Σε ένα κόσμο όπου τη γυναίκα τη βλέπουν παραδοσιακά σαν τη γυναίκα κάποιου, σαν μητέρα, κόρη ή αδερφή, γιατί θα έπρεπε να διαλέξει να ακολουθήσει ένα πνευματικό μονοπάτι?
Ίσως επειδή βαθιά μέσα της, η κάθε γυναίκα λαχταρά να "είναι" κάποια από μόνη της, με πλήρη συνείδηση του εαυτού της, με αυτοπεποίθηση και έλεγχο. Όταν μιλάμε για πνευματική δύναμη, στην πραγματικότητα αναφερόμαστε στην αρχική δύναμη του εαυτού για πληρότητα και ανεξαρτησία, για την ελευθερία από το δίχτυ της κυριαρχίας και της καταπίεσης, για την ελευθερία από την ανάγκη του να υπάρχουμε για να εξυπηρετούμε κάποιον άλλο.
Για τα τελευταία τουλάχιστον δύο χιλιάδες χρόνια, οι γυναίκες δεν είχαν αξιοποιήσει πλήρως την πνευματική τους δύναμη. Αντιθέτως, η άποψη της "θηλυκότητας" είχε κυρίως συμβολικές μορφές, όπως την Παρθένο Μαρία, τις αγνές παρθένες, τις θεότητες της Γης και τις Shakti Devis. Από την άλλη πλευρά, οι γυναίκες έχουνε θέσει τη βάση και έχουν λατρευτεί για την αγνότητα και τη γονιμότητα.
Παρόλα αυτά, έχουν αποκλειστεί από θρησκευτικές πρακτικές και τους έχει απαγορευτεί ακόμα και στις μέρες μας η είσοδος σε πολλούς θρησκευτικούς ή λατρευτικούς τόπους.
Εξυψωμένες ή κατακριμένες, αθώες ή καταδικασμένες σε θάνατο, το βασικό πρόβλημα που οι γυναίκες αντιμετώπισαν, είναι ότι δεν αντιμετωπίστηκαν ποτέ ως ίσες με τους άνδρες, είτε ως πνευματικοί αρχηγοί, είτε ως πνευματικοί αναζητητές. Αυτή η έλλειψη ισότητας, πηγάζει όχι μόνο στα συστήματα της κοινωνιολογίας και του πολιτισμού, αλλά πιο συγκεκριμένα στα πλαίσια της συνειδητότητας πάνω στην οποία η πνευματικότητα και η συμπεριφορά τελικά βασίζονται.
Οι γυναίκες ως Πνευματικοί Ηγέτες
Οι γυναίκες γίνονται πνευματικοί ηγέτες όταν αναγνωρίζουν πως διαθέτουν την ικανότητα, τις απαραίτητες ιδιότητες, και όταν βλέπουν τη σπουδαιότητα που βρίσκεται μέσα στον εαυτό. Οι γυναικείες ποιότητες όπως της αγάπης, της υπομονής, της συμπόνιας, της κατανόησης και της ταπεινότητας, είναι ηγετικές ποιότητες.
Είναι επίσης απαραίτητες για πνευματική πρόοδο, λόγω του ότι χωρίς αυτές θα ήταν αδύνατο να πετύχουμε κοντινότητα με το Θεό και αυτογνωσία. Κάθε ανθρώπινο ον κατέχει αυτές τις ιδιότητες, αλλά για τις γυναίκες είναι πιο εύκολο να τις αντλήσουν με ένα φυσικό τρόπο, σε συνδυασμό με μία προφανή αίσθηση πειθαρχίας και τάξης. Ένας αληθινός ηγέτης διευθύνει με το παράδειγμά του.
Οι γυναίκες γνωρίζουν πώς να υπηρετούν και πώς να δίνουν. Συχνά η έννοια της υπηρεσίας ή του να βάζω τους άλλους μπροστά θεωρείται σημάδι αδυναμίας ή έλλειψη σθένους. Στην πραγματικότητα είναι το εντελώς αντίθετο. Η ικανότητα να υποκλίνομαι στους άλλους με αληθινή ταπεινότητα είναι το σημάδι της γενναιότητας μιας ψυχής που έχει κατακτήσει τον εγωισμό.
Παρόλα αυτά, αυτή η ποιότητα του να δίνω στους άλλους πρέπει να είναι ισορροπημένη με άλλες ποιότητες, όπως το κουράγιο, η αποφασιστικότητα, η καθαρή σκέψη και ο αυτοσεβασμός. Πολύ συχνά, οι γυναίκες έχουν την τάση να δίνουν στους άλλους και να παραμελούν τις δικές τους πνευματικές ανάγκες.
Αυτός είναι ένας από τους κυριότερους λόγους που οι γυναίκες εξαντλούνται και έχουν έλλειψη πνευματικής δύναμης. Το θεμέλιο για την αξίωση πνευματικής ηγεσίας, είναι μία αλλαγή στη συνειδητότητα.
Η υπερνίκηση των τεράστιων σωματικών, θρησκευτικών και κοινωνικών εμποδίων που είχαν αποτρέψει τις γυναίκες από την πνευματική ηγεσία, μπορεί να επιτευχθεί μόνο με την ανάπτυξη του αυτοσεβασμού.
Η ποιότητα του αυτοσεβασμού έρχεται από τη γνώση και την εμπειρία του αιώνιου εαυτού που είναι πέρα από κοινωνική, πολιτιστική ή σωματική ταυτότητα. Ο αιώνιος εαυτός ή ψυχή είναι αγνός, γαλήνιος και πλήρης με θεϊκές και πνευματικές ποιότητες.
Όταν οι γυναίκες αγγίζουν αυτόν τον εσωτερικό, αιώνιο πυρήνα, γεμίζουν κουράγιο να παίξουν το ρόλο για τον οποίο είναι ικανές να παίξουν.
Πνευματική δύναμη είναι μία έκφραση των έμφυτων ποιοτήτων του πνεύματος, που δεν έχουν να κάνουν με το φύλο ή τους σωματικούς περιορισμούς. Αισθήματα εξουσίας ή καταπίεσης εμφανίζονται όταν υπάρχουν αισθήματα ανωτερότητας ή κατωτερότητας.
Αισθήματα ισότητας εκδηλώνονται όταν υπάρχει η συνειδητότητα του πνεύματος ή της ψυχής. Αυτά τα αισθήματα και οι διαθέσεις εκφράζονται στις πράξεις με θετικά αποτελέσματα.
Οι γυναίκες απέχουν πολύ ακόμα από το να απολαμβάνουν θέσεις πνευματικής ηγεσίας και η κοινωνία ακόμη δε συμφωνεί πλήρως με την ιδέα ότι οι γυναίκες είναι καλοί πνευματικοί ηγέτες. Η κοινωνία δε θα αλλάξει μέχρι κάποιος, είτε ατομικά είτε ομαδικά, σπάσει την παράδοση και θέσει ένα νέο μοντέλο ρόλου. Αυτή εν μέρει ήταν η σκέψη πίσω από το έργο του Brahma Baba, του ιδρυτή του Παγκόσμιου Πνευματικού Πανεπιστημίου Brahma Kumaris.
Sudesh Didi
Brahma Kumaris
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου