Μοναχικός ή Μόνος ?

                             
«Σκεφτόμουν ότι το χειρότερο πράγμα στη ζωή είναι να ζει κανείς μόνος».

«Δεν είναι έτσι. Το χειρότερο πράγμα στη ζωή, είναι να ζεις με κάποιον που σε κάνει να αισθάνεσαι μόνος».

Άραγε πόσο σωστές είναι οι δύο παρατηρήσεις?
Η απάντηση στη ερώτηση έχει σχέση από πιο σημείο τα βλέπεις. Από πιο σημείο κατανοείς.

Ας το δούμε:
Και οι δύο παρατηρήσεις έχουν προσδοκίες που δεν πραγματοποιήθηκαν.

Στην πρώτη περίπτωση ο προδότης είναι ο ίδιος ο εαυτός ο οποίος είναι απόλυτα ανάξιος να εκπληρώσει τις επιθυμίες.
Στην δεύτερη περίπτωση ο προδότης είναι ο σύντροφός ο οποίος πάλει διάψευσε τις προσδοκίες σου. 

Όλα ξεκινούν και τελειώνουν από εσένα τον ίδιο. Αν μόνιμα στήνεις την ευτυχία σου σε άλλους, ακόμη και αν ο άλλος είσαι εσύ, τότε πάντα θα διαψεύδεσαι. 

Θα μου πεις άλλος είναι ο εαυτό μου?
Ναι, οι περισσότεροι άνθρωποι θεωρούν τον εαυτό τους άλλον.
Όταν κάποιος βρίζει τον εαυτό του για την κατάντια του ,τότε μέσα του είναι δύο και όχι ένας.

Και βέβαια υπάρχει διαχωρισμός της μοναξιάς από την μοναχικότητα. Η μοναξιά είναι κατάντια, βιώνεις κάτι που δεν θέλεις, αλλά έχεις συμμετοχή σε αυτό.

Η μοναχικότητα είναι επιλογή και μέσα της νιώνεις άλλες πιο εσωτερικές και βαθιές καταστάσεις. Είναι κάτι που δεν είναι στάσιμο. Έχει ροή σε πάει κάπου.

                       
Στην δεύτερη περίπτωση η ευθύνη πάλι είναι δική σου. Αυτός ο άνθρωπος δεν απομονώθηκε μόνος του. Συχνά η σχέση καταλήγει εκεί με την συμμετοχή και των δύο. Έχει όμως την δυνατότητα αυτή η κατάσταση να αλλάξει.

Βέβαια ο γράφοντας αυτά τα δύο, δείχνει ότι το πρώτο το φοβάται αλλά δεν το έζησε, ζει όμως το δεύτερο. Οι άνθρωποι πάντα βιώνουν τον δικό τους πόνο ως τον μεγαλύτερο πόνο στον πλανήτη.

Σε ένα πιο βαθύ επίπεδο και τα δύο έχουν καρμικές διαδρομές που όμως θα αναφερθώ κάποια άλλη στιγμή, σε κάποιο άλλο σχόλιο.

Ευτυχώς στην δική μου ζωή ¨δόξα τω Θεό¨, δεν έχω βιώσει ποτέ ούτε την μία ούτε την δεύτερη περίπτωση.

Έχω την δύναμη, όπως κάθε άνθρωπος, να διαμορφώσω αυτές τις συνθήκες που πρέπει, ώστε η ζωή να με πάει εκεί που θέλω και όχι και που ούτε η ζωή θέλει να με πάει. 

Ιωσήφ Ουζιέλ