Πάρε δώσε......!!!!

Οι σχέσεις μας ισορροπούν μεταξύ του πάρε δώσε.Η ιδανική ισορροπία βρίσκετε στο 50/50, αλλά οι περισσότερες σχέσεις μας δεν βασίζονται στην ισορροπία.Είτε δίνουμε είτε παίρνουμε περισσότερα από όσο θα έπρεπε. Τις πιο πολλές φορές υπάρχει μια φυσική ανισορροπία στις σχέσεις μας. 

Ο προορισμός ενός παιδιού είναι να παίρνει περισσότερα από τους γονείς του,παρά να δίνει.Ένας μαθητής θα λάβει πιο πολλά από στο δάσκαλο του από ότι θα δώσει– αλλά σε αυτές τις περιπτώσεις έτσι πρέπει να γίνει.

Όμως,τις περισσότερες υπάρχει μια εναλλασσόμενη μάχη μέσα σε μια σχέση.

Πολλές φορές είναι 70/30,άλλες είναι20/80. Η ερώτηση όμως είναι πόσο πρόθυμοι είμαστε στο να αφήσουμε αυτή την ανισορροπία να παραμένει στη ζωή μας.Παίρνουμε συνεχώς από μια σχέση ? Επιτρέπουμε στους άλλους να παίρνουν από εμάς ?

Μήπως παραμένουμε άπρακτοι σε αυτό τον αγώνα γιατί στο μυαλό μας όλα μοιάζουν σχετικά(δείτε το άρθρο της προηγούμενης εβδομάδας).Έχουμε δεχθεί κάποιες καταστάσεις και κάποιες άλλες τις έχουμε απορρίψει.

¨Είμαι έτοιμος/η να δεχτώ αυτού του είδους την κακομεταχείριση από το αφεντικό μου αλλά όχι από τον συνάδελφο μου.¨

¨Μου αρέσει αυτός ο άνδρας,επομένως θα δεχτώ τους ανέντιμους τρόπους του,με την πιθανότητα πως κάτι μπορεί να συμβεί μεταξύ μας.¨

Άρα πιο είναι το πρόβλημα, αν τελικά μέσα από την κακομεταχείριση καταφέρουμε να επωφεληθούμε?

Το πρόβλημα είναι πως,δίνουμε το Φως μας.

Χαραμίζουμε το Φως μας και ζούμε στην κόλαση για 2χρόνια με την ελπίδα πως σε 5 τα πράγματα θ είναι καλύτερα.

Αλλά η ουσία είναι πως ήρθε η ώρα να ελέγξουμε το Φως μας.Δεν πρέπει να επιτρέψουμε σε καταστάσεις και ανθρώπους να κοντρολάρουν τα συναισθήματα μας είτε είναι ευτυχία,θυμός,ολοκλήρωση είτε απογοήτευση.

Η ενέργεια μας πρέπει να είναι ανεξάρτητη από όλους και όλα.Ανεξάρτητοι,δεν εννοούμε να ζούμε αποκομμένοι από τους γονείς μας,τους δασκάλους,τα παιδιά,τους φίλους και τους συντρόφους.Σε κάθε μια από τις σχέσεις μας θα υπάρχει πάντα κάποιος που θα δίνει και κάποιος που θα λαμβάνει. 

Το ζήτημα είναι πως αυτοί οι ρόλοι πρέπει να εναλλάσσονται κάθε στιγμή.Πρέπει πάντα να προσπαθούμε έτσι ώστε να φτάσουμε στο50/50.

Υπάρχουν άνθρωποι,που ο μόνος τους στόχος είναι πως θα εντυπωσιάσουν το αφεντικό, ώστε να πάρουν προαγωγή.
Αυτοί οι άνθρωποι έχουν εγκαταλείψει την ανεξαρτησία τους. 

Όταν για παράδειγμα το αφεντικό τους απολυθεί τότε όλο το Φως τους έχει χαθεί. Κάθε ελπίδα για πνευματική ανάπτυξη έχει χαθεί.

Δεν μπορούμε να βασίσουμε την πορεία μας και τους στόχους μας στους άλλους.Μπορούμε όμως να είμαστε ανεξάρτητοι,και να ελέγχουμε την ενέργεια μας, το Φως μας και να κάνουμε ότι περνά από το χέρι μας ώστε να φτάσουμε πιο κοντά στον Φως του Δημιουργού και τέλος να ενδιαφερόμαστε για τον συνάνθρωπο.
Όλα τα άλλα θα έρθουν.

Tα υλικά μας αντικείμενα τα διατηρούμε προστατευμένα με λουκέτα και κλειδιά.,αλλά το 99% των αντικειμένων μας - τα πνευματικά μας αγαθά- τα αφήνουμε απροφύλακτα και ελεύθερα για τον καθένα να τα πάρει. 

Δεν είναι πάντα μια συνειδητή απόφαση. Κάθε φορά που αφήνουμε τον εαυτό μας εκτεθειμένο στους ανθρώπους και στις καταστάσεις,χαραμίζουμε το Φως μας. “…No one and no thing should make me anything…”

Αυτό δεν σημαίνει πως θα κλειδωθούμε στους εαυτούς μας ώστε να μην πληγωθούμε.Θέλουμε να είμαστε ανεξάρτητοι όχι ολομόναχοι.Το να είμαστε ανεξάρτητοι σημαίνει πως κανένας δεν μπορεί να μας πληγώσει. 

Έχω δύναμη και δεν φοβάμαι να είμαι ανοιχτός με τους ανθρώπους και να μοιράζομαι με αυτούς. Ότι και να μου κάνουν εγώ θα είμαι καλά.Ίσως να πονέσω αλλά δεν θα με σημαδέψει ψυχικά γιατί είμαι ένα με το Φως.

Αναζητήστε τις περιπτώσεις που δίνετε το Φως σας και περιπτώσεις που παίρνετε το Φως των άλλων.Να είστε αληθινοί,ειλικρινείς και να αναζητήστε την ισορροπία.

Από το βιβλίο : Spiritual Rules of Engagement