Δεν είναι δύσκολο να εξομοιώσουμε την πνευματική με την φυσική μας Ζωή. Είναι ακριβώς το ίδιο πράγμα...
Ίσως μας είναι δύσκολο τώρα να το αντιληφθούμε, ότι δεν χρειάζεται να κάνουμε διαφορετικά πράγματα για τον Δρόμο μας, απ' ότι για την Ζωή μας, γιατί τα δύο αυτά είναι Ένα...
Αν έγιναν δύο, είναι γιατί η Ζωή γέμισε με "τεχνητές" ποιότητες και αξίες, εντελώς διαφορετικές από τις αυθεντικές...
Αφήσαμε πολύ εύκολα την ερμηνεία αυτής της βαθύτερης Παρουσίας μέσα μας, στην επιφάνεια και στο «φαίνεσθε»
Η Καλοσύνη δεν είναι ποιότητα...Είναι Ουσία του Σύμπαντος, είναι από μόνη της Νοημοσύνη και το μόνο που χρειάζεται να κάνει ένας άνθρωπος είναι να συνδεθεί ξανά μαζί της...Μετά όλα είναι πιο απλά...
Τα πάντα στο Σύμπαν του Ανθρώπου εστιάζονται στην Ελεύθερη Βούληση...τόσο πολύ ελεύθερος είναι, που μπορεί να επιλέγει κάθε στιγμή αυτό που θέλει και να το κάνει...Εκείνο που ο άνθρωπος δεν μπορεί να αντέξει όμως είναι οι συνέπειες αυτής της Ελεύθερης Βούλησής του...
Η επανασύνδεση με το αρμονικό μέσα μας, δεν έχει να κάνει με πόλεμο ή με ειρήνη, αλλά έχει να κάνει μόνο με το πως διαχειριζόμαστε αυτήν την Ελευθερία μας…
Κάποιοι απλά επιλέγουν να θεραπεύουν την δυσαρμονία με «τεχνικές», κάποιοι απλά επιλέγουν να θεραπεύουν την δυσαρμονία με μια ανοιχτή καρδιά…
Το κέντρο απλά διαφοροποιείται και έτσι διαφοροποιείται και η Ελεύθερη Βούληση…Γιατί όταν η Καρδιά επιλέγει με Σοφία, παίρνει και τις ευθύνες των επιλογών της.
Ενώ το στομάχι επιλέγει, δίνοντας πάντα την ευθύνη στους άλλους…
Κανείς δεν είναι καλός ή κακός…Μπορεί όμως να είναι αποσυνδεδεμένος από την Ουσιώδη του Φύση…Όλοι είναι ελεύθεροι ως προς αυτό και δεν χωράει επίκριση σε κάτι που ανήκει σε όλους μας σαν δικαίωμα…
Εξαρτάται πάντα από την αντιμετώπιση των συνεπειών των Νόμων της Ύπαρξής μας…
Κάποιοι στέκονται με θάρρος μπροστά τους, με απεριόριστη Αγάπη για να τους εκπληρώσουν, κάποιοι νομίζουν ότι ο θεός βρέχει συνέπειες και ανοίγουν την ομπρέλα…
Όλοι όμως είναι Ελεύθεροι…όλοι ανεξαιρέτως!
Οι τάσεις μας είναι να ξαναβρούμε την αρχική Αρμονία…
Και γι’ αυτό ίσως χρειαστεί και να «πεθάνουμε»…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου