Μπορούμε να βελτιώσουμε την ζωή της καθημερινότητάς μας;

Μπορούμε να αλλάξουμε την καθημερινότητά μας;

Ναι! Και βέβαια μπορούμε να αλλάξουμε την καθημερινότητά μας, αρκεί να θέλουμε να αλλάξουμε κάποιες συνήθειες και να κοιτάξουμε τον εαυτό μας και την μέρα μας μ' ένα διαφορετικό βλέμμα...

Χαμόγελο!
Ας προσπαθήσουμε, αν έχουμε συνηθίσει σε ένα πιο "σκυθρωπό ύφος" τον εαυτό και το περιβάλλον μας. Ας προσπαθήσουμε, ακόμα κι αν τίποτα (ακόμη) δεν μας φαίνεται πως "πάει καλά". Μερικά πράγματα στην ζωή μας δεν είναι πια "πηγαία", ίσως γιατί ξεχάσαμε να... επιμένουμε στο Θετικό, ίσως γιατί αφεθήκαμε και ξεχαστήκαμε κάπου ανάμεσα στις δυσκολίες της ζωής, τις επιθυμίες που δεν πραγματοποιούνται και την "κακή διάθεση" των... άλλων.

Επιλογή του εποικοδομητικού!
Ε, ναι, πρέπει να επιλέξουμε την... "τύχη" της επόμενης στιγμής. Πρέπει να επιλέγουμε μια καλή, ή τουλάχιστον καλύτερη, "επόμενη στιγμή", "επόμενη μέρα"... Καλές σκέψεις, θετικές προσπάθειες... όλα αυτά μετρούν, μετρούν σημαντικά! Τα "πράγματα" δεν έρχονται τυχαία προς εμάς! Δεν μπορούμε να αποκλείσουμε τα προβλήματα, τις δυσκολίες, τις αντιξοότητες, από την ζωή μας, όμως, μπορούμε, σαφώς, να είμαστε πιο συνειδητοί, πιο προσεκτικοί, κατά τις επιλογές μας. Καμία σκέψη, κανένας λόγος, καμία πράξη, δεν πρέπει να αφήνονται... στην τύχη τους. Είμαστε υπεύθυνοι και για τις πράξεις μας και για τους λόγους και για τις σκέψεις μας. Αυτά οριοθετούν μέσα μας και γύρω μας ένα περιβάλλον, μέσα στο οποίο καλούμαστε να ζήσουμε, να αντι-δράσουμε και να δημιουργήσουμε έλλογα!

Πίστη!
Ας μην κάνουμε πως δεν έχουμε ακούσει ποτέ γι' αυτήν, κυρίως δε, ας μην ζούμε χωρίς να προσπαθήσουμε να αποκτήσουμε εκ νέου την πίστη μας. 

Ποιες είναι οι αντιλήψεις μας; 'Ο,τι είναι οι αντιλήψεις μας, είναι και η ζωή μας. Μπορούμε να αλλάξουμε την ζωή μας, αν αλλάξουμε... μυαλό. Πρώτα απ' όλα, ωστόσο, χρειάζεται η από μέρους μας αναγνώριση και αποδοχή ότι αυτό που πιστεύουμε, γίνεται, αυτό που πιστεύουμε, είμαστε, κλπ... 

Η πίστη στον εαυτό μας είναι κάτι το ουσιώδες. Χρειαζόμαστε όμως μια πίστη προς εμάς, ανοικτή σε "νέα δεδομένα ζωής". Με την "παλιά" μας πίστη, ζούμε, απλά, όπως ζούμε... Μια "νέα πίστη" είναι αυτή που θα μας οδηγήσει σε μια "νέα ζωή". 

Ας ξεκινήσουμε με την πίστη πως "μπορούμε να τα καταφέρουμε", πως "θα έρθουν καλύτερες μέρες", πως "μπορούμε να αλλάξουμε"... Το ερώτημα είναι κρίσιμο 

και πρέπει πάντα να το θέτουμε στον εαυτό μας:

"Θέλουμε να αλλάξουμε; 

Πιστεύουμε στην αλλαγή που ισχυριζόμαστε πως επιθυμούμε;". Αν η κατάφασή μας, δεν είναι προϊόν 

της "επίπλαστης θέσης και ζωής μας", τότε, ναι, "όλα είναι 

δυνατά για εμάς !!!   

                                                                                

Προσευχή!
'Οχι, δεν βρεθήκαμε στο... Κατηχητικό της Κυριακής. Αυτό που μας είναι αναγκαίο είναι να βρεθούμε και πάλι, μέσα στον εαυτό μας. Να σιγήσουμε, να απομονωθούμε από τα άγχη και τους φόβους μας, από τους "άλλους" που μας φαίνονται (ή είναι) ανυπόφοροι... και να αφεθούμε σε μια επικοινωνία που από καιρό, ίσως, την έχουμε λησμονήσει. 

Η προσευχή είναι εργασία και επικοινωνία με ότι πιο αγνό και λεπτοφυές υπάρχει μέσα μας και γύρω μας. Πρέπει να αναγνωρίσουμε και να αποδεχθούμε ότι, ναι, υπάρχουν πράγματα που μας ξεπερνούν, αλλά ότι μας ξεπερνά, δεν είναι κατ’ ανάγκην κάτι το "αρνητικό"... Υπάρχουν ενέργειες, δυνάμεις, άνθρωποι, πίστεις, κλπ... "ανώτεροι" από εμάς... Υπάρχει "κάτι" ή "κάποιος" που μπορεί όχι μόνο να μας "ακούσει" και να μας "νιώσει", αλλά και να μας βοηθήσει.

Δεν είναι ντροπή να ζητούμε βοήθεια, όμως πρέπει να μάθουμε πώς να την ζητούμε και πώς να την αναγνωρίζουμε.

Λίγος χρόνος και για... "μας"!
Λίγος χρόνος δικός μας, προκειμένου να συγκεντρωθούμε στον εαυτό μας, να χαλαρώσουμε και να επιτρέψουμε 

στις καλές και νέες δυνατότητες να αρχίσουν να 

εμφανίζονται μέσα μας και γύρω μας. Ας μην επιτρέψουμε ποτέ πια στον εαυτό μας να ισχυριζόμαστε πως

"δεν προλαβαίνουμε να ασχοληθούμε μ' εμάς". 

Εάν δεν έχουμε χρόνο, έστω και λίγο, για "μας", τότε δεν έχουμε για τίποτα και για κανέναν, ακόμη κι αν είμαστε πεπεισμένοι πως όλο μας τον χρόνο τον αφιερώνουμε στους "άλλους". Εάν, όντως, πιστεύουμε πως δεν έχουμε χρόνο για "μας", τότε απλά "ξοδεύουμε" χρόνο για το τίποτα! Ας προσπαθήσουμε να ανακαλύψουμε πώς μπορούμε να βρούμε χρόνο και για εμάς!...     

Αν η προσπάθειά μας είναι ειλικρινής, πολύ σύντομα θα διαπιστώσουμε πως έχουμε στην διάθεσή μας όσο χρόνο χρειαζόμαστε... Από τότε και στο εξής, η εργασία μας θα έγκειται στην ολοένα και πιο ορθή διαχείριση αυτού του χρόνου μας.

Καλή διατροφή, καλή αναπνοή, καλός ύπνος!
Απαραίτητες προϋποθέσεις για υγιείς και ορθές βάσεις στην ζωή μας. Δεν πρέπει να αρκεστούμε στα... ημίμετρα. Πρέπει να θελήσουμε το καλύτερο για εμάς και πρέπει να θέλουμε να προσπαθήσουμε πολύ, προκειμένου να το πετύχουμε. 

Δεν πρέπει να στεκόμαστε αδύναμοι στα... "αντικειμενικά" εμπόδια. Οι λύσεις υπάρχουν, αρκεί να τις ψάξουμε, αλλά -κυρίως- αρκεί να θελήσουμε να μπούμε στην διαδικασία να τις ανακαλύψουμε και να τις εφαρμόσουμε.

Καλοσύνη, αγάπη, κατανόηση!
Αυτό που, ίσως, δεν μπορούμε να βρούμε, να δούμε ή να λάβουμε από τους "άλλους", δεν σημαίνει πως δεν πρέπει να προσπαθήσουμε να το ανακαλύψουμε, να το συντηρήσουμε και να το αναπτύσσουμε διαρκώς μέσα μας. Ο καθένας από εμάς, παρ’ όλες τις απογοητεύσεις της ζωής, πρέπει να καλλιεργεί και να αναπτύσσει καθημερινά τεράστια αποθέματα αγάπης, κατανόησης και καλοσύνης. Πρέπει, επιτέλους να νιώσουμε και να συνειδητοποιήσουμε πως δεν υπάρχει άλλος δρόμος, αν όντως επιθυμούμε και θέλουμε να ελπίζουμε σε "καλύτερες μέρες".

Ευγνωμοσύνη!
Πρέπει να μάθουμε να καλλιεργούμε αυτό το πνεύμα ευγνωμοσύνης μέσα στην καρδιά μας. Τι μας έχει φέρει, ως τώρα, η γκρίνια, η μιζέρια, ο ωχαδελφισμός, η έλλειψη εμπιστοσύνης στον εαυτό; Πού μας έχει οδηγήσει το ψέμα, το μίσος, η έλλειψη βούλησης; Κι όμως, τα πράγματα θα μπορούσαν να είναι και... χειρότερα! 

Πολλές φορές το ξεχνούμε αυτό, όπως ξεχνούμε, ή δεν θέλουμε -πεισματικά- να δούμε, πως υπάρχουν μέσα μας και γύρω μας συνθήκες, δυνατότητες, πρόσωπα, πράγματα, κλπ... για τα οποία θα πρέπει να είμαστε ευγνώμονες. Ξεχνώντας ή αδιαφορώντας για τον ουσιαστικό μας "πλούτο", αδυνατούμε να αναγνωρίσουμε τις συνθήκες "ερήμωσης" μέσα κι έξω από εμάς.

Αυτά για... αρχή! Για μια "καλή αρχή", για ένα "νέο ξεκίνημα"!!!

Ioannis Kardamis