Πολλές φορές δεν αποτυγχάνουμε αλλά απλά, επιλέγουμε να μη δράσουμε έτσι όπως χρειάζεται και έτσι όπως ξέρουμε ότι πρέπει να δράσουμε προκειμένου να πετύχουμε.
Αποτυχία είναι όταν προσπαθείς να κάνεις κάτι και δεν τα καταφέρνεις. Ακόμα μεγαλύτερη αποτυχία είναι όταν δεν προσπαθείς καθόλου!
Και δεν προσπαθείς καθόλου επειδή ...φοβάσαι!
Φόβος αποτυχίας είναι η έλλειψη δράσης επειδή έχεις «παραλύσει» από τις πιθανές επιπτώσεις που μπορεί να έχει μια αποτυχία.
Ο καλύτερος τρόπος για να μη φοβάσαι την αποτυχία είναι να έχεις δουλέψει με αυτήν στο να αναλύεις τα λάθη σου και να μαθαίνεις από αυτά.
Γι΄ αυτό :
Μετά από κάθε σου αποτυχία μάθε να αφήνεις χρόνο για προσωπική περισυλλογή ώστε να ανακαλύψεις τι ακριβώς συνέβη.
Γράψε :
Γιατί συνέβη ό,τι συνέβη;
Τι ήταν αυτό που θα μπορούσες να είχες κάνει διαφορετικά;
Πως μπορείς να το κάνεις σωστά την επόμενη φορά, με την επόμενη ευκαιρία που θα σου δοθεί;
Υπάρχουν κάποιες αλλαγές που θα χρειαστεί να κάνεις στις μεθόδους σου;
Ποιες είναι αυτές ;
Τι θα κάνεις για να βελτιώσεις το σχεδιασμό και την προετοιμασία σου;
Στις επιτυχίες σας!
Τα όνειρά μας ... είναι η δύναμή μας...
...Δεν πρέπει να τα παρατάμε για τίποτα.
Η ζωή είναι μικρή, τρέχει κι ίσως χρειαστεί να δώσουμε μάχες για τα οράματά μας. Ακόμα κι αν δεν πετύχουμε, τουλάχιστον μπορούμε να τα μεταδώσουμε σε κάποιους άλλους για ν' αγωνιστούν γι' αυτά...
“Όταν γελάς κινδυνεύεις να περάσεις... για χαζός”
“Όταν κλαις κινδυνεύεις να περάσεις για συναισθηματικός”
“Όταν ανοίγεσαι στον άλλο κινδυνεύεις να μπλεχτείς”
“Όταν εκδηλώνεις τα συναισθήματά σου κινδυνεύεις να δείξεις τον πραγματικό σου εαυτό”
“Όταν εκθέτεις τις ιδέες και τα όνειρά σου μπροστά στους
Αποτυχία είναι όταν προσπαθείς να κάνεις κάτι και δεν τα καταφέρνεις. Ακόμα μεγαλύτερη αποτυχία είναι όταν δεν προσπαθείς καθόλου!
Και δεν προσπαθείς καθόλου επειδή ...φοβάσαι!
Φόβος αποτυχίας είναι η έλλειψη δράσης επειδή έχεις «παραλύσει» από τις πιθανές επιπτώσεις που μπορεί να έχει μια αποτυχία.
Ο καλύτερος τρόπος για να μη φοβάσαι την αποτυχία είναι να έχεις δουλέψει με αυτήν στο να αναλύεις τα λάθη σου και να μαθαίνεις από αυτά.
Γι΄ αυτό :
Μετά από κάθε σου αποτυχία μάθε να αφήνεις χρόνο για προσωπική περισυλλογή ώστε να ανακαλύψεις τι ακριβώς συνέβη.
Γράψε :
Γιατί συνέβη ό,τι συνέβη;
Τι ήταν αυτό που θα μπορούσες να είχες κάνει διαφορετικά;
Πως μπορείς να το κάνεις σωστά την επόμενη φορά, με την επόμενη ευκαιρία που θα σου δοθεί;
Υπάρχουν κάποιες αλλαγές που θα χρειαστεί να κάνεις στις μεθόδους σου;
Ποιες είναι αυτές ;
Τι θα κάνεις για να βελτιώσεις το σχεδιασμό και την προετοιμασία σου;
Στις επιτυχίες σας!
Τα όνειρά μας ... είναι η δύναμή μας...
...Δεν πρέπει να τα παρατάμε για τίποτα.
Η ζωή είναι μικρή, τρέχει κι ίσως χρειαστεί να δώσουμε μάχες για τα οράματά μας. Ακόμα κι αν δεν πετύχουμε, τουλάχιστον μπορούμε να τα μεταδώσουμε σε κάποιους άλλους για ν' αγωνιστούν γι' αυτά...
“Όταν γελάς κινδυνεύεις να περάσεις... για χαζός”
“Όταν κλαις κινδυνεύεις να περάσεις για συναισθηματικός”
“Όταν ανοίγεσαι στον άλλο κινδυνεύεις να μπλεχτείς”
“Όταν εκδηλώνεις τα συναισθήματά σου κινδυνεύεις να δείξεις τον πραγματικό σου εαυτό”
“Όταν εκθέτεις τις ιδέες και τα όνειρά σου μπροστά στους
άλλους κινδυνεύεις να χαρακτηριστείς αφελής”
“Όταν αγαπάς κινδυνεύεις να μην στο ανταποδώσουν”
“Όταν ζεις κινδυνεύεις να πεθάνεις”
“Όταν ελπίζεις κινδυνεύεις ν’απογοητευτείς κι όταν
“Όταν αγαπάς κινδυνεύεις να μην στο ανταποδώσουν”
“Όταν ζεις κινδυνεύεις να πεθάνεις”
“Όταν ελπίζεις κινδυνεύεις ν’απογοητευτείς κι όταν
δοκιμάζεις κινδυνεύεις ν’ αποτύχεις”
Ναι, αλλά πρέπει να ρισκάρεις γιατί ο μεγαλύτερος κίνδυνος στη ζωή είναι να μη ρισκάρεις τίποτε.
Ο άνθρωπος που δε ρισκάρει τίποτε, δεν κάνει τίποτε, δεν είναι τίποτε και δε γίνεται τίποτε.
Μπορεί να αποφεύγει τον πόνο και τη λύπη όμως δε μπορεί να μάθει και να νιώσει και ν’αλλάξει και ν’αναπτυχθεί και να αγαπήσει και να ζήσει.
Δεμένος με τις βεβαιότητες του, είναι ένας σκλάβος.
Έχει παραιτηθεί από την ελευθερία του. Μόνο ο άνθρωπος που ρισκάρει είναι πραγματικά ελεύθερος...
... πως μπορώ να αλλάξω τις περιοριστικές μου
πεποιθήσεις ... ;
... το 90% της συμπεριφοράς των ανθρώπων έχει προγραμματιστεί μέχρι την ηλικία των 7 ετών! ...
Τι σημαίνει αυτό ;
Η εικόνα που έχει ο καθένας μας για τον εαυτό του καθώς και οι σχέσεις μας με τους άλλους και οι βασικές μας πεποιθήσεις δεν είναι τίποτε άλλο από ένας ασυνείδητος προγραμματισμός που έγινε στην παιδική ηλικία μας .
Ναι, αλλά πρέπει να ρισκάρεις γιατί ο μεγαλύτερος κίνδυνος στη ζωή είναι να μη ρισκάρεις τίποτε.
Ο άνθρωπος που δε ρισκάρει τίποτε, δεν κάνει τίποτε, δεν είναι τίποτε και δε γίνεται τίποτε.
Μπορεί να αποφεύγει τον πόνο και τη λύπη όμως δε μπορεί να μάθει και να νιώσει και ν’αλλάξει και ν’αναπτυχθεί και να αγαπήσει και να ζήσει.
Δεμένος με τις βεβαιότητες του, είναι ένας σκλάβος.
Έχει παραιτηθεί από την ελευθερία του. Μόνο ο άνθρωπος που ρισκάρει είναι πραγματικά ελεύθερος...
... πως μπορώ να αλλάξω τις περιοριστικές μου
πεποιθήσεις ... ;
... το 90% της συμπεριφοράς των ανθρώπων έχει προγραμματιστεί μέχρι την ηλικία των 7 ετών! ...
Τι σημαίνει αυτό ;
Η εικόνα που έχει ο καθένας μας για τον εαυτό του καθώς και οι σχέσεις μας με τους άλλους και οι βασικές μας πεποιθήσεις δεν είναι τίποτε άλλο από ένας ασυνείδητος προγραμματισμός που έγινε στην παιδική ηλικία μας .
Ιδιαίτερα οι επιδράσεις των γονιών μας έχουν μακροπρόθεσμα αποτελέσματα στην διαμόρφωση των πεποιθήσεων που θα έχουμε σαν ενήλικες .
Οι επικριτικοί γονείς , δάσκαλοι και αδέλφια μπορεί να έχουν παίξει ένα σημαντικό ρόλο στον αρνητικό προγραμματισμό του καθενός μας και να έχουν δημιουργήσει μια έλλειψη αυτοπεποίθησης την οποία κουβαλάμε ασυνείδητα σε ολόκληρη τη ζωή μας και την εμφανίζουμε στις διαπροσωπικές μας σχέσεις .
Οι ασυνείδητες πεποιθήσεις που έχουν δημιουργηθεί κατά την παιδικά μας ηλικία μπορεί να συνέβησαν για διάφορους λόγους:
... επειδή οι γονείς μας και το κοινωνικό μας περιβάλλον έδινε μεγαλύτερη προσοχή σε αυτό που μας έλειπε από αυτό που είχαμε, οπότε μας δημιουργήθηκε η ασυνείδητη πεποίθηση του "κάτι μου λείπει" ... "είμαι κατώτερος" ...
"δεν μπορώ να τα καταφέρω πολύ καλά" ... "δεν είμαι
αρκετά καλός" ...
... επειδή μας επέκριναν και μας συνέκριναν και ξεχνούσαν να μας συγχαίρουν για τις καθημερινές επιτυχίες μας ...
... επειδή μας έβαζαν ταμπέλες καταδικαστικές και οδυνηρές του τύπου "ανεύθυνος" ... "τεμπέλης" ... "βλάκας" ... και οι ταμπέλες αυτές ρίζωσαν από πολύ νωρίς στο υποσυνείδητο μας και συνέβαλλαν με καταστροφικό τρόπο στο πως αντιλαμβανόμαστε τον εαυτό μας και στο πόσο έχουμε αναπτύξει αυτό εκτίμηση και αυτοπεποίθηση ...
Όλοι μας έχουμε διαμορφώσει ασυνείδητα τον χαρακτήρα μας σύμφωνα με τις πεποιθήσεις και προσδοκίες των άλλων και κυρίως των γονιών μας . Όλοι μας έχουμε εσωτερικεύσει φοβίες και άγχη τα οποία μας έχουν δημιουργηθεί υποσυνείδητα και ουσιαστικά δεν ανήκουν σε εμάς αλλά στους άλλους και κυρίως στους γονείς μας .
Η χειρότερη πεποίθηση που δημιουργείται κατά την παιδική ηλικία είναι αυτή της απόρριψης ή της αποτυχίας . Πιστεύουμε δηλαδή ότι δεν θα τα καταφέρουμε να κάνουμε κάτι που θέλουμε γιατί δεν είμαστε σε θέση να το πετύχουμε "δεν είμαι αρκετά καλός" ...
Τα καλά νέα είναι ότι δεν είμαστε υποχρεωμένοι να ζούμε
... επειδή μας επέκριναν και μας συνέκριναν και ξεχνούσαν να μας συγχαίρουν για τις καθημερινές επιτυχίες μας ...
... επειδή μας έβαζαν ταμπέλες καταδικαστικές και οδυνηρές του τύπου "ανεύθυνος" ... "τεμπέλης" ... "βλάκας" ... και οι ταμπέλες αυτές ρίζωσαν από πολύ νωρίς στο υποσυνείδητο μας και συνέβαλλαν με καταστροφικό τρόπο στο πως αντιλαμβανόμαστε τον εαυτό μας και στο πόσο έχουμε αναπτύξει αυτό εκτίμηση και αυτοπεποίθηση ...
Όλοι μας έχουμε διαμορφώσει ασυνείδητα τον χαρακτήρα μας σύμφωνα με τις πεποιθήσεις και προσδοκίες των άλλων και κυρίως των γονιών μας . Όλοι μας έχουμε εσωτερικεύσει φοβίες και άγχη τα οποία μας έχουν δημιουργηθεί υποσυνείδητα και ουσιαστικά δεν ανήκουν σε εμάς αλλά στους άλλους και κυρίως στους γονείς μας .
Η χειρότερη πεποίθηση που δημιουργείται κατά την παιδική ηλικία είναι αυτή της απόρριψης ή της αποτυχίας . Πιστεύουμε δηλαδή ότι δεν θα τα καταφέρουμε να κάνουμε κάτι που θέλουμε γιατί δεν είμαστε σε θέση να το πετύχουμε "δεν είμαι αρκετά καλός" ...
Τα καλά νέα είναι ότι δεν είμαστε υποχρεωμένοι να ζούμε
Μπορούμε τώρα να αρχίσουμε να δίνουμε αγάπη και αποδοχή στο μικρό παιδί που βρίσκεται μέσα μας !
Μπορούμε τώρα να αρχίσουμε να αγαπάμε τον εαυτό μας και να σταματήσουμε να τον κακομεταχειριζόμαστε!
Μπορούμε τώρα να αλλάξουμε τις ασυνείδητες αρνητικές και περιοριστικές πεποιθήσεις μας και να τις αντικαταστήσουμε με θετικές και ενισχυτικές και ενδυναμωτικές!
Πως; ... πως αλλάζουμε τις περιοριστικές μας πεποιθήσεις;
... χρειάζεται να πάρουμε την απόφαση τώρα ότι:
... υπάρχουμε για να ζούμε τη ζωή μας έτσι ώστε να είμαστε ευτυχισμένοι χωρίς να αισθανόμαστε υποχρέωση να δίνουμε λόγο σε κανένα για τον τρόπο ζωής που διαλέξαμε αν αυτός ο τρόπος μας γεμίζει χαρά ...
... ο μόνος στον οποίον έχουμε να δώσουμε λόγο είναι ο εαυτός μας και για αυτό χρειάζεται να είμαστε ειλικρινείς με τον εαυτό μας ...
... Αφήνουμε τους άλλους να ζουν όπως τους αρέσει και ζούμε κι εμείς όπως μας αρέσει ...
... σταματάμε να μιλάμε υποτιμητικά για τον εαυτό μας και να συνειδητοποιήσουμε ότι κανείς δεν είναι τέλειος ...
... ακόμα κι αν κάνουμε λάθη , να συγχωρούμε τον εαυτό μας και να του φερόμαστε με χιούμορ και αγάπη , να τον επιδοκιμάζουμε και να του κάνουμε δώρα ...
... ψάχνουμε να βρούμε το καλό ακόμα και στις πιο δύσκολες καταστάσεις ώστε να αρχίσουμε να βλέπουμε και τα θετικά του εαυτού μας τα οποία η χαμηλή αυτοεκτίμηση δεν μας επέτρεπε να δούμε ...
Με αυτές τις μικρές καθημερινές ενέσεις αυτοπεποίθησης στον εαυτό μας, σιγά σιγά δυναμώνουμε καθώς οι αρνητικές μας πεποιθήσεις σχετικά με τον εαυτό μας αντικαθίστανται από θετικές και πιο αισιόδοξες ...
"Μπορώ" και "Αξίζω" ... είναι πανίσχυρες λέξεις για να βελτιώνουμε τον εαυτό μας καθημερινά ... και πάντα με αγάπη ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου