Είναι μια απλή μέθοδος παρατήρησης
του νου, χωρίς να τον ελέγχεις, παραμένοντας απλώς εκεί, παρατηρητής που δεν
διαλέγει. Ότι κι αν περνά απλώς το προσέχεις, χωρίς προκατάληψη υπέρ ή κατά.
Δεν το χαρακτηρίζεις, δεν το κρίνεις γιατί τη στιγμή που κρίνεις χάνεις το
διαλογισμό. Ταυτίζεσαι. Γίνεσαι φίλος ή εχθρός. Δημιουργείς σχέσεις.
Διαλογισμός σημαίνει να μην
συνάπτεις σχέσεις με την διαδικασία των σκέψεών σου, καμία απολύτως σχέση,
ψύχραιμος, ήρεμος, παρατηρώντας ότι περνά. Και τότε κάποιο θαύμα συμβαίνει.
Σιγά-σιγά οι σκέψεις λιγοστεύουν. Όταν έχεις πλήρη επίγνωση έστω και για μία
μόνο στιγμή, σταματούν όλες οι σκέψεις. Και ο δρόμος είναι άδειος. Αυτή η
στιγμή είναι διαλογισμός.
Τα κενά διαστήματα έρχονται και
μένουν όλο και πιο πολύ. Και αποκτάς την ικανότητα να μπαίνεις με ευκολία στα
κενά διαστήματα χωρίς προσπάθεια. Είναι δροσιστικά, αναζωογονητικά και σου
δίνουν την επίγνωση του ποιος είσαι. Κι αν γνωρίσεις τον εαυτό σου σημαίνει ότι
γνωρίζεις όλα αξίζει να γνωρίζεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου