Κάθε χωρισμός στην αρχή του είναι δυσάρεστος, δύσκολος και μοιάζει σαν τη χειρότερη κατάληξη που θα μπορούσε να έχει η σχέση σου. Στην πορεία, όμως, και καθώς αποστασιοποιείσαι πια από τα γεγονότα και τον ξεπερνάς, θα δεις πως ένας χωρισμός μπορεί να είναι και σωτήριος για το μέλλον σου ή τουλάχιστον μπορεί να σε διδάξει πολλά τόσο για σένα την ίδια, τον εαυτό σου, τις ανάγκες σου και τα ελαττώματά σου, όσο και για τις επόμενες σχέσεις που θα δημιουργήσεις και το πώς πρέπει να τις αντιμετωπίζεις.
Μέσα από κάθε σχέση μαθαίνεις πολλά για τον εαυτό σου και για τη δική σου συμπεριφορά και στάση μέσα σε αυτή. Και φυσικά η συμπεριφορά μας κάθε φορά είναι ανάλογη και με τον άνθρωπο τον οποίο έχουμε απέναντί μας. Αν πάρουμε υπόψη μας τη χειρότερη περίπτωση που έχουμε να αντιμετωπίσουμε αλλά και αυτή που βγάζει το δικό μας χειρότερο εαυτό, όσο καταστροφική κι αν ακούγεται η σχέση αυτή, το τέλος της και ο αναλογισμός των καταστάσεων που βιώσαμε στη διάρκειά της μας δίνει πολύ περισσότερα μαθήματα από μια οποιαδήποτε άλλη σχέση.
Μια γυναίκα μέσα από μια σχέση μπορεί να συνειδητοποιήσει το πόσο δυνατή είναι, το πόσα μπορεί να αντέξει και να υποστεί, το πόσο εύκολα συγχωρεί ή όχι, το πόσο «δίνεται» και πόσα είναι διατεθειμένη να δώσει στον σύντροφό της καθώς και τι ζητάει από τη σχέση και τον άνθρωπό που θέλει να έχει απέναντί της.
Διδάσκεται όμως και από τα λάθη που έκανε στο παρελθόν και που ίσως αυτά έφερναν το τέλος της σχέσης, οπότε ψάχνει τρόπο για να τα διορθώσει και να τα αποφύγει στο μέλλον.
Ένα από τα πρώτα πράγματα που συνειδητοποιείς για τον εαυτό σου στην πορεία μιας σχέσης, είναι το πόσο ζηλιάρα είσαι ή πόσο ζηλιάρα μπορεί να γίνεις. Αυτό ίσως να είναι και κάτι που αγνοείς αν οι προηγούμενοι σύντροφοί σου δεν σου το έβγαζαν ή δεν σου έδιναν δικαιώματα.
Αν όμως καταλάβεις πως ζηλεύεις σε υπερβολικά μεγάλο βαθμό και γίνεσαι καταπιεστική με αποτέλεσμα να επηρεάζεις αρνητικά τη σχέση σου, τότε μαθαίνεις από αυτό και φροντίζεις να το διορθώσεις στην επόμενη σχέση σου και να μπορέσεις να το καταπολεμήσεις.
Ένας σύντροφος αντικειμενικά μη ιδανικός, ο οποίος θα είναι αδιάφορος ή θα σου φερθεί άσχημα, θα ασκεί πάνω σου λεκτική ή σωματική βία ή θα σε απατήσει, καταρχάς θα σε κάνει να καταλάβεις για τον εαυτό σου το πόσα μπορείς να ανεχτείς και μέχρι πού μπορείς να φτάσεις.
Θα δοκιμάσεις και εσύ η ίδια τις αντοχές σου, θα συνειδητοποιήσεις πόσα μπορείς να συγχωρέσεις και αν μπορείς να τα συγχωρέσεις, όπως και ποια είναι τα πραγματικά σου συναισθήματα για έναν άνθρωπο. Αν δηλαδή ανέχεσαι και συγχωρείς την απιστία ή οποιαδήποτε άλλη αρνητική συμπεριφορά του συντρόφου σου που σε φθείρει ψυχικά τότε σημαίνει ή πως νοιάζεσαι τόσο πολύ για αυτόν που μπορείς να συγχωρέσεις και να ανεχτείς τα πάντα ή πως είσαι πάρα πάρα πολύ ανεκτική και υποχωρητική.
Αυτό, βέβαια, από ένα βαθμό και πάνω είναι κάτι που πρέπει να το προσέξεις γιατί μπαίνουμε σε άλλες αρρωστημένες καταστάσεις που πρέπει να αποφεύγονται από τα πρώτα κιόλας δείγματα που έχουμε.
Στη συνέχεια, βέβαια, συνειδητοποιείς μέσα από όσα συμβαίνουν σε μια «αποτυχημένη» σχέση σου, το ποια είναι ή ποια θα ήταν η «ιδανική» για σένα σχέση.
Βλέπεις δηλαδή αυτά που σε ενοχλούν και που δεν μπορείς να τα ανεχτείς ή να συμβιβαστείς με αυτά και μαθαίνεις έτσι και εσύ η ίδια τι είναι αυτό που ψάχνεις και τι περιμένεις από τη σχέση σου, ώστε την επόμενη φορά να προσπαθήσεις να το έχεις , ή αντίστοιχα όταν ξανασυναντήσεις μπροστά σου κάποια στοιχεία που δε σου κάνουν, τα αναγνωρίζεις πλέον πιο εύκολα και ξέρεις πώς να τα αποφύγεις.
Γενικά, από το τέλος μια σχέσης μπορείς μετά να ξέρεις τι να αποφεύγεις, τι να προσέχεις, τι να απαιτείς, τι λάθη να μην κάνεις εσύ, τι στάση να κρατάς απέναντι στον σύντροφό σου και τις ανάγκες του, κλπ. Διδάσκεσαι δηλαδή τόσο για σένα και τις ανάγκες σου όσο και για τις «υποχρεώσεις» που έχεις απέναντι στον άνθρωπό σου.
Όταν μια σχέση δεν πάει καλά και έρχεται το τέλος και μάλιστα είναι ένα άσχημο, άγαρμπο ή σκληρό για σένα τέλος που σε πληγώνει και κλείνεσαι στον εαυτό σου, με λίγα λόγια γίνεσαι χάλια, όσο άσχημο κι αν είναι αυτό όταν το περνάς ακόμα και τότε παίρνεις διδάγματα και μαθαίνεις πράγματα για τον εαυτό σου.
Ένα από αυτά είναι το πόσο εύκολακαι πόσο σύντομα μπορείς να μαζέψεις τα κομμάτια σου, να ξαναγίνεις ο εαυτός σου και να προχωρήσεις μπροστά τη ζωή σου. Συνειδητοποιείς το πόσο δυνατή είσαι όταν έρχεσαι αντιμέτωπη με τέτοιες καταστάσεις και πόσο σύντομα θα είσαι σε θέση να ξαναερωτευτείς να εμπιστευτείς ξανά τους άντρες και να αφεθείς σε μία σχέση.
Ένα πολύ σημαντικό «δίδαγμα» που μπορείς να πάρεις έπειτα από έναν χωρισμό, είναι το ποιοι είναι οι άνθρωποι που έχεις δίπλα σου και ποιοι πραγματικά νοιάζονται για σένα. Οι φίλοι που θα βρεθούν δίπλα σου και θα σου σταθούν σε μια τέτοια δύσκολη στιγμή που όλοι μας γνωρίζουμε πόσο δύναμη χρειάζεται για να επανέλθεις και να ξανασταθείς στα πόδια σου, είναι αυτοί που νοιάζονται πραγματικά για σένα και είναι φίλοι με όλη τη σημασία της λέξης.
Είναι αυτοί οι ίδιοι που εσύ ίσως παραμέρισες όταν ζούσες τον μεγάλο έρωτα με τον ίδιο άνθρωπο που στην πορεία σου φέρθηκε άσχημα και σε εγκατέλειψε. Αυτοί ,όμως , οι φίλοι που παρά το ότι εσύ τους είχες παραμελήσει εξαιτίας της σχέσης σου τώρα που τους χρειάζεσαι είναι πάλι εκεί κι όχι για να σου κουνήσουν το δάχτυλο και να σου πουν καλά να πάθεις αλλά για να σε βοηθήσουν να ξαναγίνεις ο εαυτός σου, αυτοί είναι που αξίζει να βρίσκονται πάντα στη ζωή σου και να μην τους παραμελήσεις ποτέ ξανά και για κανέναν.
Τέλος, όταν τελειώνει μια σχέση που κάποτε είχε μεγάλη σημασία για μας και μας πληγώνει το ότι δεν την έχουμε πια, συνειδητοποιούμε το πόσο λάθος είναι να χαραμίζουμε το χρόνο και να χαλάμε τις στιγμές με άγχη, ανούσιες σκέψεις, συζητήσεις και αναλύσεις, εκνευρισμούς και μικροτσακωμούς και μαθαίνουμε το πόσο μικρή σημασία έχουν κάποια πράγματα μπροστά σε άλλα.
Συνειδητοποιούμε πως πρέπει να χαιρόμαστε και να ζούμε την κάθε στιγμή όταν έχουμε την τύχη να μας χαρίζονται στιγμές ευτυχίας και να μην τις χαλάμε με προβληματισμούς και άγχη για το μέλλον ή με τα διάφορα πώς και γιατί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου