Έρχεται μια στιγμή για όλους μας αργά η γρήγορα που το βλέμμα μας αντικρίζει το πεντάγραμμο της μουσικής μας. Το πεντάγραμμο της Μουσικής της ζωής μας και τη σύνθεση του μουσικού έργου που ξεδιπλώνεται μέσα απ'αυτό. Ένα πεντάγραμμο που δείχνει γεμάτο, πλήρες σε όλες τις γραμμές του, κυριευμένο και δομημένο από ποικιλόμορφες νότες σκορπισμένες με όλων των ειδών τις τεχνοτροπίες σε κάθε γραμμή και διάστημα που το ορίζει.
Ένα πεντάγραμμο γεμάτο ποικίλματα, μουσικούς όρους, δυναμικές του ήχου, ενδείξεις του ρυθμού, δακτυλοθεσία για τον ορισμό της ''σωστής'' προσέγγισης του έργου.
Ένα πεντάγραμμο γεμάτο όρους ζωής και τεχνικές επίτευξης αυτών των όρων που αναδεικνύει την ικανότητα της ευφάνταστης και περισπούδαστης τεχνικής του δημιουργού - ανθρώπου που όμως εξωραΐζει με αυταρέσκεια και φιλαυτία το ίδιο το έργο του μέσα από την δύναμη τάχα της τεχνικής του. Το εξωραΐζει, το λουστράρει, το αρωματίζει απλά για να το δείξει στο ''κοινό'' του σαν ένα τρανό επίτευγμα μόνο και μόνο για να νιώσει ξεχωριστός, διαφορετικός, υπεράνω όλων. Να βρει τάχα τον ανώτερο εαυτό του, να γίνει δάσκαλος της σύνθεσης της ίδιας της ζωής .
Μέσα από την τεχνική του και τις ''μουσικές'' μεθοδείες και τρικ να υπερέχει για να νιώθει δυνατός, έξυπνος, πλήρης, αυτάρκης, κριτής, σοφός Μέσα από αυτήν την τεχνική της έπιπλαστης και ψεύτικης συνθετικής ικανότητας να νιώσει Θεός.
Ένα πεντάγραμμο που χαϊδεύει στην αρχή μα αργότερα καταπίνει μονομιάς αυτόν που το έσπειρε μόνο με ποικίλαματα, διανθήσματα, αρπισμούς και σκάλες που δεν οδηγούν σε κανένα ουρανό, παρά μόνο σε σκοτεινά αδιέξοδα. Τις τεχνικές που τελικά εξυπηρετούν μόνο το σκοπό της κάλυψης των στρεβλών και φάλτσων διαστημάτων του πενταγράμμου.
Τις τεχνικές που ποτέ δεν θα αντικαταστήσουν την Μελωδία της μιας αληθινής Νότας. Δεν πλάθεται τίποτα όμορφο σε αυτό τον κόσμο πάνω σε ανύπαρκτη Μελωδία.
Αλήθεια, δείχνει εύκολο κανείς να παίξει μια μόνο νότα. Ποιος όμως μπορεί να νιώσει την αλήθεια της; Ποιος πραγματικά μπορεί να δει στο πεντάγραμμο του γραμμένη μόνο μια νότα μα να αντικρίσει έναν ολόκληρο κόσμο μέσα από αυτήν;
Να ακούσει, να δει, να αισθανθεί μέσα από το Ένα το Όλον. Να νιώσει ευγνωμοσύνη γιατί ακόμα και αυτή η μία Νότα Μελωδίας είναι Δώρο. Μεγάλο Δώρο γιατί μόνο με την ύπαρξη της στο πεντάγραμμο της ψυχής μας αυτή η Μελωδία δεν θα έχει ανάγκη καμία επίπλαστη τεχνική για να την αντικαταστήσει.
Θα λάμπει όπως ο χρυσός και θα κόβει όπως το διαμάντι. Θα λάμπει σαν χρυσός στα μάτια εκείνων που τα είχαν κλειστά και χαμηλωμένα και θα κόβει σαν το διαμάντι ματώνοντας τα χέρια εκείνων που την υποτίμησαν και την αγνόησαν.
Δεν υπάρχει ''τεχνική'' αποφυγής αυτής της στιγμής για κανέναν .Πάντα το Έργο έλκεται από την Τονική Του και αργά ή γρήγορα όλα Εναρμονίζονται .
Βασίλης Τσαμπρόπουλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου