Ήρθε η ώρα στην σχέση σας, που αρχίσατε να αναρωτιέστε για το που πάει ....; Μήπως νιώσατε κάποιες αλλαγές, που σας ανησυχούν περισσότερο από ποτέ ....; Την σχέση ανάμεσα σε δύο ανθρώπους είναι καλό να την εξετάζουμε εξατομικευμένα, γιατί ο κάθε άνθρωπος και συνδυασμός αυτών είναι μοναδικός !
Σε γενικές γραμμές, όμως, θα αναφέρω στην συνέχεια ως ειδικός από την κλινική μου εμπειρία κάποια σημάδια, τα οποία όλα μαζί, είτε το καθένα από μόνο του, έχει να μας προβληματίσει για την πορεία των συντροφικών συναισθημάτων. Ποια είναι αυτά;
"Δεν θέλω να περνάω χρόνο αρκετό με τον/την σύντροφο". Είναι απόλυτα φυσιολογικό και θεμιτό, να μην αναπτύσσουμε με τους συντρόφους μας συμβιωτικές σχέσεις, όπου ο ένας να πνίγει τον άλλο. Εάν, όμως, χαθεί η επιθυμία για το "από κοντά" ..... χάνεται σιγά σιγά και η ουσία της σχέσης.
"Μαζί του/της δεν έχω την διάθεση να διασκεδάσω και να κάνω πράγματα. Προτιμώ αυτά να τα κάνω με τους φίλους μου". Εάν αρχίσει να φθίνει η επιθυμία και η ανάγκη να χαιρόμαστε την καθημερινότητα μας με τον/την σύντροφο .... αυτό σημαίνει, ότι "μπουχτίσαμε", ότι δεν μας ταιριάζει και πάνω απ' όλα δεν περνάμε καλά μαζί του/της.
"Έχουμε πολύ καιρό να κάνουμε έρωτα και γενικά δεν αγγιζόμαστε, όπως παλιά". Η φυσιολογική συχνότητα, που ένα ζευγάρι έρχεται σε σεξουαλική επαφή, είναι σχετική και κάτι που συναποφασίζεται από τα μέλη της σχέσης.
Όταν, όμως, δεν υπάρχει καθόλου επαφή ή πολύ σπάνια, ενώ ατομικά ο καθένας έχει όρεξη και σεξουαλική διέγερση γενικά και αόριστα, αυτό υποδηλώνει ότι δεν υπάρχει σεξουαλική επιθυμία για τον/την σύντροφο.
"Με εκνευρίζουν τα πάντα στον άλλο". Δεν γίνεται να έχουμε επιλέξει τον/την συγκεκριμένη σύντροφο να μπει στη ζωή μας και παράλληλα να μας εκνευρίζει τρομερά ο χαρακτήρας και η συμπεριφορά του/της.
Εάν δεν έχει προκύψει κάτι συγκεκριμένο και δομημένο, μάλλον δεν μπορούμε να τον/την αποδεχθούμε, άσχετα αν πιέσαμε τον εαυτό μας να το κάνει στην αρχή. Δεν αλλάζουν τόσο εύκολα οι άνθρωποι .... εμείς μάλλον δεν τους είχαμε "δει καθαρά" ....!!
"Δεν μοιράζομαι πολλά μαζί του/της. Προτιμώ να τα κρατάω για τον εαυτό μου ή να τα συζητήσω με τους φίλους μου". Είναι απόλυτα φυσιολογικό να έχουμε την ανάγκη να κρατάμε κάποια πράγματα για εμάς.
Δεν ακούγεται, όμως, συντροφικό να μην μιλάμε καθόλου με τον/την σύντροφο μας. Δεν είναι φυσιολογικό να ξέρει τα πάντα για εμάς η/ο κολλητός μας και ο "άνθρωπος μας" να μην ξέρει τίποτα. Μήπως δεν του έχουμε εμπιστοσύνη και δεν του δίνουμε την αξία, που αναλογεί για τον ρόλο του/της;
"Δεν με κάνει να γελάω". Είναι πολύ σημαντικό να υπάρχει γέλιο και χαρά μέσα στη σχέση. Εάν δεν σας προσφέρει τέτοιες στιγμές ο/η σύντροφος, αλλά αντιθέτως σας ρίχνει την ψυχολογία, εάν δεν έχει προκύψει κάποιο συγκεκριμένο συμβάν που να το αιτιολογεί, μάλλον δεν βρίσκετε στο "έτερον ήμισυ" ενδιαφέρον και κίνητρο καλοπέρασης.
"Δεν με ενδιαφέρει η εμφάνιση μου, αν θα του/της αρέσω". Το να προσέχουμε με ισορροπία τον εαυτό μας είναι μόνο καλό για εμάς τους ίδιους και για τον/την σύντροφο. Αυτό σημαίνει, ότι θέλουμε να μας αντικρίζει ο άλλος/η άλλη με καμάρι και να προσπαθούμε να καλλιεργούμε τον έρωτα. Είναι ανησυχητικό το να μην μας νοιάζει, αν θα μας αντικρίζει με λαχτάρα και πάθος.
"Μου έρχεται πολύ συχνά στο μυαλό μου ο/η πρώην μου". Όταν ανοίγουμε μέσα στο μυαλό μας ένα ερωτικό κεφάλαιο, που ήδη το έχουμε κλείσει, αυτό μπορεί να λέει πως το ερωτικό κεφάλαιο, που αυτή τη στιγμή έχουμε ανοιχτό, κάπου δεν μας καλύπτει.
"Αρχίζω και κοιτάω ερωτικά άλλες γυναίκες ή άλλους άντρες". Είναι γνωστό, πως "στους δύο τρίτος δεν χωράει". Εάν ο τρίτος τρυπώσει στη σχέση, αυτό πάει να πει ότι η σχέση είχε τεράστια τρύπα και έμπαζε νερά.
"Λέω Σ'αγαπώ, αλλά μετά συνειδητοποιώ ότι το λέω από συνήθεια. Δεν με γεμίζει, όπως θα ήθελα". Η συγκεκριμένη λέξη, αν καταντήσει να έχει τον ρόλο της "καραμέλας" και του "χαπιού", τότε λέμε ότι έχει χάσει παντελώς την αξία και την δύναμη της. Είναι κούφια σαν έκφραση και γεμίζει τον άνθρωπο, που την λέει και την ακούει, με κενότητα.
"Τον/την συγκρίνω με άλλους". Δεν αναρωτιέστε για ποιο λόγο μπαίνετε στην διαδικασία να καταλάβετε τον/την σύντροφο σας μέσα από την σύγκριση; Και τις πιο πολλές φορές γίνεται με σκοπό να βρεθεί και να τονιστεί το ψεγάδι και όχι το καλό.
"Θέλω να τον/την φέρω στα νερά μου. Τα νερά στα οποία κολυμπά, δεν μου κάνουν". Δεν έχουμε το δικαίωμα να αλλάξουμε έναν άνθρωπο, ο οποίος και βέβαια προϋπήρχε και πριν την σχέση μας. Αφού δεν μας κάνει αυτό που βλέπουμε ..... γιατί δεν το αφήνουμε να βρει και εκείνο και εμείς αυτό που πραγματικά μας ταιριάζει;
Αθανασιάδου Μαρία - Ψυχολόγος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου