Σάββατο 19 Αυγούστου 2017

Η σκέψη είναι δύσκολη. Γι’ αυτό οι περισσότεροι άνθρωποι κρίνουν...!!!!

Δεν θα βρεις εύκολα άνθρωπο να τα έχει καλά με τον εαυτό του. Για αυτό και ξεχωρίζει. Τον καταλαβαίνεις από χιλιόμετρα. Δεν έχει κανενός είδους κόμπλεξ, τα έχει βρει με το «εγώ» του. Χαμογελάει αβίαστα και ξέρει να λέει όχι. Είναι ευγενικός, χωρίς να θέλει να είναι αρεστός σε όλους. Μπορεί να μείνει μόνος του, δεν φοβάται την μοναχικότητα. 

Διαφέρει επίσης από την ανωτερότητα στον λόγο. Όχι τόσο στον τρόπο χειρισμού, όσο στην ποιότητα αυτού. Δεν θα τον ακούσεις ποτέ να κακολογεί κάποιον, να τον κρίνει, να μιλάει πίσω από την πλάτη του. Το πιο πιθανό είναι πως αν νιώσει την ανάγκη να πει κάτι για κάποιον, θα το πει στον ίδιο. 

Αν και τις περισσότερες φορές είναι τόσο απασχολημένος με άλλα πράγματα, για να ασχοληθεί τις αδυναμίες των άλλων. Ως επί το πλείστον δεν τον απασχολούν.

Οι άνθρωποι αυτοί έχουν προσωπικότητες που λαμποκοπάνε. Για αυτό σου λέω πως δεν μπορούν να περάσουν απαρατήρητοι. Ίσως να διαβάζουν πολλά βιβλία ή ίσως να ταξιδεύουν πολύ. 

Το μόνο σίγουρο είναι πως κανείς δεν μπορεί να τους χαλάσει την ημέρα, επειδή οι ίδιοι δεν το επιτρέπουν. Αυτοί οι άνθρωποι έχουν μάθει να σκέφτονται. Να λειτουργούν το μυαλό και όχι απλά να το διαθέτουν. Η σκέψη είναι δύσκολη άλλωστε, για αυτό οι περισσότεροι άνθρωποι κρίνουν.

Υπάρχουν και οι άλλοι. Οι κριτές. Εκείνοι που δεν θέλεις να συναντήσεις στο διάβα σου. Εκείνοι που πάντα έχουν έναν κακό λόγο για κάποιον, εκείνοι που κρίνουν τις ζωές των άλλων (τις περισσότερες φορές, χωρίς να ξέρουν). 

Δεν υπάρχει κάποια δικαιολογία στην συμπεριφορά τους και όμως, είναι μια από τις πιο αποδεκτές συμπεριφορές της κοινωνίας. Το να κρίνεις τους άλλους έχει γίνει μάλιστα μόδα. Είναι το πρώτο πράγμα που κάνουν οι κυρίες στις γειτονιές, οι φίλοι όταν βγουν για καφέ, τα περιοδικά, οι τηλεοράσεις και όχι μόνο. Ο μιμητισμός στα χειρότερα του. Ο άνθρωπος μαθαίνει από την κούνια του, πως είναι ευκολότερο να κρίνει παρά να σκεφτεί. Οπότε αυτό κάνει.

Το εύκολο δεν είναι πάντα και το ενάρετο. Κάποια στιγμή όλοι υποπίπτουμε σε λάθη. Το θέμα είναι πόσο επιτρέπουμε σε αυτά να μας ελέγχουν και πόσο τελικά ελέγχουμε εμείς οι ίδιοι τον εαυτό μας. Δεν είναι ωραία η ιδέα να είμαστε υποχείρια του κακού μας εαυτού. Αν είναι να είμαστε υποχείρια κάποιου, ας είμαστε του καλού μας εαυτού.

Όσο οι άνθρωποι καταφέρνουν να αντιστέκονται στο επιβαλλόμενο τόσο η σκέψη θα νικά.

Όσο οι άνθρωποι καταφέρνουν να αποφεύγουν να κρίνουν τους άλλους, τόσο θα φτάνουν πιο κοντά στους ολοκληρωμένους εαυτούς.

Στο ξαναλέω η σκέψη είναι δύσκολη, για αυτό οι περισσότεροι άνθρωποι κρίνουν.

Εσύ τι κάνεις;




Photo: Author/Depositphotos

Απλή σύμπτωση '' Εναντίον '' Συγχρονικότητας – Αυτά είναι τα σημάδια που δεν πρέπει ποτέ να αγνοήσετε...!!!

Μερικές φορές συμβαίνουν γεγονότα στη ζωή μας για τα οποία η μοναδική εξήγηση που δίνουμε είναι πως πρόκειται για καθαρή σύμπτωση ή μεγάλη τύχη.

Φαινομενικά μικρά γεγονότα τα οποία δείχνουν συμπτωματικά είναι για την ακρίβεια εκδηλώσεις της συγχρονικότητας. Ένα απλό παράδειγμα είναι όταν θες να τηλεφωνήσεις έναν φίλο που έχετε καιρό να τα πείτε και ξαφνικά σε παίρνει αυτός τηλέφωνο ή τον συναντάς στο δρόμο πηγαίνοντας στο περίπτερο. Ενστικτωδώς σκέφτεσαι πως είναι δυνατή μια τέτοια σύμπτωση.

Η συγχρονικότητα συνδέεται με κάποιον τρόπο με το πνευματικό γεγονός κατά το οποίο όλοι είμαστε συνδεδεμένοι μεταξύ μας και όλοι προερχόμαστε από μία ενιαία πηγή συνείδησης. 

Στη ζωή πολλές καταστάσεις και γεγονότα δεν είναι απλές συμπτώσεις, αντίθετα προκαλούνται από την βαθύτερη έννοια της συγχρονικότητας η οποία μέσα από τις εκφάνσεις αυτές θέλει να μας καθοδηγήσει, προειδοποιήσει ή να μας στείλει κάποιο μήνυμα.

Σημάδια συγχρονικότητας που δεν αποτελούν τυχαίες συμπτώσεις και δεν πρέπει να αγνοείτε : 

Δώστε προσοχή όταν
1. Βλέπετε επανειλημμένα τους ίδιους αριθμούς, Για παράδειγμα κοιτάζοντας το ρολόι η ώρα είναι 11:11, 12:12, 22:22. Αυτό είναι ίσως το πιο καθαρό σύμβολο της συγχρονικότητας, καθώς τα επαναλαμβανόμενα μοτίβα αριθμών κρύβουν ένα βαθύτερο μήνυμα που προέρχεται από τον πνευματικό κόσμο και αποκαλύπτει κρυμμένα μυστικά.

2. Όταν σου έχει κολλήσει ένα τραγούδι και ξαφνικά το παίζει στο ραδιόφωνο ή στην τηλεόραση. Επίσης όταν σκέφτεσαι μία ταινία που έχεις καιρό να δεις και μέσα στις επόμενες ημέρες την παίζει σε κάποιο κανάλι.

3. Όταν έχεις απορίες και θες να πάρεις κάποια απόφαση για ένα σημαντικό θέμα και ξαφνικά όλος ο κόσμος που συναναστρέφεσαι σου δίνει πληροφορίες αλλά και συμβουλές πάνω στο θέμα αυτό χωρίς να του το έχεις ζητήσει. Αυτή είναι καθαρή ένδειξη συγχρονικότητας μέσα από την οποία το σύμπαν σε βοηθάει να πάρεις κάποια απόφαση.

4. Μία ένδειξη που σχετίζεται άμεσα με την προηγούμενη. Όταν συναντάς τυχαία ανθρώπους, ακόμα και αγνώστους και σου δίνουν την καλύτερη δυνατή λύση ή την πιο σωστή συμβουλή πάνω σε ένα πρόβλημα που σε απασχολεί σαν από μηχανής θεοί.

5. Όταν χρειάζεσαι κάποιο αντικείμενο που είναι πολύ σημαντικό για σένα και εμφανίζεται κάποιος που σου το δίνει ή σου το κάνει δώρο την κατάλληλη στιγμή χωρίς να έχεις αναφέρει τίποτα προηγουμένως.

Η έννοια της συγχρονικότητας υπάρχει στην καθημερινότητα όλων μας. Είναι καλό να δίνουμε σημασία όταν αυτή εκδηλώνεται και να μην αγνοούμε τα σημάδια αυτά όταν παρουσιάζονται σε καταστάσεις και γεγονότα της ζωής μας.




Έρευνα : Ο «μαγικός» αριθμός 11 - Tο φαινόμενο 11:11 οι Δίδυμοι Πύργοι και οι συμπτώσεις...!!!!

Για τους περισσότερους δεν είναι παρά ένα…«παιχνίδι» αριθμών, αλλά για άλλους δεν είναι καθόλου έτσι: μερικοί θεωρούν την ημερομηνία άκρως ευνοϊκή από κοσμικής απόψεως και άλλοι το ακριβώς αντίθετο.

O Αριθμός 11 στην Αριθμοσοφία

Οι απόψεις σχετικά με τον αριθμό 11 διχάζονται.

Εντάσσεται στους κυρίαρχους αριθμούς και αντιπροσωπεύει τη φώτιση μέσα από την πνευματική έμπνευση.

Το 11 κατά τον Πυθαγόρα, συμβολίζει ένα επίπεδο γνώσεων και πραγματοποιήσεων ψηλότερο από το κοινό και συνηθισμένο.

Ερμηνεύοντάς το σαν τον Θεό (1), προστιθέμενο στον κόσμο (10), είναι το σύμβολο της αρχής της γνώσης του Θεού, δηλαδή της εισόδου στην ανώτερη ζωή των ουρανών.

Ο αριθμός 11 στο I-Τσινγκ είναι συνδεδεμένος με το αντίστοιχο εξάγραμμο που συμβολίζει την ειρήνη, τη στρατηγική για την ειρήνη.

Σύμφωνα με τον Μωυσή, ο Ιωσήφ ονειρεύτηκε ότι ο Ήλιος, η Σελήνη και 11 αστέρια γονάτισαν μπροστά του.

Το 11 είναι ο αριθμός των αποστόλων (εκτός από τον Ιούδα) που έμειναν πιστοί στο Χριστό.

Η ενδέκατη κάρτα της τράπουλας Ταρώ είναι η Δικαιοσύνη που με την ζυγαριά και το ξίφος της ζυγίζει τις καταστάσεις και κόβει το νήμα των εξελίξεων προσφέροντας καινούργιες ισορροπίες.

Σε συστήματα όπως η Αριθμολογία, το έντεκα θεωρείται «κυρίαρχος αριθμός». Μπορεί να σημαίνει την αμαρτία, την παρανομία και το ρίσκο. Καθώς το 10 θεωρείται τέλειος αριθμός, το 11 σημαίνει την υπέρβασή του. Είναι ενδιαφέρον ότι το «σπάσιμο» του 11 μας φέρνει δύο μονάδες (ο Εωσφόρος θέλησε να γίνει ίσος με το Θεό). Είναι η ανατροπή και εξουδετέρωση του 10.

Ίδρυση του τάγματος των ναϊτών ιπποτών στις 11/11/1100.

Ο αριθμός των μάγων.

Στους Βαβυλώνιους ο αριθμός 11 αναφέρεται στο μύθο της δημιουργίας, στα 11 πνεύματα του Χάους.

Στην Ινδουιστική παράδοση, υπάρχουν 11 μορφές ή ενσαρκώσεις του Ρούντρα, του Κύριου της Καταστροφής.

11

Tο φαινόμενο 11:11
Εκατομμύρια άνθρωποι σε όλον τον κόσμο υποστηρίζουν πως σε καθημερινή βάση έρχονται αντιμέτωποι με το ''φαινόμενο 11:11'', δηλαδή κοιτούν τα ρολόγια τους, ή κάποια ηλεκτρονική συσκευή που δείχνει την ώρα ακριβώς στις 11:11, θαρρείς και κάποιος έχει ρυθμίσει το “εσωτερικό τους ρολόι” να κάνουν κάτι τέτοιο. Άλλοι βλέπουν τον αριθμό να επαναλαμβάνεται συνεχώς μπροστά τους σε πινακίδες αυτοκινήτων προϊόντα, αποδείξεις λογαριασμών κλπ.

Η κοινή λογική λέει πως πρόκειται για σύμπτωση στην οποία δίνουμε ιδιαίτερη σημασία ακριβώς γιατί κάποιος μας το επισήμανε! “Με την ίδια λογική καθημερινά μπορεί να κοιτάξουμε το ρολόι μας και να είναι 11:12 αλλά αυτό δεν θα το καταγράψει το μυαλό μας“, λένε.

Συμπτώσεις
Ημερομηνία επίθεσης στους δίδυμους πύργους: 9/11 – 9 + 1 + 1 = 11

Η 11η Σεπτεμβρίου είναι η 254η μέρα του χρόνου: 2+5+4 = 11

Μετά την 11η Σεπτεμβρίου μένουν 111 μέρες για το τέλος του χρόνου.

Δίδυμοι Πύργοι – δίπλα δίπλα φαίνονται σαν τον αριθμό 11.

Το πρώτο αεροπλάνο που χτύπησε τους πύργους ήταν η Πτήση 11 από τις American Airlines.

Πολιτεία της Νέας Υόρκης – Η 11η Πολιτεία που προστέθηκε στην ένωση.

New York City (πόλη της Νέας Υόρκης) – 11 γράμματα

Afghanistan (Αφγανιστάν) – 11 γράμματα

The Pentagon (Το πεντάγωνο) – 11 γράμματα

Πτήση 11 – 92 επιβαίνοντες – 9 + 2 = 11

Πτήση 77 – 65 επιβαίνοντες – 6 + 5 = 11

Ο ταχυδρομικός κώδικας για τη Νέα Υόρκη είναι 10001

Όνομα που έχει 11 γράμματα George W. Bush




Η ψυχολογική σημασία των διακοπών...!!!!

Ποτέ δεν υπήρξαμε έθνος με κουλτούρα διακοπών, αν και τουριστική χώρα. Οι προπάτορές μας δεν είχαν ούτε την πολυτέλεια ούτε τη διάθεση. Αστική η ανάγκη αυτή, εξάλλου. Οι καιροί κύκλους κάνουν και έτσι μένουμε φέτος με τη θέληση να εκδράμουμε, χωρίς επαρκείς πόρους, όμως, και με την απειλή της αβεβαιότητας να επικρέμαται σε κάθε νοικοκυριό.

Υπάρχουν οικονομικές λύσεις : Έγκαιρος προγραμματισμός, πακέτα ευκαιρίας, επίσκεψη στον τόπο καταγωγής, προορισμοί στην ενδοχώρα με μικρό κόστος, εναλλακτικές διαδρομές, ολιγοήμερες αποδράσεις, φιλικά σπίτια. Η σχέση του Έλληνα με την επαρχία δεν διακόπηκε ποτέ, απλά μεταφέρθηκε με τραγελαφικές ενίοτε εκδοχές στα μεγάλα αστικά κέντρα.

Το ερώτημα πάντως παραμένει : Διακοπές από τι.. Η κρίση μας ακολουθεί μαζί με τις ευρεσιτεχνίες των πολιτικών για αφαίμαξη. Η προπαγάνδα σύνορα δεν έχει και οι πομφόλυγες των τηλε-αστέρων και των μεγαλοπρεπών σχολιάζονται με την ίδια θέρμη παντού. 

Όπως και η επιρροή του Διαδικτύου, νοηματοδοτεί πλέον την κοινωνικότητα και την επικοινωνία. Αγανακτισμένοι έφηβοι ερμηνεύουν την οικογενειακή περιπέτεια ως άχθος, μεγάλα και μικρά παιδιά με κινητά, tablets και υπολογιστές ψάχνουν απεγνωσμένα για σήμα. Είμαστε διαρκώς πια δικτυωμένοι, ζούμε παράλληλες πραγματικότητες, μεταφέρουμε τη συμβολική μας ουτοπία παντού.

Οι ανάγκες που δημιούργησαν την επιθυμία για διακοπές διατηρούνται, αλλά ο τρόπος έκφρασης τους εκφυλίζεται ή επαναπροσδιορίζεται. 

Η σταθερότητα των αναφορών μας είναι μία βασική προϋπόθεση : Επαγγελματική, οικογενειακή, κοινωνική και οικονομική ζωή πρέπει  να μην βρίσκονται υπό αίρεση, ώστε η απομάκρυνση από αυτές για ένα μικρό διάστημα να είναι επιβεβλημένη. Όταν τα πάντα κλυδωνίζονται, οι διακοπές και η σημασία τους υποβαθμίζονται.
Σύμφωνα με τις έρευνες η προσμονή, η εμπειρία και οι αναμνήσεις είναι τρεις ψυχολογικές μεταβλητές που επηρεάζουν τη στάση μας απέναντι στις διακοπές. 

Συνηθέστερα το στάδιο της προσμονής, όσο και αν αυτό ακούγεται περίεργο, είναι το καθοριστικότερο, αλλά και το πιο ευχάριστο από τα υπόλοιπα δύο. Το πρόβλημα ξεκινά όταν οι ελπίδες υπερβαίνουν τις δυνατότητες και όταν η πραγματικότητα υπολείπεται της φαντασίας:

Κουνούπια, ανεπαρκή ξενοδοχεία, εγκαύματα από τον ήλιο, μέλη της οικογένειας με διαφορετική αντίληψη για τις ιδανικές στιγμές χαλάρωσης, καυγάδες, συνωστισμός, πενιχρά οικονομικά, καθώς και μια επίπλαστη κουλτούρα περιπέτειας είναι δυνατόν να διαταράξουν και να διασκεδάσουν τις επιθυμίες, οδηγώντας στη ματαίωση και την εξάντληση.

Μερικές φορές οι πιθανές αναποδιές αποτελούν τις καλύτερες αναμνήσεις και πηγή για ατέλειωτες αφηγήσεις κατά την επιστροφή, αλλά το πρόβλημα είναι ότι αυτό δεν γίνεται αντιληπτό τη στιγμή που οι αντιξοότητες ταλανίζουν τους παραθεριστές : Κατά το στάδιο της ανάμνησης οι περισσότεροι άνθρωποι τείνουν να εξιδανικεύουν τα θετικά στοιχεία των διακοπών τους και να υποβαθμίζουν τα αρνητικά. 

Οι επιστήμονες αποκαλούν το φαινόμενο αυτό ιδεατή μνήμη. Περιγράφει την αποσύνδεση των αναμνήσεων από τα συνοδευτικά συναισθήματα και εξηγεί γιατί οι περισσότεροι θεωρούν τις διακοπές ευχάριστες, ενώ ίσως δεν τις βίωσαν ως τέτοιες. Αργότερα, παρατηρείται η τάση περιφραστικής περιγραφής τους: Αυτές ήταν οι διακοπές που κόντεψα να πνιγώ, ή τότε που γνώρισα τη σύζυγό μου.

Το συμπέρασμα σε κάθε περίπτωση είναι ότι η αναμονή και η ανάμνηση, περισσότερο από τις ίδιες τις διακοπές, είναι τα ισχυρότερα αναλγητικά, που μας ωθούν να σχεδιάζουμε τις επόμενες εξορμήσεις μας.

Κατά τη διάρκεια των διακοπών πολλοί εργαζόμενοι, υπό την πίεση του να περάσουν οπωσδήποτε ευχάριστα, επιτείνουν το άγχος τους, με αποτέλεσμα να μην απολαμβάνουν τις μικρές στιγμές και να κοιτούν απελπισμένοι τις μέρες να ξοδεύονται, χωρίς η πολυπόθητη ευχαρίστηση να επέρχεται. 

Οι περισσότερες έρευνες δείχνουν ότι οι μεγαλύτερες διακοπές δεν είναι και οι καλύτερες. Αντίθετα, τα περισσότερα θετικά συναισθήματα αναδύονται, όταν έχουν σχεδιαστεί μικρές εξορμήσεις. Η εναλλαγή των στιγμών χαλάρωσης στις βραχυπρόθεσμες διακοπές με την ολιγοήμερη επιστροφή στην πραγματικότητα οξύνει την αντίθεση και οδηγεί τους ανθρώπους να εκτιμούν περισσότερο τον ελεύθερο τους χρόνο.

Πολλοί λίγοι καταφέρνουν να πετύχουν θεαματικές αλλαγές κατά την περίοδο των διακοπών, ενώ αντίθετα οι περισσότεροι μεταφέρουν αυτούσιες τις συνήθειες και το άγχος τους στη νέα τοποθεσία. 

Οι ψυχολογικές αυτές αποσκευές, ειδικά των εργασιομανών, οδηγούν σε εμμονές και ιδεοληψίες που αναστέλλουν την ηδονή : Ψυχαναγκαστικές προσωπικότητες, που πανικοβάλλονται εάν δεν έχουν μεταφέρει όλη την οικοσκευή στις αποσκευές, που φρίττουν με την ιδέα πως δεν θα είναι εφικτή η ευρυζωνική σύνδεση στο απόμερο μέρος που θα επισκεφθούν, που νιώθουν προδομένοι από το δίκτυο κινητής τηλεφωνίας και απογοητευμένοι από την έλλειψη καταστήματος καλλυντικών στο παραμεθόριο νησί, απλώς ψάχνουν μια πρόφαση να μείνουν σπίτι τους και να αντισταθούν μέχρις εσχάτων στην αλλαγή. 

Οι έρευνες δείχνουν ότι οι άντρες απολαμβάνουν τις διακοπές λιγότερο σε σύγκριση με τις γυναίκες και θα ήταν προθυμότεροι να τις τερματίσουν και να επιστρέψουν στη δουλειά τους. Οι γυναίκες συνδέουν το ύψος των χρημάτων που ξοδεύουν για διακοπές με την προσμονή της ευχαρίστησης που θα αντλήσουν.
H κατάθλιψη αμέσως μετά τη λήξη των διακοπών, συμβαίνει επειδή οι περισσότεροι δεν μπορούν να ενσωματώσουν τις νεοαποκτηθείσες από τις διακοπές εμπειρίες στην καθημερινότητα τους και μεμψιμοιρούν αναλογιζόμενοι αυτά που έχασαν. 

Οι Fritz και Sonnentag (2006) ανακάλυψαν ότι η διαρκής ενασχόληση με εργασιακά ζητήματα κατά τη διάρκεια των διακοπών μειώνει την ευχαρίστηση που προέρχεται από αυτές. Συγκεκριμένα, ο αναμενόμενος φόρτος εργασίας κατά την επιστροφή συσχετίζεται άμεσα με το άγχος και την ένταση.

Η σύγχρονη καταναλωτική εποχή έχει επιβάλει μία άνευ προηγουμένου τυποποίηση στο στυλ των διακοπών. Ο αστικός πληθυσμός βομβαρδιζόμενος από τις διαφημίσεις και τα life style περιοδικά, προσπαθεί να προσαρμόσει τις διακοπές του στις επιταγές της κοσμικής ζωής και όχι στη προσωπικότητα του με ολέθρια αποτελέσματα: τα πρότυπα βασίζονται στον άκρατο καταναλωτισμό και ευδαιμονισμό, ο οποίος απαιτεί ισχυρό οικονομικό υπόβαθρο.

Μπορούμε να διακρίνουμε δύο βασικούς τύπους παραθεριστών : τον οργανωτικό, ο οποίος αντλεί ευχαρίστηση από τον προσεχτικό σχεδιασμό των διακοπών και που προσπαθεί να προβλέψει κάθε πιθανή λεπτομέρεια και τον αυθόρμητο – περιπετειώδη τύπο, που αρέσκεται να αντιμετωπίζει ακραίες και απρόβλεπτες καταστάσεις. 

Σε κάθε περίπτωση η σύγκρουση επέρχεται εάν αυτοί οι δύο τύποι αποφασίζουν να πάνε από κοινού διακοπές. Πρέπει να γίνει κατανοητό ότι η έννοια των διακοπών δεν υπήρχε μέχρι τα πρόσφατα χρόνια στο συλλογικό υποσυνείδητο του λαού, αλλά επεβλήθη από τον αστικό τρόπο ζωής και τα ΜΜΕ. 

Στην πραγματικότητα, οι διακοπές πρέπει να κατανέμονται καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου και να μην συσχετίζονται με συγκεκριμένες τουριστικές περιοχές και modus vivendi. Το τελικό ζητούμενο είναι η ευτυχία και ειδικότερα η υποκειμενική αντίληψη της, η οποία δε συνδέεται αναγκαστικά με την αλλαγή του τρόπου ζωής.

Συμβουλές :

· Να έχετε ρεαλιστικές προσδοκίες από τις διακοπές

· Να μένετε σε επαφή με τα αληθινά αισθήματα και επιθυμίες σας. Εκφράστε τα ελεύθερα.

· Χρησιμοποιείστε τμήματα του εγκεφάλου σας, που δεν αξιοποιούνται κανονικά το υπόλοιπο έτος. Αυτό το επιτυγχάνετε με το να ανακαλύψετε και να ασχοληθείτε με δραστηριότητες, που δεν βρίσκονται στο καθημερινό ρεπερτόριό σας. Εάν οι διακοπές σας ενέχουν το στοιχείο του πρωτόγνωρου και της πρόκλησης, η εξουθένωση από αυτές είναι μικρότερη.

· Επιδιώξετε να διαθέτετε προσωπικό χρόνο για χαλάρωση

· Πληροφορηθείτε για την ιστορία και τα πολιτιστικά δρώμενα της περιοχής που θα επισκεφθείτε. Να έρχεστε σε επαφή με τους ντόπιους.

· Διαβάστε ένα βιβλίο και αποφύγετε την τηλεόραση και τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές.

· Ακούστε πολλή μουσική

· Ανάλογα με την προσωπικότητά σας, είτε επιδιώξτε να κάνετε διαφορετικά πράγματα από αυτά που έχετε συνηθίσει είτε μεταφέρετε τις συνήθειες σας, αλλά σε χαλαρότερους ρυθμούς..

· Κάντε νέες γνωριμίες

· Μην προβείτε σε έξοδα, που υπερβαίνουν τις δυνατότητές σας

· Μην επαναπαυθείτε ότι οι διακοπές μπορούν να σας αποζημιώσουν για το υπόλοιπο έτος.

· Μην ακολουθείτε τη μόδα. Επιλέξτε προορισμούς, που δεν απευθύνονται στη μάζα

· Αποκοπείτε από όλα όσα σας αγχώνουν. Αποσυνδεθείτε με κάθε τρόπο και ξεχάστε τα e-mail τα κινητά, την εργασία. Μεριμνάτε μόνο για τη σημερινή μέρα και όχι για το αύριο. Ενημερώστε τους φίλους και τον προϊστάμενο ότι δεν θα είστε διαθέσιμοι για την περίοδο των διακοπών.

· Επιδιώξτε τη φυσική άσκηση.

· Επιλέξτε ένα αργό μέσο μεταφοράς, για να σας μεταφέρει στον προορισμό σας. Αυτό σας δίνει τη δυνατότητα να συνειδητοποιήσετε ότι φεύγετε.

· Μέσα σε δεκαπέντε ημέρες από το πέρας των διακοπών τα επίπεδα της πίεσης και του άγχους θα έχουν επανέλθει στα προγενέστερα επίπεδα. Κρατήστε στην εργασία σας τις αναμνήσεις και τις φωτογραφίες από τις εξορμήσεις σας.




Ευστράτιος Παπάνης
Επίκουρος Καθηγητής Κοινωνιολογίας 
Πανεπιστημίου Αιγαίου
by Αντικλείδι , http://antikleidi.com

Παρασκευή 18 Αυγούστου 2017

Ρίσκαρε αν θες να αλλάξεις τη ζωή σου. Άλλο δρόμο δεν έχει...!!!!

Αν πλήττεις, αν φοβάσαι, αν δεν σ’αρέσει το σκηνικό σου, άνοιξε την πόρτα και φύγε! Ποιος είπε, ότι πρέπει να μείνεις εδώ; Όσο η καρδιά και το μυαλό σου δουλεύουν και το ηθικό είναι ακμαίο, μπορείς να μπεις σε όποιο σκηνικό θελήσεις. Μπορείς να φτιάξεις το δικό σου. Να δημιουργήσεις ένα νέο. 

Από αύριο κιόλας τα πράγματα θα είναι διαφορετικά. Κάνε τα διαφορετικά γιατί μόνο η πράξη αλλάζει. Οι κουβέντες είναι καλές μόνο στην αρχή. Η συνειδητοποίηση είναι μόνο η μισή λύση. Τα υπόλοιπα είναι πράξη… Διάλεξε το δρόμο της ζωής. Διάλεξε το δρόμο της αγάπης. Διάλεξε τον δρόμο του ενδιαφέροντος. Διάλεξε το δρόμο της ελπίδας. 

Διάλεξε το δρόμο της πίστης στο αύριο. Διάλεξε το δρόμο της εμπιστοσύνης. Διάλεξε το δρόμο της καλοσύνης. Από εσένα εξαρτάται. Εσύ θα διαλέξεις. Μπορείς να διαλέξεις την απελπισία, την δυστυχία. Μπορείς να κάνεις τη ζωή δύσκολη για τους άλλους. Μπορείς να διαλέξεις την θρησκοληψία. Γιατί όμως; Δεν έχει νόημα. Είναι και πάλι αυτομαστίγωμα. 

Σε προειδοποιώ όμως ότι, αν αποφασίσεις να πάρεις την πλήρη ευθύνη για τη ζωή σου, δεν πρόκειται να είναι εύκολο πράγμα και θα πρέπει να μάθεις ξανά να ρισκάρεις. Το ρισκάρισμα – αυτό είναι το κλειδί για την αλλαγή. «Όταν γελάς, διακινδυνεύεις να περάσεις για ηλίθιος» Και λοιπόν; 

Και λοιπόν; Συχνά λέω πως ο κόσμος βλέπει τον Μπουσκάλια σαν ενα είδος τρελού. Είναι πραγματικά τρελό! Εγώ όμως το γλεντάω αφάνταστα,ενώ χιλιάδες γνωστικοί πεθαίνουν από ανία. «Όταν κλαις, κινδυνεύεις να περάσεις για συναισθηματικός» Δε φοβάμαι να κλάψω. Κλαίω συχνά. Κλαίω από, από απελπισία. 

Μερικές φορές κλαίω διαβάζοντας τις εργασίες των μαθητών μου. Κλαίω όταν βλέπω ευτυχισμένους ανθρώπους. Κλαίω όταν βλέπω ανθρώπους να αγαπιούνται. Δε με νοιάζει μήπως φανώ συναισθηματικός. Δεν πειράζει. Μ’αρέσει. Μου καθαρίζει τα μάτια. «Όταν ανοίγεσαι στους άλλους, κινδυνεύεις να μπλεχτείς» Και τι πιο σημαντικό υπάρχει στην ζωή; Δεν έχω καμιά διάθεση να ζήσω μόνος μου σ’ ένα νησί. 

Το γεγονός ότι βρισκόμαστε μαζί εσείς και εγώ, σημαίνει πως έτσι είμαστε φτιαγμένοι. Ας βρούμε τρόπους να κάνουμε την κατάσταση αυτή μια ευκαιρία χαράς. «Όταν δείχνεις τα συναισθήματα σου, κινδυνεύεις να αποκαλύψεις την ανθρωπιά σου» Εγώ χαίρομαι να αποκαλύπτω την ανθρωπιά μου. Μπορείς να αποκαλύψεις πολύ χειρότερα πράγματα από την ανθρωπιά σου. 

«Όταν εκθέτεις τις ιδέες και τα όνειρά σου στο κόσμο, κινδυνεύεις να τα χάσεις» Τι να γίνει. Δεν μπορείς να κερδίζεις τα πάντα. Κι ούτε είναι δυνατόν να σε αγαπούν όλοι. Πάντα θα υπάρχει κάποιος που θα πει «Είναι απατεώνας. Έλα ,Μέιμπελ,αρκετά ακούσαμε. Πάμε σπίτι ». Κι αυτό είναι πολύ καλό, ξέρετε, και σωστό. Δεν είναι δυνατόν να σε αγαπούν όλοι. «Όταν αγαπάς, κινδυνεύεις να μην έχει ανταπόκριση η αγάπη σου» Δεν είναι κακό αυτό. 

Αγαπάς για να αγαπάς, και όχι για να πάρεις ανταπόκριση – αυτό δεν είναι αγάπη. «Όταν ελπίζεις, κινδυνεύεις να πονέσεις» και «’Όταν δοκιμάζεις, κινδυνεύεις να αποτύχεις» Κι όμως πρέπει να ρισκάρεις, γιατί η μεγαλύτερη ατυχία στη ζωή είναι να μην ρισκάρεις τίποτε. 

Όποιος δεν ρισκάρει τίποτε δεν κάνει τίποτε, δεν έχει τίποτε και δεν είναι τίποτε. Μπορεί ν’αποφεύγει τον πόνο και την λύπη, άλλα δεν μαθαίνει, δε νιώθει, δεν αλλάζει, δεν αναπτύσσεται, δεν ζει και δεν αγαπά. Είναι δούλος αλυσοδεμένος με τις βεβαιότητες και τους εθισμούς του. 

Έχει ξεπουλήσει το μεγαλύτερο αγαθό του, την ατομική του ελευθερία. Μόνο ο άνθρωπος που ρισκάρει είναι ελεύθερος. Το να κρατάς κρυμμένο τον εαυτό σου, να τον χάνεις με τις αυτομειωτικές σου ιδέες, είναι θάνατος. 

Μην αφήσεις να σου συμβεί αυτό. Η μεγαλύτερή σου υποχρέωση σου είναι να γίνεις όλα όσα είσαι όχι μόνο για δικό σου όφελος, άλλα και για δικό μου… 

Απόσπασμα από το βιβλίο του Leo Buscaglia ''Να ζεις, ν’αγαπάς και να μαθαίνεις'' 




o-klooun.com 

Αϊνστάιν : Το νόημα της ζωής...!!!!

Ποιο είναι το νόημα της ανθρώπινης ζωής ή της οργανικής ζωής συνολικά; Η απάντηση σε αυτή την ερώτηση συνεπάγεται μια ολόκληρη θρησκεία. Έχει συνεπώς κάποιο νόημα – αναρωτιέσαι – να τη θέτουμε; Απαντώ πως ο άνθρωπος που αντιμετωπίζει την ίδια τη ζωή του και αυτή των συνανθρώπων του σαν κάτι χωρίς νόημα δεν είναι απλά δυστυχής αλλά και σχεδόν ανάξιος να ζει. 

Τι ασυνήθιστη κατάσταση είναι αυτή η δική μας, των θνητών! Καθένας από εμάς βρίσκεται εδώ για μια σύντομη διαμονή. 

Δε γνωρίζει για ποιο σκοπό, αν και μερικές φορές το διαισθάνεται. Αλλά από τη σκοπιά της καθημερινής ζωής, χωρίς να πηγαίνουμε βαθύτερα, υπάρχουμε για τους συνανθρώπους μας – πρώτιστα γι αυτούς που από τα χαμόγελά τους και την καλή τους κατάσταση εξαρτάται η ευτυχία μας και έπειτα για όλους αυτούς τους άγνωστους σε μας προσωπικά, με τις τύχες των οποίων όμως είμαστε δεμένοι μέσω δεσμών συμπάθειας. 

Εκατοντάδες φορές καθημερινά υπενθυμίζω στον εαυτό μου ότι η εσωτερική και η εξωτερική ζωή μου εξαρτώνται από την εργασία άλλων ανθρώπων, ζωντανών και νεκρών, και πως πρέπει να προσπαθήσω να δίνω στον ίδιο βαθμό που έχω δεχτεί και ακόμα δέχομαι. 

Είμαι σε μεγάλο βαθμό αφοσιωμένος σε μια απλή ζωή και συχνά καταπιέζομαι από την αίσθηση ότι απορροφώ ένα άχρηστο ποσό από την εργασία των συνανθρώπων μου. 

Θεωρώ τις ταξικές διαφορές αντίθετες προς τη δικαιοσύνη και σε τελευταία ανάλυση βασισμένες στη δύναμη. Επίσης θεωρώ ότι η απλή ζωή είναι καλή για όλους, φυσιολογικά και διανοητικά. Οπωσδήποτε δεν πιστεύω στην ανθρώπινη ελευθερία υπό τη φιλοσοφική έννοια. 

Καθένας ενεργεί όχι μόνο από εξωτερική πίεση αλλά επίσης και σύμφωνα με τις εσωτερικές του ανάγκες. Τα λόγια του Σοπενχάουερ, ότι ένας άνθρωπος μπορεί να κάνει ό,τι θέλει, αλλά δε θέλει να κάνει ότι θέλει, ήταν πηγή έμπνευσης για μένα από τη νεότητά μου και μια διαρκής παρηγοριά και αλάθητη πηγή υπομονής στην αντιμετώπιση των δυσκολιών της ζωής, της δικής μου και των άλλων. 

Αυτό το συναίσθημα καταπραΰνει το αίσθημα της ευθύνης, που τόσο εύκολα μας παραλύει και μας αποτρέπει να παίρνουμε τους εαυτούς μας και τους άλλους περισσότερο από όσο πρέπει στα σοβαρά. Συμβάλλει σε μια άποψη της ζωής, στην οποία το χιούμορ πάνω από όλα κατέχει την αδιαπραγμάτευτη θέση του. 

Το να ερευνώ για το νόημα ή το σκοπό της ύπαρξης κάποιου, ή της δημιουργίας του, μου φαινόταν γενικά παράλογο από αντικειμενική σκοπιά. Άλλωστε, ο καθένας έχει συγκεκριμένα ιδανικά που καθορίζουν την κατεύθυνση των προσπαθειών του και της κρίσης του. 

Με αυτή την έννοια δε βλέπω την ευκολία και την ευτυχία σαν αυτοσκοπούς – θεωρώ μια τέτοια ηθική βάση πιο σωστή για μια αγέλη γουρουνιών. Τα ιδανικά που μου φώτισαν το δρόμο και που κάθε στιγμή μου έδιναν κουράγιο για να αντιμετωπίσω τη ζωή ευδιάθετα υπήρξαν η Αλήθεια, η Καλοσύνη και η Ομορφιά. 

Χωρίς την έννοια της αδελφότητας με ανθρώπους με παρόμοιες σκέψεις, τη φροντίδα για το αντικειμενικό, το αιώνια απραγματοποίητο στο χώρο της τέχνης και της επιστημονικής έρευνας, η ζωή θα μου φαινόταν άδεια. 

Οι καθημερινοί στόχοι της ανθρώπινης προσπάθειας – περιουσία, επιφανειακή επιτυχία, πολυτέλεια- πάντοτε μου φαίνονταν περιφρονητέοι. Το πάθος μου για την κοινωνική δικαιοσύνη και την κοινωνική υπευθυνότητα παραδόξως βρισκόταν πάντοτε σε αντίθεση με την εκφρασμένη απελευθέρωσή μου της ανάγκης για άμεση επαφή με άλλους ανθρώπους και άλλες ανθρώπινες κοινωνίες. 

Βάδισα το δικό μου δρόμο και δεν ανήκα ποτέ ολοκληρωτικά στη χώρα μου, στο σπίτι μου ή ακόμη και στο άμεσο οικογενειακό περιβάλλον μου. Απέναντι σε όλους αυτούς τους δεσμούς δεν έχω χάσει ποτέ το επίμονο αίσθημα της ανεξαρτησίας, της ανάγκης για απομόνωση – ένα συναίσθημα που μεγαλώνει με τα χρόνια. 

Μπορεί κάποιος να γνωρίζει χωρίς να το μετανιώνει τα όρια της δυνατότητας για αμοιβαία κατανόηση και συμπάθεια για τα πλάσματα γύρω του. 

Ένας τέτοιος άνθρωπος αναμφισβήτητα χάνει κάτι στο δρόμο από την εγκαρδιότητα και την ξενοιασιά. Από την άλλη πλευρά, όμως, είναι σε μεγάλο βαθμό ανεξάρτητος από την κοινή γνώμη, τα έθιμα και τις απόψεις των συναδέλφων του και αποφεύγει τον πειρασμό να πάρει θέση σε τέτοιες ανασφαλείς τοποθετήσεις. 

Το πολιτικό μου ιδεώδες είναι η δημοκρατία. Ας είναι κάθε άνθρωπος σεβαστός και ας μην αφήσουμε κανένα να θεοποιείται. Είναι ειρωνεία της τύχης ότι εγώ ο ίδιος είμαι ο αποδέκτης υπερβολικού θαυμασμού και σεβασμού από τους συναδέλφους μου, χωρίς να το έχω απαιτήσει και χωρίς να το αξίζω. Αιτία αυτού πιθανότατα είναι η επιθυμία, ανέφικτη για πολλούς, να κατανοήσουν μια ή δυο ιδέες που έχω συλλάβει με τις μικρές μου δυνάμεις, έπειτα από ασταμάτητο αγώνα. 

Ξέρω πολύ καλά τι χρειάζεται για την επιτυχία κάθε , σύνθετης επιδίωξης που θα επιχειρούσε, θα κατεύθυνε γενικά και θα αναλάμβανε κάποιος άνθρωπος την ευθύνη της. Αλλά κι αυτοί που οδηγούνται δεν πρέπει να αναγκάζονται, πρέπει να είναι ικανοί να διαλέξουν τον οδηγό τους. Ένα απολυταρχικό, καταπιεστικό σύστημα κατά τη γνώμη μου σύντομα εκφυλίζεται. 

Γιατί η δύναμη πάντα προσελκύει ανθρώπους ευτελούς ηθικής και πιστεύω ότι είναι ένας αμετάβλητος κανόνας όπου οι αχρείοι διαδέχονται τους τυράννους. Γι’ αυτό το λόγο, πάντοτε ήμουνα με πάθος αντίθετος στα συστήματα όπως αυτά που βλέπουμε στην Ιταλία ή τη Ρωσία σήμερα. 

Εκείνο που έχει φέρει τον εξευτελισμό στην επικρατούσα μορφή της δημοκρατίας στην Ευρώπη σήμερα δεν είναι ότι ξέφυγε από τη δημοκρατική ιδέα, αλλά ότι έχασαν τη σταθερότητά τους οι ηγέτες των κυβερνήσεων και κυριάρχησε ένας απρόσωπος χαρακτήρας του εκλογικού συστήματος. Πιστεύω ότι από αυτή την άποψη οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής έχουν βρει το σωστό δρόμο. 

Έχουν έναν υπεύθυνο πρόεδρο, που εκλέγεται για μια αρκετά μεγάλη περίοδο και έχει αρκετή ισχύ ώστε να είναι πραγματικά υπεύθυνος. 

Από την άλλη πλευρά, αυτό που εκτιμώ στο δικό μας πολιτικό σύστημα είναι η μεγαλύτερη πρόνοια που υπάρχει για το άτομο σε περίπτωση ασθένειας ή ανάγκης. Το πολυτιμότερο πράγμα στη μεγαλοπρέπεια της ανθρώπινης ζωής για μένα δεν είναι το κράτος, αλλά το δημιουργικό και ευαίσθητο άτομο, η προσωπικότητα. 

Αυτή μόνο δημιουργεί το ευγενές και το θείο, ενώ το κοπάδι, έτσι όπως είναι , παραμένει αποκτηνωμένο και στη σκέψη και στα αισθήματα. Αυτό το θέμα με φέρνει στο άλλο άσχημο προϊόν της φύσης του κοπαδιού, το μιλιταριστικό σύστημα, που τόσο απεχθάνομαι. Όταν ένας άνθρωπος μπορεί και ευχαριστιέται παρελαύνοντας σε σχηματισμούς στο πρόσταγμα μιας μπάντας, είναι αρκετό να με κάνει να τον περιφρονήσω. Ο εγκέφαλος του δόθηκε κατά λάθος. 

Το μόνο που του χρειάζεται είναι μια σπονδυλική στήλη για να στηρίζεται. Αυτή η μάστιγα του πολιτισμού πρέπει να καταργηθεί το γρηγορότερο. Ο ηρωισμός κατά διαταγή, η βία χωρίς νόημα και όλη η μολυσματική ανοησία που συμβαδίζει με τ’ όνομα του πατριωτισμού – πόσο τα απεχθάνομαι!

Θεωρώ τον πόλεμο σαν ένα κακό, αξιοκατάκριτο πράγμα : θα προτιμούσα να γίνω κομμάτια, παρά να πάρω μέρος σε μια τόσο απεχθή επιχείρηση. Αλλά και πάλι, η γνώμη μου για το ανθρώπινο είδος βρίσκεται τόσο ψηλά, σε πείσμα όλων, που πιστεύω ότι αυτός ο μπαμπούλας θα είχε εξαφανιστεί εδώ και καιρό, αν η υψηλή λογική των εθνών δεν είχε συστηματικά διαφθαρεί από τα εμπορικά και πολιτικά συμφέροντα που επενεργούν, έχοντας σαν όργανα τα σχολεία και τον Τύπο. 

Το ωραιότερο πράγμα που μπορούμε να αισθανθούμε είναι το μυστήριο. Είναι το θεμελιώδες συναίσθημα που κυριαρχεί στην αληθινή τέχνη και την αληθινή επιστήμη. Αυτός που δεν το γνωρίζει και δεν μπορεί να το θαυμάσει ούτε να νιώσει δέος είναι σαν ένας νεκρός, ένα σβησμένο κερί. 

Η εμπειρία του μυστηρίου – ακόμη και αναμεμειγμένη με φόβο - ήταν αυτή που γέννησε τη θρησκεία. Η γνώση της ύπαρξης ενός πράγματος στο οποίο δεν μπορούμε να εισχωρήσουμε, η γνώση των εκδηλώσεων του βαθύτερου λόγου και της πιο ακτινοβολούσας ομορφιάς, που η λογική μας έχει πρόσβαση μόνο στις πιο στοιχειώδεις μορφές τους, αυτή η γνώση και αυτή η συγκίνηση είναι που αποτελούν την πραγματική θρησκευτική στάση. 

Με αυτή την έννοια και μόνο με αυτή, είμαι ένας βαθύτατα θρησκευόμενος άνθρωπος. Δεν μπορώ να καταλάβω ένα Θεό που ανταμείβει και τιμωρεί τα πλάσματά του ή έχει θέληση ανάλογη με αυτή που έχουμε εμείς οι ίδιοι. 

Ένας άνθρωπος που θα εξακολουθούσε να ζει και πέρα από το φυσικό του θάνατο είναι επίσης έξω από την αντίληψη μου, και ούτε θέλω να συμβεί διαφορετικά. Τέτοιες αντιλήψεις αρμόζουν στους φόβους ή τον παράλογο εγωισμό των μικρόψυχων. 

Για μένα είναι αρκετό το μυστήριο της αιωνιότητας της ζωής και ο πόθος της θαυμάσιας δομής της πραγματικότητας, μαζί με την προσπάθεια να καταλάβω ένα μέρος, όσο μικρό και αν είναι, της λογικής που διέπει τη φύση. 

~ Από το βιβλίο “Πώς βλέπω τον κόσμο” Albert Einstein 




antikleidi.com 

Ο πολύτιμος χρόνος των ώριμων ανθρώπων...!!!!

«Μέτρησα τα χρόνια μου και συνειδητοποίησα, ότι μου υπολείπεται λιγότερος χρόνος ζωής απ’ ό,τι έχω ζήσει μέχρι τώρα… Έχω περισσότερο παρελθόν από ό,τι μέλλον. Αισθάνομαι όπως αυτό το παιδάκι που του έδωσαν ένα γεμάτο μπολ με κεράσια: τα πρώτα τα καταβρόχθισε με λαιμαργία, αλλά όταν παρατήρησε ότι του απέμεναν λίγα, άρχισε να τα γεύεται με βαθιά απόλαυση. 

Δεν έχω πια χρόνο να ασχοληθώ με τις μετριότητες. 
Δε θέλω να βρίσκομαι σε συγκεντρώσεις όπου παρελαύνουν παραφουσκωμένοι εγωισμοί. Με ενοχλεί η ζήλια και όσοι προσπαθούν να καταστρέψουν εκείνους που θαυμάζουν, να υποτιμήσουν τους ικανότερους για να οικειοποιηθούν τη θέση τους, το ταλέντο τους και την τύχη τους. 

Μισώ να είμαι μάρτυρας των ελαττωμάτων που γεννά η μάχη για ένα μεγαλοπρεπές αξίωμα. Δεν έχω χρόνο για ατέλειωτες φλυαρίες, για άχρηστες συζητήσεις θεμάτων που σχετίζονται με τις ζωές των άλλων που δεν αποτελούν μέρος της ζωής τους. Δεν έχω πια χρόνο για να διαχειριστώ τις ευαισθησίες των ανθρώπων που παρά τη χρονολογική τους ηλικία είναι ανώριμοι. Δεν έχω πια χρόνο για ατέρμονες συγκεντρώσεις όπου συζητούνται πράγματα που γνωρίζω από πριν ότι δε θα καταλήξουν πουθενά. 

Δεν μπορώ να δεχτώ και να ανεχτώ τους καιροσκόπους. Οι άνθρωποι δεν συζητούν πια για το περιεχόμενο, μετά βίας κάνουν λόγο απλά για τις ετικέτες. Ο χρόνος μου είναι σπάνιος για να συζητώ για τους τίτλους, τις ετικέτες. Θέλω την ουσία, η ψυχή μου βιάζεται… Δεν υπάρχουν πια πολλά κεράσια στο μπολ… 

Θέλω να ζήσω δίπλα σε ανθρώπους που παραμένουν άνθρωποι. Που ξέρουν να γελούν με τα λάθη τους. Που δεν επαίρονται για το θρίαμβό τους. Που δε θεωρούν τον εαυτό τους εκλεκτό, πριν από την ώρα τους. Που δεν αποφεύγουν τις ευθύνες τους. Που υπερασπίζονται την ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Και που το μόνο που επιθυμούν είναι να βαδίζουν μαζί με την αλήθεια και την ειλικρίνεια. 

Το ουσιώδες είναι αυτό που αξίζει τον κόπο στη ζωή. Θέλω να περιτριγυρίζομαι από πρόσωπα που ξέρουν να αγγίζουν την καρδιά των ανθρώπων… Άνθρωποι τους οποίους τα σκληρά χτυπήματα της ζωής τους δίδαξαν πως μεγαλώνει κανείς με απαλά αγγίγματα στην ψυχή. 

Ναι, βιάζομαι, αλλά μόνο για να ζήσω με την ένταση που μόνο η ωριμότητα μπορεί να σου χαρίσει. Σκοπεύω να μην πάει χαμένο κανένα από τα κεράσια που μου απομένουν… 

Είμαι σίγουρος ότι ορισμένα θα είναι πιο νόστιμα απ’ όσα έχω ήδη φάει. Σκοπός μου είναι να φτάσω ως το τέλος ικανοποιημένος και σε ειρήνη με τη συνείδησή μου και τους αγαπημένους μου. 

Εύχομαι και ο δικός σου να είναι ο ίδιος γιατί με κάποιον τρόπο θα φτάσεις κι εσύ…» 

(σ.σ. Σχεδόν το σύνολο των ελληνικών, αλλά και πολλών ξένων sites δημοσιεύουν το κείμενο αναπαράγοντας δύο ουσιώδη λάθη: Πρώτον ότι το κείμενο ανήκει στο Βραζιλιάνο Mário Raul de Morais Andrade (9.10.1893 – 25.02.1945), ο οποίος υπήρξε ποιητής, μυθιστοριογράφος, μουσικολόγος, ιστορικός και κριτικός τέχνης καθώς και φωτογράφος, 
αντί του αληθινού συγγραφέα Mário Coelho Pinto de Andrade (1928 – 1990), από την Αγκόλα και δεύτερον ότι το κείμενο έχει κάποια αναφορά σε καραμέλες, ενώ ο δημιουργός του αναφέρει σαφώς ότι νιώθει σαν παιδί που του χάρισαν ένα μπολ με κεράσια). 

Ο Mário Coelho Pinto de Andrade γεννήθηκε στο Golungo Alto της Αγκόλα στις 21 Αυγούστου του 1928. Γνωστότερος ως Mário Pinto de Andrade, υπήρξε δοκιμιογράφος και πολιτικός ακτιβιστής στη χώρα του. 

Τελειώνοντας τις δευτεροβάθμιες σπουδές του στη Λουάντα το 1948 γράφτηκε στο Τμήμα Κλασικής Φιλολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Λισαβόνας. Μαζί με άλλους φοιτητές και διανοούμενους δημιούργησε το Κέντρο Αφρικανικών Σπουδών το 1951, με στόχο τον προβληματισμό σχετικά με ζητήματα που είναι σημαντικά για την Αφρική. 

Το 1954 εξορίστηκε στο Παρίσι, όπου συνδέθηκε με άτομα από άλλες αφρικανικές χώρες όπως ο Léopold Senghor και ο Nelson Mandela. Διετέλεσε μεταξύ των ετών 1951 – 1958 αρχισυντάκτης του διάσημου περιοδικού »Presence Africaine», ενώ συμμετείχε και στα δύο πρώτα συνέδρια των Μαύρων Συγγραφέων και Καλλιτεχνών, το 1956 και το 1959. 

Στη δεκαετία του ’60, έγινε πολιτικός ακτιβιστής. Από το 1959 έως και το 1962 διετέλεσε Πρόεδρος του Λαϊκού Κινήματος για την Απελευθέρωση της Αγκόλας (MPLA) και Γενικός Γραμματέας του κινήματος αργότερα (1963 – 1972). 

Παράλληλα μελέτησε κοινωνιολογία και δημοσίευσε μεταξύ πολλών άλλων τα έργα «Ανθολογία της ποίησης των Μαύρων Πορτογαλόφωνων» (1958), «La Poésie anglaise Africaine d’ Presence» (1969), «Amilcar Cabral: Essai de Biographie Politique» (1980), «Η προέλευση του αφρικανικού εθνικισμού» (1997). 

Θεωρείται ως ένα από τους πιο σημαντικούς δοκιμιογράφους της Αγκόλας κατά τον 20ό αιώνα. Προς τιμήν του το Υπουργείο Πολιτισμού της Αγκόλας αποφάσισε να θεσμοθετήσει το Βραβείο Λογοτεχνίας »Mário Pinto de Andrade». Ο Mário Coelho Pinto de Andrade πέθανε το 1990 στο Λονδίνο. 




hiropoiito.blogspot.gr o-klooun.com 

Γιατί οι Ναβάχο λένε ότι ΔΕΝ θα παρακολουθήσουν την έκλειψη ηλίου...!!!!

Την ώρα που έχει πιάσει φρενίτιδα τους Αμερικάνους με την επερχόμενη ολική έκλειψη στις 21 Αυγούστου που θα είναι πλήρως ορατή σε αρκετές πολιτείες, κι εξοπλίζονται για να την παρακολουθήσουν ακολουθώντας τις οδηγίες ασφάλειας της NASA, οι Ναβάχο δηλώνουν ότι δεν θα την κοιτάζουν ψηλά στον ουρανό όσο διαρκεί.

Οι Αμερικάνοι Ιθαγενείς Ναβάχο είναι η δεύτερη σε μέγεθος φυλή Ινδιάνων στην Αμερική μετά τους Τσιρόκι.

​Παρόλο που η έκλειψη θα είναι σε πλήρη θέα πάνω από το έθνος Ναβάχο στην Αριζόνα, τα παραδοσιακά μέλη της φυλής δεν θα κοιτάξουν ψηλά ενόσω συμβαίνει.

Η λέξη για την έκλειψη στη γλώσσα των Ναβάχο είναι "τρώγοντας τον ήλιο". Στην παράδοση των Ναβάχο πιστεύεται ότι ο ήλιος πεθαίνει κατά τη διάρκεια μιας ηλιακής έκλειψης και ότι είναι ένα οικείο γεγονός μεταξύ της Γης, του Ήλιου και της Σελήνης.

​Οι άνθρωποι, λένε, πρέπει να παραμείνουν στο εσωτερικό και να παραμείνουν αδιάφοροι κατά τη διάρκεια της σκοτεινής περιόδου. Δεν υπάρχει φαγητό, πόσιμο, ύπνος, ύφανση ή οποιαδήποτε άλλη δραστηριότητα. Για τους Angelenos που θέλουν να το δουν, το Παρατηρητήριο Griffith στο Λος Άντζελες και το Caltech στην Pasadena θα φιλοξενήσουν προβολές της ηλιακής έκλειψης το απόγευμα της Κυριακής.

«Το φεγγάρι και ο ήλιος είναι ιερά με τον τρόπο που δημιουργήθηκαν και δεν πρέπει να βλέπεις το φεγγάρι ή να το κοιτάζεις το για μεγάλο χρονικό διάστημα, «επηρεάζει το μυαλό σου και το σώμα σου. Ειδικά για μια γυναίκα που κουβαλάει μωρό. 

Διότι όταν υπάρχει μια έκλειψη, είτε σεληνιακή είτε ηλιακή, αυτή είναι μια ιερή περίοδος όπου ο ήλιος, το φεγγάρι και η γη είναι κάπως σαν να βρίσκονται σε οικειότητα όταν ευθυγραμμίζονται. Είναι τόσο ιερό πράγμα αυτό που συμβαίνει στον ουρανό, που δεν πρέπει να κοιτάμε".

Όπως αναφέρει το whitewolfpack.com, εάν μια έγκυος κοιτάζει μια έκλειψη οποιουδήποτε είδους, είτε είναι ηλιακή είτε σεληνιακή, μπορεί να «επηρεάσει το μυαλό της ή και στο μέλλον να επηρεάσει την υγεία του μωρού», είπε ο Begay και πρέπει μετά να γίνει ειδική τελετή, για να τους απαλλάξει από την επιρροή. 

Κατά τη διάρκεια μιας έκλειψης, "κάθε άντρας, γυναίκα και παιδί - πρέπει να δείξουν ευλάβεια και δεν τρώνε, δεν πίνουν νερό, πηγαίνουν απλώς στο σπίτι μέχρι να περάσει", δήλωσε ο Begay. "Και τότε δείχνουν σεβασμό για το φεγγάρι και τον ήλιο."

Μπορεί στο μυαλό του μέσου δυτικού "μορφωμένου" ανθρώπου όλα αυτά να μοιάζουν ξεπερασμένα και δεισιδαιμονίες, αλλά μελέτες δείχνουν ότι όντως η ενέργεια που παράγεται κατά τη διάρκεια των εκλείψεων έχει άμεση επίδραση στη φύση και κατ' επέκταση και στον άνθρωπο ο οποίος είναι μέρος της, ειδικά στο θέμα των ορμονών. Κάτι ξέρουν οι σοφοί Ινδιάνοι...




Στους γονείς οφείλομεν το ζην, στους δε διδασκάλους το ευ ζην.Το ζην όμως τι είναι ;

Θέλω να σας εξηγήσω τι είναι το αίμα.Όχι την χημική του σύσταση,αλλά την σημασία του.Αίμα είναι,οικογένεια,είναι δεσμοί.Φιλία, αγάπη,ίσως και μίσος.Είναι ζωή και πάνω από όλα είναι εκείνο που δεν σταματά να κυλάει μέσα μας.Είναι ένα ποτάμι μέσα στο οποίο υπάρχει ψυχή, υπάρχει πνεύμα υπάρχει ορμή.Όσο κυλάει υπάρχει ελπίδα.Ακριβώς.

Για να έχει κάποιος ελπίδα, μόνο αυτό χρειάζεται.Αίμα να κυλάει μέσα του.Τι άλλο υπάρχει για να μας επιτρέψει να συνεχίσουμε;Να ονειρευτούμε;Να παλέψουμε σαν λιοντάρια για αυτό που εμείς πιστεύουμε ότι αξίζει;

Κάθε μέρα βλέπουμε τόσο πολύ αίμα.Μα αντί να μας υπενθυμίζει την θνητότητα μας και τους φόβους μας ,δεν είναι πιο σωστό να μας θυμίζει ότι παντού,μα παντού υπάρχει ζωή;Στην γη και στον ουρανό, στο χώμα και την θάλασσα,μέσα στην ίδια την καρδιά μας.Το αίμα μας είναι τόσο κόκκινο, τόσο λαμπερό τόσο ζεστό.

Είναι ένα θαύμα και είναι μέσα μας.Με αυτό ερωτευόμαστε.Αγαπάμε τόσο δυνατά που νομίζουμε πως θα σωριαστούμε κάτω,με κάθε δυνατό συναίσθημα κυλάει πιο γρήγορα,πιο ζωντανά και από ζωντανά,σε κάθε επαφή με κάποιον που αξίζει.Το αίμα γεννάει την ζωή.

Το αίμα κάνει δυο εντελώς αγνώστους αδελφούς.Μητέρα με κόρη.Αχώριστους φίλους.Το αίμα,όχι η συγγένεια.Έχει σημασία.Για αυτό άλλη φορά αν αναρωτηθείτε για ποιον λόγο να συνεχίσετε,να παλέψετε,να αγωνιστείτε,σωπάστε για λίγο και ακούστε τους χτύπους της καρδιάς,νιώστε το αίμα που κυλάει στις φλέβες σας.

Το αίμα που δημιούργησε την ανθρώπινη ιστορία με τους δεσμούς του και τις προτιμήσεις του.Είναι κοινό αλλά και τόσο μοναδικό.Ποτέ δεν είναι το ίδιο για τον καθένα.Είναι ιδιαίτερο.Μέσα κρύβει θάρρος.Κρύβει πίστη.Κρύβει αψηφισιά.Ελπίδα.Ανθρωπιά.Μα πάνω από όλα αγάπη.




Η άπειρη διάνοια του υποσυνειδήτου στη ζωή μας...!!!!

Από τα πιο σημαντικά βιβλία που έχουν εκδοθεί ποτέ και έχουν διαβασθεί τόσο πολύ κυρίως στις ΗΠΑ, αλλά βοήθησαν και πολλούς ανθρώπους παγκοσμίως να μάθουν να ενεργούν θετικά είναι «Η Δύναμη του Υποσυνείδητου» του καθηγητή νοητικής Dr.Joseph Murphy και η αίσθηση μου είναι πως από αυτό αναπαρήχθησαν όλα τα άλλα που έπαιζαν με τα «μυστικά» της ζωής τις τελευταίες δεκαετίες, πάνω στη θετική σκέψη και άλλα παράγωγα. 

Μπορείτε να πάρετε μια «γεύση» για το πως λειτουργεί η σκέψη του συγγραφέα που θεωρεί - και έτσι είναι - πως οι απεριόριστες δυνάμεις του υποσυνειδήτου, μπορούν να ορίσουν και να θεραπεύουν πολλά στη ζωή μας. αξίζει να ασχοληθείτε με αυτό και με την δύναμη της επανάληψης να εμπεδώσετε πολλά πράγματα στη ζωή σας.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΜΕΡΙΚΑ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ

'' Έχω δει να συμβαίνουν θαύματα σε άνδρες και γυναίκες, σ’ όλες τις φάσεις της ζωής και σ’ όλο τον κόσμο. Θα συμβούν και σε σας, όταν αρχίσετε να χρησιμοποιείτε την μαγική δύναμη του υποσυνειδήτου σας. Γιατί ο άνθρωπος είναι αυτό που υποσυνείδητα πιστεύει ο ίδιος ότι είναι. 

Μπορείτε να φέρεται περισσότερη δύναμη, περισσότερο πλούτο, περισσότερη υγεία , περισσότερη χαρά και ευτυχία στη ζωή σας , αν μάθετε να επικοινωνείτε με την δύναμη που είναι κρυμμένη στο υποσυνείδητό σας και να την απελευθερώνετε. 

Δεν χρειάζεται να αποκτήσετε αυτή τη δύναμη, την έχετε ήδη. Πρέπει όμως να μάθετε να την χρησιμοποιείτε. Πρέπει να την κατανοήσετε, μπορείτε να την χρησιμοποιείτε σ’ όλους τους τομείς της ζωής σας.

Μέσω της σοφίας που κρύβετε στο υποσυνείδητό σας, θα προσελκύσετε τον ιδεώδη σύντροφο, καθώς και τον κατάλληλο συνέταιρο στην επιχείρησή σας. Θα βρείτε τον κατάλληλο αγοραστή για το σπίτι σας η τα χρήματα που χρειάζεστε. 

Θα αποκτήσετε την οικονομική ελευθερία που απαιτείτε να είστε αυτό που θέλετε και να κάνετε αυτό που θέλετε. Υπάρχει μια θαυμαστή θεραπευτική δύναμη στο υποσυνείδητό σας, που μπορεί να θεραπεύσει τον ταραγμένο νου και την ραγισμένη καρδιά μας. 

Μπορεί να ανοίξει την πόρτα που κρατά φυλακισμένο το είναι μας και να μας απελευθερώσει. Μπορεί να μας απαλλάξει από κάθε είδους υλικούς και φυσικούς περιορισμούς. 

Είναι απαραίτητο να αναλάβετε τον έλεγχο των σκέψεών σας, έτσι ώστε να προκαλείται επιθυμητές καταστάσεις. Όταν σκέφτεστε με τον σωστό τρόπο, όταν αντιλαμβάνεστε την αλήθεια.. όταν οι σκέψεις που εναποτίθενται στο υποσυνείδητό σας είναι εποικοδομητικές, ευχάριστε και ειρηνικές, η θαυματουργή δύναμη του υποσυνειδήτου σας θα ανταποκριθεί και θα επιφέρει όμορφες καταστάσεις ευχάριστο περιβάλλον και ότι καλλίτερο σε όλους τους τομείς.

Όταν αρχίσετε να ελέγχετε τις διαδικασίες της σκέψεις σας, θα μπορείτε να χρησιμοποιήσετε την δύναμη του υποσυνειδήτου σας σε οποιοδήποτε πρόβλημα η δυσκολία αντιμετωπίζετε. Με άλλα λόγια ουσιαστικά θα συνεργάζεσθε ενεργά με την άπειρη δύναμη και τον παντοδύναμο νόμο που διέπει τα πάντα.

Μη ξεχνάτε ότι είναι ο εσωτερικός κόσμος – πιο συγκεκριμένα η σκέψη , τα αισθήματα και οι φαντασία μας – που κάνει τον εξωτερικό κόσμο.

Έτσι ο εσωτερικός μας κόσμος, είναι η μόνη δημιουργική δύναμη και όλα όσα συναντάμε στον έκδηλο κόσμο, δημιουργήθηκαν από εμάς στον εσωτερικό κόσμο της συνείδησής μας , τον συνειδητό η τον ασυνείδητο. 

Η γνώση της αλληλεπίδρασης ανάμεσα στο συνειδητό και στο υποσυνείδητό σας θα σας βοηθήσει να μεταμορφώσετε ολόκληρη την ζωή σας. Για να μεταβάλετε τις εξωτερικές συνθήκες πρέπει να μεταβάλετε τις αιτίες. 

Οι περισσότεροι άνθρωποι προσπαθούν ν’ αλλάξουν τις συνθήκες και τις καταστάσεις, ενεργώντας πάνω στις συνθήκες και τις καταστάσεις. Για ν’ εξαλείψετε τις διαφωνίες , τη σύγχυση, την στέρηση και τους περιορισμούς πρέπει να επιδράσετε στην αιτία και η αιτία είναι ο τρόπος που χρησιμοποιείτε την συνείδησή σας , με άλλα λόγια ο τρόπος που σκέπτεσθαι και βλέπετε νοερά τα πράγματα. 

Αν έχετε παραδοθεί στον φόβο, την ανησυχία και σε άλλους καταστροφικούς τρόπους σκέψεις, το φάρμακο είναι να αναγνωρίσετε την παντοδυναμία του υποσυνειδήτου σας και να του ζητήσετε ελευθερία, ευτυχία, και άκρα υγεία. Το υποσυνείδητό σας καθώς είναι δημιουργικό έχει θεία προέλευση θα εργαστεί για να φέρει την ελευθερία , την ευτυχία την οποία ζητήσατε με επιμονή.

Όπως ξέρετε το υποσυνείδητό σας δεν κάνει συγκρίσεις η αντιπαραθέσεις. Ούτε επιχειρηματολογεί, ούτε διερευνά τα πράγματα. Αυτή η λειτουργία ανήκει στο συνειδητό σας. Το υποσυνείδητο απλώς αντιδρά με βάση τις εντυπώσεις που του δίνονται από το συνειδητό. Δεν δείχνει καμιά προτίμηση προς την μια κατεύθυνση δράσης η προς την άλλη.

Η εποικοδομητική και καταστρεπτική δύναμη της υποβολής
Η υποβολή έπαιξε σημαντικό ρόλο στη ζωή και τη σκέψη του ανθρώπου, σε όλες τις εποχές και σε όλες τις περιοχές της Γης. Σε πολλά μέρη του κόσμου είναι η δύναμη του ελέγχου που ασκεί η θρησκεία. 

Η υποβολή μπορεί να χρησιμοποιηθεί από μας τους ίδιους ( αυθυποβολή ) για την επιβολή πειθαρχίας και ελέγχου στον εαυτό μας, όπως μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την επιβολή ελέγχου και εξουσίας πάνω σε άλλους που δεν ξέρουν τους νόμους λειτουργίας του νου. 

Στην εποικοδομητική της μορφή είναι υπέροχη. Από την αρνητική της άποψη είναι από τα πιο καταστρεπτικά σχήματα ανταπόκρισης του νου και οδηγεί σε καταστάσεις δυστυχίας , αποτυχίας, πόνου , αρρώστιας και ολέθρου.

Δεχτήκατε καμιά από τις πιο κάτω υποβολές; 
Οι περισσότεροι από μας δεχτήκαμε πολλές αρνητικές υποβολές, μη ξέροντας πώς να τις εξουδετερώσουμε τις έχουμε υποσυνείδητα δεχθεί. Να μερικές απ’ αυτές.

«Δεν μπορείς» «Δεν θα κάνεις τίποτα στη ζωή σου» «θα αποτύχεις» «δεν έχεις καμιά πιθανότητα» «δεν κάνεις τίποτα σωστό» «ματαιοπονείς» «το ζήτημα δεν είναι τι ξέρεις, αλλά ποιόν ξέρεις» «τι έννοια έχει αφού κανείς δεν ενδιαφέρεται» 
« δεν θα κάνεις τίποτα όσο σκληρά κι αν προσπαθήσεις» 

« είναι αργά τώρα πια για σένα» «τα πράγματα πάνε από το κακό στο χειρότερο» «η ζωή είναι συνεχές βάσανο» «δεν θα τα βγάλεις πέρα» «σύντομα θα κηρύξεις πτώχευση » «πρόσεχε θα αρρωστήσεις» «κανένα δεν μπορείς να εμπιστευθείς».

Αν μεγαλώνοντας δεν χρησιμοποιήσετε εποικοδομητική αυθυποβολή , η οποία αποτελεί μέσω θεραπείας , οι εντυπώσεις που δημιουργήθηκαν μέσα σας στο παρελθόν μπορεί να προκαλέσουν τέτοια σχήματα συμπεριφοράς , ώστε να επιφέρουν αποτυχία στη προσωπική και κοινωνική σας ζωή.

Η αυθυποβολή είναι ένα μέσο απελευθέρωσή σας από τον όγκο των αρνητικών λεκτικών επιδράσεων που διαμόρφωσαν την συμπεριφορά σας και που διαφορετικά μπορεί να παραμορφώσουν το πρότυπο ζωής σας κάνοντας δύσκολη την ανάπτυξη καλών συνηθειών. 

Μπορείτε να εξουδετερώσετε τις αρνητικές υποβολές.
Οποιαδήποτε μέρα θ’ ανοίξετε την εφημερίδα θα δείτε δεκάδες άρθρα που θα μπορούσαν να σπείρουν μέσα σας τους σπόρους της ματαιότητας της ζωής , του φόβου της ανησυχίας του άγχους , της ανασφάλειας. 

Αν αποδεχτείτε τις σκέψεις που σας προκαλούν φόβο, υπάρχει κίνδυνος να σας κάνουν να χάσετε την θέλησή σας για ζωή. Ξέροντας ότι μπορείτε να απορρίψετε τις αρνητικές υποβολές με εποικοδομητικές αυθυποβολές θα αντιμετωπίσετε ανώδυνα αυτές τις καταστροφικές ιδέες. 

Ελέγχετε συστηματικά τις αρνητικές επιδράσεις που ασκούνται επάνω σας από άλλους ανθρώπους μέσω της υποβολής. Δεν υπάρχει λόγος να υποφέρετε από καταστροφικές υποβολές. Όλοι έχουμε υποφέρει απ αυτές κατά την παιδική ηλικία και κατά την διάρκεια της εφηβείας.

Αν γυρίσετε την σκέψη σας πίσω και θυμηθείτε εκείνη την εποχή θα αντιληφθείτε πόσο συνέβαλαν οι γονείς , οι φίλοι , οι δάσκαλοι σε αυτήν την εκστρατεία των αρνητικών υποβολών. Μελετήστε όλα όσα σας είπαν και θα ανακαλύψετε ότι τα περισσότερα είχαν την μορφή προπαγάνδας. 

Τα πιο πολλά από τα λεγόμενά τους απέβλεπαν στη δημιουργία φόβου μέσα σας και στην υποταγή σας. Αυτή η διαδικασία της υποβολής παρατηρείτε σε κάθε σπίτι , γραφείο εργοστάσιο , λέσχη.

Θα διαπιστώσετε ότι πολλές από τις υποβολές αποβλέπουν στο να σας κάνουν να σκέπτεσθαι , να αισθάνεστε και να ενεργείτε με τον τρόπο που βολεύει η εξυπηρετεί καλλίτερα εκείνους που τις κάνουν.

Πώς να αποκαταστήσετε την μνήμη σας 
Μπορείτε να κάνετε δηλώσεις φωναχτά 3-4 φορές την ημέρα.
« Η μνήμη μου από σήμερα βελτιώνεται σε όλους τους τομείς. Θα θυμάμαι πάντα όλα όσα πρέπει να θυμάμαι σε κάποια δεδομένη στιγμή σε οποιοδήποτε μέρος.

Οι εντυπώσεις που δέχομαι θα είναι σαφέστερες και πιο συγκεκριμένες. Θα τις συγκρατώ αυτόματα και εύκολα. Ότι θέλω να θυμηθώ θα έρχεται αυτόματα και στη σωστή του μορφή στο μυαλό μου. Βελτιώνομαι με ταχύτητα κάθε μέρα και σύντομα η μνήμη μου θα είναι καλλίτερα απ ότι ήταν ποτέ» 

Πώς να ξεπεράσετε τις ξαφνικές κρίσεις οργής.
«Στο εξής θα είμαι πιο ευδιάθετος. Η χαρά, η ευτυχία και η καλή διάθεση γίνονται τώρα η συνηθισμένη μου κατάσταση. Μέρα με τη μέρα γίνομαι πιο ευγενικός και δείχνω περισσότερη κατανόηση. 

Τώρα γίνομαι πηγή ευθυμίας και ευδιαθεσίας για όλους όσους βρίσκονται γύρω μου, μεταδίδοντάς τους την καλή μου διάθεση. Αυτή η εύθυμη και χαρούμενη ψυχική διάθεση γίνεται τώρα η συνηθισμένη φυσιολογική μου κατάσταση. Είμαι κατευχαριστημένος.»

Όταν η ζωή σας είναι άνω κάτω, μπορείτε να κάνετε την εξής δήλωση.
«Η άπειρη διάνοια με καθοδηγεί και με κατευθύνει σε όλους τους τομείς της ζωής μου.

Η απόλυτη υγεία είναι κτήμα μου, και ο νόμος της αρμονίας λειτουργεί στο σώμα και την ψυχή μου. Η ομορφιά, η αγάπη και η αφθονία μου ανήκουν. Η αρχή της ορθής δράσης και της Θείας τάξης διέπει ολόκληρη την ζωή μου. Γνωρίζω ότι η μείζον πρότασή μου βασίζεται στις αιώνιες αλήθειες της ζωής και ξέρω, αισθάνομαι και πιστεύω, ότι το υποσυνείδητό μου αντιδρά ανάλογα με τις σκέψεις του συνειδητού μου ».

Το υποσυνείδητό σας δεν διατυπώνει αντιρρήσεις. 
Το υποσυνείδητό σας είναι πάνσοφο και ξέρει τη λύση όλων των προβλημάτων. Δεν φέρνει αντιρρήσεις και δεν σας αντιμιλά. Δεν λέει δεν πρέπει να μου δημιουργείς αυτές τις εντυπώσεις. 

Παράδειγμα , όταν λέτε « δεν μπορώ να το κάνω αυτό», « είμαι πολύ γέρος για κάτι τέτοια», « δεν θα ανταπεξέλθω σ’ αυτή την υποχρέωση »,« δεν έχω και κανένα πολιτικό μέσο ». Εμποτίζεται το υποσυνείδητό σας με τις σκέψεις αυτές και αυτό φέρεται ανάλογα. Στη πραγματικότητα αποκλείεται απ’ τη ζωή σας το καλό και φέρνετε κακή τύχη, περιορισμό των ορίων σας και απογοήτευση.

Όταν θέτετε εμπόδια και ανασταλτικά στοιχεία στο συνειδητό σας , αρνείστε τη σοφία και την ευφυΐα του υποσυνειδήτου σας. Στην πραγματικότητα είναι σαν να λέτε στοπ υποσυνείδητό σας ότι δεν μπορεί να λύσει το πρόβλημα που σας απασχολεί. Αυτό οδηγεί σε διανοητική και συναισθηματική συμφόρηση που έχει σαν συνέπεια την αρρώστια και την τάση προς τη νεύρωση.

Για να πραγματοποιήσετε την επιθυμία σας και να ξεπεράσετε την αίσθηση απογοήτευσης από τη ματαίωση κάποιων ελπίδων σας , κάντε μερικές φορές κάθε μέρα την εξής ξεκάθαρη δήλωση : 
« Η άπειρη νόηση που μου έδωσε αυτή την επιθυμία, με καθοδηγεί, με κατευθύνει και μου αποκαλύπτει το τέλειο σχέδιο για την πραγμάτωση της επιθυμίας μου. Ξέρω ότι η βαθύτερη σοφία του υποσυνειδήτου μου τώρα αντιδρά ανάλογα, και αυτό που πιστεύω και ζητώ εσωτερικά, πραγματοποιείται εξωτερικά. Υπάρχει ισορροπία, ηρεμία και γαλήνη ».

Αν πείτε : « Δεν υπάρχει διέξοδος » , « τα έχω χαμένα », 
« δεν υπάρχει απάντηση σ’ αυτό το δίλημμα », 
« βραχυκυκλώθηκα »,δε θα έχετε θετική ανταπόκριση από το υποσυνείδητό σας. Αν θέλετε το υποσυνείδητό σας να δουλεύει για σας, υποβάλετέ του το σωστό αίτημα για να πετύχετε τα συνεργασία του. Πάντα δουλεύει για σας, έτσι κι αλλιώς. Ρυθμίζει τους χτύπους της καρδιάς σας και την αναπνοή σας.

Επουλώνει που έχετε στο δάχτυλό σας, και τείνει πάντα προς τη ζωή καθώς προσπαθεί πάντα να σας προστατεύει. Το υποσυνείδητό σας έχει δική του νόηση, αποδέχεται όμως τα πρότυπα σκέψης σας και τις εικόνες της φαντασίας σας.

Όταν αναζητείτε τη λύση ενός προβλήματος, το υποσυνείδητό σας θα ανταποκριθεί, περιμένει όμως να πάρετε την απόφαση και να καταλήξετε σε ένα σωστό συμπέρασμα με τη συνειδητή σας πλευρά. 

Πρέπει να το εκφράσετε με λόγια ότι η απάντηση είναι στο υποσυνείδητό σας. Γιατί αν πείτε: « Δεν νομίζω ότι υπάρχει τρόπος να βγω απ’ αυτή την κατάσταση ». « είμαι μπερδεμένος και δεν ξέρω τι να κάνω »,»γιατί δεν βρίσκω λύση;» , εξουδετερώνετε τις προσευχές σας και δεν καταλήγετε πουθενά.

Αδειάστε το νου σας από κάθε σκέψη, χαλαρώστε και δηλώστε ήρεμα :
« Το υποσυνείδητό μου ξέρει την απάντηση. Ανταποκρίνεται τώρα στις επιθυμίες μου. Είμαι ευχαριστημένος επειδή ξέρω ότι η άπειρη διάνοια του υποσυνειδήτου μου γνωρίζει τα πάντα και μου αποκαλύπτει την τέλεια λύση τώρα. Η πίστη μου απελευθερώνει τώρα το μεγαλείο του υποσυνειδήτου μου. Χαίρομαι αφάνταστα γι’ αυτό».

Το υποσυνείδητο θεραπεύει.

Προσευχηθείτε πολύ απλά ως εξής :
« Το σώμα μου και όλα μου τα όργανα δημιουργήθηκαν από την άπειρη νόηση του υποσυνειδήτου μου, αυτή ξέρει πώς θα με θεραπεύσει. Η σοφία του υποσυνειδήτου μου διαμόρφωσε όλα μου τα όργανα τους ιστούς , τους μύες και τα οστά.

Η απεριόριστη τούτη θεραπευτική δύναμη που βρίσκεται μέσα μου μεταμορφώνει τώρα κάθε άτομο του είναι μου και αποκαθιστά την υγεία και την αρτιότητα του σώματός μου. Ευχαριστώ για την θεραπεία που ξέρω ότι συμβαίνει μέσα μου τώρα. Είναι θαυμάσιο το έργο της δημιουργικής διάνοιας που υπάρχει μέσα μου ».

Προσευχηθείτε μεγαλοφώνως για 5 περίπου λεπτά δύο με τρεις φορές την ημέρα.
Επαναλαμβάνοντας κάθε φορά την απλή αυτή προσευχή.

Πώς να δώσετε στο υποσυνείδητό σας την ιδέα της τέλειας υγείας.
Δύο, τρείς φορές την ημέρα, προσπαθήστε να χαλαρώσετε το σώμα σας , λέγοντας.
« Τα πέλματα των ποδιών μου είναι χαλαρωμένα, οι αστράγαλοί μου είναι χαλαρωμένοι, τα πόδια μου είναι χαλαρωμένα. Οι κοιλιακοί μου μύες είναι χαλαρωμένοι. Η καρδιά και τα πνευμόνια μου είναι χαλαρωμένα. Το κεφάλι μου είναι χαλαρωμένο. Ολόκληρο το είναι μου, είναι ολότελα χαλαρωμένο ».

Μετά από πέντε λεπτά περίπου, όταν μπείτε στη κατάσταση νάρκης που προηγείται του ύπνου, τότε διατυπώστε την εξής αλήθεια.

« Η τελειότητα του Θεού εκφράζεται τώρα μέσα μου , η ιδέα της τέλειας υγείας γεμίζει τώρα το υποσυνείδητό μου. Η εικόνα που έχει ο Θεός για μένα είναι μία εικόνα τέλεια και το υποσυνείδητό μου αναδημιουργεί το σώμα μου με βάση την τέλεια εικόνα που έχει γι’ αυτό ο Θεός ». 

Το σπουδαιότερο πράγμα που πρέπει να μάθετε να κάνετε είναι το εξής :
Φανταστείτε αυτό που επιθυμείτε και αισθανθείτε το σαν πραγματικότητα.

Μετά η ατελεύτητη αρχή της ζωής, θα ανταποκριθεί στη συνειδητή επιλογή σας και στο συνειδητό σας αίτημα. Αυτό είναι το νόημα της ευαγγελικής ρύσης.
« Πιστέψτε ότι θα λαμβάνετε και θα τα λάβετε ».

Αυτό κάνει ο σύγχρονος θεραπευτής που στηρίζεται στην επιστήμη του νου, όταν ασκεί θεραπεία μέσω της προσευχής.»


Η Δύναμη του Υποσυνείδητου
Dr. Joseph Murphy

Ιπποκράτης : ''Τα Αυτοάνοσα νοσήματα είναι δημιουργίες του ίδιου του σώματος που προσπαθεί να καταπολεμήσει την δυστυχία του εαυτού του''....!!!!

Ιπποκράτης : Αυτοάνοσα νοσήματα
Το σώμα μας είναι ένα θείο δώρο, είναι μια τέλεια δημιουργία γεμάτη σοφία και αγάπη, είναι μια μικρογραφία όλου του σύμπαντος.

Ο Ιπποκράτης έλεγε ότι κάθε νόσος ξεκινά πρώτα από την ψυχή και μετά καταλήγει στο σώμα. Και πριν αποφασίσουμε ποια θεραπεία θα ακολουθήσουμε για το σώμα, πρέπει πρώτα να έχουμε θεραπεύσει το τραύμα της ψυχής.

Τα κύτταρά μας λειτουργούν με νοημοσύνη, ευφυΐα και πνευματικότητα εκεί είναι καταγεγραμμένα τα πάντα, όλα όσα είμαστε, όλα όσα έχουμε, όλη η μοναδικότητα της ύπαρξής μας κατοικεί εκεί. 

Όταν το συνειδητοποιήσουμε μπορούμε να κάνουμε τεράστιες αλλαγές, αρχικά στην υγεία μας αλλά και σε όλη την πραγματικότητα που ζούμε. Το ανθρώπινο σώμα έχει ανάγκη από σωματική άσκηση, την κατάλληλη για τον καθένα διατροφή, αποτοξίνωση, την θεραπευτική επαφή με τη φύση και πάνω από όλα αγάπη.

Τα πάντα μας προσφέρονται σε αφθονία όταν επιλέξουμε τη φυσική φροντίδα και είμαστε συνειδητοί σε αυτά που τρώμε, η γη παρέχει όλα τα αγαθά για να θεραπευτεί το σώμα.
«Ψυχής γαρ όργανον το σώμα»...Ιπποκράτης

Είναι τραγικό σήμερα να μην γνωρίζουμε καν την τεράστια δύναμη της ψυχικής μας κατάστασης αλλά και των σκέψεων που προέρχονται από αυτήν, και πως ακριβώς λειτουργεί όλο αυτό και επηρεάζει το σώμα μας. Μόνο τα τελευταία χρόνια η σύγχρονη ιατρική άρχισε να μελετά και να αποδέχεται την επίδραση των σκέψεων στην υγεία μας.

Έχει αποδειχθεί πλέον ότι ανάλογα με τον τύπο των σκέψεων μας ο εγκέφαλος μας κάνει και ανάλογες συνάψεις, στέλνοντας τα ανάλογα μηνύματα-εντολές στα κύτταρα μας.

Για παράδειγμα σε έναν άνθρωπο που είναι μόνιμα δυστυχισμένος ή καταθλιπτικός το σώμα του βρίσκεται σε συνεχή άμυνα με αποτέλεσμα να επιτίθεται στα ίδια του τα κύτταρα. Τα λεγόμενα αυτοάνοσα νοσήματα είναι δημιουργίες του ίδιου του σώματος που προσπαθεί να καταπολεμήσει την δυστυχία του εαυτού του.

Μη γνωρίζοντας μέχρι σήμερα το γιατί γίνεται αυτό, το είχαν αποδώσει σε κληρονομικούς παράγοντες ή σε άγχος. Που βέβαια αυτό που “κληρονομείται” από τον ασθενή γονέα είναι το ψυχικό του πρόβλημα πού πολύ εύκολα μπορεί να “εναποθέσει” στο παιδί του.

Τα παιδιά είναι πάντα ο εύκολος στόχος για έναν προβληματικό γονέα. Γιατί είναι πάντα ανοιχτά σε εκείνον και του έχουν απόλυτη εμπιστοσύνη, με αποτέλεσμα εκείνος να ξεφορτώνει πάνω τους όλα του τα ψυχολογικά προβλήματα, τις ανασφάλειες και την δυστυχία του, με αποτέλεσμα τα παιδιά να αναπτύσσουν ακριβώς το ίδιο μοτίβο. Και αυτό το ονομάζουμε κληρονομικότητα……

Ο άλλος μεγάλος “ένοχος” το άγχος, μας επηρεάζει αρνητικά προκαλώντας υπερβολική έκκριση κορτιζόλης στον εγκέφαλο με αποτέλεσμα να έχουμε μόνιμο αίσθημα της ανασφάλειας, και την πεποίθηση ότι τίποτα δεν θα πάει καλά.

Και φυσικά, δεν πάει εφόσον οι ίδιοι βάζουμε σε άμεση εφαρμογή το καταστροφικό, απόλυτα δικό μας δημιούργημα, που ονομάσαμε “ο νόμος του Μέρφι”. Για να εκδηλωθεί όμως ένα νόσημα αυτοάνοσο ή μη, χρειάζεται ένα ισχυρό υπόβαθρο.

Συνήθως οι άνθρωποι που εκδηλώνουν χρόνια νοσήματα φέρουν πολύ ισχυρά ψυχικά τραύματα που πολλές φορές (αλλά όχι πάντα) δεν τα θυμούνται καν. Υπάρχουν μέσα στον υποσυνείδητο νου ενώ ο συνειδητός έχει μπλοκάρει την συγκεκριμένη μνήμη.

Επίσης αιτία εκδήλωσης της νόσου μπορεί να είναι ένα πολύ ισχυρό συναισθηματικό σοκ, ή ένα έντονα αρνητικό συναίσθημα και σ’αυτές τις περιπτώσεις το νόσημα εμφανίζεται άμεσα.

Κάθε αρνητική σκέψη ρίχνει το βιομαγνητικό-ηλεκτρικό φορτίο του κυττάρου κάτω από τα 50 μιλιβόλτ, με άριστο τα 85 με 100. Αν μείνει έτσι κάποιες μέρες γίνεται νόσος ενώ αν συνεχιστεί για μεγάλο χρονικό διάστημα λόγω συνεχόμενων αρνητικών αισθημάτων και αρνητικών σκέψεων και διάθεσης, μετατρέπεται σε χρόνιο νόσημα.

Σήμερα υπάρχουν ομάδες σε μεγάλα πανεπιστήμια ανά τον κόσμο που μελετούν όλο αυτό το κομμάτι. Και όποιος ανατρέξει σε αξιόπιστα ιατρικά περιοδικά του εξωτερικού βρίσκει δημοσιευμένα αποτελέσματα που αποδεικνύουν ακριβώς αυτό. 

Ότι όλες τις ασθένειες εμείς τις δημιουργούμε, γιατί με κάποιο τρόπο χρειάζεται να αποφορτιστούμε από όλον αυτό τον αρνητισμό που κουβαλάμε μέσα μας. Οπότε σωματοποιούμε το πρόβλημα και το κάνουμε ασθένεια.

Το θετικό και πολύ ελπιδοφόρο είναι ότι αρχίζουν σιγά σιγά να βγαίνουν νέοι γιατροί με ανοιχτά μυαλά, (γιατί είναι απαραίτητη προϋπόθεση να έχουν ανοιχτά μυαλά για μπορέσουν να ξεφύγουν από τον ιατρικό δογματισμό), που αντιμετωπίζουν πλέον τον ασθενή ολιστικά συνδυάζοντας την κλασσική ιατρική με της εναλλακτικές θεραπείες.

Σήμερα πάρα πολλά νοσοκομεία της Γερμανίας έχουν επίσημα ηχοθεραπευτές που ασκούν την μέθοδο Peter Hess με εξαιρετικά αποτελέσματα σε ανθρώπους με εγκεφαλικά, σκλήρυνση κατά πλάκας, μυοσκελετικά προβλήματα, ανθρώπους με εγκεφαλική παράλυση και ένα σωρό άλλα.

Όπως επίσης αρκετά νοσοκομεία επιτρέπουν σε ενεργειακούς ψυχολόγους και θεραπευτές να έρχονται και να εφαρμόζουν τις τεχνικές τους σε ασθενείς μέσα στο νοσοκομείο.

Θα τολμήσω να πω ότι είναι στο χέρι μας να μην νοσούμε πια, αρκεί να δούμε την αλήθεια κατάματα δίχως να κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλο μας.

Ότι δημιουργούμε μπορούμε και να το αναστείλουμε.

Μπορεί να ακούγεται περίπλοκο αλλά στην πραγματικότητα είναι απλό και μεγαλειώδες. Όσοι το έχουν κάνει δεν είναι υπεράνθρωποι, είναι απλοί άνθρωποι που αποφάσισαν συνειδητά να μην νιώθουν και να μην είναι πια άρρωστοι.

Ο κόσμος αρχίζει να αλλάζει, και να κατανοεί ότι για να υπάρξει μια ανθρωπότητα δίχως ασθένειες χρειάζεται μια ολιστική προσέγγιση του εκάστοτε προβλήματος και όχι μονομερής θεραπεία.

Χρειάζεται όπως ακριβώς είπε ο Ιπποκράτης θεραπεία πρώτα της ψυχής και μετά του σώματος.




healingeffect.gr με στοιχεία από cosmiclight-gaia.blogspot.gr
Η σελίδα έχει πληροφοριακό χαρακτήρα. Συμβουλεύεστε πάντα το γιατρό σας. Η χρήση όσων αναφέρονται είναι αποκλειστικά και μόνον δική σας ευθύνη.