Η Άγνωστη Ψυχοθεραπευτική Τέχνη του Ηρακλείτου.....!!!!!!

Ο Νόμος της Εναντιοδρομίας, η Άγνωστη Ψυχοθεραπευτική Τέχνη του Ηρακλείτου που μπορεί να θεραπεύσει τη Δυσαρμονία που βασιλεύει στον Ψυχικό μας Κόσμο αλλά και στην Κοινωνία. 

«Τα σύνορα της ψυχής δε θα τα βρεις, όποιον δρόμο κι αν ακολουθήσεις, τόσο βάθος έχει η ουσία της.»

Ηράκλειτος , απόσπ. 45

Σε μια τόσο σύντομη φράση, όπως η παραπάνω, ο μεγάλος Εφέσιος φιλόσοφος Ηράκλειτος – ο αποκαλούμενος σκοτεινός φιλόσοφος του αρχαίου Ελληνικού πνεύματος – μπόρεσε να συλλάβει την αλήθεια για την ανθρώπινη ψυχή, διατυπώνοντας την με μια απέριττη αλλά και συγκλονιστική σαφήνεια.

Ο Ηράκλειτος κατέχει μια ξεχωριστή θέση όχι μόνο στην αρχαία Ελληνική φιλοσοφία, αλλά και στο χώρο της -γιουνγκιανής κυρίως – ψυχοθεραπείας , αφού η ηρακλειτική φιλοσοφία επηρέασε φανερά τον Ελβετό ψυχίατρο και μύστη της ψυχολογίας , Carl G.Jung. Ο Jung ενσωμάτωσε στο φιλοσοφικό του σύστημα αλλά και στις μεθόδους ψυχοθεραπείας που εφάρμοσε, τον περίφημο Νόμο της Εναντιοδρομίας ο οποίος βασίζεται στη φιλοσοφία του Ηράκλειτου περί αρμονίας των αντιθέτων.

Ο Jung απέδωσε την έμπνευση και τη φιλοσοφική σύλληψη αυτού του Νόμου στον ίδιο τον Ηράκλειτο, ο οποίος πρώτος μίλησε για την επιτακτική ανάγκη της συνένωσης των αντιθέτων, τόσο μέσα στη Φύση όσο και μέσα στον ίδιο τον άνθρωπο. 

Πάνω σε αυτή την ηρακλειτική αρχή, ο Jung προσπαθούσε πάντα – στη διάρκεια της ψυχοθεραπευτικής του πορείας-να απλώσει μια γέφυρα επικοινωνίας ανάμεσα σε δύο φαινομενικά αντίθετα στοιχεία στην προσωπικότητα των εκάστοτε ασθενών του: στο συνειδητό από τη μία (με την ορθολογική σκέψη και τον κριτικό νου)και το ασυνείδητο από την άλλη (με όλες τις αρχέγονες και ατιθάσευτες ενέργειες του.)

Aυτή η συνύπαρξη συνειδητού και ασυνείδητου, με τις εκ διαμέτρου αντίθετες δυνάμεις τους, ήταν για τον Jung το κλειδί της ψυχικής ισορροπίας κάθε ανθρώπου, όπως ακριβώς για τον Ηράκλειτο η θαυμαστή τάξη και λειτουργίας του Σύμπαντος βασιζόταν στην αρμονία των αντίθετων στοιχείων μέσα στη Φύση: μέρα και νύχτα, φως και σκοτάδι, ζέστη και κρύο, χειμώνας και καλοκαίρι. 

Η ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ ΤΩΝ ΑΝΤΙΘΕΤΩΝ

Για τον Jung, ο Νόμος της Εναντιοδρομίας είναι ο πιο σοφός ψυχολογικός νόμος, αφού εξυπηρετεί την πορεία του ανθρώπου προς την αυτοπραγμάτωσή του, μέσα από τον επαναπροσδιορισμό και την εκ νέου νοηματοδότηση της ζωής του. 

Σύμφωνα με το Νόμο της Εναντιοδρομίας, όταν μία ενεργειακή ροή, ένα ψυχικό δυναμικό αναπτυχθεί μονομερώς και παγιωθεί ως τρόπος ή στάση ζωής – χωρίς τη συμπλήρωση του αντιθέτου του- θα φτάσει στο ανώτατο σημείο ανάπτυξης και εκδήλωσης και μετά θα ακολουθήσει μία διαμετρικά αντίθετη πορεία από την αρχική, για να μπορέσει η εκδηλωθείσα ψυχική ενέργεια να συμπεριλάβει και να αφομοιώσει το αντίθετό της, που μέχρι τότε είχε παραμεληθεί. 

Ο Jung είχε πει πως κάθε ενέργεια έχει πάντα δύο πόλους. Σκοπός λοιπόν της Εναντιοδρομίας είναι η ισορροπία των δύο αυτών αντίθετων πόλων. 

Για παράδειγμα, όταν κάποιος έχει εκφράσει μια μονοδιάστατη σεξουαλική ζωή, βασισμένη στο έντονο ερωτικό πάθος, την ηδονή, τη συναισθηματική έξαψη και την ενστικτώδη διέγερση , σε βάρος όμως της πνευματικότητας του και της συλλογικής διάστασης της ψυχής του (που περιλαμβάνει τις ανάγκες και των άλλων ανθρώπων, συντρόφων – ερωτικών και μη), με άξονα ικανοποίησης μόνο τη δική του ατομική ψυχή και τις εγωκεντρικές, ναρκισσιστικές της ανάγκες, τότε θα έρθει κάποια στιγμή στη ζωή αυτού του ατόμου, είτε ένα «απροσδόκητο», συνταρακτικό γεγονός (με τη μορφή ενός σοβαρού ατυχήματος ή μιας καταλυτικής «ατυχίας»), είτε ένα «ανεξήγητο», αλλά επίμονο σύμπτωμα (ψυχοσωματικό ή οργανικό), είτε μία παρατεταμένη, βαθιά μελαγχολία, ή ακόμα μια τυραννική ιδεοληψία (φοβίες που πριν δεν υπήρχαν και μοιάζουν ακατανόητες, έντονες υποχονδριακές τάσεις και ιδεοψυχαναγκαστικές - καταναγκαστικές συμπεριφορές), που θα εκδηλωθούν ως μία κρίσιμη και αποφασιστική καμπή, μια σχεδόν οριακή κατάσταση-ανάμεσα στην κατάρρευση και την ανύψωση-, μια ισορροπία σε τεντωμένο σχοινί, ώστε να μπορέσει η μέχρι τότε μονομερής και εγωκεντρική έκφραση της σεξουαλικότητας να μεταστοιχειωθεί στο συναισθηματικό μοίρασμα με τον άλλον και στην αναγνώριση μιας πνευματικής, ανώτερης διάστασης στη ψυχή του ίδιου του ατόμου, που μέχρι τότε παρέμενε ανεκδίπλωτη. 

Η ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗ ΖΩΗ

Η πορεία της ανθρώπινης σεξουαλικότητας για τον Jung, είναι μία τέλεια εφαρμογή του Νόμου της Εναντιοδρομίας: Ξεκινάει δυναμικά και ορμητικά μέσα στα ένστικτα και τα πάθη, φτάνει σε ανώτατα επίπεδα κορύφωσης, διέγερσης και πλήρωσης για να ακολουθήσει στη μέση περίπου ηλικία (το χρονικό σημείο όπου εμφανίζεται η Εναντιοδρομία) μια σταδιακά, καθοδική πορεία. 

Τα ένστικτα και οι ορμές υποχωρούν για να εισέλθουν πιο πνευματικά και ψυχικά στοιχεία. Κάποιος που δε θα λάβει υπ’όψιν του την εκδήλωση του Νόμου της Εναντιοδρομίας, θα οδηγηθεί σύμφωνα με τον Jung, σε σεξουαλικές νευρώσεις και συναισθηματικές διαταραχές, η σοβαρότητα των οποίων θα εξαρτηθεί από την μέχρι τότε ζωή του ατόμου. 

Ο Νόμος της Εναντιοδρομίας, έχει τις δικές του συνέπειες. Μια ζωή στραμμένη αποκλειστικά στη σεξουαλικότητα και τον αισθησιασμό, θα φέρει αρχικά ίσως ηδονή και ικανοποίηση, αργότερα όμως σεξουαλικές δυσλειτουργίες και κατάθλιψη. Βέβαια, η Εναντιοδρομία, μπορεί να ισχύσει και στην αντίθετη περίπτωση:

Κάποιος που ζει μια αποστειρωμένη – συναισθηματικά, ερωτικά και σεξουαλικά – πνευματική ζωή, προς χάριν της διανόησης και σε βάρος της σεξουαλικής και της υλιστικής του πλευράς, να νιώσει - σε κάποια αναπάντεχη φάση της ζωής του - ένα πρωτόγνωρο, ερωτικό πάθος, τόσο έντονο και παράφορο, που να τον εκτρέψει τελείως από την μέχρι τότε πνευματική και ήρεμη πορεία της ζωής του. 

Ή πάλι μπορεί να εμφανίσει συμπτώματα ανίας, κατάθλιψης, συναισθηματικού κενού, που θα του υπενθυμίζουν πάντα ότι ένα κομμάτι του εαυτού του – λιγότερο πνευματικό αλλά εξίσου σημαντικό έχει μείνει ανέκφραστο και ανολοκλήρωτο.

Ο ΑΝΙΚΑΝΟΠΟΙΗΤΟΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΑΣ

Ο ίδιος Jung ανέφερε ως «τυπικό παράδειγμα Εναντιοδρομίας» την περίπτωση ενός ασθενή του, ο οποίος κατάφερε να γίνει ένας αυτοδημιούργητος επιχειρηματίας με πάρα πολλά λεφτά. Ζούσε μόνο για τη δουλειά του. Όλο του το είναι είχε αναπτυχθεί προς την κατεύθυνση της υλικής μόνο δημιουργίας με τα πολλά χρήματα, τα πολλά ταξίδια, τα πολυτελή σπίτια και τις επιχειρηματικές δραστηριότητες.

Όταν αυτός ο άνθρωπος αποφάσισε κάποια στιγμή να ξεκουραστεί από αυτόν τον τρόπο ζωής, και να ζήσει πιο ήρεμα, έπεσε σε μια κατάσταση παρατεταμένου άγχους, με επίμονες σωματικές ενοχλήσεις. Αποφάσισε να ξαναγυρίσει στον γνώριμο τρόπο ζωής, με τις συνεχείς ασχολίες, αλλά τα πράγματα χειροτέρεψαν καθώς ο επιχειρηματίας δεν είχε πλέον την παραμικρή διάθεση να εργαστεί, να βγάζει λεφτά ή να ταξιδεύει. 

Άρχισε να εμφανίζει έντονες υποχονδριακές κρίσεις και καταθλιπτικά συμπτώματα. Κατά τον Jung, όλα αυτά ήταν εκδηλώσεις του Νόμου της Εναντιοδρομίας, αφού ο άνθρωπος αυτός είχε παραμελήσει βαθύτερες ανάγκες του εαυτού του και του σώματός του, για να πετύχει μόνο σε ένα καθαρά εξωτερικό, υλικό επίπεδο. 

Η υποχονδρία και η κατάθλιψη ήταν το μήνυμα να αρχίσει να στρέφει το ενδιαφέρον του από την εξωτερική εικόνα του εαυτού του προς τις πιο εσωτερικές πτυχές της προσωπικότητάς του. 

Η Εναντιοδρομία ζητάει αυτό ακριβώς : ίση μεταχείριση και της πνευματικής και της υλικής μας πλευράς. Να μη ζούμε μόνο ούτε μέσα στο σώμα, αλλά ούτε και έξω από αυτό. 

Η ΕΞΗΓΗΣΗ ΤΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΚΡΙΣΕΩΝ

Πέρα όμως από τις ατομικές περιπτώσεις του καθενός από εμάς, η Εναντιοδρομία μπορεί να εκδηλωθεί και σε κοινωνικό επίπεδο, ως το ψυχικό αντιστάθμισμα απέναντι στην κυρίαρχη τάση που επικρατεί σε έναν πολιτισμό.

Αν για παράδειγμα, η κυρίαρχη τάση σε μια κοινωνία είναι μια ψευδεπίγραφη κατάκτηση λογικής και συνείδησης, και υλικής μονάχα δημιουργίας, με τη μορφή του πλουτισμού και μιας στείρας - απονεκρωμένης συναισθηματικά- τεχνολογικής εξέλιξης, τότε η Εναντιοδρομία θα εκδηλωθεί ως μια παράλογη, ασυνείδητη, μαζική καταστροφή, ως μοναξιά, απομόνωση και απειλή για την ασφάλεια του πολιτισμού και τη λειτουργία της κοινωνίας. 

Ο Jung είχε πει πως σε κοινωνικό επίπεδο η Εναντιοδρομία μπορεί να προσλάβει μια τόσο βίαιη και απειλητική μορφή έκφρασης, ώστε να μπορέσει να αφυπνίσει όσο το δυνατό περισσότερες συνειδήσεις. Μπορεί να πάρει ακόμα και την μορφή ενός πολέμου - «ο πόλεμος είναι ο πατέρας των πάντων» είχε πει ο Ηράκλειτος. Από τον πόλεμο ξεκινούν όλα. Τίποτα δεν κερδίζεται χωρίς μάχη.

Τα πρόσφατα γεγονότα του Δεκεμβρίου του 2008 στην Ελλάδα, με τις λεηλασίες και τις καταστροφές σε μαγαζιά και αυτοκίνητα, είναι σαφείς εκδηλώσεις του Νόμου της Εναντιοδρομίας σε κοινωνικό πλέον επίπεδο. 

Όσοι χαρακτήρισαν αυτές τις πραγματικά βίαιες συμπεριφορές ως «βανδαλισμούς των οργισμένων νέων απέναντι στην οικονομική κρίση και την διάβρωση των θεσμών», απλώς αναπαρήγαγαν μια ερμηνεία ευρείας κατανάλωσης. 

Η οργή δεν είναι τόσο απέναντι στην οικονομική κρίση (στην ψυχανάλυση άλλωστε όπως και στην γιουνγκιανή ψυχολογία τα χρήματα και κάθε τι που σχετίζεται με αυτά είναι συμβολισμοί των βαθύτερων, συναισθηματικών αναγκών μας) όσο απέναντι στην κρίση των σχέσεων μας με την Φύση, με τους άλλους και κυρίως με τις ανώτερες πνευματικές μας ανάγκες - η εκπλήρωση των οποίων θα μπορέσει να δώσει το πολυπόθητο νόημα στη ζωή μας. 

Η διαρκής αύξηση των ψυχικών διαταραχών δεν είναι τυχαία. Ο σημερινός άνθρωπος έχει περιέλθει σε τέτοια κατάσταση μονοδιάστατης ανάπτυξης καί επιβίωσης που μοιάζει πραγματικά να «προκαλεί την τύχη του» (Jung). 

Η μοναξιά, το άγχος, η απομόνωση των ανθρώπων, η αύξηση της κατάθλιψης και των ψυχοσωματικών παθήσεων παγκοσμίως, είναι επίσης εκδηλώσεις του Νόμου της Εναντιοδρομίας απέναντι σε μια εποχή πλούσιας τεχνολογικά και υλικά αλλά πολύ φτωχής σε συναισθηματικές αποχρώσεις που χαρακτηρίζονται από μια λεπτοφυή πνευματικότητα. Ειδικά στην σύγχρονη εποχή που ζούμε και στο επίπεδο που βρίσκεται ο σημερινός πολιτισμός, ο άνθρωπος μοιάζει πιο διχασμένος, πιο διασπασμένος από ποτέ.

«Η Ηρακλειτική αρμονία των αντιθέτων δείχνει να έχει διαταραχθεί σοβαρά» όπως σημειώνει εύστοχα ο Γιάννης Γεωργακόπουλος. Και όταν η αρμονία των αντιθέτων διαταράσσεται, η εύθραυστη ψυχική ισορροπία κλονίζεται και καταρρέει. Κανένας πολιτισμός δεν μπορεί να είναι βιώσιμος όταν ανπτύσσεται προς μία μόνο κατεύθυνση. 

ΑΠΟΔΙΚΩΠΟΙΟΝΤΑΣ ΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ

Η Αναλυτική Ψυχολογία του Jung είχε ενσωματώσει στις ψυχοθεραπευτικές μεθόδους της την τεράστια θεραπευτική αξία του Ηρακλειτικού Νόμου της Εναντιοδρομίας: ότι είναι χρήσιμο για τον άνθρωπο και τον εξυπηρετεί στην αυγή της ζωής του, θα πάψει να τον εξυπηρετεί το απομεσήμερο και πολύ περισσότερο στο σούρουπο του γήϊνου ταξιδιού του.

Αναλύοντας κατ’αυτόν τον τρόπο την Εναντιοδρομία, ο Jung μπόρεσε να επινοήσει διαφορετικές θεραπευτικές τεχνικές και να τις προσαρμόσει ανάλογα με το ηλικιακό στάδιο των ασθενών του, ώστε να καλύπτει τις ασυνείδητες κάθε φορά ανάγκες τους και επιθυμίες τους. 

Με την Εναντιοδρομία, η χρησιμότητα των εμπειριών του παρελθόντος μεταστοιχειώνεται σε σοφία των αναγκών του παρόντος. Ο άνθρωπος τότε δεν έχει ανάγκη να ξαναζήσει ότι έζησε, εμμένοντας πεισματικά σε έναν ξεπερασμένο και άκαμπτο τρόπο ζωής, αλλά αποφασίζει να προχωρήσει συνειδητά μπροστά, συνθέτοντας ξανά τη ζωή του. 

Με όσα ειπώθηκαν παραπάνω, γίνεται πλέον πιο σαφής η ανεκτίμητη αξία που έχει η κατανόηση και η αποκρυπτογράφηση του Νόμου της Εναντιοδρομίας στην ψυχοθεραπεία. Η αποκωδικοποίηση των απρόσμενων γεγονότων της ζωής και των ψυχοσωματικών διαταραχών, αλλά και των ακραίων ακόμα κοινωνικών φαινομένων, βοηθούν τον άνθρωπο να αποκτήσει μια άλλη οπτική απέναντι σε ότι του συμβαίνει και σε ότι παρατηρεί, ώστε να μπορέσει τελικά να συνενώσει όλα τα διασπασμένα στοιχεία μέσα του και να κατανοήσει πως η ψυχική του υγεία βρίσκεται στην ένωση των αντιθέτων και όχι στο βίαιο διαχωρισμό τους. 

Ο ΝΟΜΟΣ ΤΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ

Ο Νόμος της Εναντιοδρομίας βρίσκεται πολύ κοντά στον άλλο κορυφαίο Νόμο, το Νόμο της Ενότητας : όλα ξεκινούν από την ίδια Ανώτερη Πηγή, επομένως και τα «αντίθετα» συνδέονται, ενώνονται μεταξύ τους και δεν διαχωρίζονται: «από όλα το ένα κι από το ένα τα πάντα» (Ηράκλειτος, απ.10). 

Ακόμα και οι δυσάρεστες, οι επώδυνες εμπειρίες που βιώνουμε, μας συμβαίνουν πάντα για έναν ανώτερο σκοπό. Το κακό δε βρίσκεται απέναντι από το καλό, αλλά ακριβώς δίπλα. Τα δυσάρεστα γεγονότα της ζωής δεν είναι οι αντίθετοι πόλοι των ευχάριστων καταστάσεων, αλλά το απαραίτητο συμπλήρωμά τους, ώστε να κατανοήσουμε τον ανώτερο προορισμό του γήϊνου ταξιδιού μας (Εναντιοδρομία) και να ενωθούμε με τον διχασμένο εαυτό μας, με τους συναθρώπους μας, και τελικά με την ίδια τη Ζωή (Νόμος της Ενότητας). 

Ο Νόμος της Εναντιοδρομίας όπως και ο Νόμος της Ενότητας δεν είναι μια ακόμα μεταφυσική προσέγγιση.Είναι ένας πραγματικός, ψυχολογικός Νόμος, που προάγει την αυτογνωσία και κατ’επέκταση τη ψυχική υγεία του ανθρώπου και αποτελεί αληθινό κλειδί γνώσης που ανοίγει τις πόρτες στην ιδιαίτερη και λεπτή τέχνη της ψυχοθεραπείας. 

Αναφορές : 

Carl G. Jung, Δυο Δοκίμια στην Αναλυτική Ψυχολογία, Ιάμβλιχος

Carl G. Jung, Βασικές Αρχές Ψυχοθεραπείας, Επίκουρος

Γιάννης Φ. Γεωργακόπουλος, Ηράκλειτος ο Εφέσιος, ΔΙΟΝ

Πηγή : του Ευάγγελου Κουσιάδη, kousiadis.gr 

Συμβούλου Ψυχικής Υγείας

Δημοσιεύθηκε στο περιοδικό ΑΒΑΤΟΝ- Ιούνιος 2009

gerasimos-politis.blogspot.com

http://www.awakengr.com

Τσακώνεστε με το έτερον ήμισυ ; Μάλλον πεινάτε......!!!!!!

Ερευνητές από τις ΗΠΑ υποστηρίζουν, ότι οι πεινασμένοι άνθρωποι έχουν περισσότερες πιθανότητες να χάσουν την ψυχραιμία τους και να καταλήξουν να μαλώνουν.

Σύμφωνα με τους ερευνητές, όταν δεν τρώμε αρκετά ο εγκέφαλός μας στερείται την ενέργεια που απαιτείται για να ασκεί αυτοέλεγχο και γι 'αυτό είναι πιο πιθανό να ξεσπάμε.

«Παρότι ο εγκέφαλός μας αποτελεί μόλις το 2% του συνολικού σωματικού μας βάρους καταναλώνει περίπου 20% από τις θερμίδες που καίει ο οργανισμός μας. Είναι ένα πολύ απαιτητικό όργανο σε ό,τι αφορά τα επίπεδα ενέργειας» ανέφεραν στη Daily Mail.

Οι ερευνητές προτείνουν επίσης μια απλή συμβουλή: Προτού ξεκινήσετε κάποια σοβαρή συζήτηση με το έτερον σας ήμισυ φροντίστε να μην είστε πεινασμένοι! 

Κατέληξαν σε αυτό το συμπέρασμα, μετά από μελέτη του πώς τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα επηρεάζουν τη συμπεριφορά (σε ό,τι αφορά την επιθετικότητα) των ζευγαριών.

Στην έρευνα συμμετείχαν περισσότερα από 100 ζευγάρια, τα οποία συμπλήρωσαν ερωτηματολόγια αναφορικά με τη σχέση τους και στη συνέχεια οι ερευνητές μέτρησαν (πρωί και βράδυ) τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα τους, καθώς επίσης και αν ένιωθαν θυμό ή όχι.

Οι ερευνητές μέτρησαν το θυμό τους, όχι ζητώντας τους να αξιολογήσουν τα συναισθήματά τους, αλλά δίνοντάς τους κούκλες βουντού και ζητώντας τους να τις… καρφώσουν με 51 καρφίτσες, ανάλογα με το πόσο αναστατωμένοι ένιωθαν με το/τη σύντροφό τους.

Όσο πιο χαμηλά ήταν τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα τους, τόσο πιο έντονα ξεσπούσαν τα νεύρα τους επάνω στις κούκλες, σύμφωνα με την έρευνα που δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικόProceedings of the National Academy of Sciences.

«Ακόμη και αυτοί που δήλωναν ότι είχαν καλή σχέση με το/τη σύντροφό τους είχαν περισσότερες πιθανότητες να εκφράσουν έντονο θυμό απέναντί τους, αν τα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα τους ήταν χαμηλά» εξήγησε ο ερευνητής Brad Bushman από το πανεπιστήμιο του Οχάιο.

http://www.nooz.gr

Στάδια Θλίψης ή Στάδια Μεταμόρφωσης......!!!!!!!!!

Τα στάδια της θλίψης όπως ονομάζονται, δεν είναι στάδια θλίψης. Εγώ τα ονομάζω σήμερα: «Στάδια μεταμόρφωσης» και  αποτελούν ένα προς ένα τα παρακάτω :

1. ΣΟΚ

Δεν έχεις καταλάβει τι έχει συμβεί. Αισθάνεσαι αυτόν που έφυγε αλλά δεν είναι εκεί με τη μορφή που γνώριζες. Να σε κοιτά. Να σου μιλάει. Αντικρίζεις μόνο ένα ακίνητο άψυχο σώμα. Ζεις την ταφή σαν να μην είσαι εσύ κ στη θέση σου είναι άλλος, κ εσύ απλά παρακολουθείς. Σαν το σώμα του αγαπημένου που αντικρίζεις κ δε σου μιλά είναι μία κούκλα. Ένα ομοίωμα. Δεν νοιώθεις ότι σε αυτό το σώμα βρίσκεται το πρόσωπο που τόσο αγαπούσες. Δεν αισθάνεσαι πείνα, δίψα, δεν αισθάνεσαι τίποτα.

2. ΚΕΝΟ

Μετά το ΣΟΚ είναι το ΚΕΝΟ. Είσαι σαν ζόμπι. Θέλεις να είσαι μόνος. Το μόνο που αρχίζεις να νοιώθεις είναι ότι κανείς δεν μπορεί να καταλάβει τι γίνεται μέσα σου, κ ότι κανείς δεν μπορεί να σε βοηθήσει. Το κενό μπορεί να κρατήσει μέρες, ή τώρα που το ξαναφέρνω στο νου, αντιλαμβάνομαι ότι σε αυτό μπορεί κάποιοι να φυλακιστούν για μήνες, ή κ χρόνια, αν το σοκ είναι μεγάλο. Το ποιος ήσουν μέχρι πριν από αυτόν τον θάνατο έχει χαθεί. Είναι σαν να έχει σκάσει μία χειροβομβίδα μέσα σου, κ δεν αντιλαμβάνεσαι τίποτα. Πρώτα ήσουν ένα σύνολο. Τώρα, χιλιάδες κομμάτια μετέωρα στο κενό.

3. ΘΥΜΟΣ

Κάποια στιγμή μέσα στο κενό, περπατώντας στον ίδιο χώρο που ζούσες με αυτόν τον άνθρωπο κ βλέποντας τα πράγματα του, μυρίζοντας τα ρούχα του, κοιτάζοντας τα προσωπικά του αντικείμενα που έχουν μείνει στις ίδιες θέσεις όπως τα άφησε, νιώθεις έναν απέραντο θυμό.

Πρώτα για τον ίδιο. Πως τόλμησε να σου το κάνει αυτό; Πως τόλμησε κ σε άφησε μόνη; Αφού σ’ αγαπούσε. Τότε για πρώτη φορά συνειδητοποιείς πως ΠΑΝΤΑ ήσουνα μόνη. 

Ο άνθρωπος που έφυγε δεν ήταν τίποτε άλλο, παρά ένας συνοδοιπόρος. Μόνος έρχεσαι, μόνος φεύγεις. Κ αυτό πονάει. Πονάει τόσο, που νομίζεις πως την καρδιά σου την καίει ένα πυρωμένο σίδερο.Μπορεί να νιώσεις θυμό ακόμα κ για το Θεό. Πως άφησε να συμβεί κάτι τέτοιο. Γιατί δεν το εμπόδισε; Πως θα αντέξεις;

4. ΠΟΝΟΣ

Τότε βιώνεις τον πόνο σε όλη του την εμβέλεια. Βαθύς, ατελείωτος….. Τόσο μεγάλος πόνος που νομίζεις πως δεν μπορείς να υπάρξεις από εδώ κ πέρα. Κ εκεί έρχεται η δεύτερη συνειδητοποίηση. Τίποτα στη ζωή σου δεν θα είναι ξανά ποτέ το ίδιο. Νομίζεις πως πεθαίνεις. Κ όμως...... Έχεις ήδη πεθάνει. Μαζί του.............. Όλα τα κομμάτια αυτού που ήσουνα. Η ζωή σου……. Κ σε αυτό το στάδιο περνάς πάλι κάποιο χρόνο από ώρες, μέχρι μέρες….., μήνες…….

5. ΔΙΛΗΜΜΑ

Μετά, κάποια στιγμή εντελώς ξαφνικά, κ ενώ θα έχεις ωριμάσει στο προηγούμενο στάδιο, ή, θα έχεις βιώσει όλα τα στάδια του πόνου κ όλα τα ξεσπάσματα, νοιώθεις να υπάρχει μέσα σου ένα τεράστιο σταυροδρόμι το οποίο περιλαμβάνει δύο δρόμους από τους οποίους πρέπει επιτακτικά να διαλέξεις :

Ή, «Μένω εδώ, θρηνώντας, κ ανακυκλώνοντας το παρελθόν που έζησα με αυτόν τον άνθρωπο»,

Ή, «Αποφασίζω να συνεχίσω. Αλλά μόνη.»

Σε αυτή τη φάση, αν εγκλωβιστείς στο πρώτο, ζεις με τύψεις, πόνο, κόλλημα σε μια ζωή που ποτέ πια δεν θα είναι η ίδια……..

Αν επιλέξεις το πρώτο διαλέγεις το θάνατο.

Αν επιλέξεις το δεύτερο, διαλέγεις τη ζωή.

Μόνο με το δεύτερο προχωράς στο επόμενο στάδιο:

6. ΑΠΟΔΟΧΗ

Τότε αντιλαμβάνεσαι ότι το μόνο πράγμα που δεν μπορείς να νικήσεις ποτέ στη ζωή σου, είναι ο θάνατος. Κ το μόνο πιο φοβερό πράγμα που πάντα φοβόσουν στη ζωή, κ ότι αυτό κρυβόταν πίσω από κάθε ανασφάλεια σου μικρή κ μεγάλη. Στο στάδιο αυτό, πρέπει τελικά να κάνεις τι; "Να αγκαλιάσεις το θάνατο". Σαν νεκρός το γνωρίζεις καλά....... Βλέπεις πως για να ζήσεις στη ζωή, πρέπει να πεθαίνεις κάθε μέρα. 

Κάθε στιγμή. Κάθε τώρα είναι μοναδικό κ δεν ξαναγυρίζει ποτέ πίσω. Αρχίζεις υποχρεωτικά να εκτιμάς κ τα πιο μικρά πράγματα. Είναι δώρα. Τα πάντα είναι δώρα στη ζωή σου. Ακόμα κ το σώμα στο οποίο κατοικείς. Κ πως ποτέ δεν ευχαρίστησες γι' αυτό. Για την υγεία σου, για την ύπαρξη σου εδώ. Για όλα όσα μπορείς να γευτείς. 

Να γνωρίσεις, να σκεφτείς, να συνειδητοποιήσεις. Τίποτα δεν είναι δεδομένο, τίποτα δεν είναι ίδιο κάθε φορά, τίποτα δεν υπάρχει που μπορεί να γίνει μετά......., τίποτα δεν περιμένει αύριο.............. Όλα είναι εδώ, κ ήταν πάντα εδώ……. Κ πως η ζωή ολόκληρη είναι μία συνεχής ροή μεταμορφώσεων. Ότι γεννιέται, πεθαίνει. 

Ότι εμφανίζεται, κάποια στιγμή μοιραία επιστρέφει στην πηγή απ' όπου προήλθε. Η παροδικότητα των πραγμάτων είναι η εναλλαγή των καταστάσεων. Η ροή της ίδιας της ζωής. Η αξία της διαδρομής, κ όχι το κυνήγι μιας μελλοντικής κατάληξης.

Τότε κ μόνο τότε, είναι η μοναδική στιγμή μετά από τη φυγή αυτού που έφυγε, που κλαις από χαρά. Χαρά για όλα όσα έζησες μαζί του, που τώρα σου μένουν ως δώρα. Που γνώρισες αυτόν τον άνθρωπο. Που μοιράστηκε μαζί σου κομμάτια της ζωής του, κ του ίδιου του εαυτού του.

Γιατί δεν είμαστε αληθινοί κ πρέπει να έρθει το πιο σκληρό πράγμα στον κόσμο για να το δούμε; Κ με τον πιο σκληρό τρόπο…….

Γι’ αυτό είναι τόσο συνυφασμένη η ζωή με το θάνατο. Γιατί το ένα δεν μπορεί να υπάρξει τελικά χωρίς το άλλο. Αν δεν υπήρχε ο θάνατος, δεν θα εκτιμούσαμε ποτέ τη ζωή. Κ αν δεν υπήρχε η ζωή, δεν θα γνωρίζαμε πως όλα κάποτε έτσι κ αλλιώς τελειώνουν………

Κάθε θάνατος για μένα σήμερα αποτελεί κ μία μεταμόρφωση. Μεταμόρφωση μέσα μας, μεταμόρφωση στην ίδια μας τη ζωή, μεταμόρφωση του ίδιου μας του εαυτού αν μας συμβεί το να περάσουμε από την μεταμόρφωση του σώματος, σε κάτι άλλο, που επειδή δεν έχουμε χειροπιαστές αποδείξεις δεν στεκόμαστε εκεί, κ θεωρούμε πως δεν υπάρχει, κ ότι εκεί έχουν τελειώσει όλα……....... Με κάθε θάνατο κλείνει ένας κύκλος, κ ανοίγει ένας άλλος. Κ γι’ αυτόν που τον έχει υποστεί, κ για αυτούς που αφήνει πίσω…..

7. ΝΕΑ ΑΡΧΗ

Τέλος, μετά την αποδοχή, η σκόνη καταλαγιάζει. Ο πόνος έχει πάρει τη θέση της αποδοχής, κ μια νέα κατάσταση αντικρίζει το φως της μέρας. Δεν θα είσαι ποτέ ξανά ο ίδιος. Κ είσαι σίγουρα πολλά περισσότερα από την κατάσταση στην οποία βρισκόσουν μέσα σου πριν την απώλεια. Κάπου είχα διαβάσει παλιότερα πως : "Ο πόνος, είναι η πύλη της Σοφίας". Πόση αλήθεια....... 

Η Σοφία της ύπαρξης, υπερβαίνει οποιεσδήποτε θεωρήσεις μας για τα πράγματα. Η λάμψη του εαυτού μας, καθημερινά μετράται. Τελικά όχι από τον πόνο που θα υποστούμε, αλλά από τον τρόπο που θα διαχειριστούμε τα συμβάντα μέσα μας, κ πόσο ανοιχτοί είμαστε στο να εισπράξουμε όλα όσα θα μας κάνουν να είμαστε περισσότερο συνειδητοί, κ θα μας πάνε ακόμα πιο πέρα..... 

Είναι πραγματικά όμορφο ως άνθρωποι να μοιραζόμαστε καταστάσεις. Όταν κρύβουμε ακόμα κ τα πιο βαθιά μας, από την έκθεση σε άλλους, μην νομίζουμε πως προστατευόμαστε. Είναι μια εικονική προστασία. Το μόνο που καταφέρνουμε τελικά είναι να τα κουκουλώνουμε.

Ας πάψουμε να είμαστε υποκριτές. Πρώτα απέναντι στον εαυτό μας, κ μετά απέναντι στους άλλους. Ελευθερώνεσαι μόνο όταν εκφράζεις με όλη σου την καρδιά, όλα όσα έχεις βιώσει. Όλα όσα σε κάνουν να είσαι αυτός που είσαι σήμερα...... Θεωρώ πως αυτή είναι κ η πραγματική έννοια της εξομολόγησης.

Νικολέτα Σλαύκου. 

http://magicalchemistis.blogspot.gr

Κάνε διακοπές από τις ευθύνες σου.....!!!!!!!!

Το τρίτο συναισθηματικό κέντρο περιλαμβάνει το πεπτικό σύστημα, το βάρος, τα επινεφρίδια, το πάγκρεας και τους εθισμούς και έχει να κάνει με την αίσθησή μας για τον εαυτό μας και με το πως εκπληρώνουμε τις ευθύνες μας προς τους άλλους. Όπως συμβαίνει και στα άλλα κέντρα, το πρόβλημα που έχεις εξαρτάται από τα πρότυπα σκέψης και συμπεριφοράς που βρίσκονται από κάτω. Οι άνθρωποι που έχουν θέματα υγείας σε αυτό το κέντρο ανήκουν συνήθως σε τέσσερις κατηγορίες : 

είναι εκείνοι που καθορίζουν τον εαυτό τους εστιάζοντας απόλυτα στις ανάγκες των άλλων, 

εκείνοι που ενισχύουν την αίσθηση του εαυτού εστιάζοντας στην καριέρα τους, 

εκείνοι που παραιτούνται από κάθε αίσθηση του εαυτού και στρέφονται προς μια ανώτερη δύναμη για υποστήριξη και 

εκείνοι που αποφεύγουν να εξετάσουν ή να προσδιορίσουν τον εαυτό τους, καταφεύγοντας σε κάθε είδους περισπασμούς που τους κάνουν να νοιώθουν καλά. 

Η υγεία αυτών των ανθρώπων επηρεάζεται με διαφορετικούς τρόπους σε ό,τι έχει σχέση με τα όργανα του τρίτου συναισθηματικού κέντρου και με τα ζητήματα του βάρους και των εθισμών.

Για την υγεία σε αυτόν τον τομέα είναι ζωτικής σημασίας να αναπτύξεις μια ισχυρή αίσθηση εαυτού. Εάν δεν καλλιεργήσεις την αυτοεκτίμησή σου και δεν βρεις μια ισορροπία ανάμεσα στο χρόνο που καταναλώνεις προσπαθώντας να ευχαριστήσεις τους άλλους και στο χρόνο που αφιερώνεις φροντίζοντας τον εαυτό σου, είναι πιθανό να έχεις ναυτίες, καούρες, έλκος, δυσκοιλιότητα, διάρροια, κολίτιδα ή προβλήματα με τα νεφρά. 

Ίσως επίσης να πασχίζεις να διατηρήσεις το βάρος σου, να έχεις πρόβλημα με την εικόνα του σώματός σου ή να παλεύεις με κάποιον εθισμό. Όλα αυτά είναι μηνύματα που σου στέλνει το σώμα σου για να σου πει ότι αυτό που κάνεις δεν έχει καλό αποτέλεσμα για σένα.

Σύμφωνα με τη θεωρία της Louise Hay για τις δηλώσεις, η υγεία του πεπτικού συστήματος, του συκωτιού, της χολής και των νεφρών, σχετίζεται με πρότυπα σκέψης που έχουν να κάνουν με το φόβο, μ΄αυτό το αίσθημα που σου σφίγγει το στομάχι, ειδικά σε καταστάσεις όπου νιώθεις ανεπαρκής ή υπερβολικά φορτωμένος. 

Πιο συγκεκριμένα, όσοι υποφέρουν από σπαστική κολίτιδα έχουν συνήθως πρόβλημα με την ανασφάλεια. Η κολίτιδα σχετίζεται με το φόβο μας να αφήσουμε κάτι να φύγει από τη ζωή μας, ενώ τα προβλήματα εντέρου γενικά έχουν να κάνουν με την προσκόλλησή μας στο παρελθόν. 

Τα αρνητικά πρότυπα σκέψης που σχετίζονται με τα προβλήματα του βάρους έχουν να κάνουν με την ανάγκη μας για προστασία. Οι εθισμοί γενικά είναι ένας τρόπος να αντιμετωπίσουμε τα προβλήματα που δεν μπορούμε να χειριστούμε, παίρνοντας κάποια ουσία. 

Αυτό η Louise Hay το αποκαλεί “το βάζω στα πόδια από τον εαυτό μου”. Τέλος, τα προβλήματα ου μεταβολισμού του σακχάρου του αίματος σχετίζονται με τις ευθύνες και τα βάρη της ζωής. Η υπογλυκαιμία δείχνει ότι κατακλυζόμαστε από τα φορτία της ζωής μας, ότι έχουμε την αίσθηση πως ό,τι κι αν κάνουμε είναι μάταιο.

Η υγεία στο τρίτο συναισθηματικό κέντρο έχει επίσης σχέση με την αυτοεκτίμησή μας, με το να μπορούμε να χειριζόμαστε τις ευθύνες μας και να μην καταφεύγουμε στην κατάχρηση ουσιών ή στον εθισμό. Η υγεία του γαστρεντερικού συστήματος, το ισορροπημένο σωματικό βάρος και η καλή εικόνα που έχουμε για το σώμα μας εξαρτώνται από την ικανότητά μας να έχουμε μια υγιή σχέση με την εργασία και τις ευθύνες.

Απόσπασμα από το βιβλίο της Louise L. Hay και της Mona Lisa Schulz Όλα είναι καλά Δημιούργησε εξαιρετική υγεία στο σώμα, το νου και το πνεύμα

http://mybellavista.wordpress.com

Πρωτομαγιά.....!!!!!!!!!

                 

star30300·

Τα έθιμα της Πρωτομαγιάς.....!!!!!!!

Η Πρωτομαγιά έχει τις ρίζες της στην αρχαιότητα. Είναι η πρώτη ημέρα του Μαΐου και η γιορτή της Άνοιξης. 

Ο Μάιος, σύμφωνα με την παράδοση, πήρε το όνομά του από τη ρωμαϊκή θεότητα Maia (Μάγια), η οποία ονομάστηκε έτσι από την ελληνική λέξη Μαία που σημαίνει τροφός και μητέρα.

Η Μάγια ταυτίστηκε με την Ατλαντίδα νύμφη Μαία, τη μητέρα του Ερμή στον οποίο αφιερώθηκε ο μήνας Μάιος.

Ο Μάιος είναι ο 5ος μήνας του χρόνου, ο οποίος αντιστοιχεί στον αρχαίο μήνα Θαργηλίωνα που γιορταζόταν με τα περίφημα Ανθεοφόρια. Ήταν αφιερωμένος στη θεά της γεωργίας Δήμητρα και την κόρη της Περσεφόνη, που τον μήνα αυτόν βγαίνει από τον Άδη κι έρχεται στη γη. Γιορτές γίνονταν και στην αρχαία Ρώμη που τις έλεγαν "ροσύλλια" τις οποίες διατήρησαν και οι Βυζαντινοί αυτοκράτορες.

Για τη λαϊκή αντίληψη, στο μήνα Μάιο συνυπάρχουν οι ιδιότητες του καλού και του κακού, της αναγέννησης και του θανάτου και συγκεντρώνονται την πρώτη του ημέρα, την Πρωτομαγιά.

Ο εορτασμός της Πρωτομαγιάς σηματοδοτεί την τελική νίκη του καλοκαιριού απέναντι στον χειμώνα, την κατίσχυση της ζωής επί του θανάτου και έχει ρίζες που ανάγονται σε προχριστιανικές αγροτικές λατρευτικές τελετές για τη γονιμότητα των αγρών και, κατ' επέκταση, και των ζώων και των ανθρώπων.

Η αρχαιότατη γιορτή της Πρωτομαγιάς συνεχίστηκε στο διάβα των αιώνων με επισημότητα και με διάφορες μορφές και εκδηλώσεις. Μία από τις παλαιότερες γιορτές ήταν τα Ανθεστήρια, η γιορτή των λουλουδιών, η πρώτη επίσημη γιορτή ανθέων των Ελλήνων.

Τα Ανθεστήρια, κατά τη διάρκεια των οποίων πομπές με κανηφόρες που έφερναν άνθη βάδιζαν με μεγαλοπρέπεια προς τα ιερά, ιδρύθηκαν πρώτα στην Αθήνα και έπειτα πήραν πανελλήνια μορφή, αφού διαδόθηκαν και σ άλλες πόλεις της Ελλάδος. Σύμφωνα με το μύθο, στα Ανθεστήρια «ανασταινόταν» ο… σκοτωμένος θεός Ευάνθης, επίθετο του Διόνυσου, από το χυμένο αίμα του οποίου φύτρωσε η άμπελος.

Όταν οι Ρωμαίοι κατάκτησαν την Ελλάδα, η γιορτή της Πρωτομαγιάς, δεν έπαψε να υπάρχει αλλά εμπλουτίστηκε γιατί και οι δύο λαοί πίστευαν, ότι τα λουλούδια αντιπροσωπεύουν την ομορφιά των θεών και φέρνουν δύναμη, δόξα , ευτυχία και υγεία.

Με το πέρασμα των αιώνων, η αρχική έννοια της Πρωτομαγιάς αλλοιώθηκε και επιβίωσαν έθιμα ως απλές λαϊκές γιορτές (περιφορά δέντρων, πράσινων κλαδιών ή στεφάνων με λουλούδια, ανακήρυξη του βασιλιά ή της βασίλισσας του Μάη, χορός γύρω από ένα δέντρο ή ένα στολισμένο κοντάρι-γαϊτανάκι).

Η Πρωτομαγιά είναι μία από τις ελάχιστες γιορτές, χωρίς θρησκευτικό περιεχόμενο, με εκδηλώσεις που απαντώνται στον λαϊκό πολιτισμό πολλών ευρωπαϊκών λαών, οι οποίες έχουν διατηρηθεί ως τις μέρες μας.

ΕΘΙΜΑ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑΣ

Το πρωτομαγιάτικο στεφάνι

Ένα από τα πιο γνωστά έθιμα που εξακολουθεί να μας συνδέει με την παραδοσιακή Πρωτομαγιά, μια γιορτή της άνοιξης και της φύσης με πανάρχαιες ρίζες, είναι το πρωτομαγιάτικο στεφάνι.

Ο εορτασμός της Πρωτομαγιάς συνδέεται με την ανθρώπινη χαρά για την άνοιξη και τη βλάστηση. Απότοκο των δοξασιών αυτών είναι το μαγιάτικο στεφάνι που φτιάχνεται από διάφορα άνθη και καρπούς και κρεμιέται στην πόρτα των σπιτιών.

Το μάζεμα των λουλουδιών για το πρωτομαγιάτικο στεφάνι, ενισχύει στη σημερινή εποχή τις σχέσεις του ανθρώπου με τη φύση, από την οποία οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν απομακρυνθεί λόγω του τρόπου ζωής των σύγχρονων πόλεων.

Στα μέρη της Μικράς Ασίας, σε κάθε στεφάνι έβαζαν, εκτός από λουλούδια, ένα σκόρδο για τη βασκανία, ένα αγκάθι για τον εχθρό κι ένα στάχυ για την καλή σοδειά. Το μαγιάτικο στεφάνι στόλιζε τις πόρτες των σπιτιών ως του Αϊ - Γιαννιού του Θεριστή και τότε, το καίγανε στις φωτιές του αγίου.

Στα Δωδεκάνησα, μαζεύουν ένα λουλούδι που το λένε "ανοιχτομάτη" και πιστεύουν πως όποιος το έχει είναι πάντα γερός και τυχερός.

Το αμίλητο νερό

Σε νησιά του Αιγαίου την Πρωτομαγιά, τα κορίτσια σηκώνονταν την αυγή και έπαιρναν μαζί τους τα λουλούδια, που είχαν μαζέψει από την παραμονή και πήγαιναν στα πηγάδια να φέρουν το «αμίλητο νερό» (αμίλητο γιατί το κουβαλούσαν χωρίς να μιλούν). Όταν το έφερναν στο σπίτι, πλένονταν όλοι με αυτό.

Η Πρωτομαγιά των αγροτών

Οι αγρότες φτιάχνουν το Μάη τους με πρασινάδες, καρπούς, σκόρδο για τη βασκανία και αγκάθι για τον εχθρό.

Στις περιοχές της Σμύρνης, την παραμονή της Πρωτομαγιάς, οι αγρότες πήγαιναν στην εξοχή, για να κόψουν οτιδήποτε είχε καρπό: σιτάρι, κριθάρι, σκόρδα, κρεμμύδια, κλαδιά συκιάς με τα σύκα, κλαδιά αμυγδαλιάς με τα αμύγδαλα, κλαδιά ροδιάς με τα ρόδια.

Στην Αγιάσο της Λέσβου, φτιάχνουν στεφάνια από όλα τα λουλούδια και βάζουν μέσα "δαιμοναριά", άγριο χόρτο με πλατιά φύλλα και κίτρινα λουλούδια για να δαιμονίζονται οι γαμπροί. 

Στη Σέριφο, από το βράδυ της παραμονής, κρεμούν στην πόρτα ένα στεφάνι από λουλούδια τσουκνίδες, κριθάρι και σκόρδο. 

Το Μαγιόξυλο

Σε χωριά της Κέρκυρας, οι κάτοικοι περιφέρουν έναν κορμό κυπαρισσιού, σκεπασμένο με κίτρινες μαργαρίτες που γύρω του έχει ένα στεφάνι με χλωρά κλαδιά. 

Με το μαγιόξυλο αυτό, οι νέοι εργάτες ντυμένοι με κάτασπρα παντελόνια και πουκάμισα και κόκκινα μαντήλια στο λαιμό βγαίνουν στους δρόμους, τραγουδώντας το Μάη.

Το Πήδημα της φωτιάς

Νέοι και γυναίκες μεγάλης ηλικίας μαζεύονται την παραμονή της Πρωτομαγιάς, μόλις δύσει ο ήλιος και ανάβουν φωτιές με ξερά κλαδιά που έχουν συγκεντρώσει αρκετές μέρες πριν. Όσο η φωτιά είναι αναμμένη οι γυναίκες χορεύουν κυκλικούς χορούς γύρω από τη φωτιά και τραγουδούν παραδοσιακά τραγούδια για την Πρωτομαγιά.

Τα νέα παιδιά, αφού βρέξουν τα μαλλιά και τα ρούχα τους, πηδούν πάνω από τις φωτιές σαν μία συμβολική πράξη που αποσκοπεί στο να διώξει τον χειμώνα και την αρρώστια. Στην συνέχεια όλοι παίρνουν έναν δαυλό από φωτιά και την πηγαίνουν στο σπίτι τους για να φύγουν όλα τα κακά. 

Υπάρχουν και άλλα πολλά έθιμα της Πρωτομαγιάς που γιορτάζονται σε διάφορα μέρη της Ελλάδας: το Μαγιόπουλο, το οποίο ονομάζουν ακόμα Φουσκοδένδρι ή Ζαφείρη, γιορτάζεται στην Ήπειρο και στη Θεσσαλία, το έθιμο του Κλήδωνα (είδος λουλουδιού) στο δήμο Κόζιακα, το έθιμο της πιπεργιάς στην Εύβοια, τα Ξόρκια της Πρωτομαγιάς για το διώξιμο των φιδιών στην Ήπειρο, κ.λπ.

ΑΠΕ-ΜΠΕ, Δημήτρης Ταταρούνης

http://www.nooz.gr

Κάποιες από τις αλήθειες του Σεξ......!!!!!!!!!

        
«Το σεξ δεν είναι δικό σου δημιούργημα. Είναι δώρο του Θεού. Είναι διασκέδαση! Είναι δώρο του Θεού για να το απολαμβάνεις και να το χαίρεσαι. Είναι συμμετοχή στο μεγάλο πανηγύρι που είναι η Ύπαρξη. Ποιος σου είπε πως το σεξ είναι βρώμικο; Όλη η ζωή υπάρχει μέσα από το σεξ. Όλη η ζωή αναπτύσσεται μέσα από αυτό.

Ένα λουλούδι φαίνεται τόσο όμορφο ! Το 'χεις παρατηρήσει; Ακόμη κι αυτό είναι σεξουαλικό. Ένα πουλί που κελαηδάει σ' ένα κελί ή στο καταφύγιο ενός μοναχού φαίνεται όμορφο, έχεις όμως παρατηρήσει ότι το κελάηδημα αυτό του πουλιού είναι μια σεξουαλική πρόσκληση;

Προσκαλεί τη σύντροφο, αναζητά τη σύντροφο, την ερωμένη. Όπου υπάρχει ομορφιά, υπάρχει σεξ.

Τίποτα δεν είναι απρεπές στο απλό, καθαρό σεξ.Είναι φυσικό.Δεν υπάρχει ανάγκη να το κρύψεις πίσω από την όμορφη λέξη "αγάπη".Δεν υπάρχει ανάγκη να δημιουργήσεις ένα σύννεφο ρομάντζου γύρω του.Θα πρέπει να είναι ένα καθαρό φαινόμενο.

Δύο άτομα που τη συγκεκριμένη στιγμή νιώθουν πως επιθυμούν να επικοινωνήσουν σε ένα βαθύτερο επίπεδο.Αυτό είναι όλο.

Καμιά υποχρέωση, κανένα καθήκον,καμιά υποχρέωση μέσα από αυτό.Το σεξ θα πρέπει να είναι παιχνιδιάρικο και ευλαβικό.

Οι ενενήντα εννιά στους εκατό ανθρώπους γνωρίζουν το σεξ ως ανακούφιση. Δεν γνωρίζουν την οργασμική του ποιότητα. Ακόμη κι αν νομίζουν πως έχουν οργασμό, αυτό δεν είναι οργασμός. Δεν είναι τίποτα περσσότερο από ανακούφιση των γεννητικών οργάνων.Ο οργασμός δεν έχει καμιά σχέση με τα γεννητικά όργανα καθ’ αυτά. 

Η εκσπερμάτωση δεν είναι οργασμός. Ειναι μια πολύ τοπική ανακούφιση, μια σεξουαλική απελευθέρωση,αλλά δεν είναι οργασμός. Η ανακούφιση είναι αρνητικό φαινόμενο, απλά χάνεις ενέργεια,ο οργασμός είναι ένα τελείως διαφορετικό πράγμα.

Τι είναι οργασμός;
Ο οργασμός είναι μια κατάσταση όπου το σώμα δεν είναι πια αισθητό ως ύλη.Δονείται ως ενέργεια, ως ηλεκτρισμός.Στον οργασμό έρχεσαι σ' αυτό το βαθύτερο στρώμα του σώματός σουόπου δεν υπάρχει ύλη, μόνο κύματα ενέργειας.Αυτή είναι η σημασία του σεξουαλικού οργασμού : H παγωμένη ενέργειά σου λιώνει και για μια μοναδική στιγμή γίνεται έναμε τη γυναίκα και τον άνδρα, με τα δέντρα, με τα άστρα, με το σύμπαν.

Εκείνη όμως τη στιγμή έχεις ένα είδος συνειδητότητας που είναι θρησκευτική,που είναι ιερή, επειδή προέρχεται από το Όλον.Ο σεξουαλικός οργασμός χρειάζεται χρόνο. Όσο περισσότερος τόσο καλύτερα,γιατί τότε θα μπει βαθύτερα στην ύπαρξή σου, στο νου, στη ψυχή σου.Τότε θα απλωθεί από τα δάχτυλα των ποδιών σου ως το κεφάλι σου.Κάθε ίνα του σώματός σου θα πάλλεται μαζί του.Ολόκληρο το σώμα σου θα γίνει μια ορχήστρα και θα φτάσει σε κρεσέντο.

Αν όμως βιάζεσαι, τότε ο οργασμός γίνεται απλώς εκσπερμάτωση.Είναι τοπικός και πολύ μικροσκοπικός, σχεδόν χωρίς σημασία.Στην πραγματικότητα μετά το σεξ θα νιώθεις κούραση, απογοήτευση, θλίψη,επειδή η ενέργεια όχι μόνο δεν σ' έχει κατακλύσει, αλλά απλώς έχει χαθεί.

Εκατομμύρια άνθρωποι έζησαν χωρίς να γνωρίσουν ποτέ πως έχουν τη ικανότητα να βιώσουν οργασμό.

Κι αν δεν γνωρίζεις πως μπορείς να βιώσεις μεγάλες οργασμικές εκρήξειςδεν θα μπορέσεις να καταλάβεις τίποτα από πνευματικότητα.Θα είναι σχεδόν αδύνατο για σένα.

Όταν η γυναίκα δεν μπορεί να έχει οργασμό ούτε και ο άντρας μπορεί.Επειδή ο οργασμός είναι η συνάντηση των δύο.Μόνο όταν λιώσουν οι δύο, ο ένας μέσα στον άλλο, μπορούν να έχουν οργασμό.Δεν είναι ότι ο ένας μπορεί και ο άλλος όχι.Δεν είναι δυνατόν!Η εκσπερμάτωση είναι δυνατή, η ανακούφιση είναι δυνατή, όχι όμως ο οργασμός.

Ο οργασμός δεν είναι ανακούφιση.Ο οργασμός είναι γιορτασμός. Και ο οργανισμός συναντιέται μέσα από τον άλλον με το Όλον.Ο οργασμός είναι πάντοτε θεικός.Ο άλλος γίνεται η πόρτα και εισέρχεσαι στο θεικό.

Ο οργασμός είναι πάντοτε πνευματικός, ποτέ σεξουαλικός.Εκείνοι που νομίζουν ότι ο οργασμός είναι σεξουαλικός,δεν έχουν καταλάβει τίποτε απολύτως.Δεν ξέρουν τίποτα από οργασμικές εμπειρίες.

Ο οργασμός είναι πάντοτε Σαμάντι, έκσταση.Ομως οι άνθρωποι δεν το ξέρουν επειδή συναντιούνται από ανάγκη,όχι από ενέργειες που ξεχειλίζουν.

Όταν σκέφτεσαι τον οργασμό, τότε γίνεται σκοπός μοιάζει με εμπορική πράξη.Και τότε γίνεται δύσκολος.

Αν επιδιώκεις τον οργασμό γίνεται δύσκολος επειδή τον αναζητάς, τον λαχταράς και δεν δίνεσαι ολοκληρωτικά στην πράξη.Το μυαλό σου προσβλέπει προς τον οργασμό.Σκέφτεσαι αν θα τον πετύχεις αυτή τη φορά ή όχι κι εκείνος ο φόβος παραλύει το κέντρο του σεξ.

Αυτό το κέντρο μπορεί ν' ανοίξει πραγματικά μόνο όταν δεν υπάρχει φόβος,όταν δεν τίθεται θέμα έκβασης,όταν δεν σκέφτεσαι καθόλου το μέλλον,όταν η δραστηριότητα δεν κατευθύνεται σε κανέναν στόχο,όταν απλά είσαι μέσα στον παιχνίδι.

Είναι όμορφο να παίζεις με ένα άλλο σώμα και ο άλλος να παίζει με το δικό σου.Δύο σώματα χορεύουν, τραγουδούν,αγκαλιάζονται, χαιδεύονται σε μια όμορφη συμφωνία.Δεν υπάρχει ανάγκη να σκέφτονται τον οργασμό.Και ύστερα θα συμβεί!Αυτή είναι η ομορφιά του.

Το σεξ είναι όμορφο, ο σέξισμος όμως είναι άσχημος. Όταν το σεξ γίνεται εγκεφαλικό, όταν το σεξ μπει στο κεφάλι σου, γίνεται σεξισμός.Το κεφάλι όμως δεν είναι το κέντρο του σεξ.Το σεξ δεν είναι λειτουργία του κεφαλιού.Όταν όμως μπει στο κεφάλι, γίνεται σεξισμός.Τότε σκέφτεσαι το σεξ και έχεις φαντασιώσεις.Και όσο περισσότερο σκέφτεσαι, τόσο περισσότερο φαντασιώνεις και τόσο περισσότερο θα μπαίνεις σε μπελάδες.

Αυτό είναι το πρόβλημα που βιώνει η Δύση: έχει πολλές σεξουαλικές φαντασιώσεις.Η Δύση έχει γίνει σεξιστική με τη φαντασία, η Ανατολή έχει γίνει σεξιστική με την καταπίεση.Και οι δυο έχουν γίνει σεξιστικές.Και οι δυο έχουν χάσει την φυσιολογική απόλαυση του σεξ.Και οι δυο έχουν γίνει παθολογικές μέσα από διαφορετικούς δρόμους.Η Δύση έχει γίνει παθολογική φαντασιώνοντας πως το σεξ είναι ο υπέρτατος στόχος στη ζωή,και η Ανατολή έχει γίνει παθολογική θεωρώντας πως το σεξ είναι το ύστατο εμπόδιο ανάμεσα στο Θεό και τον άνθρωπο.

Το σεξ δεν είναι ούτε το ένα ούτε το άλλο.Δεν είναι ούτε ο υπέρτατος στόχος ούτε το ύστατο εμπόδιο.Το σεξ είναι ένα απλό φαινόμενο, όπως η πείνα ή η δίψα.

Στο δυτικό νου έχει δημιουργηθεί ένα άλλο πρόβλημα:ο άντρας πρέπει να ικανοποιήσει τη γυναίκα πρέπει να ικανοποιήσει τον άντρα.Τώρα και οι δυο είναι συγχυσμένοι.

Έτσι ο άντρας ψάχνει να δει αν είναι η γυναίκα ικανοποιημένη.Αν δεν είναι ικανοποιημένη, τότε κάτι του λείπει, δεν είναι αρκετά άντρας.Και όταν αρχίζεις να αισθάνεσαι πως δεν είσαι αρκετά άντρας,προχωράς σε λάθος κατεύθυνση και θα γεννηθούν ολοένα και περισσότερες δυσκολίες.Θα αρχίσεις να χάνεις την εμπιστοσύνη σου.

Και η γυναίκα ψάχνει να δει αν ικανοποιεί τον άντρα η όχι.Αν νιώσει πως ο άντρας δεν ικανοποιείται ή να νιώσει πως ο άντρας δεν έχει φτάσεισ' εκείνη την έκσταση που διδάσκεται παντού σ' όλο τον κόσμο τώρα,αισθάνεται πως κάτι της λείπει.

Τώρα και οι δυο είναι ταραγμένοι και η ομορφιά της ερωτικής πράξης χάνεται.

Αυτά όμως δεν είναι πράγματα για να στεναχωριέται κανείς.

Ένα άλλο πρόβλημα είναι ότι οι άνθρωποι κάνουν έρωτα πάρα πολύ.Η ερωτική πράξη έχει γίνει σχεδόν ρουτίνα.Ιατρικοί κύκλοι διέδωσαν την ιδέα ότι το σεξ είναι πολύ υγιεινό.Πρέπει να κάνεις έρωτα κάθε μέρα.Κι όμως!

Δεν θα έπρεπε να να είναι καθημερινό φαγητό, άλλα κάτι σπάνιο.Να είναι γλέντι, όχι ρουτίνα.Θα 'πρεπε να γίνεται σ' εκείνες τις σπάνιες στιγμές που πραγματικά ξεχειλίζεις από ενέργεια.Θα 'πρεπε να είναι σαν δώρο για σπάνιες στιγμές αλλιώς η ζωή γίνεται πολύ βαρετή.

Ακριβώς όπως τρως κάθε μέρα και πίνεις καφέ και κάνεις μπάνιο, έτσι κάνεις και σεξ.Τότε είναι βαρετό.Κάνε έρωτα μόνο όταν υπάρχει τρομακτική επιθυμία και πάθος.Αλλιώς, απλά πες, " συγγνώμη αλλά η επιθυμία και το πάθος δεν είναι εδώ, γιατι λοιπόν να το κάνουμε;"

To να προσποιείσαι δεν είναι σωστό.Κι αν σταματήσεις να προσποιείσαι,θα βρεις πως το βάθος της ερωτικής πράξης έχει μεγαλώσει πάρα πολύ

Οι άνθρωποι επαναλαμβάνουν πάρα πολύ αυτό που αποκαλούν ερωτική πράξη,επειδή ποτέ δεν μένουν ικανοποιημένοι.

Στην Ινδία, τα αρχαιότερα κείμενα για το σεξ, η " Κάμα Σούτρα" του Βατσιαγιάνα, λέειπως το να κάνεις πραγματικά αχαλίνωτο έρωτα μια φορά το χρόνο είναι αρκετό!

Ακούγεται σχεδόν απίθανο για τον σύγχρονο άνθρωπο.Μια φορά τον χρόνο;;;;

Και δεν ήταν καταπιεσμένοι άνθρωποι.Ο Βιτσιαγιάνα είναι ο πρώτος σεξολόγος στον κόσμοκαι ο πρώτος που έφερε τον διαλογισμό στο σεξ.Ο πρώτος που κατάφερε να κατανοήσει τα βαθύτερα κέντρα του σεξ.

Και έχει δίκιο.Αν πραγματικά η σχέση φτάσει σε βάθος, τότε μια φορά τον χρόνο είναι σχεδόν αρκετό.Θα σε ικανοποιήσει τόσο βαθιά που η ανάμνηση θα συνεχίσει για μήνες.

Αν βιάζεσαι στο κάθε τι, θα βιάζεσαι επίσης και στη σεξουαλική πράξη,επειδή ΕΣΥ θα είσαι εκεί.

Ο άνθρωπος που υπολογίζει το χρόνο,θα βιάζεται ακόμα και στην σεξουαλική πράξη, σαν να χαραμίζεται ο χρόνος.

Γι' αυτό ζητάμε στιγμιαίο καφέ και στιγμιαίο σεξ.Με τον καφέ είναι εντάξει, στο σεξ όμως είναι σκέτη βλακεία.

Δεν μπορεί να υπάρξει στιμιαίο σεξ.Δεν πρόκειται για δουλειά και δεν σηκώνει βιασύνη.Με τη βιασύνη θα το καταστρέψεις, θα σου φύγει η ουσία του ζητήματος.

Απόλαυσέ το, για να πάρεις μια γεύση από την αιωνιότητα.Αν βιάζεσαι, τότε δεν μπορείς να νιώσεις την αιωνιότητα.

Μερικές φορές συμβαίνει να μη σε διεγείρει η ενέργεια του άλλου.Τώρα εκείνος δεν μπορεί να κάνει τίποτα γι' αυτόκι εσύ δεν μπορείς να κάνεις τίποτα γι' αυτό.Απλά δεν συμβαίνει.

Στη φυσική πορεία των πραγμάτων, θα πρέπει να βρει κανείς αυτόν που τον διεγείρει.Η κοινωνία όμως, ο πολιτισμός, η θρησκεία , η παράδοση του το απαγορεύουν.Και μερικές φορές η προσκόλληση είναι πιο βολική από την διέργεση.Υπάρχει και το παιδί, που αγαπάνε και οι δύο, οπότε το ζήτημα γίνεται πιο περίπλοκο.

Αν όμως συνεχίσεις να καταπιέζεις, τότε θα είσαι θυμωμένος.Μπορεί να το δείχνεις, μπορεί να μην το δείχνεις,αλλά ο θυμός θα παραμένει εκεί...μια μνησικακία....

Μερικές φορές αν επιβάλλεις μια στύση, αυτή η επιβολή θα είναι το εμπόδιο.Δεν μπορείς να το επιβάλλεις με τη θέληση. Είναι κάτι πέρα από τη θέλησή σου.

Και αν προσπαθήσεις, θα βρεις τον εαυτό σου ολοκληρωτικά ανίκανο.Και όταν μια ιδέα κατακαθίσει στο νου σου πως κάτι δεν πάει καλά, τότε θα έχεις μπελάδες.

Δεν υπάρχει η ανάγκη να το επιβάλλεις με τη θέληση.Αν είναι εκεί, εντάξει, αν δεν είναι πολύ καλά.

Αυτό απλά σημαίνει πως το σώμα δεν έχει διάθεση εκείνη τη στιγμή.το σώμα λέει όχι, αυτό είναι όλο.

Απλά άκου το σώμα! Ακολούθα το σώμα!

Άφησε το σεξ να είναι κάτι εξαιρετικό.Είναι εξαιρετικό.

Και περίμενε για τις σωστές στιγμές.Οι άνθρωποι σχεδόν πάντα διαλέγουν τις λάθος στιγμές.

Παρατηρώ πως όποτε το ζευγάρι καυγαδίζει, μετά κάνουν έρωτα.Πρώτα θυμώνουν, ύστερα τσακώνονται κι έπειτα αρχίζουν να νιώθουν ενοχές επειδή το κάνουν αυτό ο ένας στον άλλον.Υστερα αρχίζουν να σιχαίνονται τον εαυτό τους που δεν συμπεριφέρθηκαν σωστάκαι μόνο και μόνο για αντιστάθμισμα κάνουν έρωτα.Αυτό είναι σχεδόν ρουτίνα.

Τα ζευγάρια τσακώνονται και μετά κάνουν έρωτα.Δεν μπορείς να βρεις πιο λάθος στιγμή για να κάνεις έρωτα!Περίμενε για τις σωστές στιγμές.Υπάρχουν κάποιες στιγμές, που έρχονται χωρίς να τις επιδιώκεις, που είναι θεικά δώρα.Μια μέρα ξαφνικά αισθάνεσαι πως κυλάς, όχι πάνω στη γη, αλλά..πετάς.Δεν έχεις καθόλου βάρος.

Νιώθεις τόσο ανοιχτός που θα ΄θελες να δώσεις το κάθετι που μπορείς στη γυναίκα σου.Αυτή είναι η σωστή στιγμή.Διαλογίσου, χόρεψε, τραγούδακαι άφησε την αγάπη να συμβείστη μέση του χορού, του τραγουδιού,του διαλογισμού, της προσευχής.

Τότε θα έχει διαφορετική ποιότητα :την ποιότητα του θεικού......»


Osho




Μαρία Πινότη
Νικολέττα Σλαύκου

Ο Άνθρωπος που ετοίμαζε το αυτοκίνητό του.....!!!!!!!

            

Ένιωθε την ανάγκη να είναι πάντα έτοιμος. 'Έβλεπε τη ζωή σαν προετοιμασία, προγύμναση, προπόνηση. 'Έπρεπε πάντα να είναι σε φόρμα. Σωματικά και ψυχικά. Για κάτι σημαντικό που θα συνέβαινε, για μία περιπέτεια που θα απαιτούσε την μέγιστη απόδοση, για ένα μεγάλο πολύπλοκο ταξίδι στην άκρη των πάντων.

'Όταν ήταν παιδί, διάβαζε και ξαναδιάβαζε Ιούλιο Βερν, επιστημονική φαντασία, εξερευνήσεις, περιπέτειες. Μετά έκλεινε το βιβλίο και ξαναζούσε την πλοκή, βάζοντας τον εαυτό του στη θέση του ήρωα. 'Ήταν δεν ήταν έντεκα χρόνων, παραλίγο να παντρευτεί η αδερφή του έναν ομογενή, μεγαλοκτηματία στην Τανγκανίκα. Μήνες ολόκληρους πριν κοιμηθεί κάλπαζε μέσα σε απέραντες φυτείες κυνηγώντας λιοντάρια.

Μετά άρχισε να ονειρεύεται άλλες περιπέτειες, πιο ποιητικές. 'Έγραφε και στίχους. Ερωτεύτηκε αλλά δεν αγάπησε. Για λίγο καιρό στο πανεπιστήμιο μπλέχτηκε με πολιτικά, μπήκε σε νεολαίες. 

Συζητούσε για οράματα μιας άλλης ζωής. Μετασχηματισμός ή επανάσταση; Κι αυτά του φαίνονταν πάλι ταξίδια. Στο μέλλον, με πολύ μεγαλύτερο ρίσκο.

'Ώσπου μπήκε στη ζωή - από την πίσω πόρτα - κι άρχισε να κάνει αυτά που κάνουν όλοι. Δουλειά, σπίτι, παιδιά. Αλλά δεν έπαψε να ονειρεύεται. Και κάτι παραπάνω: Να ετοιμάζεται. Για τι πράγμα; Δεν ήξερε. 'Ήταν σίγουρος πως κάτι σημαντικό θα συνέβαινε ξαφνικά - και θα έπρεπε να ξεκινήσει. Να φύγει, να αλλάξει τόπο και ζωή. Παίρνοντας μαζί μόνο το αυτοκίνητό του.

Αυτό ήταν ο συνένοχος και ο σύντροφός του στα όνειρα. Γιατί, βέβαια, μόνος του δεν θα έφτανε μακριά. Ενώ με την βοήθεια του τετράτροχου φίλου, θα ταξίδευε σίγουρα τις μεγάλες αποστάσεις. Γι αυτό συνεχώς ετοίμαζε το αυτοκίνητό του.

Πρώτα το είχε πάντοτε γεμάτο με βενζίνα, ξέχειλο. "Σκέψου" μονολογούσε "να ξεκινάς και να μην βρίσκεις πρατήριο". Μόλις λοιπόν κατέβαινε ο δείκτης στα τρία τέταρτα, πήγαινε και το γέμιζε ως επάνω. Τον ήξεραν και στο βενζινάδικο: "φουλάρισμα - ένα χιλιάρικο!" φώναζε ο μικρός.

'Επειτα το συντηρούσε σχολαστικά. 'Άλλαζε λάδια κάθε χίλια χιλιόμετρα. ("Μπορεί να μη βρεις ΕΚΕΙ", σκεπτόταν, "και να πρέπει να κάνεις τρεις χιλιάδες χιλιόμετρα με παλιό λάδι!" Που ήταν το ΕΚΕΙ, δεν ήξερε. 'Έπρεπε όμως να λάβει υπόψη του όλα τα ενδεχόμενα.

Είχε μαζί του τα πάντα : Λάμπες για κάθε χρήση, ιμάντες, μπουζί, καπάκι ντιστριμπιτέρ, φίλτρα λαδιού και βενζίνας και πολλά άλλα ανταλλακτικά. Γέμιζαν το μισό πορτ-μπαγκαζ - όμως του έδιναν σιγουριά. ("Ποτέ δεν ξέρεις πότε θα σε βρει η βλάβη. Και πού!")

Ακόμα και προμήθειες κουβάλαγε στο αυτοκίνητο - λίγες αλλά βασικές. "Μπορεί να πεινάσω στο δρόμο", σκεπτόταν και είχε αποθηκεύσει φρυγανιές, κράκερς, ένα παγουράκι νερό. Τα άλλαζε μάλιστα από καιρό σε καιρό, να μην μπαγιατεύουν.

Το βράδυ, πριν κοιμηθεί, έκλεινε τα μάτια, σκεπτόταν το αυτοκίνητο πανέτοιμο και εξοπλισμένο ως τα μπούνια - και ένιωθε όμορφα. "Μπορώ να ξεκινήσω ανά πάσα στιγμή!" σκεπτόταν. "Έτοιμος!" Είχε και άδεια διεθνή στο αμάξι και τρίπτυχο, που το ανανέωνε τακτικά. 'Έδινε πίσω το παλιό - αχρησιμοποίητο - και έπαιρνε το καινούργιο.

Τελικά, βέβαια, πήγαινε μόνο σπίτι-γραφείο, γραφείο - σπίτι. Καμιά φορά, το βράδυ, στα περίχωρα για φαΐ. Σπάνια, πολύ σπάνια, εκδρομές. Παλιά, όταν ήταν πιο νέος κυκλοφορούσε περισσότερο με το αυτοκίνητο. Είχε κάνει και δύο ταξίδια στο εξωτερικό. Ιταλία. Τώρα, είχε δουλειά ως και τα Σαββατοκύριακα. Και μετά υποχρεώσεις, παιδιά, συγγενείς.

'Όσο όμως λιγότερο ταξίδευε, τόσο περισσότερο φρόντιζε το αυτοκίνητό του. Το γυάλιζε, το καθάριζε, το πλούτιζε με χρήσιμα αξεσουάρ, το συντηρούσε, το ετοίμαζε. Κάθε τρεις μέρες μετρούσε τα λάδια, τις στάθμες των υγρών, τις πιέσεις των ελαστικών. "Δεν ξέρεις ποτέ ποια στιγμή θα χρειαστεί να ξεκινήσεις", συλλογιζόταν.

Να ξεκινήσει για πού; Αυτό δεν είχε σημασία. Φανταζόταν τον εαυτό του να τρέχει σε ανοιχτούς δρόμους, με βροχές, χιόνια, ανέμους δυνατούς - και να κυνηγάει κάποιον προορισμό που έμενε πάντα μακρινός. 'Ίσως να έψαχνε το Ιρκούτσκ του Μιχαήλ Στρογκώφ, ίσως ο δρόμος του ήταν η Παναμερικάνα - από τον Καναδά στην Παταγονία. Πήγαινε, έφευγε - μακριά από όλα, πιο κοντά σε τίποτα.

'Όχι πως είχε και κανένα εξαιρετικό αυτοκίνητο. 'Ήξερε από αμάξια, ήταν πάντα ενήμερος, αλλά, δυστυχώς, τα χρήματα δεν επαρκούσαν για καθαρόαιμο. Πάντως, όταν το αγόρασε, το είχε διαλέξει με προσοχή. Ενώ η γυναίκα του σκεπτόταν τις οικογενειακές ανάγκες, αυτός μετρούσε τις δυνατότητες για μεγάλα ταξίδια, την αντοχή σε ανώμαλους δρόμους, τις απαιτήσεις εξωτικών συνθηκών.

Αυτό ήταν το τρίτο του αμάξι. Τα προηγούμενα - που κι αυτά τα κρατούσε πάντα έτοιμα για μεγάλες αποδράσεις - δεν είχαν αξιωθεί να τις ζήσουν. 'Όταν γέρασαν, τα πούλησε - κυρίως διότι δεν θα επαρκούσαν πια στις ανάγκες του Ταξιδιού. Κι ένιωσε άσχημα, όταν τα αποχαιρετούσε, επειδή δεν εκπλήρωσε αυτό που κάθε μέρα τους υποσχόταν.

Το σημερινό του αυτοκίνητο ήταν ιαπωνικό ( "πιο φθηνά και πιο γερά", έλεγε) εννέα ίππων και έξι ετών. Σκεπτόταν συχνά να το αλλάξει - αλλά με τις τιμές όπως είχαν απογειωθεί... Πάντως τον έτρωγε η ανησυχία, μήπως είχε γεράσει - μήπως το μοτέρ και η ανάρτηση δεν τα έβγαζαν πέρα, όταν θα έφτανε η στιγμή.

"Κι αν δεν έρθει η στιγμή;" ρωτούσε καμιά φορά τον εαυτό του. Αλλά αμέσως είχε υποκατάστατο όνειρο. Σ' αυτό, δεν έπαιρνε εντολή να φύγει. Ξεκινούσε από μόνος του. Κάποια στιγμή η ανάγκη ξεχείλιζε και - ξαφνικά, στην μέση μιας δουλειάς, στην μέση μιας ζωής - έφευγε. 'Έπαιρνε δρόμο, διέσχιζε όλη την Ευρώπη (ανάμεσα σε δάση, ποτάμια, πύργους και πόλεις) κι έφτανε μετά στα όρια, εκεί που είναι μοναξιά, ομίχλη, έρημος και ορίζοντας. Αυτά, πάντα, πριν κοιμηθεί.

Την άλλη μέρα σπίτι-γραφείο, σπίτι-γραφείο. Καμία αλλαγή στην διαδρομή, εκτός από το ότι κάποτε έβρεχε - κι άλλοτε είχε λιακάδα. 'Άλλοτε διάλεγε κλασική μουσική κι άλλοτε ροκ. Τίποτε άλλο.

Βλάβες, χτυπήματα, τον γέμιζαν άγχος. 'Όσο το αυτοκίνητο διανυκτέρευε στο συνεργείο - αυτός δεν έκλεινε μάτι. "Κι αν χρειαστεί τώρα να φύγω;" 'Όταν ξαναγύριζε σπίτι, το όνειρο συνεχιζόταν: "Το παίρνω και φεύγω, περνάω χώρες, βουνά, κάμπους..."

'Ένιωθε έτοιμος. Αυτό ήταν το σημαντικό. Δεν ζούσε, αλλά περίμενε. Η αναμονή είχε αντικαταστήσει τη ζωή. Πάντοτε μέσα του αυτή η ένταση της ετοιμότητας, σαν την χορδή του τόξου. Πάντοτε μέσα του η άλλη πραγματικότητα - σαν υπόσχεση. Και το αυτοκίνητό του, προέκταση και σύντροφος, έτοιμο, ρυθμισμένο, ανυπόμονο.

Το ξεκίνημα το οραματιζόταν νύχτα. 'Έβλεπε τα ρείθρα του έρημου δρόμου να διαγράφονται άσπρα, υπερφωτισμένα, κάτω από τα μεγάλα φώτα ιωδίου. Στο βάθος, τα μάτια κάποιου ζώου να γυαλίζουν φευγαλέα στη δημοσιά. Ψύχραιμο, συστηματικό, γρήγορο οδήγημα - μπροστά του χιλιάδες χιλιόμετρα... Στροφές, ευθείες, άλλες στροφές. Η διαδοχή τους τον νανούριζε και τον κοίμιζε.

'Όσα χρόνια κι αν περνούσαν, το όνειρο ίσχυε πάντα. Η ετοιμότητα πλήρης, η αναμονή έντονη. 'Ίσως εντονότερη με την πάροδο της ηλικίας. Τώρα το Ταξίδι έπαιρνε μυθικές διαστάσεις σαν τα παραμυθένια των γεωγράφων της αρχαιότητας, των χρονογράφων του Μεσαίωνα. Η Ατλαντίδα, οι Υπερβόρειοι, οι Κυνοκέφαλοι, τα νησιά των Μακάρων...

'Όταν, εντελώς ξαφνικά, "έφυγε για την οριστική διαδρομή" , βρήκανε το γέρικο αυτοκίνητο φορτωμένο ως επάνω εργαλεία, ανταλλακτικά και τρόφιμα.. "Τι τα κουβάλαγε όλα αυτά ο μακαρίτης;" αναρωτήθηκαν.

Το αμάξι πουλήθηκε σε ένα συνταξιούχο. Ούτε αυτό έκανε το Ταξίδι.


Από το βιβλίο: "Η Τέλεια Διαδρομή"
Αγαπημένε ταξιδιώτη μην αφήσεις το όνειρο σου να γεράσει !






Antonios Kalatzakis
https://www.facebook.com

Πως καθορίζεται ποιον άνθρωπο θα έλξετε στη ζωή σας.....!!!!!!

Πηγαίνετε συχνά στον κινηματογράφο; Σας αρέσουν οι ταινίες, τα μυθιστορήματα ή τα καλά παραμύθια; Γιατί; Μια κινηματογραφική ταινία, πέρα από την κοινωνικοποίηση και την ψυχαγωγία, σας προσφέρει πάνω απ’ όλα ένα πράγμα : το συναίσθημα. 

Οι άνθρωποι που προτιμούν μια ερωτική κομεντί είναι διαφορετικοί από αυτούς που βλέπουν πολεμικές ταινίες. Ένα ντοκιμαντέρ έχει διαφορετικούς θεατές από ένα παραμύθι. Κάθε ταινία απευθύνεται στο δικό της ειδικό κοινό, αφού οι θεατές έχουν ιδιαίτερες συναισθηματικές προσδοκίες.

Το περιεχόμενο του μαγνήτη σας αποτελείται κυρίως από τις πολύ προσωπικές «κινηματογραφικές σκηνές» της ζωής σας, που συνδέονται με συγκεκριμένα συναισθήματα. Ότι έχετε ζήσει ή θα θέλατε να ζήσετε είναι ο προσωπικός σας «συναισθηματικός κινηματογράφος». 

Οι άνθρωποι στον περίγυρο σας θα «ψυχανεμιστούν» την κινηματογραφική σας διαφήμιση και θα νιώσουν να έλκονται, να μένουν συναισθηματικά ουδέτεροι ή να απωθούνται. Ανάλογα με το ποια συναισθήματα θέλουν οι ίδιοι να βιώσουν ή να αποφύγουν.

Το να το γνωρίζετε αυτό είναι η αρχή μιας εκ βάθρων αλλαγής της ζωής σας σε επίπεδο σχέσεων. Σας γλιτώνει από χρονοβόρα αναζήτηση και δοκιμές. Σας γλιτώνει από έξοδα, χάσιμο χρόνου και ένα σωρό απογοητεύσεις. 

Και αν ποτέ τα πράγματα δεν πάνε έτσι όπως τα θέλατε, θα σπαταλήσετε πολύ λιγότερο χρόνο κατηγορώντας τον εαυτό σας, ενώ θα αφιερώσετε περισσότερο, ουσιαστικό χρόνο για να ανασυνταχθείτε. Το να γνωρίζετε το περιεχόμενο του δικού σας μαγνήτη σας καθιστά έναν άνθρωπο ο οποίος συνειδητά ιεραρχεί και αποφασίζει ότι κι αν του τύχει. Και ο οποίος ταυτόχρονα κατανοεί όλο και καλύτερα γιατί οι άλλοι άνθρωποι πράττουν με ένα συγκεκριμένο τρόπο και όχι με κάποιον άλλο.

Το τι νιώθετε και το πώς αισθάνεστε καθορίζει την ακτινοβολία σας.

Ελκύει ανθρώπους που αναζητούν αυτό ακριβώς.

Ο καθένας ενδεχομένως για διαφορετικούς λόγους.

Ποιον ελκύετε και γιατί
Δεν ελκύετε απαραίτητα τους ανθρώπους που σας ταιριάζουν, αλλά εκείνους που μπορεί να έχουν ανάγκη από αυτό που εκπέμπετε. Τα συστατικά στοιχεία του μαγνήτη σας που ελκύουν ή απωθούν τους άλλους ανθρώπους είναι κατά βάση τα εξής :

Οι όμορφες και άσχημες εμπειρίες σας, καθώς και αυτές άλλων ανθρώπων από τη στιγμή που τις δέχεστε αφιλτράριστα στον εγκέφαλο σας.
Οι προσδοκίες, οι στοχασμοί και οι φόβοι σας, καθώς και αυτοί των άλλων ανθρώπων.
Οι επιθυμίες, οι ιδέες, οι στόχοι και οι ενδόμυχες αποφάσεις σας.
Ο πραγματικός πυρήνας του είναι σας.
Καθώς και μερικά άλλα συστατικά στοιχεία που θα γνωρίσετε αργότερα.

Ισχυρότερη δράση έχουν τα συστατικά εκείνα που έχετε συνειδητοποιήσει μέχρι στιγμής λιγότερο. Εάν ο πραγματικός πυρήνας του είναι σας ήταν αυτός που καθόριζε την ακτινοβολία σας, τότε θα τραβούσατε σωρηδόν τους σωστούς ανθρώπους και τα απολύτως κατάλληλα περιστατικά στη ζωή σας. 

Θα σας ερχόταν κατά κύριο λόγο αυτό που σας ταιριάζει. Συχνά θα μένατε έκπληκτοι και ακόμα συχνότερα θα χαιρόσασταν. Σπάνια θα καταλαβαίνατε γιατί σας συμβαίνει κάτι, αλλά θα νιώθατε πόσο υπέροχα ταιριάζει σε εσάς και στη ζωή σας. Το να απελευθερώσετε την ακτινοβολία του μύχιου πυρήνα του είναι σας από κάθε άλλη επιρροή είναι ένα από τα μεγαλύτερα δώρα που μπορείτε να χαρίσετε στον εαυτό σας.

Ο αρσενικός και ο θηλυκός μαγνήτης
Το μυστικό της αρσενικής και της θηλυκής ακτινοβολίας είναι ένα εξαιρετικά πολύτιμο κλειδί που θα σας βοηθήσει να οργανωθείτε σωστά κατά την αναζήτηση συντρόφου αλλά και κατά τη διάρκεια μιας σχέσης. Κάθε άντρας κουβαλάει μέσα του θηλυκά στοιχεία, ενώ κάθε γυναίκα φέρει μέσα της αρσενικά στοιχεία. 

Ως κατεξοχήν θηλυκά στοιχεία θεωρούνται τα εξής: το συναίσθημα, η διπλωματία, η ανησυχία, η συμπόνια, το κοινωνικό ενδιαφέρον, η ικανότητα στις διαπροσωπικές σχέσεις, η ενσωμάτωση. Ως κατεξοχήν αρσενικές αρετές θεωρούνται: η λογική, ο ορθολογισμός, η κυριαρχία, η διαπραγματευτική ικανότητα, η επιβολή ισχύος, η φιλοδοξία, η λήψη αποφάσεων σε διλήμματα.

Ο άντρας και η γυναίκα πάντοτε επιζητούν ασύνειδα να γίνουν «ένα σύνολο», δηλαδή να πάρουν ει δυνατόν από τον άλλο τα στοιχεία που τους λείπουν. Δεν υπάρχει άντρας που να έχει αποκλειστικά αρσενικά χαρακτηριστικά ούτε γυναίκα που να είναι μόνο θηλυκή.

Εδώ δεν αναφερόμαστε στο κατά πόσο μια γυναίκα ή ένας άντρας εκ πρώτης όψεως μας δίνουν «οπτικά» μια ιδιαίτερα αρρενωπή ή θηλυκή εικόνα. Μια πολύ ισχυρότερη έλξη προέρχεται από τον «τύπο» του καθενός, δηλαδή από τις ιδιότητες που αποκτήθηκαν μέσα από τα βιώματα. Στους περισσότερους ανθρώπους η εσωτερική αναλογία των χαρακτηριστικών τους κυμαίνεται από 60/40 έως 70/30.

Τα αρσενικά και θηλυκά στοιχεία που κουβαλάτε στο μαγνήτη σας επηρεάζουν το πόσο αρσενικός ή θηλυκός είναι ο σύντροφος που ελκύετε.

Απόσπασμα από το βιβλίο ”Το Μυστικό του Μαγνήτη της Καρδιάς” Εκδόσεις Λιβάνι






Εναλλακτική Δράση
http://www.awakengr.com