Η μαγική σκόνη.....!!!

                                
Είναι κάποιοι άνθρωποι που μπαίνουν στην ζωή σου απρόσκλητοι...έτσι απλά μια μέρα ξαφνικα ΔΙΑΒΑΖΕΙΣ κάποια κείμενα ΤΟΥΣ, ανταλλάζετε ένα βλέμμα,μια κουβέντα...και μέσα στα μάτια τους βλέπεις κάτι...κάτι απροσδιόριστο που όμως σου κινεί την περιέργεια...

τους γνωρίζεις κι έχουν κάτι μαγικό...μια μαγική σκόνη...
κάθε στιγμή μαζί τους είναι μια νέα περιπέτεια...ζεις το παραμύθι... 
Κάποια στιγμή τους ερωτεύεσαι έντονα...σε τρομάζει αυτό που νιώθεις...φοβάσαι το μετά...έρχεται το μετά...χάνεσαι...σβήνεις...δεν ζεις...
Περνάει ο καιρός...σηκώνεσαι και βλέπεις τον ήλιο...είναι ακόμα λαμπερός... τί είναι αυτή η σκόνη πάνω σου ; 
η μαγική
σκόνη...τινάζεσαι...δεν φεύγει...χαμογελάς...σκέφτεσαι : "δεν θα φύγεις ποτέ από την ζωή μου" Και αυτοι οι ανθρωποι δεν φεύγουν...είναι ακόμα εκεί...να σου ομορφαίνουν την ζωή. 

Κιι αν το έχεις ζήσει νιώθεις τυχερός-η...και ξανά χαμογελάς...πάντα θα έχεις λόγο...πάντα θα έχεις κάποιον δίπλα σου...πάντα θα έχεις μια πηγή αγάπης να δίνεις και να παίρνεις...έναν άνθρωπο δικό σου...
κάποιον για τον οποίο ένιωσες όλα τα συναισθήματα...μην βιαστείς να πεις οτι σε πλήγωσε...όσοι σε πλήγωσαν έχουν βγει από την ζωή σου...τους έβγαλες εσύ...αυτός όμως είναι ακόμα εκεί...σκέψου λίγο...μάλλον είναι κάτι βαθύτερο...κάτι πέραν της λογικής...υπάρχει όμως...

ΤΑΞΕΙΔΙ ΣΤΟ ΟΝΕΙΡΟ

Το νόημα της ζωής σε πέντε φράσεις

Φιλόσοφος της ζωής , μια ξεχωριστή γυναίκα που έχει γυρίσει όλο τον κόσμο η Bronnie Ware. Μέσα από τις συζητήσεις της με ηλικιωμένους σε οίκους ευγηρίας μας λέει για ποια πράγματα κυρίως μετάνιωσαν αυτοί οι άνθρωποι ένα βήμα πριν το θάνατο

H Bronnie Ware είχε μια δίψα για τη ζωή από τη στιγμή που γεννήθηκε. Σαν παιδί, ήταν το μαύρο πρόβατο της οικογένειας καθώς είχε αποκτήσει μια διαφορετική αντίληψη για τη ζωή.

Η επαγγελματική της ζωή ανάστατη, νομαδική, σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης. Από καλλιεργητής λαχανικών στη Μέση Ανατολή, μπαργούμαν σε τροπικά νησιά...διευθύντρια τράπεζας.

Η Bronnie δεν φοβήθηκε ποτέ τις αλλαγές, βρήκε το δρόμο της αυτόν της φιλοσοφίας όπου κάθε άνθρωπος εάν κάνει ευχάριστα πράγματα τότε βρίσκει την πραγματική γαλήνη μέσα του, όπως λέει η ίδια.

Παραμένει ευγενής χωρίς να χάνει την πίστη της προς τον συνάνθρωπο μοιράζοντας τις εμπειρίες της μαζί μας.

Για αρκετά χρόνια εργάστηκε σε οίκους ευγηρίας. Ήταν ο τελευταίος σταθμός των ανθρώπων λίγο πριν το θάνατο. Όπως λέει μοιραζόταν πολλά μαζί τους τις τελευταίες εβδομάδες της ζωής τους.

Η Bronnie θεωρεί ότι οι άνθρωποι ωριμάζουν όταν έρχονται αντιμέτωποι με το θάνατο. Αρνητικά συναισθήματα κυριεύουν το περισσότερο κόσμο φόβος, θυμός, τύψεις ωστόσο κάθε άνθρωπος προσπαθεί να βρει τη γαλήνη λίγο πριν φύγει από τη ζωή.

Συνομιλώντας μαζί τους πέντε είναι τα κύρια πράγματα για τα οποία λυπόντουσαν και μας τα παρουσιάζει.

                           
1. Μακάρι να είχα το θάρρος να ζήσω τη ζωή μου όπως ήθελα και όχι όπως μου επέβαλαν.
Αυτό το λένε οι περισσότεροι άνθρωποι όταν συνειδητοποιούν ότι η ζωή τους έχει σχεδόν τελειώσει και κοιτούν στο παρελθόν είναι εύκολο να δουν πόσα όνειρα έμειναν ανεκπλήρωτα Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν εκπλήρωσαν ούτε τα μισά από όσο είχαν ονειρευτεί.

Είναι πολύ σημαντικό λοιπόν να προσπαθήσετε να εκπληρώσετε μερικά από τα όνειρά σας στην πορεία. Από τη στιγμή που αρρωστήσεις είναι πολύ αργά. Η υγεία φέρνει μια ελευθερία που πολύ λίγοι συνειδητοποιούν, έως ότου έρθει ο καιρός και δεν την χάνουν.

2. Μακάρι να μην εργαζόμουν τόσο σκληρά.

Αυτό το λένε κυρίως άνδρες ασθενείς. Είναι όλοι αυτοί που δεν πρόλαβαν να χαρούν τα παιδιά τους, δεν κατάφεραν να τα πάρουν μια αγκαλιά, να τα μεγαλώσουν, να χαρούν την εφηβεία τους. Είναι όλοι αυτοί που δεν έψαξαν αγάπη από το σύντροφό τους.

Η Bronnie από την πλευρά της μας συμβουλεύει να απλοποιήσουμε τον τρόπο ζωής μας κάνοντας συνειδητές επιλογές στην πορεία. Δημιουργώντας περισσότερο χώρο στη ζωή σας, γίνεστε πιο ευτυχισμένοι και πιο ανοικτοί σε νέες ευκαιρίες.

3. Μακάρι να είχα το θάρρος να εκφράσω τα συναισθήματά μου.

Πολλοί άνθρωποι δεν εκφράζουν τα συναισθήματά τους, προκειμένου να διατηρήσουν ισορροπίες με τους άλλους. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να είμαστε μέτριοι ως οντότητες. Υπάρχουν πολλές ασθένειες που σχετίζονται με την πικρία και τη δυσαρέσκεια.

Δεν μπορούμε να ελέγξουμε τις αντιδράσεις των άλλων. Ωστόσο όταν αλλάζετε τον τρόπο επικοινωνίας μιλώντας ειλικρινά, θα θέσετε τις σχέσεις σε ένα εντελώς νέο και υγιές επίπεδο.

4. Μακάρι να είχα διατηρήσει επαφή με τους φίλους μου.

Συχνά δεν συνειδητοποιούμε τα πραγματικά οφέλη της φιλίας. Ο πολυάσχολος τρόπος ζωής φθείρει τη φιλία. Αυτό όμως που μένει στο τέλος είναι αυτό γι' αυτό διαφυλάξετε την ως κόρη οφθαλμού.
                

5. Μακάρι να είχα αφήσει τον εαυτό μου να είναι πιο ευτυχισμένος.

Πολλοί δεν είχαν αντιληφθεί μέχρι το τέλος της ζωής τους ότι η ευτυχία είναι μια επιλογή. Είχαν μείνει κολλημένοι σε παλιά πρότυπα και συνήθειες. Ο φόβος της αλλαγής τους έκανε να προσποιούνται ακόμα και στον ίδιο τους το εαυτό.

http://news247

Το παιδί μέσα μας..!!!

Σχεδόν όλο τον προγραμματισμό μας, είτε θετικό είτε αρνητικό, τον δεχτήκαμε μέχρι την ηλικία των τριών χρόνων. Από τότε οι εμπειρίες μας βασίζονται σε ότι αποδεχτήκαμε και πιστέψαμε για τον εαυτό μας και για τη ζωή εκείνη την εποχή. 

Ο τρόπος με τον οποίο μας συμπεριφέρθηκαν όταν ήμαστε παιδιά είναι συνήθως εκείνος με τον οποίο συμπεριφερόμαστε στους εαυτούς μας σήμερα. Το πρόσωπο που επικρίνουμε είναι το παιδί των τριών χρονών μέσα μας.

Όταν οργίζεσαι με τον εαυτό σου επειδή είναι φοβητσιάρης και δειλός, φαντάσου ότι είσαι τριών χρονών. Αν είχες μπροστά σου ένα τρίχρονο παιδάκι που φοβόταν, τι θα έκανες; Θα θύμωνες μαζί του ή θα άνοιγες την αγκαλιά σου για να το παρηγορήσεις μέχρι να ηρεμήσει και να νιώσει ασφάλεια; 

Μπορεί οι ενήλικοι που είχαμε δίπλα μας την εποχή που ήμασταν παιδιά να μη γνώριζαν πώς να μας παρηγορήσουν. Τώρα ΕΣΥ είσαι ο ενήλικος στη ζωή σου και είναι πραγματικά κρίμα αν δεν παρηγορείς το παιδί μέσα σου.


Ότι συνέβη στο παρελθόν έχει πια τελειώσει. Σήμερα έχουμε την ευκαιρία να φερθούμε στον εαυτό μας όπως εμείς θέλουμε. Ένα τρομαγμένο παιδί χρειάζεται κατανόηση και παρηγοριά και όχι επιπλήξεις. 

Η επίπληξη μας κάνει να φοβόμαστε περισσότερο και να νοιώθουμε ανασφάλεια. Και όταν το παιδί μέσα μας νοιώθει ανασφάλεια τότε μας δημιουργεί πολλά προβλήματα. Ας θυμηθούμε πως νοιώθαμε όταν ήμασταν παιδιά και οι άλλοι μας μείωναν. Έτσι νοιώθει σήμερα εκείνο το παιδί μέσα μας.
Ας είμαστε λοιπόν καλοί με τον εαυτό μας. Ας αρχίσουμε να τον αγαπάμε και να τον επιδοκιμάζουμε.

Αυτό ακριβώς χρειάζεται και το μικρό παιδί για να μπορέσει να εκφράσει και να ξεδιπλώσει όλο του το δυναμικό.

Ας αγαπήσουμε αυτό που είμαστε κι αυτό που κάνουμε. Ας χαρούμε τον εαυτό μας και τη ζωή και τίποτα δε θα μπορέσει να μας αγγίξει. Έτσι κι αλλιώς, όλα είναι προσωρινά. Όπως και να έχουν τα πράγματα, η επόμενη ζωή μας θα είναι διαφορετική. Γιατί λοιπόν να μην την αλλάξουμε από αυτή τη στιγμή;

“Σας έχουν πει να αγαπάτε το γείτονα αλλά ποτέ δεν αγαπήσατε τον εαυτό σας. Και κάποιος που δεν έχει αγαπήσει τον εαυτό του, πώς μπορεί να αγαπήσει το γείτονα; Από πού θα βρει την αγάπη; 
Καταρχήν πρέπει να την έχεις εσύ.”
Όσσο

http://nekthl.blogspot.gr/

Γιατί νιώθουμε διαρκώς κουρασμένοι;


Αισθάνεστε διαρκώς κουρασμένος/η; Πρόκειται για σημείο των καιρών, δεδομένου ότι το τελευταίο διάστημα οι περισσότεροι από εμάς δουλεύουν περισσότερο; 

Ή κάτι άλλο; Διαβάστε…
τις γραμμές που ακολουθούν και ανακαλύψτε τι σας «κλέβει» την ενέργεια!

Πολλές φορές αισθανόμαστε κουρασμένοι, αλλά δεν δίνουμε σημασία. Το αποδίδουμε στους εντατικούς ρυθμούς της δουλειάς, θεωρώντας ότι, μόλις πάρουμε λίγες μέρες άδεια, ή κοιμηθούμε λίγο παραπάνω, θα ανακτήσουμε τη χαμένη μας ενέργεια.

Τι συμβαίνει όμως όταν μετά από 2-3 μέρες «ταβανοθεραπείας», κι αφού έχετε περάσει 2 μέρες στο κρεβάτι ή στον καναπέ, το αποτέλεσμα είναι και πάλι το ίδιο; Τι μπορεί να φταίει;

Αυτά που τρώτε. Η καφεΐνη και η ζάχαρη μπορεί –προσωρινά τουλάχιστον- να σας δίνουν την αίσθηση ότι μπορείτε να ανταπεξέλθετε, όταν όμως η επίδρασή τους περάσει, καταλήγετε να αισθάνεστε πιο κουρασμένος από πριν. 


Ο λόγος είναι η ταχεία αυξομείωση στις τιμές του σακχάρου σας. Δοκιμάστε να ακολουθήσετε μια πιο ισορροπημένη διατροφή με περισσότερα φρούτα και λαχανικά και άπαχη πρωτεΐνη.

Κοιμάστε όσο πρέπει; Όταν το μυαλό σας είναι υπερ -απασχολημένο και σε μόνιμη υπερένταση, ο ύπνος σας είναι απλά μία μηχανική κίνηση, χωρίς να έχει την ποιότητα (πολλές φορές και την ποσότητα) που χρειάζεται, για να μπορέσει το σώμα σας να ανασυντάξει τις δυνάμεις του. 


Απομακρυνθείτε για λίγο από τα «πρέπει» της καθημερινότητας, πάρτε μία ανάσα, λίγες μέρες άδεια και έναν καλό ύπνο, ώστε να επιστρέψετε δριμύτεροι.

Aν πάλι, υποφέρετε από αϋπνίες, περιορίστε την κατανάλωση αλκοόλ και καφεϊνούχων ποτών λίγες ώρες πριν την κατάκλιση, κλείστε την τηλεόραση στο υπνοδωμάτιο και ακολουθήστε τους βασικούς κανόνες υγιεινής του ύπνου : πηγαίνετε στο κρεβάτι 2-3 ώρες µετά το βραδινό φαγητό, φροντίστε να έχετε στο υπνοδωμάτιο σας την κατάλληλη θερμοκρασία (ούτε ζέστη, ούτε κρύο) και το κρεβάτι σας να µην είναι χώρος δουλειάς (κρατήστε το λάπτοπ µμακριά). 

Προσπαθήστε επίσης να κοιµάστε περίπου την ίδια ώρα κάθε µέρα, ώστε ο οργανισµός να έχει την επαναληψιµότητα του κιρκάδιου ρυθµού.

Kοινωνικό jet lag. Αν κάθε Δευτέρα σας «πλακώνει το πάπλωμα» και δυσκολεύεστε –περισσότερο από κάθε άλλη μέρα- να σηκωθείτε από το κρεβάτι, ίσως πάσχετε από κοινωνικό jet lag! Όσοι κουράζονται τις καθημερινές, συσσωρεύουν χρέος ύπνου, που τα στοιχεία δείχνουν ότι συχνά προσπαθούν να αναπληρώσουν με το να κοιμούνται περισσότερο τις ημέρες που δεν δουλεύουν. 


Σύμφωνα με τους επιστήμονες όμως, ο παραπάνω ύπνος το σαββατοκύριακο μπορεί να μας …αποσυντονίσει, με αποτέλεσμα το ξεκίνημα της εβδομάδας να μας βρίσκει πολύ πιο κουρασμένους από ό,τι ήμασταν την Παρασκευή.

Ο όρος «κοινωνικό jet lag» επινοήθηκε από το Γερμανό ερευνητή Till Roenneberg και αφορά το διαρκώς αυξανόμενο άνοιγμα της ψαλίδας ανάμεσα στο βιολογικό ρολόι (που ρυθμίζεται από τις εναλλαγές της ημέρας και της νύχτας) και στο «κοινωνικό ρολόι», που αφορά το εργασιακό ωράριο, αλλά και τις ώρες της διασκέδασης. 


Ο Roenneberg έχει επισημάνει ότι το φαινόμενο αυτό μπορεί να έχει σοβαρές συνέπειες για την υγεία, αυξάνοντας τις πιθανότητες για κάποιον να στραφεί στην κατανάλωση αλκοόλ και καπνού και να στηρίζεται στα καφεϊνούχα ποτά για να τα βγάλει πέρα κατά τη διάρκεια της ημέρας.

Υπνική άπνοια. Αν κοιμάστε ικανοποιητικές ώρες, αλλά παρ’ όλα αυτά ξυπνάτε κουρασμένος, έχοντας πονοκεφάλους και ζαλάδα ή ο/η σύντροφός σας περιγράφει περιστατικά απνοιών, πρέπει άµεσα να επισκεφθείτε γιατρό και να υποβληθείτε σε µελέτη ύπνου ή πολυ-υπνογραφία. 


Η υπνική άπνοια είναι το φαινόμενο εκείνο κατά το οποίο το δυνατό ροχαλητό ξαφνικά διακόπτεται από επεισόδια πλήρους απόφραξης της αναπνοής. Οι άπνοιες προκαλούν κακή οξυγόνωση και κακή λειτουργία του εγκεφάλου (γι’ αυτό και επηρεάζουν τη λειτουργικότητα, τη µνήµη και την εγρήγορση του ατόµου την επόμενη µέρα), καθώς επίσης και φθορές στο καρδιαγγειακό σύστημα.

Μήπως έχετε αναιμία; Η αναιμία είναι μια πολύ συνηθισμένη κατάσταση και αφορά πολύ συχνά τις γυναίκες. Tο κύριο σύμπτωμά της είναι η καταβολή δυνάμεων, η έλλειψη ενέργειας, η εύκολη κόπωση και η εξάντληση. H πιο συνηθισμένη αναιμία είναι η σιδηροπενική. 


Eάν εμφανιστεί κατά τη βρεφική-παιδική ηλικία, την εφηβεία και την περίοδο της εγκυμοσύνης, όταν δηλαδή οι ανάγκες του οργανισμού είναι αυξημένες σε σίδηρο, μπορεί και πρέπει άμεσα να αντιμετωπιστεί. 

Σε μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες όμως, μια αναιμία όμως απαιτεί διεξοδικό έλεγχο, καθώς δεν υπάρχει η απώλεια αίματος με την εμμηνορρυσία που θα μπορούσε να τη δικαιολογήσει.

Μια αναιμία που δίνει συμπτώματα, συνήθως χρειάζεται συμπληρώματα διατροφής για να αντιμετωπιστεί (σίδηρο, φυλλικό οξύ, βιταμίνη Β12). Φροντίστε να βάλετε στη διατροφή σας τροφές πλούσιες σε σίδηρο, όπως συκώτι, μοσχαρίσιο κρέας, δημητριακά, αυγά, ξηρούς καρπούς και φρούτα και να τρώτε ωμά λαχανικά και εσπεριδοειδή που περιέχουν βιταμίνη C -βοηθά στην απορρόφηση του σιδήρου.

Κάνετε καθιστική ζωή; Αν νομίζετε ότι δεν έχετε αρκετή ενέργεια για να πάτε στο γυμναστήριο, θα πρέπει να ξέρετε ότι η γυμναστική όχι μόνο δεν θα σας κουράσει περισσότερο, αλλά θα σας γεμίσει με ενέργεια. 


Δεκάδες έρευνες έχουν δείξει πως, όταν τα άτομα που κάνουν καθιστική ζωή αρχίσουν να γυμνάζονται, νιώθουν λιγότερη κόπωση, σε σχέση με εκείνους που παραμένουν προσκολλημένοι στην αδράνεια.

Πότε ήταν η τελευταία φορά που ελέγξατε τον θυρεοειδή σας; H κόπωση είναι συχνά το σύμπτωμα- κλειδί του υποθυρεοειδισμού. Ο υποθυρεοειδισμός προκαλεί κούραση, αδυναμία συγκέντρωσης και πόνο των μυών, ακόμη και με μικρή δραστηριότητα. 


Άλλα συνήθη συμπτώματά του είναι η αύξηση του βάρους, το αίσθημα κρύου και η δυσκοιλιότητα. Διαβάστε περισσότερα για τον υποθυρεοειδισμό, στη σελ. 12 του περιοδικού.

Διαβήτης. Ένας αρρύθμιστος ή αδιάγνωστος διαβήτης μπορεί να εκδηλώνεται με έντονη κόπωση. Εκτός από την εξάντληση, άλλα κοινά συμπτώματα του διαβήτη είναι η υπερβολική δίψα, η συχνή ούρηση, η πείνα, η απώλεια βάρους, η ευερεθιστότητα, οι κολπικές μολύνσεις και η θολή όραση.

Πόσο νερό πίνετε την ημέρα; Η ήπια αφυδάτωση μπορεί να προκαλέσει πονοκεφάλους, κούραση, και κακή συγκέντρωση. Οι γυναίκες μάλιστα, φαίνεται να είναι πιο ευαίσθητες στις αρνητικές επιπτώσεις της ανεπαρκούς ενυδάτωσης. Την επόμενη φορά που θα αισθανθείτε μη παραγωγικοί στο γραφείο, πιείτε ένα ψηλό ποτήρι φρέσκο δροσερό νερό, αντί για καφέ. Καρδιακή νόσος. 


Aν αισθάνεστε κόπωση και δεν μπορείτε να εκτελέσετε εργασίες που άλλοτε κάνατε χωρίς πρόβλημα, καλό θα είναι να επισκεφθείτε έναν καρδιολόγο.

Ψυχολογική κούραση. Αν έχετε την αίσθηση ότι πλέον, έχετε «στραγγίσει» από ιδέες και διάθεση, αν δεν αισθάνεστε εξίσου ενθουσιώδεις ή δημιουργικοί σε σχέση με το παρελθόν, δείτε τι έχει αλλάξει στο εργασιακό σας περιβάλλον, για να εντοπίσετε τι είναι αυτό που σας «ενοχλεί». 


Ίσως είναι καιρός να αποστασιοποιηθείτε λίγο, παίρνοντας π.χ. μια άδεια, και να απασχοληθείτε με δραστηριότητες, που εστιάζουν περισσότερο στη διασκέδαση και τον χαλαρό ελεύθερο χρόνο, παρά στη δουλειά. Μετά από ένα ολιγοήμερο διάλειμμα, να είστε σίγουροι ότι θα νιώσετε ανανεωμένοι, ανάλαφροι και γεμάτοι νέες ιδέες.
Ξέρετε ότι η κούραση μπορεί να κρύβει ακόμη και κατάθλιψη; Αν το αίσθημα της κόπωσης συνοδεύεται και από ένα συναίσθημα θλίψης και απώλεια όρεξης, τόσο για το φαγητό, όσο και για πράγματα που άλλοτε σας ευχαριστούσαν, ίσως πάσχετε από κατάθλιψη.

Σύνδρομο χρόνιας κόπωσης. Είναι μια σχετικά …νέα νόσος, καθώς ταυτοποιήθηκε ως ασθένεια στις αρχές του 1980. Οι πάσχοντες από σύνδρομο χρόνιας κόπωσης (ΣΧΚ) υποφέρουν από σοβαρή κόπωση για διάστημα περισσότερο από 6 μήνες, η οποία δεν υποχωρεί ούτε με την ξεκούραση.

Πρόκειται για μια περίπλοκη διαταραχή, με τα εξής βασικά συμπτώματα: έντονη σωματική εξάντληση με τρεμούλες, μυαλγίες, πονοκεφάλους και διαταραχές ύπνου, διαταραχές της μνήμης ή της ικανότητας συγκέντρωσης, μειωμένη λειτουργικότητα και χαμηλά επίπεδα ενεργητικότητας.

Εάν λοιπόν νιώθετε επίμονη κούραση ή εξάντληση, ίσως αυτό που χρειάζεστε να μην είναι μόνο ξεκούραση και αλλαγή παραστάσεων, αλλά και μια σειρά προληπτικών εξετάσεων, για να προλάβετε καταστάσεις που θα μπορούσαν να επιδεινώσουν την υγεία σας.

Οι διαβαθμίσεις της κούρασης

Ερευνητές από το πανεπιστήμιο της Αλμπέρτα των Ηνωμένων Πολιτειών διέκριναν τα επίπεδα της καταπόνησης του οργανισμού και της απώλειας ενεργητικότητας σε τρεις ξεχωριστές βαθμίδες: την κούραση, την κόπωση και την εξάντληση. Σύμφωνα με τους Αμερικανούς επιστήμονες, η διάκριση μεταξύ των τριών βαθμίδων μπορεί να αποτελέσει σημαντική βοήθεια, τόσο για τους ασθενείς, όσο και για τους επαγγελματίες υγείας, ώστε να εντοπίσουν τις αιτίες του προβλήματος.

1. ΚΟΥΡΑΣΗ
Τα άτομα που παρουσιάζουν κούραση (tiredness), δεν έχουν εξαντλήσει όλα τα αποθέματα της ενέργειάς τους. Νιώθουν ότι ξεχνούν, γίνονται ανυπόμονοι, αισθάνονται δυσκολίες και μυϊκή αδυναμία, εντούτοις όταν ξεκουραστούν, όλα τα συμπτώματα υποχωρούν.

2. ΚΟΠΩΣΗ
Ένα επίπεδο πιο πάνω (ως προς τη σοβαρότητα της καταπόνησης) βρίσκουμε την κόπωση (fatigue). Χαρακτηρίζεται από δυσκολία συγκέντρωσης, άγχος, προοδευτική μείωση της αντοχής, δυσκολίες στον ύπνο, αύξηση της ευαισθησίας στο φως και περιορισμό κοινωνικών δραστηριοτήτων που παλαιότερα το άτομο θεωρούσε σημαντικές. Η κόπωση είναι δείκτης ότι το σώμα δεν μπορεί πλέον να αντεπεξέλθει. Η έναρξη εκδηλώσεων κόπωσης σε ένα άτομο, ιδιαίτερα αν δεν υπάρχει σαφής αιτία, θα πρέπει να διερευνάται διεξοδικά.

3. ΕΞΑΝΤΛΗΣΗ
Τα άτομα με εξάντληση (exhaustion), τέλος, εμφανίζουν σύγχυση που μπορεί να μοιάζει με παραλήρημα, συναισθηματική απάθεια, ξαφνική απώλεια ενέργειας, δυσκολία να μένουν ξύπνιοι ή να κοιμούνται και κοινωνική απομόνωση.

Νεκταρίας Καρακώστα
πηγή: http://lifepositive.gr/

Έχεις το κουράγιο να αλλάξεις ?


Για να ζήσεις, πρέπει να μην φοβάσαι να πεθάνεις.

Συχνά μας φοβίζει αυτό που επιθυμούμε. 

Κάποιες φορές είναι εξαιρετικά δύσκολο να το κάνουμε πραγματικότητα. 

Όμως πρέπει να κοιτάμε πάντα μπροστά....και γατί αυτό;

Γιατί έχει πάντα κι' άλλα πράγματα.. χαμόγελα, φίλοι, έρωτες που μας περιμένουν να γνωριστούμε.

Η Ζωή είναι το τώρα που πηγάζει από το παρελθόν και επηρεάζει το μέλλον. 

Όλοι μας μοιάζουμε με έναν ταξιδιώτη που περιμένει το τρένο.

Το τρένο που θα επιλέξει να μπει, μπορεί να επηρεάσει όλη του τη ζωή.

Αν το τρένο του είναι σε λάθος διαδρομή, τότε σε κάθε σταθμό που θα φτάνει, θα είναι ένας λάθος σταθμός....
Το ίδιο ισχύει και για τη ζωή και για τις επιλογές μας..

Ωστόσο ποτέ δεν είναι αργά για να αλλάξεις αυτή τη διαδρομή. 

Πάντα αξίζει να την αλλάζεις, όταν νιώθεις πως αυτό θα σε οδηγήσει σε κάτι νέο, κάπου που θα νιώθεις δημιουργικός και σημαντικός!!! 

Μερικές φορές το μόνο που χρειάζεται είναι κάποιος να σου απλώσει το χέρι..
Από εκεί και πέρα είναι επιλογής σου αν θα το πιάσεις ή θα το αφήσεις....

Πάντα αξίζει να τολμάς και να διεκδικείς αυτό που θέλεις!!
Πάντα αξίζει να αλλάξεις τη ΖΩΗ ΣΟΥ και να την κάνεις όπως την ονειρεύεσαι!!!!
                                                    
Έτσι δεν θα παραμείνει ένα απλό όνειρο.....

Michelakis Nikos

Η κραυγή της ψυχής

Απομακρύνεσαι…

Που πας ;

Τόσο πολύ επέδρασε επάνω σου η λήθη ;

Κατατεμάχισες το είναι σου, εσύ που Φως αδιάσπαστο από τη Θεία Πνοή αναδύθηκες. Σκορπάς το μίσος γύρω σου· μα ποιον άλλον μισείς αν όχι τον Εαυτό σου;

Αναρωτήθηκες ποτέ ποιος είναι ο οδηγός σου ;

Πως άφησες τη διάνοια, το μέγα δολοφόνο, τόσο σκληρά κι απάνθρωπα να καταδυναστεύσει το πιο όμορφο κομμάτι σου; Σταμάτα πια τους λογισμούς και νιώσε με!

Ανόητε άνθρωπε, μάταια προσπαθείς, με χίλιους τρόπους να νεκρώσεις το αθάνατο. Μάταια προσπαθείς να δώσεις ζωή σε κάτι που ήταν πάντοτε νεκρό· στο ανύπαρκτο εγώ σου. Μάταια να με λησμονήσεις προσπαθείς· δε θα τα καταφέρεις.

Μια χαραμάδα είναι αρκετή στον ψεύτικο ναό που οικοδόμησες, ζωή μέσα σου να γεννήσει. Ένα άνοιγμα μικρό, για το Αιώνιο Φως, να μπει να μ’ αναστήσει, που χρόνια με απομυζείς και με κακομεταχειρίζεσαι, αφήνοντας με να ασφυκτιώ στα πιο ανήλιαγα υπόγεια.


Δεν απαντάς ; 

Ξεσκέπασε τα αυτιά σου, να ακούσεις το αγωνιώδες κάλεσμα μου, και μίλα μου επιτέλους. Μη μ’ αφήνεις άλλο πια να περιμένω. Μη μ’ αποξενώνεις περισσότερο. Δώσε μου ένα σημάδι πως με νιώθεις, πως είσαι έτοιμος να μιλήσεις, πως μπορείς να πάρεις αυτά που σου δίνω. 
Πέταξε μακριά ότι σου λερώνει τα χέρια και πάρε μύρο για να εξαγνιστείς, για να μπορέσεις να αγγίξεις τα Θεία δώρα που σου φέρνω. Αγκάλιασε τα για να ανασάνεις όπως παλιά τον παλμό του Αιωνίου· να ξαναδονηθείς σε θεϊκές δονήσεις· να γίνεις πάλι Άσβεστο Φως και Άρωμα Αθάνατο. 

Κράτησε τα και νιώσε ευγνωμοσύνη γι’ Αυτήν που τα προσφέρει.

Κι ύστερα, ένα ευχαριστώ ολόκληρη η υπόσταση σου ας γίνει· ένα ευχαριστώ και μια συνεχής ανάταση προς Εκείνον που σου δώρισε την Θεία Πνοή, την Άναρχη Αγάπη. Μικρό κομμάτι απ’ Αυτόν είμαι κι εγώ άνθρωπέ μου.

Συνοδοιπόροι είμαστε με τον ίδιο προορισμό...

http://nekthl.blogspot.gr/

Τι είναι η Κατάθλιψη ;

Ο Ιπποκράτης ανέφερε την κατάθλιψη ως μελαγχολία, αργότερα όμως, τον 19ο αιώνα, η κατάθλιψη αναφέρθηκε ως αδυναμία.

Η κατάθλιψη είναι μια συναισθηματική διαταραχή. Ο όρος ''κατάθλιψη'' είναι πολύ γενικός, καθώς υπάρχουν αρκετά και διαφορετικά είδη της κατάθλιψης.

Το πιο απλό είδος της κατάθλιψης είναι η φυσιολογική αντίδραση που όλοι έχουν στην απογοήτευση, δηλαδή κακή διάθεση ή μελαγχολία. Όταν όμως το συναίσθημα αυτό διαρκεί περισσότερο από δύο εβδομάδες, είναι έντονο και συνοδεύεται από συγκεκριμένα συμπτώματα, ή επηρεάζει σε μεγάλο βαθμό τη ζωή του ατόμου, τότε πρόκειται για κλινική κατάθλιψη. 

Ποιους αφορά;

Σε γενικές γραμμές τα τελευταία χρόνια η επιδημιολογία της κατάθλιψης υποστήριζε πως 5- 10 % του πληθυσμού έχουν εκδηλώσει κατάθλιψη ανά περιόδους, ενώ υπολογιζόταν ότι το 15% των ανθρώπων θα εκδηλώσουν κατάθλιψη κάποια στιγμή στη ζωή τους.
Με τα νέα κοινωνικά δεδομένα;

Αυξημένα ραγδαία σε πρωτοφανή επίπεδα είναι η κατάθλιψη στην Ελλάδα σε σχέση με την αναλογική άνοδο της κατάθλιψης στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Για τα ελληνικά δεδομένα, τα ποσοστά κατάθλιψης και αυτοκτονικών τάσεων που παρατηρούνται έχουν αυξηθεί κατά 22% τη διετία 2009 – 2011 εξαιτίας του άγχους και του φόβου που έχει δημιουργήσει η οικονομική κρίση, η ανεργία αλλά και η αίσθηση απουσίας ελέγχου που νιώθουν οι άνθρωποι στη ζωή τους και στις επιλογές τους, μια γενική ανασφάλεια που γεννιέται για το μέλλον και που γενικεύεται αργά και σταθερά σε όλους του τομείς της ζωής τους.

Το 2011 αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης κατάθλιψης είχαν τα άτομα μικρότερης ηλικίας και οι έγγαμοι, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν επηρεάστηκαν και οι άλλες ηλικίες, ειδικά 35-50 που είναι το εργατικό δυναμικό της χώρας που πλήττεται συνέχεια με απωλήσεις και μειώσεις. 
Έρευνα που πραγματοποιήθηκε από την Εταιρεία Κοινωνικής Ψυχιατρικής και Ψυχικής Υγείας, μας φανερώνει ότι ''7 στους 10 Έλληνες βρίσκονται στα όρια της κατάθλιψης λόγω οικονομικής κρίσης, με τις γυναίκες να είναι δυο φορές πιο ευάλωτες απο τους άνδρες στην εκδήλωση των συμπτωμάτων''. 

Στην κατάθλιψη παρατηρούνται αλλάγες στη σκέψη, στα συναισθήματα και στη συμπεριφορά μας, σωματικά και ψυχολογικά συμπτώματα.

Το σημαντικό είναι να ξέρουμε να τα αναγνωρίσουμε πρόωρα και να ξέρουμε οτι δεν είναι μόνιμα μα ούτε μη αντιστρέψημα τα συμπτώματα αυτά αν αντιμετωπισθούν σωστά.

Από το 2011 τα ποσοστά ανεβαίνουν συνέχεια πολύ περισσότερο από άλλες ψυχολογικές αλλά και ιατρικές παθήσεις, τα ΜΜΕ μιλάνε για ''Εθνική Κατάθλιψη'' και όλο πιο συχνά όταν όλοι μεταξύ μας ρωτάμε με φιλικό ενδιαφέρον ''τι κάνεις; Πώς είσαι; '' παίρνουμε την απάντηση ''Δεν είμαι καλά με όλα αυτά που συμβαίνουν, έχω κατάθλιψη''. Συνεπώς ακούγεται ένας κοινωνικός ψίθυρος για την κατάθλιψη να παίρνει τη διάσταση της νόσου της εποχής. 

Πώς θα καταλάβω ότι έχω κατάθλιψη;

Η κατάθλιψη συνδέεται με τη σκέψη, το συναίσθημα και τη συμπεριφορά του ατόμου. Έτσι, οι παραπάνω μηχανισμοί ενεργοποιούνται κατά τη διάρκεια της νόσου και το άτομο βιώνει τα εξής : 

Σκέψη 
Ο τρόπος σκέψεως αλλάζει, γίνεται αρνητικός, απαισιόξος και πολύ συχνά το άτομο εμφανίζει μια ελαττωμένη ικανότητα να σκεφθεί ή να συγκεντρωθεί, ή μια αναποφασιστικότητα και για μικρά πράγματα που το αφορούν σχεδόν καθημερινά. Σαν εμμονή (ιδεασμός) αναπτύσσονται σκέψεις αυτοκτονικές ή θανάτου, καθώς και πιθανές προσπάθειες αυτοκτονίας. 

Συναίσθημα
Τα αρνητικά συναισθήματα που γεννιούνται είναι πολλά, καθώς η κατάθλιψη είναι μια συναισθηματική διαταραχή, όπως:

· Διαρκής θλίψη

· Άγχος

· Θυμός

· Οξυθυμία

· ‘Κενή’ διάθεση

· Απόγνωση

· Πεσιμισμός

· Ενοχές

· Αναξιοσύνη

· Ανικανότητα

· Ξεσπάσματα με κλάματα 

Συμπεριφορά
Τα συναισθήματα είναι αυτά που καθορίζουν τη συμπεριφορά του καταθλιπτικού ατόμου επηρεάζοντας έτσι:

· Το ενδιαφέρον του ατόμου για ευχάριστα γεγονότα ή 
  δραστηριότητες που κάποτε απολάμβανε, 
  συμπεριλαμβανομένης της σεξουαλικής επαφής

· Κοινωνική απομόνωση, όπου ο πάσχων αποφεύγει τη 
  συναναστροφή με μέλη της οικογένειας και φίλους

· Ανησυχία, Οξυθυμία

· Κούραση, μείωση της ενέργειας, κατατονία

· Δυσκολία συγκέντρωσης, μνήμης και λήψη αποφάσεων

· Αϋπνία, ξύπνημα πολύ νωρίς το πρωί ή υπερυπνία

· Μείωση της όρεξης για φαγητό (χάσιμο βάρους) ή 
  υπερφαγία (πρόσληψη βάρους)

· Τέλος η παρουσία έντονων πονοκεφάλων, γαστρεντερικών 
  διαταραχών και χρόνιου πόνου, χωρίς να οφείλονται στη 
  φαρμακευτική αγωγή που ακολουθεί ο πάσχων. 

Πώς μπορεί να θεραπευτεί η κατάθλιψη;
Η θεραπεία της κατάθλιψης γίνεται με φαρμακευτική αγωγή που δίνεται από τον ειδικό γιατρό με χρήση αντικαταθλιπτικών και με ψυχολογική παρέμβαση από ειδικό ψυχολόγο με χρήση της ψυχοθεραπευτικής μεθόδου.

Η έντονη αρνητική σκέψη για τον εαυτό και το μέλλον (‘δεν θα καταφέρω τίποτα’, ‘όλα θα πάνε στραβά’) και η αίσθηση της ανημποριάς και της απελπισίας που προκύπτει απο τέτοιες διεργασίες του μυαλού είναι απο τα σημαντικότερα συμπτώματα. 

Δυστυχώς, είναι και αυτό που δημιουργεί την εσφαλμένη εντύπωση οτι δεν μπορούν να βοηθηθούν, συνεπώς τα ίδια τα συμπτώματα πολλές φορές στέκονται εμπόδιο στον προσδιορισμό του προβλήματος και στην αναζήτηση επαγγελματικής βοήθειας που είναι απαραίτητη και επιτακτική σε αυτές τις περιπτώσεις. 
Η θεραπευτική προσέγγιση στη δυσθυμία ή την κατάθλιψη έχει στόχο να τροποποιήσει τον αρνητικό τρόπο σκέψεως για τα γεγονότα και τον εαυτό, να αποκαταστήσει τις συμπεριφορές και τις δραστηριότητες του ατόμου έτσι ώστε να εξαλείψει τα συναισθήματα δυσφορίας. 

Επιθυμητό αποτέλεσμα είναι να επιτευχθεί η κατάθλιψη να μην επηρεάζει τη λειτουργικότητα του άνθρωπου και να αποκατασταθεί ικανός να μπορεί να χαρεί ξανά τις απολαύσεις της ζωής του.

Ιατροnet

''Από τη μοναξιά στη μοναχικότητα''


Το σκοτάδι της μοναξιάς δεν μπορεί να το πολεμήσει κανείς απευθείας. Υπάρχει κάτι ουσιώδες που πρέπει να το καταλάβει ο καθένας. Υπάρχουν θεμελιώδη πράματα που δεν μπορούν να αλλαχτούν κι αυτό είναι ένα από τα βασικά :

Δεν μπορείς να πολεμήσεις απευθείας το σκοτάδι, δεν μπορείς να πολεμήσεις απευθείας τη μοναξιά, δεν μπορείς να πολεμήσεις απευθείας το φόβο της απομόνωσης. Δεν μπορείς να πολεμήσεις, επειδή τίποτε απ’ αυτά δεν υπάρχει. Είναι απλώς απουσίες, ακριβώς όπως το σκοτάδι είναι η απουσία του φωτός.

Τι κάνεις όταν θέλεις να μην είναι σκοτεινό το δωμάτιο; Δεν ασχολείσαι απευθείας με το σκοτάδι. Δεν μπορείς να το βγάλεις έξω. Δεν μπορείς να κάνεις κάτι με το σκοτάδι, ώστε να το εξαφανίσεις. Μπορείς όμως να κάνεις κάτι με το φως. Αυτό βέβαια αλλάζει την όλη κατάσταση. 


Κι αυτό είναι κάτι ουσιώδες, θεμελιακό. Ούτε που το αγγίζεις το σκοτάδι. Ούτε που το σκέφτεσαι. Λεν υπάρχει λόγος, δεν υφίσταται. Είναι απλώς μια απουσία.

Γι’ αυτό φέρε το φως και δεν θα βρεις καθόλου σκοτάδι. Το σκοτάδι ήταν απλώς η απουσία τού φωτός. Δεν ήταν κάτι υλικό, κάτι που να ‘χει δίκιά του ύπαρξη, δεν ήταν υπαρκτό. Επειδή όμως δεν υπήρχε φως, είχες την ψευδαίσθηση πως το σκοτάδι ήταν υπαρκτό. 


Μπορείς να συνεχίσεις να πολεμάς μ’ αυτό το σκοτάδι σ’ όλη σου τη ζωή, χωρίς να καταφέρεις να το νικήσεις, μα ένα μικρό κερί είναι αρκετό για να το διαλύσει. Πρέπει να δουλέψεις για το φως, επειδή είναι θετικό, υπαρξιακό, αυθύπαρκτο. Και όταν έρθει το φως, εξαφανίζεται αυτό που προηγουμένως ήταν απλώς η απουσία του.

Η μοναξιά μοιάζει με το σκοτάδι. Δεν ξέρεις τη μοναχικότητά σου. Δεν έχεις την εμπειρία της μοναχικότητας σου και της ομορφιάς της, τής καταπληκτικής της δύναμης, τού σθένους της. Μοναξιά και μοναχικότητα είναι λέξεις συνώνυμες στα λεξικά, όμως η ύπαρξη δεν ακολουθεί τα λεξικά... 


Η μοναξιά είναι απουσία.

Δεν γνωρίζεις τη μοναχικότητά σου κι αυτό σε φοβίζει. Η μοναξιά που νιώθεις σε κάνει να θέλεις να προσκολληθείς σε κάτι, σε κάποιον, σε κάποια σχέση, απλά και μόνο για να διατηρήσεις την ψευδαίσθηση πως δεν είσαι μόνος. 


Όμως εσύ ξέρεις πως είσαι μόνος κι αυτό σε πονάει. Κι απ’ την άλλη, είσαι προσκολλημένος σε κάποιον που δεν υπάρχει πραγματικά, μα είναι απλώς μια προσωρινή διευθέτηση .. μια σχέση, μια φιλία.

Με τη σχέση δημιουργείς μια μικρή αυταπάτη για να ξεχάσεις τη μοναξιά σου. Αν και μπορείς να ξεχάσεις για μια στιγμή τη μοναξιά σου, το πρόβλημα είναι πως την αμέσως επόμενη στιγμή νιώθεις ξαφνικά πως η σχέση, ή η φιλία δεν είναι κάτι μόνιμο. 


Χτες δεν γνώριζες καν αυτόν τον άντρα ή αυτή τη γυναίκα, ήσασταν ξένοι... σήμερα είστε φίλοι... ποιός ξέρει για το αύριο; Αύριο μπορεί και πάλι να είστε ξένοι... γι' αυτό πονάς.

Η αυταπάτη δίνει μια κάποια ανακούφιση, αλλά δεν μπορεί στ’ αλήθεια να εξαφανίσει το φόβο. Απλώς καταπιέζει τον φόβο, ώστε επιφανειακά να αισθάνεσαι καλά ή τουλάχιστον προσπαθείς να αισθάνεσαι καλά προσποιείσαι ακόμα και στον ίδιο σου τον εαυτό πως αισθάνεσαι καλά, πως η σχέση είναι καταπληκτική... πόσο καταπληκτικός είναι ο άντρας ή η γυναίκα. 


Πίσω όμως από την αυταπάτη -και η αυταπάτη είναι τόσο λεπτή, που μπορεί να δεις από πίσω υπάρχει πόνος στην καρδιά, επειδή η καρδιά γνωρίζει πολύ καλά πως αύριο τα πράγματα δεν μπορεί να είναι τα ίδια... Και δεν είναι τα ίδια.
Όλη η εμπειρία της ζωής σου υποστηρίζει τη συνεχή αλλαγή. Τίποτα δεν παραμένει σταθερό. Σ’ έναν κόσμο που αλλάζει, δεν μπορείς να προσκολληθείς σε τίποτα. 


Ήθελες να κάνεις τη φιλία σου κάτι μόνιμο, αλλά αυτό που θέλεις αντιβαίνει στο νόμο της αλλαγής. Και ο νόμος δεν πρόκειται να κάνει εξαιρέσεις. Συνεχίζει απλώς να κάνει το δικό του, αλλάζοντας τα πάντα.

Μακροπρόθεσμα, ίσως μια μέρα καταλάβεις πως ήταν καλό που η ύπαρξη δεν σε άκουσε, που δεν ενδιαφέρθηκε για σένα κι απλώς συνέχισε να κάνει ότι ήθελε να κάνει... κι όχι να πάει σύμφωνα με την επιθυμία σου. 


Μπορεί να χρειαστείς λίγο χρόνο για να το καταλάβεις. Θέλεις αυτόν τον φίλο να είναι φίλος σου για πάντα, μα αύριο γίνεται εχθρός. Ή απλώς εξαφανίζεται και δεν είναι πια μαζί σου. Και έρχεται να γεμίσει το κενό ένας άλλος, που συμβαίνει να είναι και πολύ ανώτερος απ’ τον προηγούμενο. Και τότε, ξαφνικά, συνειδητοποιείς πως ήταν καλό που ο προηγούμενος εξαφανίστηκε. 

Σε αντίθετη περίπτωση, θα είχες μείνει άσχημα κολλημένος μαζί του. Το μάθημα όμως δεν πάει τόσο βαθιά που να σταματήσεις να ζητάς τη μονιμότητα. Θα συνεχίσεις να αποζητάς μονιμότητα μ' αυτόν τον άντρα, μ’ αυτή τη γυναίκα... Αυτή τη φορά αυτός δεν θα πρέπει να αλλάξει. Στην πραγματικότητα, δεν έχεις μάθει το μάθημα που λέει πως η αλλαγή είναι η ίδια η δομή της ζωής.

Πρέπει να το καταλάβεις και να προχωρήσεις μ’ αυτό. Μη δημιουργείς αυταπάτες. Αυτές δεν πρόκειται να βοηθήσουν. Κι ο καθένας δημιουργεί διαφορετικές αυταπάτες.

Ήξερα κάποιον που είπε, “Έχω εμπιστοσύνη μόνο στα λεφτά. Δεν εμπιστεύομαι κανέναν άλλον.”

“Κάνεις μια πολλή σημαντική δήλωση,” τού είπα.

Εκείνος είπε, “Όλοι αλλάζουν. Δεν μπορείς να βασιστείς σε κανέναν. Και καθώς γερνάς, μόνο τα λεφτά είναι δικά σου. Κανένας δεν ενδιαφέρεται... ούτε ο γιος σου, ούτε η γυναίκα σου. Αν έχεις λεφτά, όλοι ενδιαφέρονται... Με τα λεφτά κάνεις τους άλλους να σε σέβονται. Αν δεν έχεις λεφτά γίνεσαι ζητιάνος.” 


Αυτό που λέει, πως το μόνο πράγμα στον κόσμο που μπορεί να εμπιστευτεί κανείς είναι το χρήμα, προέρχεται από μια μακρόχρονη εμπειρία ζωής, από το γεγονός ότι τον κορόιδεψαν ξανά και ξανά οι άνθρωποι που εμπιστεύτηκε... Εκείνος νόμιζε πως τον αγαπούσαν, μα όλοι ήταν γύρω του για τα λεφτά.

“'Όμως,” τού είπα, “τη στιγμή του θανάτου σου, τα λεφτά δεν θα είναι δίπλα σου. Εσύ μπορείς να κοροϊδεύεις τον εαυτό σου πως ακόμα κι εκείνη τη στιγμή είσαι δυνατός επειδή έχεις λεφτά, αλλά καθώς θα σταματάει η αναπνοή σου, θα αντιμετωπίσεις αυτή τη βαθιά μοναξιά που έκρυβες πίσω.» από την βιτρίνα των χρημάτων.” Κάτι έχεις κερδίσει, μα θα τ’ αφήσεις εδώ. Δεν μπορείς να τα πάρεις μαζί σου.

Υπάρχουν άνθρωποι που δεν κυνηγούν τα λεφτά, αλλά τη δύναμη. Το κίνητρο όμως είναι το ίδιο. Όταν βρίσκονται στην εξουσία, έχουν κοντά τους πολλούς ανθρώπους, δεν είναι μόνοι... και εξουσιάζουν εκατομμύρια άλλους. Μπορεί να είναι μεγάλοι πολιτικοί και θρησκευτικοί αρχηγοί, η εξουσία όμως αλλάζει. 


Τη μια μέρα την έχεις εσύ, την άλλη έχει φύγει... Και τότε, ξαφνικά, όλη η αυταπάτη εξαφανίζεται. Αισθάνεσαι τόση μοναξιά, όσο κανένας άλλος, επειδή οι άλλοι είναι συνηθισμένοι στη μοναξιά. Εσύ δεν έχεις συνηθίσει... η μοναξιά σε πληγώνει περισσότερο. Η κοινωνία έχει προσπαθήσει να επιβάλλει ρυθμίσεις, ώστε να μπορείς να ξεχνάς τη μοναξιά σου. 

Οι γάμοι με συνοικέσιο είναι μια προσπάθεια μόνο για να ξέρεις ότι η γυναίκα σου είναι μαζί σου. Όλες οι θρησκείες αντιδρούν στο διαζύγιο, για τον απλό λόγο ότι, αν επιτραπεί το διαζύγιο, τότε καταστρέφεται η θεμελιώδης αιτία για την οποία εφευρέθηκε ο γάμος. Η θεμελιώδης αιτία ήταν να σου δώσει ένα σύντροφο, ένα σύντροφο εφ’ όρου ζωής. Παρόλο που μια σύζυγος μπορεί να είναι μαζί σου, ή ένας σύζυγος μπορεί να είναι μαζί σου όλη σου τη ζωή, αυτό δεν σημαίνει ότι η αγάπη παραμένει ίδια. 
Στην πραγματικότητα, αντί να σου δώσουν ένα σύντροφο, σου έδωσαν ένα φορτίο να κουβαλάς. Αισθανόσουν μοναξιά, ήδη είχες μπελάδες και τώρα πρέπει να κουβαλάς ένα άλλο άτομο που αισθάνεται μοναξιά. Και όταν η αγάπη εξαφανιστεί, τότε και οι δυο αισθάνεστε μοναξιά και οι δυο είστε υποχρεωμένοι να υπομένετε ο ένας τον άλλον. Τώρα δεν γοητεύεται ο ένας από τον άλλον. 

Το περισσότερο που μπορεί να συμβεί είναι να υπομένει καρτερικά ο ένας τον άλλον. Η μοναξιά δεν έχει αλλάξει από την κοινωνική στρατηγική του γάμου.

Οι θρησκείες έχουν προσπαθήσει να σε κάνουν μέλος ενός οργανωμένου θρησκευτικού σώματος, ώστε να είσαι πάντα μέσα σε ένα πλήθος. Όταν γνωρίζεις πως υπάρχουν εξακόσια εκατομμύρια καθολικοί, δεν νιώθεις μόνος. Εξακόσια εκατομμύρια καθολικοί είναι μαζί σου. 


Ο Ιησούς Χριστός είναι ο σωτήρας σου. Ο Θεός είναι μαζί σου. Αν ήσουν μόνος, θα είχες αμφιβολίες, μπορεί να ήσουν λάθος... εξακόσια εκατομμύρια άνθρωποι όμως δεν μπορεί να είναι λάθος. Έτσι νιώθεις υποστήριξη... Κι αυτή η υποστήριξη όμως δεν υπάρχει πια, καθώς υπάρχουν άλλες θρησκείες με διαφορετικές αρχές, ενώ υπάρχουν και εκατομμύρια άλλοι άνθρωποι που δεν πιστεύουν στο Θεό. Και ο αριθμός τους δεν είναι καθόλου μικρότερος από εκείνον των καθολικών...

Για ένα ευφυές άτομο είναι δύσκολο να μην αμφιβάλλει. Μπορεί να έχεις εκατομμύρια ανθρώπους που ακολουθούν ένα συγκεκριμένο σύστημα δοξασιών, μα δεν μπορείς να είσαι σίγουρος ότι είναι μαζί σου και πως εσύ δεν είσαι μόνος. Ο Θεός είναι ένα επινόημα. 


Όλα όμως τα επινοήματα έχουν αποτύχει. Ήταν ένα επινόημα... Όταν δεν υπάρχει τίποτα, τουλάχιστον ο Θεός είναι μαζί σου. Είναι πάντοτε, παντού, μαζί σου. Σε περίοδο δοκιμασίας, εκείνος είναι πάντοτε μαζί σου, οπότε μη στενοχωριέσαι.

Κάθε προσπάθεια που έχει καταβληθεί στο να αποφευχθεί η μοναξιά έχει αποτύχει και θα αποτύχει, επειδή αντιβαίνει προς τις θεμελιακές αρχές της ζωής. Δεν σου χρειάζεται κάτι με το οποίο να μπορείς να ξεχνάς την μοναξιά σου. Αυτό που χρειάζεται είναι να γίνεις συνειδητός της μοναξιάς σου. Και η μοναξιά σου είναι πραγματική. 


Και είναι τόσο όμορφη η εμπειρία της, το να τη βιώσεις, επειδή πρόκειται για την ελευθερία σου από τον όχλο, από τον άλλον. Πρόκειται για την ελευθερία σου από το φόβο τού να νιώθεις μόνος.

Και μόνο στο άκουσμα της λέξης μόνος νιώθεις κάτι σαν πληγή, ένα κενό που πονάει και χρειάζεσαι κάτι για να το γεμίσεις. Η λέξη μοναχικότητα όμως, δεν έχει καθόλου την έννοια της πληγής, του κενού που πρέπει να γεμίσει. Μοναχικότητα σημαίνει απλώς ολοκλήρωση. 

Είσαι ολόκληρος και δεν έχεις ανάγκη κανενός άλλου, που θα σε ολοκληρώσει. Γι' αυτό προσπάθησε να βρεις το εσώτατο κέντρο σου, όπου είσαι πάντοτε μόνος, πάντοτε έχεις υπάρξει μόνος. 

Στη ζώή, στο θάνατο, όπου βρίσκεσαι, θα είσαι πάντα μόνος. Είναι όμως τόσο γεμάτο... είναι τόσο γεμάτο και τόσο ολοκληρωμένο και τόσο ξεχειλίζει από όλους τους χυμούς της ζωής, από όλες τις ομορφιές και τις ευλογίες της ύπαρξης, που αν έχεις γευτεί έστω και μια φορά τη μοναχικότητα, τότε ο πόνος της καρδιάς εξαφανίζεται και τότε θα υπάρξει ένας νέος ρυθμός γλυκύτητας, ειρήνης, χαράς, ευτυχίας.

Αυτό δεν σημαίνει πως ο άνθρωπος που είναι κεντραρισμένος στη μοναχικότητά του, ολοκληρωμένος σαν άτομο, δεν μπορεί να κάνει φίλους. Στην πραγματικότητα, μόνον αυτός μπορεί να κάνει φίλους, γιατί δεν έχει ανάγκη να ξεφύγει απ’ τη μοναξιά, αλλά διάθεση να μοιραστεί. Και έχει τόσα πολλά να μοιραστεί!

Υπάρχουν δυο ειδών φιλίες. Το ένα είδος είναι η φιλία της ζητιανιάς. Εσύ χρειάζεσαι τον άλλο, για να βοηθήσεις τη μοναξιά σου και ο άλλος είναι επίσης ζητιάνος, γιατί θέλει το ίδιο από σένα. Και φυσικά δυο ζητιάνοι δεν μπορούν να βοηθήσουν ο ένας τον άλλον. Σύντομα θα δουν πως το να ζητιανεύουν από έναν ζητιάνο έχει κάνει την ανάγκη διπλάσια, ή και πολλαπλάσια. 


Αντί για έναν ζητιάνο, τώρα υπάρχουν δυο. Και αν, ατυχώς, έχουν παιδιά, τότε υπάρχει μια ολόκληρη συντροφιά από ζητιάνους που ζητούν, μα κανείς δεν έχει να προσφέρει. Έτσι, ο κάθε ένας είναι απογοητευμένος και θυμωμένος και ο κάθε ένας αισθάνεται πως τον κλέβουν, πως, τον κοροϊδεύουν. Μα, στην πραγματικότητα, κανείς δεν κλέβει και κανείς δεν κοροϊδεύει, γιατί δεν υπάρχει τίποτα για να κλαπεί.

Στο άλλο είδος φιλίας έχει μια τελείως διαφορετική ποιότητα. Δεν είναι ανάγκη, αλλά προέρχεται από το ότι έχεις τόσο πολύ, που θέλεις να το μοιραστείς. Τότε έρχεται στην ύπαρξή σου ένα καινούργιο είδος χαράς: Η χαρά του μοιράσματος, της αγάπης... Κάτι που δεν γνώριζες πριν, καθώς στο παρελθόν απλώς ζητιάνευες.

'Όταν μοιράζεσαι, δεν τίθεται θέμα προσκόλλησης. Ρέεις με την ύπαρξη, ρέεις με ην αλλαγή της ζωής, επειδή δεν έχει σημασία με ποιον μοιράζεσαι. Μπορεί να είναι το ίδιο άτομο αύριο, το ίδιο άτομο για όλη σου τη ζωή, ή μπορεί να είναι διαφορετικά άτομα. 


Δεν είναι συμβόλαιο, δεν είναι γάμος. Είναι που θέλεις να δώσεις από την πληρότητα σου. Έτσι, απλώς δίνεις ότι έχεις, σε όποιον συμβεί να βρίσκεται κοντά σου. Και το να δίνεις, είναι τέτοια χαρά!

Το να ζητιανεύεις είναι τεράστια δυστυχία. Ακόμη κι αν πάρεις κάτι με τη ζητιανιά, θα παραμείνεις δυστυχισμένος. Αυτό πονάει. Πληγώνει την περηφάνια σου, πληγώνει την ακεραιότητά σου. Το μοίρασμα όμως σε κάνει περισσότερο κεντραρισμένο, περισσότερο ενοποιημένο, περισσότερο περήφανο, που η ύπαρξη σου έχει φερθεί με συμπόνια, αλλά όχι περισσότερο εγωιστή. 


Δεν πρόκειται για εγωισμό. Είναι ένα τελείως διαφορετικό φαινόμενο... μια αναγνώριση ότι η ύπαρξη σού έχει επιτρέψει κάτι για το οποίο εκατομμύρια άνθρωποι προσπαθούν, χτυπώντας λάθος πόρτα. Εσύ συνέβη να βρίσκεσαι στη σωστή πόρτα.

Είσαι περήφανος για την μακαριότητά σου και για όλα όσα σου έχει δώσει η ύπαρξη. Ο φόβος εξαφανίζεται, το σκοτάδι εξαφανίζεται, ο πόνος εξαφανίζεται, η επιθυμία για τον άλλον εξαφανίζεται.

Όταν μοιράζεσαι τη χαρά σου, δεν δημιουργείς φυλακή για κανέναν. Απλώς δίνεις. Ούτε και προσδοκείς ευγνωμοσύνη, ή ευχαριστώ, γιατί δεν δίνεις περιμένοντας να πάρεις κάτι, ούτε καν ευγνωμοσύνη. Δίνεις επειδή είσαι τόσο γεμάτος, που είσαι υποχρεωμένος να δώσεις. 


Έτσι, αν κάποιος είναι ευγνώμων, εσύ είσαι ευγνώμων προς το άτομο που έχει αποδεχτεί την αγάπη σου, που έχει αποδεχτεί το δώρο σου. Και όσο περισσότερο μοιράζεσαι, όσο περισσότερο δίνεις, τόσο περισσότερο έχεις. Έτσι, αυτό δεν σε κάνει τσιγκούνη, δεν δημιουργεί έναν καινούργιο φόβο πως “μπορεί να το χάσω.” 

Στην πραγματικότητα, όσο περισσότερο το χάνεις, τόσο περισσότερο φρέσκα νερά ρέουν μέσα σου, από. πηγές που δεν γνώριζες πριν. Έτσι, δεν θα σου πω να κάνεις κάτι για την μοναξιά σου. Κοίταξε απλώς τη μοναχικότητά σου.

Ξέχνα την μοναξιά σου, ξέχνα το σκοτάδι, ξέχνα τον πόνο. Αυτά είναι απουσία της μοναχικότητας. Η εμπειρία της μοναχικότητας θα τα ξεδιαλύνει μονομιάς. Και η μέθοδος είναι ίδια: Απλώς παρατήρησε το νου σου, έχε επίγνωση. 


Γίνε ολοένα και περισσότερο συνειδητός, έτσι ώστε τελικά να έχεις επίγνωση του εαυτού σου. Αυτό είναι το σημείο όπου γίνεσαι συνειδητός τής μοναχικότητας.

Θα σε εκπλήξει το ότι διαφορετικές θρησκείες έχουν δώσει διαφορετικά ονόματα στην αυτογνωσία. Οι τρεις θρησκείες που γεννήθηκαν έξω από την Ινδία δεν έχουν κανένα όνομα γι’ αυτήν, επειδή ποτέ δεν προχώρησαν πολύ στην αναζήτηση τού εαυτού. 


Παρέμειναν παιδιάστικες, ανώριμες, προσκολλημένες σ’ έναν Θεό, προσκολλημένες στην προσευχή, προσκολλημένες σ’ έναν σωτήρα. Μπορείς να δεις τί εννοώ: Είναι πάντοτε εξαρτημένες. Κάποιος άλλος είναι εντεταλμένος να τις σώσει. Δεν έχουν ωριμάσει.

Ο ιουδαϊσμός, ο χριστιανισμός, το Ισλάμ δεν έχουν ωριμάσει καθόλου και ίσως αυτός να είναι ο λόγος που έχουν επηρεάσει την μεγάλη πλειοψηφία στον κόσμο, επειδή οι περισσότεροι άνθρωποι στον κόσμο είναι ανώριμοι. Έχουν μια συγκεκριμένη συγγένεια. Οι τρεις θρησκείες όμως στην Ινδία έχουν τρία ονόματα για την αυτογνωσία. Και το θυμήθηκα αυτό εξαιτίας της λέξης μοναχικότητα. 


Ο ζαϊνισμός έχει επιλέξει τη λέξη καϊβάλια, που σημαίνει μοναχικότητα, ο βουδισμός έχει επιλέξει τη λέξη νιρβάνα, που σημαίνει μη ατομικότητα, και ο ινδουισμός έχει επιλέξει τη λέξη μόκσα, που σημαίνει ελευθερία. Ο ζαϊνισμός διάλεξε την απόλυτη μοναχικότητα.
Και οι τρεις λέξεις είναι όμορφες. Είναι τρεις διαφορετικές απόψεις της ίδιας πραγματικότητας. Μπορείς να το αποκαλέσεις απελευθέρωση, ελευθερία, μπορείς να το ονομάσεις μοναχικότητα, μπορείς να το αποκαλέσεις απουσία ατομικότητας, ή να μην το ονομάσεις καθόλου... Τίποτα... Απλοί δείκτες προς την ύστατη εμπειρία, για την οποία κανένα όνομα δεν είναι αρκετό.


Σε κάθε περίπτωση, να κοιτάς αν αυτό που αντιμετωπίζεις ως πρόβλημα είναι κάτι αρνητικό, ή κάτι θετικό. Αν είναι αρνητικό, τότε μην το πολεμάς. Μην ασχολείσαι μαζί του καθόλου. Ψάξε απλώς για το θετικό του μέρος και θα βρίσκεσαι μπροστά στη σωστή πόρτα.

Οι περισσότεροι άνθρωποι στον κόσμο χάνουν, επειδή αρχίζουν να πολεμούν απευθείας με την αρνητική πόρτα. Πόρτα δεν υπάρχει. Υπάρχει μόνο σκοτάδι, υπάρχει μόνο απουσία. Και όσο περισσότερο πολεμούν, τόσο περισσότερο αποτυγχάνουν, τόσο περισσότερο αισθάνονται αποκαρδιωμένοι, απαισιόδοξοι... Και τελικά αρχίζουν να βρίσκουν πως η ζωή δεν έχει νόημα, ότι είναι απλώς μαρτύριο. Το σφάλμα τους είναι πως μπήκαν από την λάθος πόρτα.

Γι’ αυτό, πριν αντιμετωπίσεις ένα πρόβλημα, απλώς κοίταξέ το. Μήπως το πρόβλημα είναι απλώς μια απουσία; Όλα σου τα προβλήματα είναι μια απουσία... Όταν θα έχεις βρει τίνος η απουσία είναι, τότε ακολούθησε το θετικό. Και τη στιγμή που θα βρεις το θετικό, το φως, τότε το σκοτάδι τελειώνει.

OSHO