Ο αστρολογικός χάρτης της γέννησης ενός ατόμου είναι δυνατόν να δείξει τις προδιαθέσεις και τις κατευθύνσεις, ώστε ο άνθρωπος να ζει υγιής και με πληρότητα ή, ακόμα, και τις περιοχές που προδιατίθεται να νοσήσει, εφόσον είτε κάνει κακή χρήση του ενεργειακού του υλικού είτε δεν βρίσκεται στο κατάλληλο γι΄ αυτόν περιβάλλον.
Η παρατήρηση των ουράνιων φαινομένων ακολουθεί τον άνθρωπο από τότε που περπάτησε πάνω στη Γη μέχρι σήμερα. Η μυθολογία και η ιστορία των λαών είναι ζυμωμένη με ουράνια γεγονότα, που επαναλαμβάνονται περιοδικά, μέσα από τα οποία ο άνθρωπος έμαθε να βελτιώνει τη ζωής του, αρχικά σε ζητήματα επιβίωσης και αργότερα στην ανάπτυξη του πολιτισμού, της επιστήμης και της τέχνης.
Ο πρώτος άνθρωπος έβλεπε τις εικόνες της Γης στα αστέρια και χρησιμοποιούσε την επανάληψή τους για να προβλέπει, να προστατεύεται και να αναπτύσσεται.
Η Αστρολογία, ως συγκροτημένο σώμα γνώσεων, εμφανίστηκε μαζί με την κοινοτική ζωή, τη Φιλοσοφία και τη Θρησκεία. Η Επιστήμη άνθισε τις εποχές της γονιμότητας της Αστρολογίας και της Φιλοσοφίας.
Η μυθολογία των λαών είναι γεμάτη από Αστρονομικές παρατηρήσεις και σχόλια, από προγνώσεις -προβλέψεις και συσχετισμούς φαινομένων του ουρανού και της Γης. Αρχαία κείμενα και ευρήματα στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, από τους Χαλδαίους, τους Σουμέριους, τους Βαβυλώνιους, τους Αιγυπτίους, τους Έλληνες και αργότερα τους Ρωμαίους συνδέουν με άρρηκτο τρόπο την Αστρολογία με την Αστρονομία και κάθε είδος Επιστήμης.
Οι Άραβες περιέθαλψαν και διατήρησαν την αρχαία γνώση, εμπλουτίζοντάς την με επιπρόσθετες μαθηματικές παρατηρήσεις και συμπεράσματα. Την εποχή του Μεσαίωνα και των Μεγάλων Αυτοκρατοριών, η Αστρολογία διώχτηκε και επιβίωσε στις αυλές των αρχόντων και στα σοκάκια της εξαθλίωσης, όπου και ευτελίστηκε.
Η Αναγέννηση και ο Διαφωτισμός την ανάστησαν μέσα από όσα αρχαία κείμενα είχαν επιβιώσει και την έφεραν στο προσκήνιο της νέας Επιστήμης που γεννιόταν, της Επιστήμης που, ναι μεν, οδήγησε την Φιλοσοφία και την Τέχνη σε νέα ψηλά επίπεδα αλλά έφερε την εξειδίκευση και τον κατακερματισμό της γνώσης.
Στην Βιομηχανική και αργότερα την Τεχνολογική εποχή και όσο ο μύθος εξοστρακίζεται στην περιοχή της δεισιδαιμονίας, η Αστρολογία ζει και πάλι ημέρες ευτελισμού.
Σε γενικές γραμμές, η Αστρολογία στηρίζεται στην παρατήρηση της κίνησης των πλανητών του ηλιακού μας συστήματος γύρω από τον Ήλιο, καθώς και στην παρατήρηση μιας σειράς άλλων ουράνιων σωμάτων, του τύπου των απλανών αστέρων.
Αυτές οι παρατηρήσεις προβάλλονται στην Εκλειπτική, δηλαδή στην φαινομενική κίνηση του Ήλιου γύρω από τη Γη, που στην ουσία είναι η τροχιά της Γης γύρω από τον Ήλιο.
Το ερμηνευτικό υλικό της Αστρολογίας αντλείται από τους μύθους, κυρίως τους Ελληνικούς, από τις μεγάλες εποχές της Γης, γεωλογικές, κοινωνικές και πολιτισμικές καθώς και από τις κεντρικές ιδέες της κάθε εποχής, πάνω στις οποίες κατεργαζόταν η ανθρωπότητα.
Η μυθολογία των λαών περιγράφει λεπτομερώς την κοσμογονία, καθώς και τη διαχρονική αλλά και πολυεπίπεδη ανάπτυξη και εξέλιξη της ζωής και του ανθρώπου, μέσα σ΄ ένα περιβάλλον χωρίς χρόνο και χώρο.
Αποτελεί, κατά κάποιο τρόπο, την κληρονομιά μας, περιέχει στοιχεία για την καταγωγή μας ως είδος, νοηματοδοτεί την ύπαρξή μας και δίνει φως σε περιοχές που η μνήμη του σημερινού ανθρώπου καλύπτεται από το πέπλο της λήθης. Τα περιεχόμενά της επιζούν στα όνειρα του ύπνου μας και τα οράματα του ξύπνιου μας.
Για αυτό το λόγο μπορούμε να πούμε πως ο μύθος είναι αρχετυπικό υλικό που ενσωματώνει την εμπειρία, τη γνώση και την εξέλιξη ενός λαού, και κατ΄ επέκταση της ανθρωπότητας.
Η ερμηνεία του κάθε πλανήτη αντλείται από τους μύθους που αυτός περιβάλλεται, ως θεός ή θεά του Ελληνικού Πάνθεου, εκφράζοντας τις εν δυνάμει και σε ανάπτυξη, ανθρώπινες ιδιότητες. Δεν υπάρχει ικανότητα, προσόν, αρετή, αδυναμία, ελάττωμα, που να μην μας παραπέμπει σε έναν μύθο κάποιου θεού.
Και, σύμφωνα με τον Πλάτωνα, οι θεοί είναι Ιδέες-σκεπτομορφές που έχουν αποκτήσει πληρότητα και έχουν μετατραπεί σε αιώνιες οντότητες.
Τα 12 ζώδια (Ζώδιο = οδός ζωής) είναι η αντιστοίχηση των 12 αστερισμών, από τους οποίους αποτελείται η Εκλειπτική. Το καθένα απ΄ αυτά, είναι συσχετισμένο με ένα αρχετυπικό υλικό, με μυθολογικά συμβάντα και δρώμενα, μέσα από τα οποία διακρίνεται η ιστορία της ζωής πάνω στη Γη και "διαβάζονται" τα άλματα της εξέλιξης ή και της οπισθοδρόμησης.
Σ΄ αυτό "το μονοπάτι του Ήλιου" προβάλλεται η κάθε φορά θέση του κάθε πλανήτη του ηλιακού μας συστήματος, όπως αυτός κινείται στην τροχιά του. Το αρχετυπικό υλικό με το οποίο είναι φορτισμένος, (π.χ.
Δίας = θεός της παροχής και της ανάπτυξης), συσχετίζεται με το αρχετυπικό υλικό του ζωδίου (π.χ. Ταύρος = η εποχή της "Μεγάλης Μητέρας Θεάς", εποχή της γονιμότητας, της ανθοφορίας).
Μια ερμηνεία της διέλευσης του πλανήτη Δία από το ζώδιο του Ταύρου θα μπορούσε να ερμηνευτεί ως περίοδος ανθοφορίας, γονιμότητας, υλικής και συναισθηματικής εύνοιας.
Επιπροσθέτως η Αστρολογία μελετά τις αλληλεπιδράσεις των πλανητικών σωμάτων, με τρόπο συσχετισμού που μας παραπέμπει στους μεγάλους Έλληνες φιλοσόφους. Φιλοσοφία, μαθηματικά, φυσική, μουσική, τέχνες και άλλοι τομείς που αναπτύχθηκαν τότε, έχουν τις ρίζες τους στην παρατήρηση των ουράνιων φαινομένων και την εφαρμογή των ουράνιων νόμων στα γήινα .
"Η μουσική των σφαιρών" του Πυθαγόρα έδωσε ώθηση στη Φιλοσοφία, τα Μαθηματικά, τη Γεωμετρία. Οι πλανητικές σχέσεις που χρησιμοποιεί η Αστρολογία, πηγάζουν από τη φιλοσοφική αρχή των αριθμών, κατά Πυθαγόρα.
Τέλος, η Αστρολογία θεωρεί πως απαραίτητη προϋπόθεση για κάθε γέννηση είναι η χωρο-χρονική επικέντρωση, δηλαδή η εστίαση σε χώρο και σε χρόνο. Έτσι, κάθε τι που γεννιέται περιέχει σπερματικά όλες τις παραμέτρους που ο χρόνος και ο χώρος της γέννησής του εμφανίζει.
Προς τούτο, εξετάζει τον Ωροσκόπο, δηλαδή την προβολή στην Εκλειπτική, του ανατέλλοντος σημείου του τόπου γέννησης, κατά τη χρονική στιγμή της γέννησης. Εφόσον ο χρόνος σχετίζεται με την κίνηση της Γης και των ουρανίων σωμάτων και ο τόπος είναι ένα σημείο της γήινης σφαίρας, είναι εμφανές ότι η εικόνα του ουρανού τη στιγμή της γέννησης, από τον τόπο της γέννησης, αποτελεί φίλτρο "εξατομίκευσης".
Έτσι, κάθε άνθρωπος εκδηλώνει την ιστορία της Γης και του σύμπαντος, σύμφωνα με τις ειδικές ουράνιες και γήινες συντεταγμένες της γέννησής του και είναι φορέας των δυνάμεων της ζωής.
Σύμφωνα με τα παραπάνω, γίνεται σχετικά φανερό πως ο αστρολογικός χάρτης της γέννησης ενός ατόμου είναι δυνατόν να δείξει τις προδιαθέσεις και τις κατευθύνσεις, ώστε ο άνθρωπος να ζει υγιής και με πληρότητα ή, ακόμα, και τις περιοχές που προδιατίθεται να νοσήσει, εφόσον είτε κάνει κακή χρήση του ενεργειακού του υλικού είτε δεν βρίσκεται στο κατάλληλο γι΄ αυτόν περιβάλλον.
Αστρώον Σπουδαστήριο Συμβολισμών
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου