Στην πραγματικότητα, στις περισσότερες περιπτώσεις σε κρατάει κολλημένο σ' αυτήν, εμποδίζοντας την αληθινή αλλαγή. Οτιδήποτε γίνεται με αρνητική ενέργεια θα μολυνθεί απ’ αυτήν, και με τον καιρό θα δώσει περισσότερο πόνο, περισσότερη δυστυχία.
Επιπλέον, κάθε αρνητική εσωτερική κατάσταση είναι κολλητική: η δυστυχία εξαπλώνεται πιο εύκολα από μια σωματική αρρώστια. Μέσα από το νόμο της συνήχησης, πυροδοτεί και τρέφει τη λανθάνουσα δυστυχία και στους άλλους, εκτός κι αν έχουν ανοσία - δηλαδή, υψηλό επίπεδο συνειδητότητας.
Ρυπαίνεις τον κόσμο ή καθαρίζεις τη σαβούρα; Εσύ είσαι υπεύθυνος για τον εσώτερο χώρο σου, εσύ και κανένας άλλος, και επιπλέον είσαι υπεύθυνος για τον πλανήτη. Όπως είναι τα πράγματα μέσα έτσι είναι και έξω: αν οι άνθρωποι καθαρίσουν την εσωτερική ρύπανση, τότε θα πάψουν να δημιουργούν και εξωτερική ρύπανση.
Πώς μπορούμε να πετάξουμε την αρνητικότητα, όπως μας προτείνεις;
Πετώντας την. Πώς πετάς ένα αναμμένο κάρβουνο που κρατάς στο χέρι σου; Πώς πετάς μια βαριά και άχρηστη βαλίτσα που κουβαλάς; Αναγνωρίζοντας ότι δε θέλεις να υποστείς τον πόνο ή να κουβαλήσεις άλλο πια το βάρος, και αφήνοντάς το.
Η βαθιά ασυνειδησία, όπως το πονο-σώμα ή κάποιος άλλος βαθύς πόνος, όπως η απώλεια κάποιου αγαπημένου προσώπου, χρειάζεται συνήθως να μεταστοιχειωθεί, μέσα από την αποδοχή και το φως της παρουσίας σου - της διατηρούμενης προσοχής σου.
Πολλά πρότυπα στη συνηθισμένη ασυνειδησία, από την άλλη, μπορούν απλά να πεταχτούν όταν καταλάβεις ότι δεν τα θέλεις και δεν τα χρειάζεσαι πια, όταν συνειδητοποιήσεις ότι έχεις επιλογή, ότι δεν είσαι απλώς ένας σωρός από εξαρτημένα αντανακλαστικά. Όλα αυτά προϋποθέτουν ότι έχεις τη δυνατότητα να προσεγγίσεις τη δύναμη του Τώρα.
Χωρίς αυτήν, δεν έχεις επιλογή.
Αν αποκαλείς κάποια συναισθήματα αρνητικά, τότε δε δημιουργείς μια νοητική πολικότητα καλού και κακού, όπως εξήγησες προηγουμένως;
Αν αποκαλείς κάποια συναισθήματα αρνητικά, τότε δε δημιουργείς μια νοητική πολικότητα καλού και κακού, όπως εξήγησες προηγουμένως;
Όχι. Η πολικότητα δημιουργήθηκε σε ένα προηγούμενο στάδιο, όταν ο νους σου έκρινε την παρούσα στιγμή ως κακή. Αυτή η κρίση δημιούργησε στη συνέχεια το αρνητικό συναίσθημα.
Αν όμως αποκαλείς κάποια συναισθήματα αρνητικά, τότε δε λες, στην πραγματικότητα, ότι δε θα έπρεπε να υπάρχουν, ότι δεν είναι καλό να έχουμε αυτά τα συναισθήματα; Αυτό που έχω καταλάβει εγώ είναι ότι πρέπει να επιτρέπουμε στον εαυτό μας να νιώθει οποιαδήποτε συναισθήματα εμφανίζονται, αντί να τα κρίνουμε σαν κακά ή να λέμε ότι δεν πρέπει να τα έχουμε.
Είναι εντάξει να νιώθουμε αγανακτισμένοι` είναι εντάξει να είμαστε θυμωμένοι, εκνευρισμένοι, κυκλοθυμικοί ή οτιδήποτε - διαφορετικά, μπαίνουμε σε εσωτερική σύγκρουση, σε απώθηση ή σε άρνηση.
Όλα είναι εντάξει όπως είναι.
Φυσικά. Από τη στιγμή που ένα νοητικό πρότυπο, ένα συναίσθημα ή μια αντίδραση υπάρχει, δέξου το. Δεν ήσουν αρκετά συνειδητός ώστε να έχεις επιλογή σ' αυτή την υπόθεση. Αυτό δεν είναι κρίση, είναι απλώς ένα γεγονός. Αν είχες επιλογή ή αντιλαμβανόσουν ότι έχεις επιλογή, θα επέλεγες τον πόνο ή τη χαρά, την ηρεμία ή την ταραχή, την ειρήνη ή τη σύγκρουση;
Φυσικά. Από τη στιγμή που ένα νοητικό πρότυπο, ένα συναίσθημα ή μια αντίδραση υπάρχει, δέξου το. Δεν ήσουν αρκετά συνειδητός ώστε να έχεις επιλογή σ' αυτή την υπόθεση. Αυτό δεν είναι κρίση, είναι απλώς ένα γεγονός. Αν είχες επιλογή ή αντιλαμβανόσουν ότι έχεις επιλογή, θα επέλεγες τον πόνο ή τη χαρά, την ηρεμία ή την ταραχή, την ειρήνη ή τη σύγκρουση;
Θα επέλεγες μια σκέψη ή ένα συναίσθημα που σε ξεκόβει από τη φυσική κατάσταση της ευεξίας, της χαράς της ζωής μέσα σου; Κάθε τέτοιο συναίσθημα το αποκαλώ αρνητικό, που απλά σημαίνει κακό.
Όχι με την έννοια "δε θα έπρεπε να το κάνεις αυτό", αλλά πολύ απλά, ρεαλιστικά κακό, όπως το να νιώθεις ναυτία.
« Η Δύναμη του Τώρα» Έκχαρτ Τόλλε
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου