Σάββατο 29 Απριλίου 2017

Φοβού την ζήλια του κομπλεξικού ανθρώπου....!!!!!!!!!

Ο κομπλεξικός είναι ο εχθρός του κακού. Ο κακός είναι κακός, φαίνεται.

Λεπτά χείλη, γαμψή μύτη, ανατριχιαστικό μειδίαμα. Όταν το συναντάς, ξέρεις πώς να τον αποφύγεις.

Η έτερη προσωπικότητα, αυτή του κομπλεξικού είναι σαφώς πιο επικίνδυνη.

Εμφανίζεται πάντα με το μανδύα του απόλυτα νορμάλ ανθρώπου. Ενίοτε του cool.

Άνθρωπος με ενδιαφέροντα και με αστείρευτες απορίες περί της προσωπικής σου ζωής.

Αυτό σε συγκινεί.

Μα τόσο ενδιαφέρον πια…;

Σαφώς και ενδιαφέρεται.

Να σου κάνει την προσωπική ζωή κόλαση!

Δεν τον υποψιάζεσαι με την πρώτη, γιατί η φιλική του διάθεση λειτουργεί σαν καθρέφτης…

τυφλώνει!

Αν είσαι απο την φύση σου φιλικός και ευπροσήγορος χαρακτήρας, την πάτησες!

Οι προθέσεις του δεν είναι απαραίτητα κακές προς εσένα, μην το παίρνεις προσωπικά.

Είναι απλά πολύ καλές απέναντι στον εαυτό του.

Και επειδή ο σκοπός αγιαζει τα μέσα, δεν υπάρχει τίποτα μεμπτό σ’αυτήν την προσωπικότητα.

Κατά την άποψή του πάντα.

Η δική σου αξιοπρέπεια όμως και η προσωπικότητα σου τσαλακώνονται με την ευκολία που τσαλακώνεται το χαρτί κουζίνας.

Το πρόβλημα (το δικό σου τουλάχιστον, γιατί το δικό του δεν είναι μόνο ένα) ξεκινά όταν ανακαλύπτεις μια τραγική και αδικαιολόγητη μεταστροφή της συμπεριφοράς των άλλων απεναντί σου, και ενώ διερωτάσαι ωσάν τον Αρειανό τί κάνεις λάθος, ξαφνικά μια λαμπρή εικόνα σε ξυπνάει από τον λήθαργο.

Ο διεστραμμένος του εγκέφαλος έχει κάνει το θαύμα του.

Εσύ ως κλασσικός ανυποψίαστος, συνεχίζεις να μιλάς για τη ζωή σου μέχρι την συμπαντικά κομβική στιγμή που αντιλαμβάνεσαι ότι για να σταματήσει να σε μισεί ο πλανήτης, καλύτερα να μασάς…

Τα όσα λες μεταφέρονται με την ταχύτητα του φωτός, ελαφρώς πιο πικάντικα και βαρέως πιο διαστρεβλωμένα.

Τί του φταίει;

Χαμηλή αυτοεκτίμηση, άσχημα παιδικά χρόνια, ελλιπής προσοχή της οικογένειας, η άτιμη η κενωνία και πολλά πολλά άλλα που μπορούν να τραυματίσουν την ψυχή ενός ανθρώπου στην τρυφερή ηλικία των παιδικών του χρόνων.

Που συναντάς τον κομπλεξικό;

Παντού! Πιο επικίνδυνο είδος είναι αυτό του best-friend!

Πως τον αναγνωρίζεις;

Η δημόσια εμφάνισή του, επιφανειακά δείχνει άψογη με βάση τα πρότυπα του καθωσπρεπισμού και βασικά είναι τέλειος.

Όμως τον αναγνωρίζεις όταν ξεσκεπάζεται στις μικρές λεπτομέρειες, όταν χαμηλόφωνα μπαίνει στις συζητήσεις και εμπιστευτικά εκτοξεύει τα βέλη του.

Παρατηρήσεις που χαρακτηρίζονται από πικρά και γεμάτα πονηριά σχόλια.

Άδικος στους χαρακτηρισμούς και μικρός στην επιμονή ενασχόλησης με τις πράξεις του άλλου.

Του άξιου.

Ο κομπλεξικός δεν μπορεί, και δεν θα μπορέσει ποτέ, να φτάσει στο μεγαλείο και την απλότητα του χαρισματικού ή απλώς φυσιολογικού ανθρώπου.

Έχει επίγνωση της ανυπαρξίας του, δεν μπορεί να το χωνέψει και αναγκαστικά επιλέγει ανέντιμα μέσα για να τον πολεμήσει.

Η συμπεριφορά του είναι προβληματική κρύβοντας μία διαταραγμένη προσωπικότητα.

Ξεχωρίζει με την μανία που έχει στο να κρίνει και να μην έχει άλλη απασχόληση από την μόνιμη ματιά πάνω στις πράξεις των άλλων.

Ο κομπλεξικός κουβαλάει, μόνιμα στην καμπούρα του, την ανεπάρκεια του και υποφέρει οικτρά.

Έχεις παρατηρήσει ποτέ κομπλεξικό άνθρωπο να παραδέχεται τα λάθη του, τις αδυναμίες του, τα ελαττώματά του;

Μπροστά σε άλλους τουλάχιστον, ποτέ! Δείχνει και δηλώνει τέλειος.

Συνήθως μπλέκουμε την παραξενιά με τα κόμπλεξ.

Δεν υπάρχει όμως τίποτα κακό στις παραξενιές.

Ολοι έχουν.

Το κόμπλεξ απο την άλλη, ενοχλεί.

Προκαλεί προβλήματα, τριγμούς, δυσάρεστες καταστάσεις ακριβώς επειδή, σε αντίθεση με μια απλή παραξενιά, επιβάλλεται βιαίως.

Έχεις αντιμετωπίσει έναν πραγματικά κομπλεξικό άνθρωπο;

Σίγουρα.

Ισως όχι σε όλες τις βαθμίδες, αλλά το έχεις δεί.

Δεν παλεύεται.

Προτιμάς να έχεις απέναντί σου ένα δολοφόνο.
Ο δολοφόνος, τουλάχιστον, θα σε σφάξει επιτόπου.

Ο κομπλεξικός θα το κάνει αφού προηγηθούν ένα κάρο εξηγήσεις, δικαιολογίες και προφάσεις.

Και στο τέλος, θα προσπαθήσει να πείσει όλο τον κόσμο οτι εσύ έφταιγες που πέθανες…

Η λύση είναι μια.

Μην του δώσεις καμία σημασία.

Να γελάς με τους ισχυρισμούς του και να του γυρίσεις την πλάτη.

Απλώς δεν υπάρχει.




Αριστοφάνης : Τα άτομα που μας προξενούν θυμό είναι μια ισχυρή πηγή σοφίας....!!!!!!

Τα άτομα που μας προξενούν θυμό είναι μια ισχυρή πηγή σοφίας, καθώς φέρνουν στο φως τα αδύνατα σημεία μας και γίνονται καθρέπτης στον οποίον κοιταζόμαστε.

Ο Αριστοφάνης έλεγε ότι «οι σοφοί άνθρωποι μαθαίνουν πολλά από τους εχθρούς τους».

Ένας δάσκαλος μπορεί να μας διδάξει τη σπουδαιότητα της υπομονής, του ελέγχου και της ανεκτικότητας. Όλες όμως αυτές τις ικανότητες δεν έχουμε την δυνατότητα να τις εξασκήσουμε, παρά μόνο στην αληθινή ζωή, όταν θα συναντήσουμε τον “εχθρό”.

Στις πολεμικές τέχνες μαθαίνουμε ότι η επίθεση του αντιπάλου μπορεί να χρησιμοποιηθεί προς όφελός μας όταν γνωρίζουμε πώς να διοχετεύσουμε την ορμή της, την κατάλληλη στιγμή, προς τη σωστή κατεύθυνση.

Ο εχθρός μας αναγκάζει να δράσουμε εδώ και τώρα και να βγούμε από την άνεση μας που τελικά θα μας κάνει μαλθακούς. Μας αναγκάζει να φέρουμε στην επιφάνεια τον καλύτερο καθώς και τον χειρότερο εαυτό μας και να μεταλλάξουμε τη γνώση σε σοφία μέσω της εμπειρίας.

Όταν καταφέρουμε να δούμε τις αντιδράσεις μας αποστασιοποιημένοι και με λίγο χιούμορ, τότε θα ανακαλύψουμε πως σε κάθε σύγκρουση κρύβεται ένα μεγάλο μάθημα σχετικά με τις ποιότητές μας αλλά και τις αδυναμίες μας.

Οι αποκλειστικά αρμονικές σχέσεις γεννάνε μια απάθεια που μπορεί να μας παραλύσει καθώς δεν αισθανόμαστε την ανάγκη να αναζητήσουμε καινούργια πράγματα, ούτε αναγκαζόμαστε να αναθεωρήσουμε τις πεποιθήσεις μας.

Αρκούμαστε στο να ακολουθούμε τον ίδιο δρόμο πάντα. Για την διανοητική και συναισθηματική εξέλιξή μας έχουμε ανάγκη να συγκρουόμαστε, να αντιδρούμε, να δοκιμάζουμε τον εαυτό μας, να αλλάζουμε οπτική γωνία, να νιώθουμε πόνο. Με άλλα λόγια, να μαθαίνουμε.

Όπως στις πολεμικές τέχνες, έτσι και στη ζωή, για να τα καταφέρουμε είναι ανάγκη κάποιος να μας παρακινεί.

Είναι η θέση κι η αντίθεση που δημιουργούν συγκρουόμενες την αυριανή σύνθεση.

«Πόλεμος πάντων πατήρ εστί» έγραψε ο Εφέσιος σκοτεινός φιλόσοφος Ηράκλειτος.

Ας πάρουμε μέρος με όλες μας τις δυνάμεις, χωρίς προσκόλληση όμως στο μικρό μας «εγώ», σ’ αυτό που θα μας βγάλει «εκτός Εαυτού», θα μας κάνει να θυμώσουμε, να χάσουμε τη συγκέντρωσή μας και να κινδυνέψουμε να χάσουμε τη μάχη. Έτσι κι αλλιώς δεν είναι αυτό που μας δίδαξε ο “δάσκαλος”.

Όταν τα πράγματα γύρω μας δεν είναι ιδανικά, όταν δεχόμαστε επιθέσεις, όταν δε νιώθουμε ικανοποιημένοι από τη ζωή μας, αυτή η αντιξοότητα, αυτή η αρνητική δύναμη που πλήττει τη σταθερότητά μας και δρα ως εχθρός, πρέπει να χρησιμοποιείται ως κινητήρια δύναμη και ώθηση για αλλαγή.

Κάθε σύγκρουση τελικά, μας αποκαλύπτει τι δεν πάει καλά μέσα μας και μας επιτρέπει να διατηρούμε τη σπίθα της δημιουργικότητας μας αναμμένη. Χωρίς κάποιον ή κάτι απέναντί μας να μας προκαλεί, η σπίθα αυτή θα έμενε σβηστή.

Γι’ αυτό, βλέποντας από ένα μεγαλύτερο βάθος την κατάσταση, θα έπρεπε ίσως να μακαρίζουμε τους εχθρούς μας, γιατί χάρη σ’ αυτούς μπορούμε να αλλάξουμε και να ανεβούμε άλλο ένα σκαλοπάτι στο δρόμο της προσωπικής μας ολοκλήρωσης.




Photo artist: Helene Delmaire Lille

Απεδείχθη ότι το DNA μας είναι ένας υπολογιστής συνδεδεμένος σ'ένα συμπαντικό διαδίκτυο....!!!!!!!

Πρόσφατη Ρωσική επιστημονική έρευνα, με αντικείμενο το ανθρώπινο DNA, αποδεικνύει ότι αυτό είναι «ολογραφικός» υπολογιστής, συνδεδεμένος μάλιστα με το Σύμπαν, έξω από τις χωροχρονικές διαστάσεις!

Αυτό, όπως είναι φυσικό, εξηγεί δυσεξήγητα φαινόμενα όπως η μαντική ικανότητα, η τηλεπάθεια, η διαίσθηση,η εξ αποστάσεως θεραπεία, η αυτοθεραπεία, η θεραπεία με μεθόδους ενεργειακής (ηλεκτρομαγνητικής) επίδρασης, η επήρεια του μυαλού στο περιβάλλον κ.α.

Η δυτική γενετική επιστήμη θεωρεί ότι μόνον το 10% του DNA μας χρησιμοποιείται στο να κατασκευάζει πρωτεΐνες και έτσι να κατευθύνει τις λειτουργίες των κυττάρων, βάσει του πυρηνικού κώδικα που διαθέτει, ενώ το άλλο 90%, που το βλέπουν «σιωπηλό» το ονομάζουν junk(σκουπιδό)-DNA. 

Τώρα όμως έρχεται o Ρώσος Βιοφυσικός και Μοριακός Βιολόγος Pjotr Garjajev με την ομάδα του και αποδεικνύει ότι αυτό ακριβώς το θεωρούμενο άχρηστο γενετικό υλικό λειτουργεί σαν ολογραφικός υπολογιστής, ενώ το ενεργό μικρό κομμάτι του είναι απλά ο μηχανικός του βραχίονας! 

Επίσης οι Ρώσοι ερευνητές απέδειξαν ότι αυτό το DNA δεν είναι μόνο υπεύθυνο για την δομή και την λειτουργία του σώματός μας, αλλά αποτελεί την αποθήκη όλων των πληροφοριών που εκ γενετής φέρουμε και επιπλέον επικοινωνεί και ανταλλάσσει συνεχώς πληροφορίες με όλο το Σύμπαν! 

Το πιο καταπληκτικό όμως είναι ότι κατάφεραν να κατανοήσουν τη γλώσσα προγραμματισμού του, που μάλιστα μοιάζει πολύ με την ανθρώπινη γλώσσα και έτσι τώρα έχουν την δυνατότητα επαναπρογραμματισμού του με την εισαγωγή νέων πληροφοριών, μέσω συχνοτήτων με την εφαρμογή κατάλληλα διαμορφωμένων ηλεκτρομαγνητικών πεδίων! 

Εκεί ακριβώς βασίζονται και τα πολλές φορές θαυματουργά αποτελέσματα των θεραπειών με την μέθοδο του βιοσυντονισμού, όπου οι Ρώσοι έχουν κάνει τεράστια πρόοδο, ανατρέποντας μάλιστα τα έως τώρα δεδομένα παγκοσμίως, αφού εφαρμόζοντας ανάλογα προγράμματα θεραπείας, ακόμη και με φορητές συσκευές βιοσυντονισμού, επιτυγχάνουν αποτελέσματα που πλησιάζουν το 100% και για ανίατα, ακόμη, νοσήματα κατά τη συμβατική επιστήμη!




viosyn.gr μέσω amfipolinews

Τι Συμβαίνει στο σώμα μας, σ' έναν Αρχαίο Ελληνικό Ναό.....!!!!!!!!

Ο ΥΠΕΡΒΑΤΙΚΟΣ ΚΟΣΜΟΣ
Αν κάποιος επισκεφθεί έναν ενεργειακό χώρο, (όλα τα Ελληνικά Ιερά είναι ενεργειακοί χώροι), αντιλαμβάνεται την ιερότητα του χώρου και επιθυμεί να δει κάτι το υπερφυσικό, τότε το πνεύμα του προκαλεί έντονους κραδασμούς νιονικής ενέργειας στον εγκέφαλο και στην συνείδηση του.

Οι κραδασμοί αυτοί μεταφέρονται στα κύτταρα ολόκληρου του σώματος του και ο εγκέφαλος αρχίζει να ανεβάζει σταδιακά την συχνότητα τους. 

Αν η συχνότητα των κραδασμών φτάσει την συχνότητα του ηλιακού φωτός, τότε αρχίζει βαθμηδόν ο υλικός κόσμος να χάνεται από μπροστά του και στα μάτια του εμφανίζεται ένας κόσμος διάφανος και αιθερικός. Χωρίς να χάνει τίποτα από την νοητική του κατάσταση, απομακρύνεται από την τρισδιάστατη πραγματικότητα και μεταπίπτει σε αιθερική μορφή.

Όταν οι συχνότητες του σώματος του ξεπεράσουν τις συχνότητες του ηλιακού φάσματος, τότε εισέρχεται στην υπερβατική πραγματικότητα, σε άλλη διάσταση και βρίσκεται σε απευθείας επαφή, σε πλήρη συνειδησιακή κατάσταση, με τον υπερβατικό κόσμο.

Αν δεν φοβηθεί και μπορέσει να ελέγξει την κατάσταση στην οποίαν έχει περιέλθει, τότε μπορεί να ταξιδέψει στο σύμπαν με το φυσικό του σώμα που έχει μεταπέσει σε άλλη διάσταση και αντίστροφα, να εισέρχεται στον υλικό κόσμο..

[Πηγή: «Η Υπέρτατη Μύηση» Γ. Καλογεράκη. Στην φωτογραφία, ο Ναός του Απόλλωνα Υλάτη στο Κούριον, δυτικά της Λεμεσού]




https://www.facebook.com/nicos.kastanias

Αυτοί οι πλανεμένοι γονείς που νομίζουν ότι κάνουν πάντα το σωστό....!!!!!!!

Έρχομαι καθημερινά σε επαφή με την ελληνική οικογένεια. Η επαφή μου με γονείς (κυρίως μητέρες) μέσω των ιδιωτικών μου ραντεβού ή μέσω των ομάδων, μου δίνει μια εικόνα. Η μεγαλύτερη εικόνα όμως έρχεται μέσα από τα λεγόμενα των γονιών και των δασκάλων για οικογένειες που δεν εμφανίζονται σε καμία από τις παραπάνω περιπτώσεις ούτε καν στις δωρεάν ομιλίες που κάνω στα σχολεία.

Τί θα κάνουμε με όλους αυτούς τους πλανεμένους γονείς και παππουδογιαγιάδες που μεγαλώνουν νοσηρές προσωπικότητες και νομίζουν πως κάνουν και το σωστό; Πώς θα τους αφυπνίσουμε; 

Πώς θα τους φέρουμε στο δρόμο της αναγνώρισης των ευθυνών και των ορίων, πολύ περισσότερο των συνεπειών που δημιουργούν κατ’ αρχήν στα ίδια τα παιδιά και έπειτα στην κοινωνία; Πώς θα διδάξουμε τη διάκριση;

Παρατηρώ άκρα στις συμπεριφορές των γονιών. Έχουμε εκείνη την ομάδα των ενηλίκων που όντας μειονεκτικοί και άσημοι γαλουχούν τα παιδιά τους να γίνονται μάγκες και θύτες και έχουμε και εκείνους τους μειονεκτικούς και άσημους που με την έλλειψη αποδοχής και παραδοχής οδηγούν τα παιδιά τους στο ρόλο του θύματος. 

Τι θα κάνουμε για να τα αποφύγουμε και τα δύο που είναι εξ' ίσου νοσηρά και απευκταία; Μεγάλος ο προβληματισμός. Μεγάλο το δίλημμα. Υπάρχουν περιπτώσεις που μόνο ο εισαγγελέας θα έπρεπε να παρέμβει. 

Υπάρχουν οικογενειακές συνθήκες που είναι τόσο νοσηρές για τον ψυχισμό του παιδιού που μόνο ένα υγιές κοινωνικό σύστημα θα έπρεπε να παρέμβει και να εξυγιάνει. Υπάρχει όμως; Για ποιο σύστημα να μιλήσουμε; Το ανύπαρκτο ή το διαβρωμένο;

Και έτσι μένουμε να παρατηρούμε εκ του μακρόθεν ότι πέφτει στην αντίληψή μας και να φτύνουμε τον κόρφο μας που δεν συμβαίνει σε μας. Γινόμαστε όμως μάρτυρες της νοσηρής συνθήκης, γινόμαστε συνεργοί στο τραύμα της κοινωνίας επειδή ανεχόμαστε τον αποπροσανατολισμένο, τον μη αφυπνισμένο, τον εξυπνάκια, τον ανόητο, τον μειονεκτικό που συμπεριφέρεται αλαζονικά γιατί νομίζει πως αυτός και ο κανακάρης του είναι το κέντρο του κόσμου. 

Γινόμαστε μάρτυρες της νοσηρής συνθήκης που ονομάζεται «δεμένη οικογένεια» με το τριώροφο με τα κλειδιά έξω απ’ τις πόρτες, όπου δεν υπάρχει όριο, δεν υπάρχει προσωπικός χώρος και χρόνος, δεν υπάρχει απογαλακτισμός. 

Γινόμαστε μάρτυρες της θυσίας της γιαγιάς – μάνας που μεγαλώνει τα εγγόνια, βάζει πλυντήρια, μαγειρεύει για «να έρθουν τα παιδιά να τα βρουν έτοιμα»! Τα παιδιά που δεν μεγαλώνουν ποτέ και δεν αναλαμβάνουν τις ευθύνες τους ποτέ. Και στο βωμό της «δεμένης οικογένειες» θυσιάζονται όλοι αλλά κυρίως παραδειγματίζονται λανθασμένα τα παιδιά.

Γινόμαστε μάρτυρες εκείνης της μάνας που αφού δεν κατάφερε να γίνει βασίλισσα επιθυμεί να γίνει βασιλομήτωρ και κάνει στον κανακάρη της αυτά που θα έπρεπε να κάνει από χαρά και επιλογή για τον πατέρα του. 

Και παρατηρούμε τον πατέρα αποδυναμωμένο και δυστυχή να γίνεται ένα μοντέλο προς αποφυγήν του κανακάρη του. Παρατηρούμε εκείνη τη μάνα που υπομένει τον βάναυσο πατέρα και αναγκάζεται να σκύβει με θλίψη και μελαγχολία και μόνο της μέλημα να είναι οι δουλειές και η τηλεόραση. 

Τι εξαίρετο παράδειγμα για την κόρη που θέλει να φύγει με την πρώτη ευκαιρία να μην βλέπει να μην ακούει να μην αντιλαμβάνεται τον συμβιβασμό.

Και φεύγει με τον πρώτο που της υπόσχεται δράση και νόημα. Αλλά είναι ο κατάλληλος; Πώς να μάθει να επιλέγει! Αφού έζησε όλη τη ζωή μέσα στο συμβιβασμό. Έμαθε να κόβει με το μαχαίρι την δόνηση του συμβιβασμού, του φόβου, του θυμού, των ενοχών μέσα στο σπίτι. 

Έχω ακούσει πολλούς νέους να λένε. «Δεν θέλω να γυρίσω στο σπίτι μου». «Δεν έχω τίποτα να κάνω στην απέραντη σιωπή των γονιών μου», «Δεν θέλω να τους ακούω να κατηγορεί ο ένας τον άλλο», αλλά εκείνοι αν τους ρωτήσεις θα πουν «θυσιάζομαι για τα παιδιά» και άλλα τέτοια τραγικά και ολέθρια για τον ψυχισμό του νέου ανθρώπου που υποτίθεται βάζει τα θεμέλια της δικής του συντροφικής ζωής. 

Πώς να χτίσει σχέσεις! Πώς να συνεργαστεί! Πώς να συνυπάρξει! Πού το είδε αυτό; Ποιος του το δίδαξε;

Χρειάζονται αφύπνιση οι γονείς. Χρειάζονται εκπαίδευση. Χρειάζονται μαθητεία. Δεν υπάρχει σπουδαιότερος ρόλος στη ζωή. Δεν υπάρχει πιο σημαντική ενασχόληση εκτός από εκείνη του γονιού. Ποιος μας έχει πείσει ότι είναι ένστικτος ο ρόλος; Ποιος μας έχει αναγκάσει να θεωρούμε ότι ξέρουμε ενώ δεν ξέρουμε και δεν κάνουμε και καμία προσπάθεια για να μάθουμε. 

Αφού η πολιτεία δεν το κάνει, αφού το Σχολείο δεν μπορεί γιατί το βάζουν να κάνει άλλα, ας το κάνουν οι Σύλλογοι Γονέων και Κηδεμόνων. Ας μην ασχολούνται με τις εμπάθειες και τις ίντριγκες των μεταξύ των σχέσεων. 

Ας οδηγηθούν να αντιληφθούν πως ο ρόλος τους είναι να γίνουν οι ίδιοι καλύτεροι γονείς και να εμπνεύσουν την αφύπνιση και όσων κοιμούνται ακόμη.

Δεν μπορεί να ακούω από στόματος Διευθυντού Δημοτικού Σχολείου, «κυρία μου τα Σχολεία έχουν γίνει parking παιδιών. Έχω τουλάχιστον 20 ανεπίδοτα ενδεικτικά μαθητών της προηγούμενης χρονιάς στο συρτάρι μου. Δεν έχουν έρθει να τα πάρουν! Δεν έχουν έρθει να μάθουν τι κάνει το παιδί τους στο Σχολείο».

Και απ’ την άλλη έχουμε γονείς οι οποίοι παρασυρόμενοι από τις διαδόσεις διασύρουν δασκάλους, εμποδίζουν το έργο του Σχολείου, παρεμποδίζουν τη δομή και την οργάνωση γιατί αμφισβητήθηκε η πρωτιά του παιδιού τους! 

Ας εμπνευστούν οι Σύλλογοι ιδέες για να φέρουν τους γονείς σε δράσεις συνεργατικές, δράσεις χαράς και ομαδικότητας. Ας δουν πώς να συνδράμουν στη ανάπτυξη σχέσεων. Έτσι κι αλλιώς η γειτονιά έχει εκλείψει ας την αναπαράγουμε στην αυλή του Σχολείου.

Νοσεί η κοινωνία μας. Νοσεί βαρύτατα! Χρειάζεται να κάνουμε κάτι. Χρειάζεται να λειτουργήσουμε ως πυρήνες αφύπνισης όποιος αντιλαμβάνεται την αλήθεια αυτών που λέγονται σ’ αυτές τις γραμμές ας τολμήσει. Ας γίνει η αλλαγή που θέλει. Ας φανταστεί! Ας οραματιστεί και ας τραβήξει το χορό. Ο δρόμος είναι δύσκολος έτσι κι αλλιώς, καλύτερα να τον πάμε χορεύοντας.




Ερατώ Χατζημιχαλάκη

Πως η Επιλογή Θετικών Λέξεων μπορεί να Αλλά ξει τη Ζωή σας.....!!!!!

O τρόπος που μιλάμε έχει ισχυρό αντίκτυπο στην ικανότητά μας να είμαστε ευτυχισμένοι και πετυχημένοι, όμως λίγοι από εμάς επιλέγουν συνειδητά τις λέξεις που χρησιμοποιούν. Μελέτες έχουν δείξει ότι η χρήση αρνητικών λέξεων όπως το «όχι» μπορεί να αλλάξει την απελευθέρωση των ορμονών και νευροδιαβιβαστών και να βλάψει βασικές δομές που ρυθμίζουν τη μνήμη και τα συναισθήματα μας. 

Η αλλαγή του τρόπου που μιλάμε στον εαυτό μας και στους άλλους μέσω της καλύτερης επιλογής λέξεων μπορεί να επηρεάσει την αισιοδοξία μας και να βελτιώσει την προθυμία των άλλων να ακούσουν αυτά που λέμε.

Εδώ είναι μερικές συμβουλές για το πώς να χρησιμοποιήσετε τις λέξεις για να βελτιώσετε τη ζωή σας.

«Οι λέξεις που λέμε γίνονται το σπίτι που ζούμε.» - Χαφέζ

«Η πιο ισχυρή λέξη στο λεξιλόγιό μας το … ακόμα”
Συχνά κάνουμε δηλώσεις του τύπου ''δεν έχω μάθει Γαλλικά'' ή ''δεν ξέρω πώς να χάσω βάρος'', αλλά με την προσθήκη μιας μικρής λέξης στο τέλος της κάθε πρότασης αλλάζετε το συναίσθημα από κάτι που δεν μπορείτε να κάνετε, σε κάτι που φιλοδοξείτε να κάνετε. 

Ο εγκέφαλός σας αναγνωρίζει τη λεπτή διαφορά ανάμεσα σε μια ανέλπιστη δήλωση και σε μια δήλωση που δείχνει ότι μπορεί μελλοντικά να συμβεί. Κάθε φορά που ξεκινάτε κάτι νέο, να θυμάστε αυτή τη βοηθητική συμπληρωματική λέξη για να κάνετε τις προτάσεις σας πιο ισχυρές και ελπιδοφόρες. Για παράδειγμα, ''δεν έχω τρέξει σε μαραθώνιο ακόμα''. Η πρόταση αυτή αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο να πραγματοποιηθεί κάτι τέτοιο μελλοντικά αντί για να το αποκλείσει ολοκληρωτικά.

Βγάλτε τη φράση «δεν έχω χρόνο» από τη ζωή σας
Η φράση ''δεν έχω χρόνο'' έχει σίγουρα γίνει μια κοινή φράση αυτής της γενιάς. Φιλοδοξούμε να είμαστε απασχολημένοι σαν να αποδεικνύει ότι κάνουμε σημαντικά πράγματα και δε χαραμίζουμε τις ζωές μας. Η φράση ''δεν έχω χρόνο'' σημαίνει είμαι πολυάσχολος ή προσπαθώ να ολοκληρώσω όλα όσα πρέπει να γίνουν. 

Προτείνεται η αντικατάσταση της λέξης απασχολημένος με τις λέξεις παραγωγικός ή πλήρης και η αντικατάσταση της φράσης ''δεν έχω χρόνο'' με τη φράση ''η μέρα μου είναι γεμάτη'' . Αυτή η μικρή αλλαγή δίνει μεγαλύτερη αίσθηση ελέγχου του αποτελέσματος. Αποβάλλοντας την ταραχή και ηρεμώντας ψυχικά γινόμαστε πιο αποτελεσματικοί και ικανοί να ανταπεξέλθουμε σε παράλληλες εργασίες.

Όχι άλλα ''Πρέπει''
Η λέξη “πρέπει” δεν υποδηλώνει μια θετική δράση. Δηλώνει περισσότερο μια υποχρέωση και μια εξήγηση του γιατί κάνετε κάτι. Αν θέλετε να πετύχετε κάτι χρησιμοποιώντας τις δυνάμεις σας, η ώθηση πρέπει να έρθει από μέσα σας. Αντικαθιστώντας τα πρέπει με ουδέτερες ή θετικές λέξεις, μετατρέπεται την πρότασή σας σε μια δήλωση πρόθεσης. 

Για παράδειγμα, μην λέτε ότι ''πρέπει να πάω για φαγητό με τους συναδέλφους'', αλλά ''θα πάω για φαγητό με τους συναδέλφους''. Αναλογιστείτε από που πηγάζουν αυτά τα “πρέπει”, αυτό θα ήταν μια καλή εξάσκηση. 

Μπορεί να είναι οι γονείς, οι συγγενείς, οι φίλοι, ο πολιτισμός ή η θρησκεία, που μας έχουν κάνει να νομίζουμε ότι πρέπει να κάνουμε κάτι. Αν αυτό “πρέπει” δεν ανταποκρίνεται σε αυτά που πραγματικά θέλουμε, λοιπόν, είναι πραγματικά κάτι θέλουμε να κάνουμε;

Όχι άλλα ''θα προσπαθήσω''
Ο Yoda είχε δίκιο όταν είπε ''Κάντο ή μην το κάνεις. Δεν υπάρχει θα προσπαθήσω''. Το “θα προσπαθήσω” συνήθως σημαίνει ότι δεν θα κάνετε κάτι ή δημιουργεί αμφιβολίες σχετικά με την επιτυχία του αποτελέσματος. Βγάλτε το “θα προσπαθήσω” από το λεξιλόγιό σας για να υιοθετήσετε μια πιο θετική και ισχυρή νοοτροπία. 

Εάν σκοπεύετε να κάνετε κάτι, κάντε το. Λέγοντας την αλήθεια στον εαυτό σας, έρχεστε σε καλύτερη επαφή με τον πραγματικό εαυτό σας και αρχίζετε να αναγνωρίζετε με μεγαλύτερη σαφήνεια τι θέλετε να κάνετε στη ζωή σας.

Ξεκινήστε να Μιλάτε Θετικά
Όταν αναφέρεστε σε κάτι που επιθυμείτε αντί για να αναφέρεστε σε κάτι που θέλετε να αποφύγετε, η φωνή σας αποκτά μεγαλύτερη δύναμη. Επιλέξτε να μιλήσετε για αυτά που θέλετε και όχι για αυτά που δεν θέλετε. Για παράδειγμα αντί να πείτε ''θα σταματήσω να ασχολούμαι με άτομα που δεν το αξίζουν'' πείτε  ''θα βρω ανθρώπους που θα βγάζουν τον καλύτερο εαυτό μου''.

Δεν είναι Μόνο αυτό που Λέτε, είναι και ο Τρόπος που το Λέτε
Έχουν γίνει πολλές έρευνες σχετικά με το πώς η στάση και η γλώσσα του σώματος επηρεάζουν την ικανότητά σας να ακουστείτε με επιτυχία. Εδώ είναι μερικές γρήγορες συμβουλές για το πώς να μιλήσετε τη στιγμή που έχετε κάνει τις επιλογές σας λέξη :

· Κρατήστε οπτική επαφή με τον συνομιλητή σας.

· Να έχετε τους ώμους πίσω.

· Τα χέρια στους γοφούς ή δίπλα στους γοφούς.

· Τα πόδια να έχουν μια μικρή απόσταση μεταξύ τους.

· Αν κάθεστε, καθίστε μπροστά και χωρίς να σταυρώνετε τα χέρια και τα πόδια σας.

· Χρησιμοποιήστε επαρκή ένταση στη φωνή σας, ώστε να δείξετε σιγουριά, χωρίς όμως να μιλάτε δυνατά.

Αφιερώνοντας κάποιον χρόνο για να κάνετε μικροαλλαγές στον τρόπο που μιλάτε, μπορεί να βελτιώσει την επικοινωνία στην εργασία, στο σπίτι, και στις προσωπικές σας σχέσεις. Επιλέξτε θετικές λέξεις και κάντε τη ζωή σας πιο όμορφη!




Γιατί τόσο πολλοί είναι χωρίς σύντροφο ;

Αν φανταστούμε την ερωτική-συντροφική σχέση σαν ένα πυρήνα με ζωή μέσα του και γύρω του και με έντονη και αδιάκοπη αλληλεπίδραση του μέσα με το γύρω, εύκολα θα διαπιστώσουμε ότι οι πιέσεις που δέχεται τόσο στο εσωτερικό όσο και απ’ έξω αυξάνονται συνεχώς κι ο πυρήνας αυτός συμπιέζεται τρομερά.

Μέσα στον «πυρήνα» υπάρχουν δύο άνθρωποι με συναισθηματικές ανάγκες που δεν καλύπτονται πια επαρκώς από άλλες κοινωνικές σχέσεις (συγγενικές, φιλικές ακόμη και απλά γειτονικές ή επαγγελματικές) και γι’ αυτό «περιμένουν» πάρα πολλά απ’ το σύντροφο τους. 

Απ’ έξω υπάρχουν επαγγελματικές και οικονομικές πιέσεις και ανασφάλεια, αυξημένες καταναλωτικές ανάγκες, κινητικότητα, δύο ή περισσότερες δουλειές, άγχος που επιβαρύνει τον καθένα χωριστά και αναπόφευκτα πιέζει τη σχέση.

Πάρα πολλές σχέσεις δεν αντέχουν την πίεση και «σπάνε». Αυτό το «σχήμα» είναι ένας τρόπος να δούμε και να εξηγήσουμε κάπως συνοπτικά το τι συμβαίνει και οι άνθρωποι μένουν χωρίς σύντροφο, αλλά φυσικά υπάρχουν και πολλοί επιμέρους λόγοι.

Διαπιστώθηκε σε έρευνες που έγιναν, ότι έχουν αλλάξει οι προσδοκίες των νεώτερων γενεών από τις συντροφικές σχέσεις σε σύγκριση με τις παλιότερες. Πιο συγκεκριμένα, άντρες και γυναίκες γεννημένοι μεταξύ 1916-1945 θεωρούσαν υλιστικές αξίες (παροχή οικονομικής και φυσικής ασφάλειας) πολύ σημαντικές σαν κριτήρια επιλογής συντρόφου.

Για αυτούς που γεννήθηκαν μεταξύ 1945-1991 μπαίνουν σε πρώτη μοίρα αξίες όπως η κατανόηση, η ικανότητα επικοινωνίας, η ελκυστικότητα. Ενώ όμως οι πρώτες είναι πολύ συγκεκριμένες και εύκολα αναγνωρίσιμες, οι δεύτερες είναι δύσκολο να προσδιοριστούν και πολύ εύκολο να μεταβληθούν ή να αμφισβητηθούν. 

Έτσι λοιπόν μας συμβαίνει τη μια μέρα να πιστεύουμε ότι βρήκαμε τον άνθρωπο που πληροί όλα όσα επιθυμούμε από το σύντροφο μας και την άλλη να αναρωτιόμαστε τι κοινό έχουμε εμείς μ’ αυτό τον άνθρωπο.

Ένας άλλος πολύ σημαντικός παράγοντας που έχει κάνει δύσκολη τόσο τη δημιουργία όσο και τη διατήρηση των σχέσεων είναι η τρομερή σύγχυση που επικρατεί σε σχέση με τους ρόλους των δύο φύλων. 

Μέσα στον ψυχισμό των ανδρών και των γυναικών διεξάγεται μια πραγματική μάχη μεταξύ παλιών και νέων προτύπων, τα οποία φαίνεται πως στους νέους ανθρώπους και σ’ αυτή την εποχή που διανύουμε είναι εξίσου ισχυρά.

Τι σημαίνει είμαι άντρας/ γυναίκα, τι περιμένω, τι επιθυμώ, τι απαιτώ από τον εαυτό μου και τι από το άλλο φύλο, είμαι τελικά το δυνατό ή το αδύναμο φύλο, θέλω να εξαρτώμαι (συναισθηματικά, κοινωνικά, οικονομικά) ή, θέλω ανεξαρτησία, θέλω να δεσμευτώ ή θέλω ελευθερία, θέλω να φροντίσω ή θέλω να με φροντίσουν, θέλω παιδιά και οικογένεια ή μπορώ και χωρίς αυτά;

Υπό την πίεση όλων αυτών των διλημμάτων οι σχέσεις συχνά μοιάζουν βουνό, φυλακή, άπιαστο όνειρο, ανεπιθύμητος μπελάς ή όλα αυτά μαζί, ανάλογα με την ψυχική κληρονομιά και την ιδιοσυγκρασία του καθένα.

Υπάρχουν άνθρωποι που είναι φτιαγμένοι για να είναι μόνοι;

Είμαστε κοινωνικά ζώα, και μέχρι στιγμής τουλάχιστον δεν έχει αποδειχθεί το αντίθετο. Αυτό σημαίνει ότι ο κανόνας είναι πως (ο καθένας με τον τρόπο του) αποζητάμε τη συντροφικότητα και οι λίγες μάλλον εξαιρέσεις επιβεβαιώνουν τον κανόνα.

Υπάρχουν άνθρωποι που δεν τα καταφέρνουν να κάνουν ή να διατηρήσουν σχέσεις, όχι γιατί «είναι φτιαγμένοι» για να είναι μόνοι αλλά μάλλον γιατί δεν έμαθαν (στα πρώτα χρόνια της ζωής τους) να κάνουν σχέσεις με τρόπο που να ικανοποιούνται τόσο οι ίδιοι όσο και αυτοί με τους οποίους σχετίζονται.

Πώς μπορεί να περνάει καλά κάποιος το διάστημα που είναι μόνος και δεν έχει κάποια σχέση;

Όλα δείχνουν πως το πόσο καλά ή άσχημα νιώθουμε μέσα σε μία κατάσταση δεν εξαρτάται τόσο από τις αντικειμενικές συνθήκες που αντιμετωπίζουμε όσο από τη δική μας υποκειμενική αξιολόγηση της κατάστασης αυτής σε σχέση με τις προσδοκίες μας.

Αν θέλουμε να βρούμε εδώ και τώρα τη σχέση της ζωής μας κι αυτή αργεί, μπορεί να νιώθουμε δυστυχισμένοι, ακόμα κι αν τα περισσότερα πράγματα στη ζωή μας πάνε καλά. 

Ίσως λοιπόν, ένας τρόπος να περνάμε καλύτερα, έστω και χωρίς σχέση, να είναι το να εκτιμήσουμε περισσότερο αυτά που έχουμε εκείνη τη στιγμή και να ασχοληθούμε περισσότερο με ό,τι καλό έχουν να μας δώσουν αυτά αντί να αισθανόμαστε ελλιπείς επειδή δεν έχουμε σχέση. 

Άλλωστε όσο πιο καλά καταφέρνει να περνάει κανείς όταν είναι μόνος του, τόσο πιο πολλές πιθανότητες έχει να περνάει καλά και μέσα σε μια σχέση.

Τι μπορεί να κάνει κάποιος που δυσκολεύεται να βρει ταίρι;

Αυτό που σίγουρα δεν πρέπει να κάνει είναι να ζει μέσα στη δυστυχία περιμένοντας ότι μόλις βρει ταίρι θα γίνει ευτυχισμένος, αυτή είναι η σίγουρη συνταγή της αποτυχίας. Καταρχήν να σκέφτεται ότι κάπου ανάμεσα στους τόσους πολλούς ανθρώπους τριγύρω, δεν μπορεί, υπάρχουν σίγουρα περισσότεροι από έναν που θα μπορούσαν να είναι «το ταίρι του» κι ότι κάποια στιγμή θα το βρει!

Απαραίτητο, όπως και για τα περισσότερα πράγματα που μας δυσκολεύουν, είναι να αναθεωρήσουμε ή να χαμηλώσουμε τις προσδοκίες μας. 

Λέγεται βέβαια εύκολα και γίνεται πολύ δύσκολα αλλά είναι η Νο 1 δυσκολία των ανθρώπων της εποχής μας. Κανένας σύντροφος δεν μπορεί να τα έχει όλα, καμία σχέση να μας προσφέρει τα πάντα και να μας δώσει εγγύηση ζωής. Υπάρχουν όμως πάρα πολλοί που μπορούν να μας δώσουν αρκετά και με κάποιον απ’ αυτούς αξίζει να το προσπαθήσουμε.




Παρασκευή 28 Απριλίου 2017

«Συναισθηματική αποτοξίνωση» : Πώς να καθαρίσετε το μυαλό σας από τις αρνητικές σκέψεις....!!!!!

Αν αισθάνεστε ότι έχετε χάσει το ενδιαφέρον για την ζωή, αν υποφέρετε συχνά από τους φόβους και τις ιδεοληψίες σας, αν αισθάνεστε λυπημένος, αν δεν έχετε την δύναμη να ονειρευτείτε, αν δε μπορείτε να νιώσετε χαρά είναι επειδή η ψυχή σας έχει δηλητηριαστεί και το μυαλό σας έχει παραλύσει από τις τοξικές σκέψεις και τα τοξικά αρνητικά συναισθήματα. 

Και αυτή η τοξικότητα μπορεί να περάσει από την ψυχή σας στο σώμα. Η ψυχή σας κλαίει. Θα πρέπει να την ακούσετε και να της δώσετε χρόνο για να επουλώσει τις πληγές της και να ανακτήσει την δύναμη της.

Είναι σημαντικό να αποφύγετε τις αρνητικές σκέψεις, το αίσθημα κατωτερότητας και θλίψης που μόνο κακό κάνουν στην αγνότητα της ψυχής σας. 

Θα πρέπει να προσπαθήσετε να αισθάνεστε περισσότερη ευγνωμοσύνη και πίστη, να χαμογελάτε περισσότερο και να κάνετε καλά πράγματα και για τον εαυτό σας και για τους άλλους γιατί μονάχα έτσι θα είστε ικανοί να παράγετε θετικές σκέψεις. Θυμηθείτε πως η Συναισθηματική Αποτοξίνωση είναι ζωτικής σημασίας για να ανακτήσετε τη χαρά και την όρεξη για ζωή.

Η συνταγή για την Αποτοξίνωση της ψυχής

Συστατικά:
1 ματσάκι ευαισθητοποίηση και μια δυνατή απόφαση για να κάνετε βελτιωτικές αλλαγές στον εαυτό σας.

1 φλιτζάνι ευγνωμοσύνη για να αναγνωρίσετε ό,τι θετικό υπάρχει στην ζωή σας και να το εκτιμήσετε.

1 φλιτζάνι ευγένεια για να δείξετε και στους γύρω σας τις καλές σας προθέσεις.

1 φλιτζάνι προοπτική και ελπίδα που βασίζεται στην πραγματικότητα χωρίς αβάσιμες προσδοκίες.

2 κουταλιές της σούπας εμπιστοσύνη και πίστη.

Εμπιστοσύνη και πίστη στον εαυτό σας και στους συνανθρώπους σας.

Η Συναισθηματική Αποτοξίνωση είναι ζωτικής σημασίας για να θεραπεύσετε την ψυχή σας. Καθαρίστε την σκέψη σας από κάθε τι αρνητικό. Μάθετε να αναπνέετε βαθιά, να διαλογίζεστε, να τρώτε υγιεινά, να πίνετε άφθονο καθαρό νερό και κυρίως να μην ενθαρρύνετε τις σκέψεις που οδηγούν την ψυχή σας σε δυσφορία. 

Αποφύγετε τους αρνητικούς ανθρώπους και μην δίνετε βάση στην κριτική τους. Αλλάξτε τις αρνητικές σκέψεις με θετικές. Η ζωή μας έχει δυσάρεστες και δύσκολες καταστάσεις που θα πρέπει να μάθετε να διαχειρίζεστε με θετικό τρόπο.

Αγαπήστε και υπερασπιστείτε τον εαυτό σας και τις αξίες σας. Επιλέξτε θετικές και υγιείς συμπεριφορές και ζήστε με χαρά και γαλήνη που θα τρέφει την αυτοπεποίθησή σας και θα μπορείτε να ζήσετε καλύτερα.




Τα 7 εμπόδια του νου για ευημερία και αφθονία....!!!!!!!

Ο Dr. Wayne Dyer αναφέρει επτά συστήματα σκέψεων που λειτουργούν περιοριστικά στην επιθυμία μας για ευημερία.

· Δεν είναι το θέλημα του θεού - δηλαδή επιρρίπτουμε στη θεία βούληση την ευθύνη για τις ελλείψεις μας.

· Υπάρχει περιορισμένο απόθεμα - κάποιοι πρέπει να είναι φτωχοί σε αυτόν τον κόσμο και φαίνεται πως ανήκουμε σ' αυτούς.

· Δε μου αξίζει - και το σύμπαν μας επιστρέφει ακριβώς αυτό που πιστεύουμε.

· Έχω περιορισμένες ικανότητες και χαρίσματα - ενώ αντί για σκέψεις ανεπάρκειας πρέπει να γίνουμε εμείς η αφθονία που αναζητάμε.

· Ποτέ δεν ήμουν τυχερός - οι σκέψεις της ατυχίας δεν έλκουν τίποτα περισσότερο παρά το όμοιο τους, δηλαδή και άλλη ατυχία.

· Πάντα ήταν έτσι - τείνουμε να εγκλωβιζόμαστε στην προσωπική μας ιστορία,διαιωνίζοντας τα λάθη του παρελθόντος.

· Δεν ξέρω πώς να σκέφτομαι ώστε να προσελκύσω την αφθονία στη ζωή μου - έχουμε πείσει τον εαυτό μας ότι δεν μπορούμε να αλλάξουμε νοοτροπία.

Αν λοιπόν αλλάξουμε αυτές τις σκέψεις ή τουλάχιστόν τις περιορίσουμε τότε θα μπορέσουμε να έλξουμε στη ζωή μας αυτά που θέλουμε.

Θα πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι το σύμπαν είναι απεριόριστο και διαρκώς εκτεινόμενο και πως η ενέργεια του πλούτου είναι προσιτή στον καθένα μας!Αλλάζοντας την σκέψη μας μπορούμε να αλλάξουμε τη ζωή μας!!!




Ποιο είναι το λάθος που κάνουμε κάθε Σαββατοκύριακο ;

Επιτέλους Παρασκευή, Friday I’m in love, Weekend is near και η προσμονή ξεκινά από το μεσημέρι της Παρασκευής στο γραφείο, όπου το inbox και το timeline σας κατακλύζονται από χαρμόσυνα gifs και εικόνες που διαλαλούν ότι η εργασιακή εβδομάδα τελείωσε και ήρθε η ώρα να απαλλαγείτε από τα άγχη που σας προκαλεί και να το ρίξετε λίγο έξω!

Βέβαια το «ήρθε η ώρα να είμαι stress-free», για κάθε άνθρωπο σημαίνει κάτι διαφορετικό.

Άλλοι επιδίδονται σε μαραθώνιους σειρών που κρατάνε μέχρι το ξημέρωμα, κάποιοι σε αδιάκοπο bar hopping, άλλοι σε υπερκατανάλωση αλκοόλ ξεκινώντας από τα ωραία, σαββατιάτικα μεσημέρια με brunch και κάποιοι δεν μπορούν να ξεκολλήσουν τα μάτια τους από τις οθόνες του laptop και του κινητού ακόμα και όταν έχουν ξαπλώσει στο κρεβάτι.

Ξέρουμε τι θα πείτε, ένα Σαββατοκύριακο έχουμε να ξεφύγουμε λίγο, δεν μπορούμε να πειθαρχούμε ακόμα και μέσα σε αυτό! Εν μέρει, σωστά.

Από την άλλη όμως, όταν ο οργανισμός ακολουθεί ένα πενθήμερο «πρόγραμμα» δυσκολεύεται να αντεπεξέλθει στις απότομες αλλαγές, με αποτέλεσμα η εβδομάδα μετά να είναι ακόμα πιο βαριά και να πιέζεται να προσαρμοστεί. 

Όλο αυτό οδηγεί σε ένα φαύλο κύκλο πίεσης με αμφίβολα αποτελέσματα. Το κλειδί για να αντεπεξέλθετε, είναι ένα. Ο ‘Ύπνος. Μέσα στο Σαββατοκύριακό σας, πρέπει υποχρεωτικά να… «χωρέσει» και αυτός.

Δείτε πώς :
Αγαπάτε τη γυμναστική και έχετε πειστεί ότι οι ιδανικές ώρες για άσκηση είναι οι πρωινές;

H λύση δεν είναι να πηγαίνετε για τρέξιμο κάθε Σάββατο και Κυριακή πρωί μετά από μεγάλα ξενύχτια προσπαθώντας να μην θυσιάσετε τίποτα και να παρευρίσκεστε παντού. Αυτό μόνο καλό δεν κάνει στην υγεία σας, όσο και αν νομίζετε ότι επειδή θα αθληθείτε… θα ισορροπήσετε. 

Επιλέξετε ένα βράδυ – κατά προτίμηση αυτό του Σαββάτου και ξαπλώστε γύρω στα μεσάνυχτα. Αφιερώστε το πρωινό της Κυριακής σε χουζούρεμα στο κρεβάτι, με εφημερίδες και χαλάρωση. Κάπως έτσι το σαββατιάτικο ξενύχτι γίνεται από το σώμα σας… πιο ανεκτό.

Είστε χαρούμενοι γιατί φεύγετε νωρίς από το γραφείο αλλά τα Σαββατοκύριακα κάνετε και λίγη δουλίτσα;

Λάθος. Ιδανικά όλοι εμείς θα θέλαμε να φεύγετε καθημερινά στην ώρα σας από το γραφείο και τα Σαββατοκύριακα να μην τσεκάρετε καν το email σας, αλλά επειδή στην πράξη κάποιες φορές όλα αυτά δεν γίνονται, η συμβουλή είναι ξεκάθαρη. 

Αν χρειαστεί, αργήστε στο γραφείο. Το Σαββατοκύριακο είναι απαραίτητο το μυαλό σας να αποβάλλει το εργασιακό άγχος και να κοιμάται, αντί να σκέφτεται εταιρικές παρουσιάσεις στο power point.

Δεν μπορείτε να ξεκολλήσετε από το κινητό και το ipad ούτε την ώρα που πάτε για ύπνο;

Σιγά και τι έγινε θα πείτε, λίγο να τσεκάρω τα social, να δω τι κάνουν οι φίλοι μου, να διαβάσω κάτι ενδιαφέρον, να σχολιάσω κάτι αστείο. Τίποτα δεν έγινε με το να θέλετε να κρατήσετε μία επαφή. 

Απλά το ξέρετε, αλλά θέλετε και μάλλον κάποιος να σας το πει λίγο αυστηρά, όλη αυτή η κοινωνικά χαριτωμένη δραστηριότητα σας αφαιρεί ένα δίωρο ύπνου, το οποίο σας είναι και οργανικά απαραίτητο για να ξεκινήσετε την εβδομάδα με ευεξία, αλλά και πνευματικά. 

Επειδή κανείς δε θέλει να βλέπει στον ύπνο του εκρήξεις από τις καραμέλες του Candy Crush, τοιχοκολλήστε κάπου το χρυσό κανόνα «Δεν παίρνω το τάμπλετ στο κρεβάτι» και… όνειρα γλυκά!

Πάσχετε από Fear Of Missing Out (FOMO);

Λατρεύετε τις κοινωνικές συνευρέσεις, τις κινηματογραφικές πρεμιέρες, τις συναυλίες είτε σε υπόγειο ή σε γήπεδο, τα party με κάθε λογής αφορμή σε κάποια γωνιά της πόλης, τα events για καλό σκοπό και ό,τι διοργανώνουν οι φίλοι σας ταυτόχρονα; Θέλετε να είστε πάντα και παντού παρών/παρούσα γιατί είστε πλέον σίγουροι/ες ότι όλα αυτά τα καταπληκτικά πράγματα δεν πρόκειται να επαναληφθούν; 

Χαλαρώστε. Ο μόνος τρόπος για να τα προλαβαίνετε όλα στην πραγματικότητα είναι να είστε άυπνοι επί 48 ώρες σερί και να χρησιμοποιείτε το κουμπί του διακτινισμού που δεν έχει εφευρεθεί ακόμα. 

Εφόσον το συνειδητοποιήσετε αυτό, θα πρέπει να βάλετε προτεραιότητες – την ταινία δεν πειράζει και αν δεν τη δείτε στην επίσημη πρεμιέρα και οι φίλοι από το γραφείο σίγουρα θα σας ξανακαλέσουν κάπου την επόμενη εβδομάδα.

Επιλέξτε να κάνετε λίγα και καλά και αν αυτό σας φαίνεται δύσκολο, ξεκινήστε την εξάσκηση τουλάχιστον κάθε δεύτερο Σαββατοκύριακο. Στο τέλος θα δείτε ότι και αυτό που αποφασίσατε να κάτσετε μέσα λίγο περισσότερο και να ξεκουραστείτε, άξιζε τον κόπο!

Σας ευχόμαστε καλή επιτυχία στο δύσκολο αυτό έργο… της ξεκούρασης. Ακόμα και αν τώρα όλα τα παραπάνω σας φαίνονται ανέφικτα, μόλις εκπαιδεύσετε τον οργανισμό σας στον απαραίτητο ύπνο (και) το Σαββατοκύριακο, εκείνος θα σας ανταμείψει με μία λιγότερο γκρινιάρικη, δραστήρια και υγιή εβδομάδα.




Πέμπτη 27 Απριλίου 2017

Ταξιδευτής Εμπειριών....!!!!!

Νικώντας τον μανιακό φωτογράφο...
Κατάκοπη, όπως είμαι από το ταξίδι, αφήνω τσάντες σε μια γωνιά, σουλουπώνομαι ελαφρώς και βγαίνω χωρίς περιττές καθυστερήσεις στο σεργιάνι.

Βάσει ενδελεχούς διαδικτυακής έρευνας που έκανα 1 μήνα πριν και βάσει του ταξιδιωτικού οδηγού που έχω φροντίσει να προμηθευτώ στο πρώτο 10λεπτο άφιξης, είμαι έτοιμη για αυτοεξόντωση.

Έχω στη διάθεσή μου κάποιες λίγες μέρες να ανακαλύψω και να δω ιδίοις όμμασι ΟΛΑ τα hot spots του μέρους που επέλεξα να επισκεφθώ φέτος για τις πολύτιμες διακοπές μου.

Και όταν λέω ΟΛΑ ... ακριβολογώ!

Τα ΠΑΝΤΑ ΟΛΑ πρέπει να φωτογραφηθούν από εμένα την ίδια, διότι χωρίς ντοκουμέντα εκδρομή δε νοείται. Οφείλω να ποζάρω σε διάφορες ευφάνταστες πόζες μπροστά από ΚΑΘΕ μουσείο της περιοχής, κάθε gallery, πινακοθήκη, πάρκο και αρχαιολογικό χώρο. Είναι ανεπίτρεπτο να μη θαυμάσω από απόσταση αναπνοής αγάλματα και κτίρια σε κάθε γωνιά της πόλης προς εξερεύνηση.

Απαράδεκτο, επίσης, είναι να μην απολαύσω ένα aperitif σε ΟΛΕΣ τις pubs που η πολυδιαφημιζόμενη τοπική διασημότητα (χάρις στην οποία πλουτίζει και η τοπική κοινωνία...!) έκανε την εμφάνισή της κάποια στιγμή στο παρελθόν. Είναι μια βραδινή δουλειά που κάθε ταξιδιώτης που σέβεται τον εαυτό του επιβάλλεται να εκτελέσει με ευλαβικότητα.

Με διακατέχει μια αγχωτική βιασύνη, ένας παροξυσμός μετακινήσεων, μια αλλοπρόσαλλη καταγραφή εμπειριών σαν να επρόκειτο για επαγγελματικό project επί πληρωμή.

Σαν να θέλω να καθησυχάσω τον ίδιο μου τον εαυτό, από τις τύψεις που τον περιτριγυρίζουν, ότι τα χρήματα που ξόδεψα σε μεταφορικά, διαμονή και souvenirs έχουν τουλάχιστον ένα απτό αντίκρισμα – το album των φωτογραφιών!

Σαν να θέλω να πάρω από φίλους και γνωστούς το παράσημο του υπέρτατου ταξιδευτή που πρόλαβε να δει και να κάνει τα πάντα, σε μια προσπάθεια κοινωνικής καταξίωσης. Έχει τη γοητεία του να μονοπωλείς τη συζήτηση με μακρόσυρτες απαριθμήσεις αξιοθέατων που αντίκρισες από κοντά. Δεν αντιλέγω!

Το θέμα, όμως, είναι ότι για να τα κάνω ΟΛΑ αυτά πραγματικά ''μάτωσα'' στο βωμό μιας άτυπης υποχρέωσης απέναντι στην τσέπη μου που ''πόνεσε'' και στο φίλο που με θαύμασε. Δεν ξέρω αν πέρα από τον αξιοσημείωτο κόπο που βίωσα, κατά πόσο τελικά ευχαριστήθηκα αυτό το ταξίδι!

Κι όταν αναρωτιέμαι το κατά πόσο το «ευχαριστήθηκα», ουσιαστικά αναρωτιέμαι εάν κατάφερα να τροφοδοτήσω το μυαλό και την ψυχή μου με ευχάριστες και ουσιώδεις σκέψεις. Εάν βρήκα τον χρόνο να χαζέψω τους περαστικούς και να περιεργαστώ καταστάσεις και συμπεριφορές.

Γενικώς, αν βρήκα την ηρεμία να μάθω και κάτι απ’ αυτό μου το ταξίδι, υιοθετώντας ή απορρίπτοντας πράγματα!

Αυτό, βέβαια, απαιτεί να αφήσω κατά μέρους τους κοινωνικά επιβαλλόμενους ψυχαναγκασμούς μου και να εστιάσω στην ψυχική μου ξεκούραση εν μέσω παρατήρησης. Αυτός, ίσως, είναι και ο μοναδικός τρόπος για να μην απολέσω τα ταξιδιωτικά μου βιώματα και να τα διατηρήσω αναλλοίωτα στο πέρας των ετών.

Οι φωτογραφικές απεικονίσεις του εγκεφάλου πολύ γρήγορα θάβονται και αντικαθιστώνται από κενά μνήμης. Το να προσεγγίσω, λοιπόν, τα ταξίδια μου με αυτήν τη συλλογιστική - του ατελείωτου δηλαδή «human watching» - δεν ήταν κάτι εύκολο. Ήταν, όμως, λυτρωτικό ...

Αυτό, βεβαίως, δε σημαίνει ότι δεν ακολουθώ κατά ένα μεγάλο μέρος και την πεπατημένη του κλασικού τουρίστα!

Η διαφορά έγκειται στο γεγονός ότι τώρα πια επιλέγω με βάση το προσωπικό μου ενδιαφέρον ποιά λίγα σημεία άξια θέασης θέλω να επισκεφθώ και με απόλυτη γαλήνη, χωρίς καταπιεστικές επιταχύνσεις, προσπαθώ να κατανοήσω και να αισθανθώ την ιστορικότητά τους. 

Το να θυμάμαι μετά από καιρό τα γεγονότα που εκτυλίχθηκαν κάπου και το να μπορώ να αφουγκράζομαι τις δονήσεις τους στο σήμερα - δίνοντας χώρο και χρόνο στο βίωμα - είναι το πρώτο βασικό στοιχείο ενός επιτυχημένου ταξιδιού.

Στο ενδιάμεσο, αφιερώνω χρόνο σε άσκοπες κατά τα φαινόμενα περιηγήσεις σε σοκάκια και λεωφόρους, όπου παρατηρώ σπίτια, διαμερίσματα, γραφεία, εμπορικά καταστήματα. Αφού δεν μπορώ να γίνω κομμάτι της εκεί καθημερινότητας, περιορίζομαι σε συμπεράσματα που απορρέουν από το εξωτερικό στήσιμο των οικημάτων και τους ανθρώπους γύρω και μέσα σ’ αυτά.

Κι, όμως, τα συμπεράσματα έχουν πάντα ενδιαφέρον! Καταλαβαίνεις από τον χώρο ή μη που αφιερώνουν οι ντόπιοι στα κτίσματά τους και από την καλαισθησία ή μη που τους αποδίδουν τις αντιλήψεις τους για τον κοινωνικό καταλύτη που λέγεται «οικογένεια» και για τον οικονομικό μοχλό που λέγεται «εργασιακές συνθήκες».

Μπλέκομαι, επίσης, ανάμεσά τους σε διάφορα cafes προσπαθώντας να καταλάβω τις συνήθειές τους εν ώρα χαλάρωσης. Βλέπω συμπεριφορές, ακούω διαλόγους, επιχειρώ σύντομες συζητήσεις. Έτσι, αντιλαμβάνομαι την ψυχοσύνθεσή τους – το πολυτιμότερο εφόδιο στη βαλίτσα της επιστροφής μου.

Εννοείται ότι επιλέγω ποιοτικά εστιατόρια για εκτεταμένη γευσιγνωσία, καθώς η κουζίνα ενός λαού σου δίνει πληροφορίες που ούτε καν φαντάζεσαι. Η τροφή είναι ένα στοιχείο καταλυτικό στο χαρακτηρισμό μιας κοινωνίας ως εξωστρεφούς ή σοβαροφανούς, ως παρορμητικής ή συγκρατημένης, ως εργασιομανής ή επιρρεπής στη διασκέδαση κλπ...

Το κλειδί είναι να αποτινάξεις τον αγχώδη φωτογράφο από μέσα σου και να φέρεις στη θέση του τον ξεκούραστο παρατηρητή. Σκοπός ενός ταξιδιού είναι η διεύρυνση του πνεύματος μέσα από ανάλυση και ανταλλαγή σκέψεων, η απόκτηση εμπειριών μέσα από χαλαρωτικούς περιπάτους σε ΜΗ τουριστικά spots.

Η βαθιά, με άλλα λόγια, κατανόηση ενός λαού μέσα από τα ίδια του τα συμπεριφορικά στεγανά. Αυτός είναι ο πολύτιμος λίθος που λαμβάνεις και διατηρείς, χωρίς να χάσει την αξία του, ως τα γεράματα σου!




Όταν ο άνθρωπος τεντώνει τα όριά του, είναι που ανεβαίνει ψηλότερα ο πήχης της ανθρωπότητας....!!!!!!!

Είδα μια παρέα μικρών παιδιών, που σχέδια και όνειρα έκανε ώστε στον ουρανό κάποτε να φτάσει. Θα νοιάζονταν λέει, τον κόσμο να τον αλλάξουν!

-Ναι, τραβάτε για εκεί μωρέ, τους φώναξα! Ορμήστε, τεντωθείτε, απλώστε τα χέρια σας πάνω ψηλά και τα άστρα πιάστε. Κάντε αυτό που εμείς δεν το τολμήσαμε!

Ένας ηλικιωμένος από παραδίπλα που με παρατηρούσε, με ρώτησε με απορία γιατί τα παιδιά τούτα τα παραμυθιάζω, αφού το ξέρουμε καλά ότι τον ουρανό ποτέ τους δεν θα τον αγγίξουν. Γιατί δεν τα προφυλάσσω ώστε να μην γκρεμοτσακιστούν σαν δουν ότι τα όνειρά τους για τους ουρανούς κρύβουν πολύ χάος από κάτω τους.

-Δίκιο έχεις γέροντα για τα λόγια που λες, του αποκρίθηκα. Ίσως εκεί πάνω, ποτέ τους να μην βρεθούν. Δεν είναι όμως στο δικό μας μερτικό χασάπηδες ονείρων να γενούμε. Όταν ο άνθρωπος τεντώνει τα όριά του, είναι που ανεβαίνει ψηλότερα ο πήχης της ανθρωπότητας. 

Εκεί που εμείς δεν μπορέσαμε, ας αποτελέσουμε τουλάχιστον το πρόσφορο έδαφος γι αυτούς που θα τολμήσουν. Χρειάζεται καλό πάτημα να έχεις για να πάρεις φόρα για τους ουρανούς. 

Αν σε κάτι άλλο χρήσιμοι εμείς δεν φανήκαμε και δεν τα καταφέραμε, ας είναι τα κορμιά μας το καλό έδαφος από το οποίο φόρα εκείνοι θα πάρουν. Έτσι μπορεί να γεμίσουμε και λίγο το κενό, ώστε χάος να μην είναι!




Πώς δημιουργήθηκαν οι Άγγελοι....!!!!!!

Οι άγγελοι είναι άυλα και ασώματα δημιουργήματα του Θεού, ανώτεροι των ανθρώπων στη γνώση, απαλλαγμένοι από πάθη.

Το κύριο λειτούργημά τους είναι η δοξολογία του Τριαδικού Θεού και η γνωστοποίηση του θελήματος του Θεού στην ανθρώπινη ιστορία.

Στην αγιογραφική παράδοση αναπαριστάνονται ως ιεροπρεπείς νεανίες με φτερά. Χωρίζονται και κατατάσσονται σε εννέα τάγματα: Άγγελοι, Αρχάγγελοι, Αρχές, Εξουσίες, Δυνάμεις, Θρόνοι, Κυριότητες, Χερουβείμ, Σεραφείμ. Όταν ο Εωσφόρος, ο λαμπρότερος άγγελος, λόγω της υπερηφάνειας του εξεγέρθηκε κατά του Θεού, θέλησε να γίνει όμοιος με το Θεό.

Τον ακολούθησε ένα τάγμα Αγγέλων, το οποίο αποστάτησε από το Θεό εξαιτίας της υπερηφάνειας. Τότε εξέπεσαν και διώχτηκαν από τον ουρανό μαζί του.

Έτσι, έγιναν όλοι τους σκοτεινοί αντί φωτεινοί, δαίμονες αντί άγγελοι. Τότε ο μέγας αρχάγγελος Μιχαήλ, βλέποντας την πτώση των Αγγέλων, κατάλαβε ότι η αιτία της πτώσης τους είναι η υπερηφάνεια, γι’ αυτό με την υποταγή και την ταπείνωση την οποία έδειξε στο Δεσπότη Θεό, διαφύλαξε τόσον την δική του δόξα και λαμπρότητα, όσο και την δόξα των άλλων Αγγελικών ταγμάτων. 

Συγκέντρωσε και ένωσε τις τάξεις των Αγγέλων, και έτσι ύμνησε και δόξασε τον Θεό Παντοκράτορα, αναφωνώντας θείο και αγγελικό ύμνο με όλους τους Αγγέλους.

Για την υποταγή του και την ταπείνωση αυτή, διορίστηκε από το Θεό Παντοκράτορα να είναι ο πρώτος των Αγγελικών τάξεων. Αυτή είναι η σύναξη των αγγέλων την οποία εορτάζουμε στις 8 Νοεμβρίου.

Γνωστότεροι από τους αγγέλους είναι οι Αρχιστράτηγοι Αρχάγγελοι, Μιχαήλ και Γαβριήλ, οι οποίοι ονομάζονται και Ταξιάρχες ως επικεφαλής των αγγελικών δυνάμεων.

Κατά τον Πρόκλο Κωνσταντινουπόλεως, το όνομα Μιχαήλ ερμηνεύεται ως «Δύναμις Θεού» και Γαβριήλ σημαίνει «άνθρωπος Θεού». Ο αρχάγγελος Μιχαήλ εμφανίσθηκε στον Αβραάμ για να σώσει τον γιο του Ισαάκ που ετοιμαζόταν να θυσιάσει κατά εντολή του Θεού,ο οποίος θέλησε έτσι να δοκιμάσει την πίστη του.

Στον Λωτ, για να τον σώσει, όταν ο Θεός αποφάσισε να καταστρέψει τα Γόμορα, στον Πατριάρχη Ιακώβ λυτρώνοντάς τον από τα φονικά χέρια του αδελφού του, στον μάντη Βαρλαάμ, στον Ιησού του Ναυή.

Επίσης ο Μιχαήλ ήταν αυτός που οδήγησε το λαό του Ισραήλ στη φυγή από την Αίγυπτο. Ο δε Γαβριήλ ήταν αυτός που ανήγγειλε στην Παρθένο Μαρία το χαρμόσυνο γεγονός της γέννησης του Ιησού Χριστού. Και σε άλλα σημεία της Αγίας Γραφής, συναντάμε τους αγγέλους να μεταφέρουν στους ευσεβείς ανθρώπους το θέλημα του Θεού.

Πολλά είναι τα θαύματα που επιτελούνται σε ναούς αφιερωμένους στους αγγέλους.

Στη Μυτιλήνη, στο χωριό Μανταμάδες, υπάρχει το μοναστήρι του Αρχαγγέλου Μιχαήλ, όπου φυλάσσεται ανάγλυφη εικόνα του Αρχαγγέλου, πλασμένη από το χώμα όπου χύθηκε το αίμα των μοναχών μαρτύρων, οι οποίοι σφαγιάστηκαν στην περιοχή κατά την τουρκοκρατία. Είναι από τα σπουδαιότερα προσκυνήματα της χώρας μας, στο οποίο επιτελούνται πλήθος θαυμάτων.

Στη Λέσβο επίσης υπάρχει και ολόκληρο χωριό αφιερωμένο στον Αρχάγγελο Μιχαήλ, το χωριό Ταξιάρχης , όπου και η φερώνυμη εκκλησία, στην οποία μπορεί να δει κανείς το αποτύπωμα στο μαρμάρινο δάπεδο της εκκλησίας, που άφησε ο Αρχάγγελος όταν με τη θαυματουργική παρέμβαση του διέσωσε μια μοναχή, καταδιωκόμενη από Τούρκους.

Τον Ταξιάρχη ακόμη τιμούν με μεγάλη ευλάβεια στη Σύμη της Δωδεκανήσου, όπου και το μοναστήρι του Πανορμίτη. Με τους Αρχαγγέλους και την προστασία τους συνδέεται ιδιαίτερα η Μονή Δοχειαρίου του Αγίου Όρους.




ΠΗΓΗ DOGMA

Οι άγγελοι μπορούν ν’ αγγίξουν τους ανθρώπους, οι όποιοι αισθάνονται τό αγγελικό άγγιγμα....!!!!!!

Οι ιδιότητες των πνευμάτων γίνονται φανερές από τις σχετικές διηγήσεις της Γραφής : 

Δύο άγγελοι μέ τή μορφή ανδρών έφτασαν βράδυ στα Σόδομα. Ό δίκαιος Λώτ, πού καθόταν κοντά στήν πύλη της πόλης, βλέποντάς τους καί περνώντας τους γιά οδοιπόρους, τούς κάλεσε στο σπίτι του. Πράγματι, πήγαν. 

Οι Σοδομίτες, μόλις τό έμαθαν, αποφάσισαν να ασελγήσουν πάνω στούς ξένους. Περικύκλωσαν, λοιπόν, τό σπίτι τού Λώτ καί μέ φωνές απαιτούσαν να τούς παραδώσει τούς φιλοξενουμένους του. Ό Λώτ βγήκε έξω γιά να τούς μεταπείσει, άλλά μάταια - εκείνοι, εξαγριωμένοι, τού μίλησαν αισχρά καί απειλητικά. Ύστερα, σπρώχνοντάς τον βίαια, προσπάθησαν να σπάσουν την πόρτα. 

Τότε οι άγγελοι «άπλωσαν τά χέρια τους, τράβηξαν τόν Λώτ μέσα στο σπίτι κι έκλεισαν την πόρτα. Καί τούς άνδρες, πού βρίσκονταν εκεί, στήν πόρτα τού σπιτιού, τούς τιμώρησαν μέ τύφλωση». Όταν ξημέρωσε, επειδή ό Λώτ καί ή οικογένεια του αργούσαν να εγκαταλείψουν τά Σόδομα, πού θα καταστρέφονταν από τόν Θεό, οι άγγελοι «πήραν από τό χέρι αυτόν, τή γυναίκα του καί τίς κόρες του» καί «τούς έβγαλαν έξω από την πόλη». 

Έδώ μέ κάθε σαφήνεια φαίνεται ή υπαρξιακή σχέση των αγγέλων μέ τόν χρόνο, τόν χώρο καί την ύλη. Φαίνεται ή κινητικότητά τους. Φαίνεται ή ενέργεια τους, ενέργεια πού είναι όμοια μέ την ανθρώπινη, αλλά καί πού υπερβαίνει τίς ανθρώπινες ικανότητες, όπως αποδεικνύεται από την τύφλωση τών αμαρτωλών. 

Στη διήγηση βλέπουμε άλλη μία ενέργεια τών άγγέλων, πού υπερβαίνει την ανθρώπινη ικανότητα άλλά καί την ανθρώπινη νόηση. Πρόκειται γιά τή συμμετοχή τους στήν καταστροφή τών Σοδόμων καί τών Γομόρων. 

«Ό Κύριος άφησε να βρέξει θειάφι καί φωτιά από τόν ουρανό στα Σόδομα καί στα Γόμορα». Αλλά, πριν γίνει αυτό, ό ένας από τούς αγγέλους είπε στον Λώτ : «Τρέξε να σωθείς (στη Σηγώρ) γιατί δεν μπορώ να κάνω τίποτα, ώσπου να φτάσεις εκεί». Τό πρόσωπο πού ενεργούσε ήταν ό Θεός. Όργανο της ενέργειας Του ήταν ό άγγελος. 

Ή φοβερή επιχείρηση της καταστροφής, πού ήρθε από τόν αέρα μέ θειάφι καί φωτιά, πραγματοποιήθηκε από τούς άγγέλους. Άλλά μια κτιστή καί πεπερασμένη ύπαρξη, γιά να επενεργήσει στήν ύλη, πρέπει απαραίτητα να είναι υλική καί να ασκήσει δύναμη επίσης υλική. 

Ό προφήτης Δαβίδ λέει πώς οι τιμωρητικές καταστροφές πού έπληξαν την Αίγυπτο πριν από την αναχώρηση τών Ισραηλιτών, πραγματοποιήθηκαν από «πονηρούς άγγέλους». 

Οι Αιγύπτιοι μάγοι, λέει ή Γραφή, έκαναν κάποια θαύματα, όπως ό Μωυσής καί ό Ααρών, άλλά τά έκαναν «μέ τή μαγική τους τέχνη», δηλαδή μέ τή δύναμη τών δαιμόνων. Οι δαίμονες, πνεύματα καθώς είναι, όπως καί οι άγγελοι, έχουν Ικανότητες πού υπερβαίνουν τίς δικές μας, καί μ’ αυτές προκαλούν εκπληκτικές μεταβολές στην ορατή φύση. 

Γιά τούς νόμους της φύσεως, βλέπετε, αυτοί γνωρίζουν πολύ περισσότερα άπ’ οσα οι άνθρωποι. Οι δυνάμεις τους, άλλωστε, είναι πολύ πιο ανεπτυγμένες από τίς αντίστοιχες ανθρώπινες, ένώ, επιπλέον, ώς σχετικά ασώματοι μπορούν να ενεργούν μέ ασύγκριτα μεγαλύτερη Ελευθερία καί ευκολία. 

Μέ την ενέργεια τού διαβόλου, φωτιά, πού φάνηκε να πέφτει από τόν ουρανό, έκαψε τά πρόβατα καί τούς βοσκούς τού Ιώβ. Μέ την ενέργεια τού διαβόλου, ξαφνικά φύσηξε άνεμος δυνατός από την έρημο, χτύπησε τό σπίτι τού Ιώβ από παντού καί τό γκρέμισε πάνω στα παιδιά του, πού πλακώθηκαν από τά ερείπια καί σκοτώθηκαν. 

Ό άγιος Ιωάννης ό Θεολόγος στήν Αποκάλυψή του, παρουσιάζοντας τόν διάβολο σάν «δράκοντα», δηλαδή σάν μεγάλο φίδι, καί τόν Αντίχριστο σάν «θηρίο», λέει ότι ό πρώτος θα δώσει στον δεύτερο «τή δύναμή του, τόν θρόνο του καί μεγάλη εξουσία». Μ’ αυτή τή δύναμη ό Αντίχριστος θα κάνει «μεγάλες τερατουργίες, μέχρι καί φωτιά να κατεβαίνει από τόν ουρανό μπροστά στα μάτια των ανθρώπων».
 
Αυτό τό διαπιστώνουμε καί από τούς βίους ιών αγίων. Στον βίο του αγίου Νικολάου του θαυματουργού (6 Δεκεμβρίου), γιά παράδειγμα, αναφέρεται ότι οι δαίμονες προκάλεσαν μεγάλη θαλασσοταραχή. (Σ.τ.Μ.: Βλ. Άρχιμ. Θεοφύλακτου Μαρινάκη, Άγιος Νικόλαος της γης καί του πελάγους, Θεσσαλονίκη 2003, σελ. 54). 

Ή επενέργεια των αγγέλων στην ύλη μέσω της ύλης, επενέργεια άγνωστη σ’ εμάς, καθώς καί άλλες ιδιότητες των πνευμάτων, απεικονίζονται παραστατικά στις ακόλουθες διηγήσεις της Γραφής : 

Ένας άγγελος, αφού πρώτα ήρθε καί κάθισε γιά λίγο κάτω από ένα δένδρο, εμφανίστηκε στον Γεδεών, κατοπινό κριτή του Ισραήλ, καθώς αυτός αλώνιζε, καί τόν πρόσταξε ν’ απαλλάξει τόν λαό του από την τυραννία τών Μαδιανιτών. 

Ό Γεδεών ζήτησε ένα σημάδι, γιά να πειστεί πώς είχε μπροστά του όχι άνθρωπο άλλά ουράνιο απεσταλμένο του Θεού. «Μή φύγεις από ’δώ», είπε στον άγγελο, «ώσπου να επιστρέψω - πάω να φέρω τή θυσία πού θέλω να προσφέρω μπροστά σου». Πήγε, λοιπόν, ό Γεδεών, ετοίμασε όσα χρειάζονταν γιά τή θυσία - βραστό κατσικάκι καί άζυμα ψωμιά— καί τά έφερε στον άγγελο, πού τόν πρόσταξε να τά τοποθετήσει πάνω σ’ ένα βράχο. 

Καί τότε «ό άγγελος του Κυρίου άπλωσε τό ραβδί πού κρατούσε στο χέρι του, καί μέ την άκρη του άγγιξε τό κρέας καί τά άζυμα ψωμιά. Καί βγήκε φωτιά από τόν βράχο, πού έκαψε εντελώς τό κρέας καί τά ψωμιά. Μετά ό άγγελος του Κυρίου χάθηκε από τά μάτια του Γεδεών». 

Κι εκείνος, βλέποντας τό θαύμα, κατάλαβε άτι του είχε εμφανιστεί όχι άνθρωπος άλλά άγγελος. «Κύριε, Κύριε», αναφώνησε, «είδα τόν άγγελό Σου πρόσωπο μέ πρόσωπο!». 

Ό άγγελος, επομένως, όπως τόν είδε ό Γεδεών, δεν είχε μόνο χέρια, άλλά καί πρόσωπο. Τό παρουσιαστικό του, γενικά, ήταν απολύτως όμοιο με τό παρουσιαστικό ενός ανθρώπου. Ή ενέργεια τού ραβδιού ήταν ενέργεια της ύλης, ενέργεια άγνωστη σ’ εμάς. Μέ την ανακάλυψη τού ηλεκτρισμού καί τού γαλβανισμού γνωρίσαμε την εξαιρετικά λεπτή, ισχυρή καί γρήγορη ενέργεια της ύλης, ενέργεια εκπληκτική, πού παρέμενε άγνωστη στήν ανθρωπότητα γιά χιλιετίες. 

Την ενέργεια αυτή τή χρησιμοποιούμε, άλλά δεν την κατανοούμε. Άς σημειωθεί, μέ την ευκαιρία αυτή, πώς ή γαλβανιστική συσκευή ενεργεί μέ τά άκρα της, μέ την επαφή.
Οι άγγελοι μπορούν ν’ αγγίξουν τούς ανθρώπους, οι όποιοι αισθάνονται τό αγγελικό άγγιγμα. «Ό Ιακώβ», λέει ή Γραφή, «έμεινε μόνος. Καί πάλευε μαζί του ένας άνθρωπος όλη τή νύχτα, ώς τό πρωί». 

Άνθρωπος αποκαλείται ό άγγελος, επειδή είχε ανθρώπινη μορφή. «Καί άγγιξε, καθώς πάλευαν, την κλείδωση τού μηρού τού Ιακώβ, την οποία νάρκωσε... Καί ό Ιακώβ κούτσαινε στον μηρό του». 

Ό προφήτης Ηλίας, γιά να σωθεί από την οργή της βασίλισσας Ίεζάβελ, πού ήθελε να τόν σκοτώσει, σηκώθηκε κι έφυγε στήν έρημο. Αφού βάδισε μιας μέρας δρόμο, κάθισε αποκαμωμένος κάτω από ένα δένδρο πού λεγόταν Ραθμέν, καί παρακαλούσε να πεθάνει. 

Από τόν κόπο καί τή λύπη ό προφήτης άποκοιμήθηκε εκεί, κάτω από τό δένδρο. «Ξαφνικά κάποιος» — ήταν άγγελος τού Κυρίου— «τόν άγγιξε καί τού είπε : “Σήκω καί φάε”». Ξυπνώντας ό Ηλίας, είδε δίπλα στο κεφάλι του ένα κρίθινο ψωμί κι ένα κανάτι μέ νερό. Σηκώθηκε καί, αφού έφαγε καί ήπιε, κοιμήθηκε πάλι. «Άλλά ό άγγελος του Κυρίου ξαναήρθε καί ιόν άγγιξε γιά δεύτερη φορά, λέγοντάς του : “Σήκω καί φάε, γιατί έχεις ακόμα πολύ δρόμο μπροστά σου”. 

Ό προφήτης ξανασηκώθηκε, έφαγε καί ήπιε. Καί μέ τή δύναμη πού πήρε από την τροφή εκείνη, βάδισε σαράντα μερόνυχτα, ώσπου έφτασε στο όρος Χωρήβ». 

Στις Πράξεις των Αποστόλων διαβάζουμε ότι ό Ηρώδης, γιά να ικανοποιήσει τούς Ιουδαίους, αποκεφάλισε τόν Απόστολο Ιάκωβο, τόν γιό τού Ζεβεδαίου, καί στη συνέχεια συνέλαβε μέ τόν ίδιο σκοπό τόν Απόστολο Πέτρο, τόν όποιο έριξε αλυσοδεμένο στη φυλακή. 

Μια νύχτα, πριν από την ημέρα πού ό Ηρώδης θα έφερνε σε δημόσια δίκη τόν Απόστολο, εκείνος κοιμόταν ανάμεσα σε δύο στρατιώτες, δεμένος μέ αλυσίδες. Άλλοι δύο στρατιώτες φύλαγαν σκοπιά μπροστά στήν πόρτα «Ξαφνικά ένας άγγελος Κυρίου εμφανίστηκε κι ένα φως έλαμψε στο κελί. 

Ό άγγελος ξύπνησε τόν Πέτρο, σκουντώντας τον στο πλευρό, καί τού είπε: “Σήκω γρήγορα!”. Αμέσως έπεσαν οι αλυσίδες από τά χέρια τού Αποστόλου. Ό άγγελος συνέχισε: “Βάλε τή ζώνη σου καί τά σανδάλια σου”. Ό Πέτρος τό έκανε. Ύστερα τού λέει ό άγγελος: “Βάλε τό ιμάτιο σου κι άκολούθησέ με”.

 Ό Πέτρος τόν ακολούθησε καί βγήκε έξω. Δεν καταλάβαινε ότι συνέβαιναν πραγματικά οσα γίνονταν μέσω τού αγγέλου, άλλά νόμιζε ότι έβλεπε όραμα. Αφού πέρασαν την πρώτη καί τή δεύτερη φρουρά, έφτασαν στη σιδερένια πύλη πού βγάζει στήν πόλη. Ή πύλη άνοιξε από μόνη της, καί βγήκαν έξω. Πέρασαν ένα στενό, καί αμέσως ό άγγελος εξαφανίστηκε. 

Τότε ό Πέτρος συνήλθε καί είπε : “Τώρα κατάλαβα πραγματικά ότι ό Κύριος έστειλε τόν άγγελό Του καί με γλίτωσε από τά χέρια τού Ηρώδη καί άπ’ αυτό πού οι Ιουδαίοι περίμεναν να πάθω!”». 

Στις Πράξεις περιέχεται καί μια άλλη θαυμαστή διήγηση, αυτή της βαπτίσεως τού ευνούχου αξιωματούχου της Κανδάκης, της βασίλισσας των Αιθιόπων, από τόν άγιο διάκονο Φίλιππο σε μια πηγή, στον δρόμο πού οδηγούσε από την Ιερουσαλήμ στη Γάζα. «Όταν βγήκαν από τό νερό, πνεύμα Κυρίου» —δηλαδή άγγελος— «άρπαξε τόν Φίλιππο, καί δεν τόν ξαναείδε πια ό ευνούχος... Ό Φίλιππος βρέθηκε στήν Άζωτο». 

Ένα παρόμοιο γεγονός περιγράφεται στο βιβλίο τού προφήτου Δανιήλ. Τόν προφήτη αυτόν τόν έριξαν οι Βαβυλώνιοι σ’ έναν λάκκο μέ πεινασμένα λιοντάρια, γιά να τόν κατασπαράξουν. Αυτά, όμως, δεν τόν πείραζαν. 

"Έξι μέρες έμεινε εκεί ό Δανιήλ χωρίς ψωμί καί νερό. Στο μεταξύ, ό προφήτης Αββακούμ, πού ζούσε στήν Ίουδαία εκείνον τόν καιρό, είχε ετοιμάσει φαγητό καί τό πήγαινε στο χωράφι του γιά τούς θεριστές. «Τότε ένας άγγελος τού Κυρίου εμφανίστηκε μπροστά στον Άββακρύμ καί τόν πρόσταξε : 

“Τό φαγητό, πού έχεις, να τό πας στη Βαβυλώνα, στον Δανιήλ, πού βρίσκεται στον λάκκο' μέ τά λιοντάρια”. Μα ό Αββακούμ αποκρίθηκε: “Κύριε, τή Βαβυλώνα δεν την έχω δει ποτέ καί τόν λάκκο δεν τόν γνωρίζω”. 

Ό άγγελος τού Κυρίου τόν έπιασε τότε από τά μαλλιά καί μ’ έναν συριστικό ήχο από την ορμή της πνευματικής του φύσεως τόν μετέφερε στη Βαβυλώνα, πάνω από τόν λάκκο... Ό Δανιήλ σηκώθηκε κι έφαγε. Καί ό άγγελος του Θεού ξανάφερε αμέσως τόν Αββακούμ στον τόπο του». 

Ό ήχος πού προκλήθηκε από την κίνηση τού αγγέλου, αποδίδεται από τή Γραφή στη φύση τού πνεύματός του. Παρόμοια καί ό άγγελος πού μπήκε στο καμίνι της Βαβυλώνας μαζί μέ τούς Τρεις Παίδες, προκάλεσε έναν ήχο σάν ελαφρό σφύριγμα. 

Αυτό επιβεβαιώνει πώς οι άγγελοι έχουν λεπτά σώματα, πώς δεν είναι δηλαδή πνεύματα απολύτως άυλα, γιατί σε τέτοια περίπτωση δεν θα προκαλούσαν κανέναν ήχο κατά την κίνησή τους.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ. ΑΓΙΟΥ ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΜΠΡΑΝΤΣΑΝΙΝΩΦ. ΛΟΓΟΣ ΓΙΑ ΤΑ ΠΝΕΥΜΑΤΑ ΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ ΤΟΝ ΑΔΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ. ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΠΑΡΑΚΛΗΤΟΥ




Τετάρτη 26 Απριλίου 2017

Μικρές συμβουλές για να χάσατε ή να διατηρήσετε το επιθυμητό βάρος.....!!!!!!

Ωραίες οι γιορτές και η ξεκούραση και η πιο χαλαρή διάθεση αλλά σχεδόν πάντα εκτός από τις καλές αναμνήσεις των γιορτών μας μένουν και 2-3 κιλάκια για παρέα. Η παθολογική σχέση με το φαγητό είναι ένας εθισμός και μάλιστα από τους πιο δύσκολους. Γίνεται να κόψετε εντελώς το κάπνισμα, το αλκοόλ ή τα ναρκωτικά, αλλά δεν γίνεται να σταματήσετε εντελώς να τρώτε. Ως εκ τούτου, πρέπει διαρκώς να έχουμε μια ισορροπημένη σχέση με το φαγητό χωρίς να χάνουμε σε γεύση και υγεία.

Όσο αυξάνεται το σωματικό μας βάρος τόσο πέφτει η αυτοεκτίμηση μας. Αλλά και η συσσώρευση λίπους στον οργανισμό προκαλεί προβλήματα στην λειτουργία των ζωτικών οργάνων. 

Οι δυσκολίες για ένα υπέρβαρο άτομο είναι πολλές. Έντονο στρες και άγχος λόγω των κιλών του, χαμηλή αυτοεκτίμηση, φοβίες, τάσεις απομόνωσης και περιθωριοποίησης από την κοινωνία, υποβάθμιση της ποιότητας ζωής. Άρα η απόφαση να χάσουν βάρος αυτά τα άτομα δεν βελτιώνει μόνο την υγεία και την εμφάνισή τους αλλά βελτιώνει και τον ψυχισμό τους.

Υπάρχουν μικρά πράγματα που μπορείτε να κάνετε για να χάσετε βάρος ή για να διατηρηθείτε στα κιλά σας.

1. Γνωρίστε το σώμα σας. Δείτε το σώμα σας σε έναν ολόσωμο καθρέφτη και προσπαθήστε να είστε αντικειμενικοί. Είναι σύνηθες φαινόμενο τα άτομα με λίγα παραπάνω κιλά να βλέπουν τον εαυτό τους στον καθρέφτη σαν υπέρβαρο. Αγαπήστε το σώμα σας και φροντίστε το. Μην είστε υπερβολικοί. Άλλωστε, τα τέλεια σώματα των περιοδικών υπάρχουν μόνο λόγω Photoshop.

2. Μάθετε ποιο είναι το φυσιολογικό βάρος για το φύλο,την ηλικία και το ύψος σας. Δύο κιλά πάνω, δύο κιλά κάτω δεν είναι και το τέλος του κόσμου. Προσπαθήστε να διατηρήσετε το φυσιολογικό σας βάρος.

3. Ασκηθείτε για 30 λεπτά κάθε μέρα. Περπατήστε, ανεβείτε σκαλοπάτια, σηκώστε βάρος, κάντε λίγο ποδήλατο, χορέψτε. Μισή ώρα δεν είναι πολύ!

4. Πάτε στο σούπερ μάρκετ μόνο με γεμάτο στομάχι και αγοράστε τα αναγκαία. Σοκολάτες, γαριδάκια και άλλα σκουπίδια δεν σας προσφέρουν τίποτα. Χίλιες φορές καλύτερα να φτιάξετε εσείς ένα γλυκό και να το φάτε όλο. Θα είναι πολύ πιο υγιεινό.

5. Αποφύγετε τις υπερβολές. Μην μένετε νηστικοί, μην τρώτε πάρα πολύ. Κρατήστε ένα μέτρο.

6. Μαγειρέψτε το γεύμα σας. Είναι υγιεινό και θεραπευτικό.

7. Διακρίνετε το τι νιώθετε. Άλλο πεινάω, άλλο διψάω, άλλο έχω άγχος. Ο εγκέφαλός μας παρερμηνεύει αρκετές φορές τα σήματα αυτά.

8. Να τρώτε πάντα στο τραπέζι και να μασάτε καλά την τροφή σας.

9. Να πίνετε άφθονα υγρά (χωρίς αλκοόλ και ζάχαρη). Τουλάχιστον 6-8 ποτήρια νερό καθημερινά.

10. Αρχίστε πάντα το γεύμα σας με την σαλάτα. Για 10 λεπτά τρώτε σαλάτα μόνο και μετά μπείτε στο κυρίως γεύμα.

11. Αν χορτάσατε μην τρώτε άλλο.

12. Φάτε τέσσερις έως έξι φορές την ημέρα. Περίπου ανά τρεις ώρες.

13. Μην παραλείπετε γεύματα. Απορυθμίζεται ο μεταβολισμός σας.

14. Σταματήστε να τρώτε όταν δεν είστε πλέον πεινασμένοι, μην περιμένετε να αισθανθείτε τελείως χορτασμένοι για να σταματήσετε.

15. Μην διαβάζετε και μην παρακολουθείτε τηλεόραση ενώ τρώτε. Προσηλωθείτε στο φαγητό σας.

16. Αν κάνετε κάποια θερμιδική »παράβαση» μην αισθάνεστε ένοχοι. Απολαύστε το και συνεχίστε κανονικά το πρόγραμμα των γευμάτων σας. Δεν χρειάζεται να μειώσετε το φαγητό σας ή να παραλείψετε κάποιο γεύμα σας.

17. Αν έχετε άγχος κάντε μια βόλτα, μιλήστε με φίλους στο τηλέφωνο, παρακολουθήστε μια ταινία, ασκηθείτε, κάντε ένα μπάνιο, διαβάστε ένα βιβλίο, φροντίστε τα φυτά σας, φτιάξτε την ντουλάπα σας, γενικά κάντε κάτι που σας αρέσει ή απασχολήστε το μυαλό σας με κάτι άλλο. 

Σε καμία περίπτωση μην τρώτε αν δεν αισθάνεστε χαλαροί. Αν είναι η ώρα του φαγητού και είστε ιδιαίτερα στρεσαρισμένοι προτιμήστε να φάτε ήρεμα και συνειδητά λίγο αργότερα. Αν δεν μπορείτε να μην γευματίσετε, φάτε αυτό που είχατε κανονίσει και τίποτα περισσότερο. Μην κάνετε το λάθος να συνδυάσετε το άγχος με το φαγητό.

Θυμηθείτε ότι το πιο δύσκολο πράγμα δεν είναι να χάσουμε βάρος αλλά να το διατηρήσουμε στα επιθυμητά επίπεδα. Ασκηθείτε, φροντίστε να πίνετε νερό και να τρώτε σωστά. Μια μικρή αμαρτία δεν βλάπτει, αλλά κρατήστε το μέτρο ώστε το φαγητό να είναι πάντα απόλαυση.

Να τρως για να ζεις, όχι να ζεις για να τρως.....Κικέρων




Βιβλιογραφία: Τα μυστικά της υγιεινής διατροφής, 
John Briffa, Εκδ. Ψύχαλος
Το Κλειδί της Σκέψης – tokleidi.wordpress.com