τους άλλους να μας κάνουν ευτυχισμένους.
23. Να κυνηγήσουμε τα όνειρά μας. Ποτέ δεν θα είμαστε απόλυτα σίγουροι ότι θα πετύχουμε εκείνο που ονειρευόμαστε. Τις περισσότερες φορές όμως αξίζει να ρισκάρουμε ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα. Είτε θα πετύχουμε είτε θα έχουμε μάθει κάτι χρήσιμο.
24. Να πιστεύουμε ότι είμαστε έτοιμοι για το επόμενο βήμα.Και είμαστε πραγματικά πανέτοιμοι για το επόμενο, ρεαλιστικό βήμα. Άρα ας εκμεταλλευτούμε τις ευκαιρίες ως δώρα που μας βοηθούν να εξελιχθούμε.
25. Να δημιουργούμε σχέσεις για τους σωστούς λόγους. Οι σχέσεις μας με τους άλλους αντανακλούν εκείνο που είμαστε και οι ίδιοι. Να επιλέγουμε για φίλους εκείνους για τους οποίους είμαστε περήφανοι και τους θαυμάζουμε, που μας δείχνουν ενδιαφέρον και σεβασμό, που είναι ανταποδίδουν τη γενναιοδωρία μας.
26. Να δίνουμε σε όσους γνωρίζουμε την ευκαιρία να μας πλησιάσουν. Ίσως ακούγεται σκληρό αλλά οι άνθρωποι αλλάζουν και άρα δεν μπορούμε να έχουμε επ’ αόριστον τους ίδιους φίλους. Κάποιες σχέσεις ξεθωριάζουν και άλλες παίρνουν τη θέση τους. Να είμαστε έτοιμοι να μάθουμε από καινούριους ανθρώπους που συναντούμε, οι οποίοι ίσως αλλάξουν τη ζωή μας για πάντα.
27. Να είμαστε ανταγωνιστικοί με τον εαυτό μας, ώστε να γινόμαστε καλύτεροι, να μας εμπνέουν οι άλλοι, να τους εκτιμούμε και να μαθαίνουμε απ’ αυτούς, αλλά όχι να τους ανταγωνιζόμαστε. Να επιδιώκουμε να ξεπεράσουμε τα προσωπικά μας ρεκόρ.
28. Να χαιρόμαστε με τις νίκες των άλλων γύρω μας, να παρατηρούμε όσα μας αρέσουν σ’ εκείνους και να αναγνωρίζουμε την αξία τους. Αυτό μας δίνει εσωτερική ηρεμία και επειδή ρόδα είναι και γυρίζει, σύντομα και οι άλλοι θα χαίρονται με τις δικές μας νίκες!
29. Να αναζητούμε την ελπίδα και την αισιοδοξία μέσα στις αντιξοότητες. Να θυμόμαστε ότι μέσα από τις δυσκολίες γινόμαστε καλύτεροι. Σ’ αυτό βοηθά αν αναλογιζόμαστε όσα έχουμε και όχι εκείνα που δεν έχουμε.
30. Να συγχωρούμε. Και τον εαυτό μας και τους άλλους. Όλοι έχουμε πονέσει είτε από τις δικές μας επιλογές είτε από τις επιλογές των άλλων. Το να ξαναζούμε το τραύμα και να μην το αφήνουμε πίσω μας δεν έχει νόημα. Συγχωρώ σημαίνει αφήνω πίσω εκείνο που με πόνεσε, μαθαίνω και προχωρώ στη ζωή μου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου