Σκέψεις αφθονίας......!!!

Είσαι αυτό που θέλεις να είσαι. Όπως ακριβώς είσαι ότι τρως, έτσι είσαι ακριβώς ότι σκέφτεσαι. 

Αν ρυθμίσεις το μυαλό σου να δουλεύει για κάποιον άλλο, 

σαν υπάλληλος, θα αναζητήσεις εργασία και θα είσαι ικανοποιημένος να εργάζεσαι σαν υπάλληλος. 

Ωστόσο, αν ρυθμίσεις το μυαλό σου έτσι όπως πρέπει για 

την αναζήτηση οικονομικής ελευθερίας, θα βρεις τρόπους να αποκτήσεις αφθονία, χωρίς την πίεση του να δουλεύεις για κάποιον άλλο. 

Συχνά, το μυαλό των ανθρώπων μοιάζει να είναι τόσο απασχολημένο με την εξαρτημένη εργασία, που ξεχνούν ολοκληρωτικά ή ακόμα χειρότερα, αγνοούν πως θα μπορούσαν να περάσουν τη γραμμή που τους χωρίζει από τον αληθινό πλούτο. 

Όπως ένα νόμισμα που ποτέ δεν μπήκαν στον κόπο να κοιτάξουν, πως μοιάζει άραγε από την άλλη του πλευρά.
Δουλεύοντας σαν υπάλληλος κερδίζεις τόσα όσα να καλύψεις τις καθημερινές σου ανάγκες. 

Αν χάσεις τη δουλειά σου, ακολουθεί χρεωκοπία. Δουλεύοντας σαν υπάλληλος σημαίνει ότι τα προνόμιά σου είναι περιορισμένα και προσδιορισμένα. Ακόμα κι αν το εισόδημά σου είναι εξασφαλισμένο, παραμένει περιορισμένο. 

Οι εργοδότες πληρώνουν τόσο, όσο να μην παραιτείται ο υπάλληλος, - αν και με τα σημερινά δεδομένα, το αξίωμα 

αυτό τείνει να μην ισχύει. 

Κατά συνέπεια, οι εργαζόμενοι δουλεύουν τόσο όσο χρειάζεται για να μην απολυθούν. Έστω και υποσυνείδητα, όταν εργάζεσαι ως υπάλληλος, η δημιουργική πλευρά του μυαλού σου δεν βρίσκεται σε πλήρη λειτουργία. 

Μπορεί να κάνεις κάποιον πλούσιο, αλλά οπωσδήποτε, 

αυτός ο κάποιος δεν είσαι εσύ. Παραδίδεις τον έλεγχο των οικονομικών σου σε κάποιον και βρίσκεσαι στο έλεός του. 

Αν η επιχείρησή του / της καταρρεύσει, καταρρέεις κι εσύ. Αν ανθίσει, ανθίζει μόνη της. Και συνήθως, μένεις ακριβώς όπως είσαι, στάσιμος. 

Το να παραδίδεις τα οικονομικά σου σε κάποιον είναι σα να πλάθει κάποιος άλλος στα χέρια του το μέλλον σου, όχι εσύ στα δικά σου.

Δεν προσπαθώ να κατακρίνω ή να πω ότι οι υπάλληλοι είναι κακοί. Παρέχουν εργασία κι αυτό είναι καλό. Απλώς εικονογραφώ μία αλήθεια της ζωής, από εκείνες που δύσκολα γίνονται αντιληπτές, μόνο και μόνο για να δημιουργήσω, αν μπορώ, ένα άνοιγμα στον οικονομικό τομέα του μυαλού σας. 

Σίγουρα δεν μπορούν να είναι όλοι εργοδότες, όμως δεν χρειάζεται να είναι όλοι υπάλληλοι. Είναι σπουδαίο να έχεις τη δυνατότητα της επιλογής, αναλογιζόμενος την πλήρη εικόνα, και η επιλογή σου, όποια κι αν είναι, να είναι συνειδητή κι όχι αποτέλεσμα άγνοιας. 

Αναλογίσου και διάλεξε εκείνο που σου ταιριάζει την κάθε στιγμή της ζωής σου: Όταν οι παλάμες είναι στραμμένες προς τα πάνω, παίρνουν, ή μπορεί ακόμα και να ζητούν. Όταν κοιτάζουν προς τα κάτω, δίνουν. 

Επέλεξε εσύ που θέλεις να κοιτούν οι παλάμες σου.

EN-GR