Παρασκευή 29 Νοεμβρίου 2013

Ξέρεις τι θέλεις ;


Όσο ανταποκρίνομαι στα ερεθίσματα του περιβάλλοντος μου, συμμετέχω μεν, αλλά τις περισσότερες φορές σε καταστάσεις και πράγματα που με μπλέκουν, χωρίς ουσιαστικά να με αφορούν ή να με ενδιαφέρουν καν……..

Οπότε;; Ποια η λύση; Χρόόόνια, με απασχολούσε όλο αυτό το μπέρδεμα, μέχρι τη στιγμή μιας υπέροχης συνειδητοποίησης μου η οποία άλλαξε τα πάντα……

Αυτή η συνειδητοποίηση έχει να κάνει με αλλαγή στάσης όλης μου της κατάστασης λειτουργίας σε όλα τα ζητήματα που έχουν να κάνουν με τη ζωή μου, άρα και με την επιλογή από την πλευρά της ευτυχίας ή δυστυχίας μου.

Έχει να κάνει με το να πάψω να ανταποκρίνομαι σε ερεθίσματα. Αποφασίζω να μην ανταποκρίνομαι. Και τι κάνω; Απλά, ενεργώ.

Το να «ενεργώ» αφορά το να «δρω» στα πράγματα, κι όχι να «αντιδρώ», από δράσεις οποιουδήποτε άλλου έξω από μένα. Είτε είναι οι γονείς, ο σύντροφος, τα αδέρφια, οι συγγενείς, οι φίλοι, το κράτος, η θρησκεία, η κοινωνία, η ηθική……..

Αυτό σημαίνει βέβαια την απόλυτη αποκοπή μου από τον οποιονδήποτε επηρεασμό.

Σημαίνει επίσης βαθιά αυτογνωσία, με το να σταθώ απλά στις μοναχικές στιγμές μου, (τις οποίες αναζητώ οπωσδήποτε κατά τη διάρκεια της ημέρας, και τις θεωρώ απαραίτητες).

Η «επαφή» με μένα. Κι αυτό γιατί κατάλαβα, ότι αν, το χρόνο που ξοδεύω να διαμαρτύρομαι και να γκρινιάζω στους άλλους, να προσπαθώ να δικαιολογούμαι, να αγωνίζομαι να διορθώνω λάθη τους που με επηρεάζουν άμεσα ψυχολογικά, νοητικά, και συναισθηματικά, τον ξοδέψω στο να κάνω μία ειλικρινή «κουβεντούλα» μέσα μου, κερδίζω πολύ περισσότερα απ’ όσα θα μπορούσα ποτέ να ονειρευτώ.
                           
Ανακαλύπτω λοιπόν, ψάχνοντας τι θέλω. Όχι εξωτερικά. Θέλω δηλ ένα αυτοκίνητο. Αυτό είναι η επιφάνεια. Στην «κουβεντούλα» με τον εαυτό μου μόνο μπορώ να βρω, ποια είναι η ουσία που με ωθεί για να «νομίζω πως θέλω» ένα αυτοκίνητο. Γιατί τα πάντα τα εξωτερικά, είναι απλά μία αντανάκλαση πολύ πιο εσωτερικών πραγμάτων, που αφορούν μόνο το εσωτερικό μου, και τη σχέση μου εμένα με μένα. Και το ίδιο ισχύει και για όλες τις επαφές και τις σχέσεις μου με τους άλλους ανθρώπους. Κάτι «μου καλύπτουν», ή σε κάτι, «με βοηθούν».

Τότε, και μόνο τότε μπορώ πλέον να δρω. Και μόνο. 

Και τότε, κανείς ποτέ ξανά δεν μπορεί να με πληγώσει, να με προσβάλει, να με αποθαρρύνει, να μου χαλάσει το οποιοδήποτε όνειρο μου μικρό, ή και τεράστιο.

Δρω για να βρω λοιπόν. Τη αγάπη, τη ζωή, την ουσία στην καθημερινότητα που ήρθα να βιώσω σε αυτόν τον κόσμο. Τον κόσμο της πλάνης και των δακρύων.

Οπότε: Αν ποτέ αντιδράσω από εδώ και πέρα, θα ξέρω στα μύχια της ύπαρξης μου πως «έφυγα» από αυτό που είμαι και θέλω, και απλά θα χρειαστώ πάλι λίγο χρόνο μόνη, να συγκροτήσω πάλι το είναι μου. Που δεν είναι τίποτε άλλο, από την συμφιλίωση της προσωπικότητας μου (του προσωπείου μου εδώ), με την ψυχή μου, (αυτό που πραγματικά είμαι και θέλω).

Τα πάντα, μα τα πάντα λοιπόν ξεκινούν μόνο από μένα. Και τότε δρω, κι όχι απλά «επιβιώνω». Έτσι παίρνω στα χέρια μου τη δύναμη μου, και είμαι αυτάρκης, πλήρης, και βαθιά ειλικρινής με τον εαυτό μου, και με όλα τα πλάσματα αυτού του πλανήτη.

Την αγάπη μου σε όλους σας





Νίκη Σλαύκου

Αγαπώ τον εαυτό μου ; ή Νομίζω ότι τον αγαπώ. Η αλήθεια.....!!!!!!!

               
Κατ' αρχήν τι σημαίνει "αγαπάω τον εαυτό μου";
Είναι κάτι φυσικά που όλοι το θεωρούμε δεδομένο.Όπως και το γεγονός ότι έχουμε μπερδέψει τον εγωισμό με αυτήν την αγάπη προς τον εαυτό. Νομίζουμε ότι επειδή είμαστε εγωιστές μας αγαπάμε. Πόσο ανόητο.......

Εγωισμός σημαίνει: «με ενδιαφέρει η πάρτη μου». Ισοπεδώνω, παίρνω, δεν υπολογίζω κανέναν.

Δεν δουλεύω όμως ουσιαστικά για μένα. Δουλεύω για όλα αυτά που έχει το σώμα μου ως ανάγκες. Δουλεύω για την σωματική μου διάσταση.

Την επιβίωση μου. Στέγη, φαγητό, σεξ, κεκτημένο χώρο. 
Από φόβο λειτουργώ.

Φοβάμαι μη χάσω ότι έχω, και συχνά νιώθω ότι αυτά που έχω δεν είναι ποτέ αρκετά.

Και θέλω να πάρω κι άλλα από έξω :
Χρήματα, παρέα, καλοπέραση, ενδιαφέρον. Ακόμα και αγάπη. Ποια αγάπη; Πως μπορεί να με αγαπήσει κάποιος όταν είμαι άξεστος, άχρηστος, είρων, θυμωμένος συνέχεια;

Αυτά όλα που εκφράζω, ως εγώ. Για να τα εκφράζω όμως σημαίνει πως αυτή είναι και η γνώμη που έχω για τον εαυτό μου.

Ότι δεν έχω καλά πράγματα να εκφράσω.
Ε, αυτός είναι και ο λόγος, μα και η απόδειξη ότι δεν με αγαπώ ούτε στο ελάχιστο. Γιατί αν με αγαπούσα, θα με τιμούσα. Δεν θα ένιωθα την ανάγκη να είμαι εριστικός. Δεν θα μπορούσα να είμαι γκρινιάρης, απαιτητικός.

Αν με αγαπούσα, θα ένιωθα όμορφα. Δεν θα μου έριχνα ευθύνες, και δεν θα μπορούσα να το κάνω και για κανέναν άλλον. Και τότε μόνο, θα μπορούσα να αγαπήσω και κάποιον άλλον άνθρωπο.

Γιατί δίνουμε αυτό που είμαστε, και αυτό που έχουμε. Πως μπορώ να αγαπήσω αν δεν έχω αγάπη να δώσω;; Αν δεν αγαπώ πρώτα τον εαυτό μου, και να με αγαπήσει κάποιος δεν θα μπορέσω να το κατανοήσω γιατί δεν το αναγνωρίζω σαν κάτι που υπάρχει μέσα σε μένα.

Και γιατί θέλω να με αγαπήσουν;
Γιατί επειδή δεν αγαπάω τον εαυτό μου, θέλω να μου δώσει κάποιος αυτή την αγάπη. Νομίζω πως θα έρθει σε μένα, και άρα, είμαι άξιος να με αγαπήσει ένας άνθρωπος. Αλλιώς δεν αξίζω.

Η αξία μας δηλαδή, έγκειται από το πόσο αποδεκτή είμαστε στα μάτια των άλλων, κι όχι στα μάτια τα δικά μας.

Αν ρωτήσεις κάποιον "τι είσαι"; Θα σου πει γιατρός, θα σου πει μπακάλης, θα σου πει δάσκαλος. Μα αυτό δεν είσαι. Αυτό είναι το επάγγελμα σου.

Όμως θεωρείς ότι λέγοντας το επάγγελμά που κάνεις, αυτόματα θα έχεις αξία στα μάτια των άλλων.

Δεν είμαστε περήφανοι γι' αυτό που είμαστε ως άνθρωποι. Την αξία μας να αγαπάμε, να δίνουμε τη χαρά στο περιβάλλον μας, να βοηθάμε.....

Το ότι δεν είμαστε περήφανοι για μας αν δεν έχουμε ένα αξιοσέβαστο επάγγελμα, λεφτά, σπίτια, και οποιοδήποτε άλλο πράγμα αξίας, μας δείχνει αυτόματα πως δεν αγαπάμε τον εαυτό μας γυμνό.

Δεν μας αγαπάμε γι' αυτό που είμαστε, αλλά γι' αυτά που έχουμε. Είδατε πως δεν μας αγαπάμε;;

Αγαπάω τον εαυτό μου σημαίνει αγαπώ την ολότητα μου.
Αγαπώ το παρελθόν και το μέλλον μου. Αυτό που ήμουν, αυτό που είμαι, και αυτό που θα γίνω.

Αγαπώ όλα μου τα λάθη, και όλες μου τις λάθος συμπεριφορές.

Αγαπώ τα όμορφα πράγματα μέσα μου.

Αγαπώ όμως και τα τρωτά μου σημεία.

Αγαπώ το θυμό μου, τα νεύρα μου, την ανασφάλεια μου, την δειλία μου.

Δεν με κατηγορώ που τα έχω.
Τα αναγνωρίζω και τα αποδέχομαι σαν δικά μου. Αυτά όλα μου δείχνουν ότι δεν είναι κάτι καλά μέσα μου, και με οδηγούν σε μονοπάτια του να διορθώσω τη ζωή μου και που, ώστε να είμαι καλά.

Έχω κάνει λάθη; Έχω πληγώσει ανθρώπους;
Δεν δικαιολογώ τον εαυτό μου από δειλία να το αντιμετωπίσω. Το βλέπω κατάματα. Ζητώ συγνώμη. Όχι για τον άλλον. Ζητώ συγνώμη από τον εαυτό μου που δεν ήμουν εντάξει. Και συγχωρώ τον εαυτό μου που άλλοι πόνεσαν για μένα.
                          
Διορθώνω αυτό το λάθος μου όταν το εντοπίσω. Αν δεν το διορθώσω, για άλλη μια φορά βλέπω πόσο κακό κάνω στον εαυτό μου.

Από την ανησυχία και τις τύψεις δεν θα είμαι καλά.

Δεν θα κοιμάμαι τα βράδια.

Θα με κατηγορώ στην ουσία, αλλά επειδή δεν το παραδέχομαι ριμάζομαι μέσα μου......

Αγαπώ τον εαυτό μου σημαίνει έχω ήσυχη την συνείδηση μου.
Σημαίνει είμαι ήρεμος. Δεν έχω ενοχές. Δεν δημιουργώ δυσαρμονικές καταστάσεις.

Είμαι άνθρωπος που λύνω προβλήματα, κι όχι που δημιουργώ θέμα εκεί που δεν υπάρχει.

Δεν τιμωρώ κανέναν.

Και δεν θέλω και να το κάνω, γιατί γνωρίζω πως είμαι ο μόνος υπεύθυνος για τη ζωή μου. Ότι η ζωή μου είναι έτσι από δικές μου επιλογές και αποφάσεις.

Δεν βγήκαν όπως τα περίμενα; Δεν κάθομαι να τα βάψω μαύρα.

Γνωρίζω τώρα με τα λάθη μου αυτά, τι δεν πρέπει να κάνω.

Αυτό είναι ένα δώρο για μένα, ώστε να μην ξανακάνω τα ίδια.

Θα κάνω πάλι λάθη. Αλλά όχι τα ίδια λάθη.

Μέχρι πότε; Μέχρι να κάνω αυτό που θα με ικανοποιεί.

Μέχρι να νιώσω ότι η δημιουργία μου γεμίζει την ψυχή μου και με κάνει περήφανο για μένα.

Όχι όμως με τις ενδείξεις που μου έδωσαν οι άλλοι.

Ούτε ότι στα μάτια τους είμαι άξιος.

Γιατί αξία για μένα έχει να είμαι άξιος έναντι των ονείρων μου.

Έναντι αυτών που θέλω για μένα, κι ας μην τα πιστεύει ούτε ένας άνθρωπος σε όλη τη γη.

Κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει τι θέλω εγώ.
Αυτό σημαίνει πως κανείς δεν μπορεί να με βοηθήσει και στο να τα θέσω σε εφαρμογή.Είμαι ο μόνος υπεύθυνος για την ευτυχία μου. Ο μόνος. Ούτε σύζυγος μπορεί να μου τα δώσει, ούτε φίλος, ούτε γείτονας, ούτε κάποιο κοινωνικό ή πολιτικό σύστημα.

Κι όταν αγαπήσω και βρω τον εαυτό μου;

Είμαι ένας ευτυχισμένος άνθρωπος.

Είμαι ένας ελεύθερος άνθρωπος.

Και τότε τι θέλω; Να μοιραστώ. Τι;

Όλα όσα ανακάλυψα. Όλα όσα μπορώ να προσφέρω.

Ποια είναι αυτά;

Η δύναμη που βρήκα μέσα σε μένα.

Η χαρά και η πληρότητα του να αγαπώ αυτό που είμαι.

Μπορώ να δώσω αυτή την αγάπη.

Ο καθένας να καταλάβει πως όλα είναι μέσα μας.

Πως δεν χρειαζόμαστε κανέναν σωτήρα να μας πάρει από το χεράκι και να μας δώσει το παραμικρό.

Και πως κάθε μου στιγμή σε αυτόν τον κόσμο, υπάρχει ως σενάριο ειδικά για μένα.

Πως κάθε τι αρνητικό κρύβει μέσα του ένα δώρο. Κάθε αρνητικό είναι μία παρανόηση μου. Ψάχνω αυτήν την παρανόηση. Την λύνω και είμαι καλά.

Και κάθε θετικό;; Ένα διάστημα της άλλης πλευράς της ζυγαριάς της ζωής.

Γιατί όπως η μέρα και η νύχτα, η αντιστοιχία αυτή επικρατεί κάθε στιγμή στη ζωή μου ως αρνητικό - θετικό γεγονός. Ή, ως, έναν θάνατο και μία καινούρια γέννηση σε κάθε κατάσταση.

Αλλά βρίσκομαι στην αγάπη του εαυτού μου. Βρίσκομαι στην κατάσταση της μη αντίστασης σε οτιδήποτε.

Αγαπώντας τον εαυτό μου, έχω ξεπεράσει τις καταστάσεις του να «παίρνω» έξω από μένα το οτιδήποτε. Είμαι αυτάρκης.

Διαπιστώνω πως δεν είμαι το σώμα μου. Είμαι αυτό που κατοικεί στο σώμα μου και αυτό που το ρυθμίζει.

Και ότι η οπτική μου ορίζει πως θα δω τα πάντα. Τις καταστάσεις, εμένα τον ίδιο.

Η οπτική μου επίσης ορίζει το πως βλέπω τον κόσμο γύρω μου, και όχι ο ίδιος ο κόσμος.

Μπορώ να βλέπω το ποτήρι μισοάδειο, ή μισογεμάτο.

Βρίσκω ισορροπίες. Βρίσκω αγαλλίαση.

Βρίσκω επιτέλους την πολυπόθητη ειρήνη στην καρδιά μου, που δεν την αλλάζω με τίποτα σε αυτόν τον κόσμο.





Νίκη Σλαύκου

Γιατί οι άνθρωποι έχουν πράσινα μάτια και τι σημαίνει ;


Έχετε ποτέ αναρωτηθεί πώς θα ήταν η ζωή μας χωρίς τα μάτια; Αυτός ο όμορφος πολύχρωμος κόσμος δεν θα ήταν τίποτε άλλο παρά μόνο σκοτάδι που θα γέμιζε με βαθιά θλίψη. Η Charlotte Bronte, η συγγραφέας της Jane Eyre είπε πολύ εύστοχα ότι: «η ψυχή, ευτυχώς έχει διερμηνέα- συχνά ασυνείδητο μεν, αλλά πιστό ερμηνευτή της - τα μάτια».

Τα μάτια μας όμως, μπορούν να ερμηνεύσουν όχι μόνο τα συναισθήματά μας, αλλά και την προσωπικότητά μας. Κάποιος μπορεί να πει τι είδους άνθρωποι είμαστε, απλά κοιτάζοντας τα μάτια μας. Είναι σαν ένα ανοιχτό βιβλίο.

Μερικά ενδιαφέροντα γεγονότα σχετικά με τα πράσινα μάτια

Τα πράσινα μάτια στους ανθρώπους είναι λιγότερο συχνά απ' ότι τα μπλε ή καφέ και υπολογίζεται ότι υπάρχουν μόνο 1-2 % ανθρώπων στο κόσμο. Για το λόγο αυτό θεωρούνται ότι είναι και πιο «μυστηριώδη». Πολλοί χαρακτήρες μάγων και ατόμων με υπερφυσικές ιδιότητες σε κόμικς και ταινίες, φέρονται να έχουν πράσινα μάτια με μια ικανότητα να σε υπνωτίζουν και να σε διαπερνούν. Επίσης, πολλά αιλουροειδή με πράσινα μάτια που γυαλίζουν καλά στο σκοτάδι, προσθέτουν σε αυτή την έννοια του «μαγικού».

Μάλιστα σε μία μελέτη των χρωμάτων στα μάτια των ψαριών, εκείνα με τα πράσινα μάτια βρέθηκαν να επιτίθενται περισσότερο απ' ότι εκείνα με τα μάτια των άλλων χρωμάτων.

Τι σημαίνει το πράσινο χρώμα στα μάτια των ανθρώπων;
Οι άνθρωποι με τα πράσινα μάτια είναι πολύ ιδιαίτεροι και θεωρούνται από τους πιο όμορφους, που πάντα έχουν την τάση να κάνουν μαγικά με τη γοητεία τους. Το μυστήριο του βλέμματός τους, προσελκύει τους ανθρώπους και σπάνια περνούν απαρατήρητοι μέσα στο πλήθος.

Λέγεται ότι είναι πάντα ενθουσιώδεις και έχουν μια απίστευτη όρεξη για ζωή. Επιπρόσθετα, αν το σκεφτούμε, συνδέεται με το φλογερό κόκκινο στο κεφάλι, καθώς τα δύο συχνά πάνε μαζί και πιστεύεται ότι δίνει στα άτομα ένα υψηλό επίπεδο ενέργειας και σεξουαλική ορμής.

Τα πάνε συνήθως καλά στις σχέσεις τους, κάνοντας μακροχρόνιες σχέσεις και το πάθος είναι το σήμα κατατεθέν τους. Και σαν άνθρωποι με πάθη, η ζήλεια είναι αυτό που κατέχει την κορυφή.

Όμως αυτό δεν σταματά να τους κατατάσσει σε αφεντικά, τόσο στην προσωπική όσο και την επαγγελματική τους ζωή. Αν και υπάρχει μια ψυχρότητα σε αυτό το χρώμα που τους δίνει την όψη εγωκεντρικών και συμφεροντολόγων, πιστεύεται ότι πρόκειται για άτομα πολύ έξυπνα.

Αγαπούν την περιπέτεια και μπορούν να αναλάβουν οποιαδήποτε πρόκληση, ενώ δεν θα επιτρέψουν σε κανέναν να σταθεί εμπόδιο στο δρόμο της ζωής τους.
Θα πρέπει να είστε προσεκτικοί μαζί τους και να μην τους βλάψετε ποτέ με οποιονδήποτε τρόπο, επειδή θα βρουν έναν τρόπο για να πάρουν την εκδίκησή τους.

Υπάρχει όμως εγκυρότητα σε όλα αυτά;
Μας λένε να μην κρίνουμε ένα βιβλίο από το εξώφυλλό του και όμως εδώ το κάνουμε. Το αφήνουμε στην κρίση του καθενός όμως να κάνει την δική του αναζήτηση στο κύκλο των γνωστών του και να δει αν υπάρχουν συσχετίσεις μεταξύ των διάφορων πτυχών των χαρακτηριστικών και των πράσινων ματιών.

Φυσικά θα μπορούσε να είναι αποτέλεσμα της γενετικής, δηλαδή ότι με κατά κάποιο τρόπο υπάρχει μια σύνδεση μεταξύ του χρώματος των ματιών και ένα άλλο στοιχείο της γενετικής σύνθεσης, που επηρεάζει την προσωπικότητα. Υπάρχουν πολλές φαινομενικά τυχαίες συνδέσεις στο σώμα, όπως το μάκρος του βραχίονα που μπορεί να προβλέψει με ακρίβεια το ύψος, γιατί λοιπόν να μην μπορεί και το χρώμα των ματιών να προβλέψει τη συμπεριφορά;

Από την άλλη, θα ήθελα να σκεφτούμε ότι υπάρχει και μια άλλη πιθανή εξήγηση: ότι πρόκειται για μια αυτοεκπληρούμενη προφητεία. Δηλαδή, ότι η εμφάνισή μας δημιουργεί ορισμένες προσδοκίες σχετικά με τη συμπεριφορά μας και αυτό επηρεάζει το πώς άλλοι άνθρωποι ενεργούν προς εμάς και ως αποτέλεσμα πώς βλέπουμε εμείς τους εαυτούς μας.

Ανεξάρτητα από το λόγο, ωστόσο, όλοι κατέχουμε τα στερεότυπα σχετικά με τα χρώματα των ματιών και μάλιστα μπορούμε να ρίξουμε μια μάτια και σε ένα παλιότερο άρθρο το τι σημαίνει το χρώμα των ματιών μας όταν είναι μπλε, για μια γενικότερη εικόνα. Μένει σε εμάς να βγάλουμε το δικό μας συμπέρασμα από πού προέρχεται αυτή η πεποίθηση κι αν τα παραπάνω χαρακτηριστικά ισχύουν.



Ο λογαριασμός........!!!!!!

Ένα βράδυ, ενώ η μαμά ετοίμαζε το δείπνο, ο μικρός εντεκάχρονος γιος μπήκε στην κουζίνα με ένα χαρτί στο χέρι.

Με τον "αέρα χιλίων καρδιναλίων" ο μικρός έδωσε το χαρτί στην μητέρα του, η οποία σκούπισε τα χέρια της με την πετσέτα και διάβασε τι είχε γράψει :

" Για τον καθαρισμό της αυλής :1 Ευρώ, για το συγύρισμα του δωματίου μου 1,50 Ευρώ, για την αγορά του ψωμιού 0,50 Ευρώ, για την προσοχή της αδελφής μου (τρία απογεύματα) 3 Ευρώ, για την καλή βαθμολογία στο σχολείο 2 Ευρώ και για το άδειασμα των σκουπιδιών όλες τις ημέρες 1 Ευρώ. Σύνολο 9 Ευρώ."

Η μητέρα κοίταξε τον γιο της στα μάτια με πολύ τρυφερότητα. Στον νου της ήρθαν πολλές και διάφορες σκέψεις.

Πήρε ένα μολύβι και στο πίσω μέρος του χαρτιού έγραψε:" Για τους εννιά μήνες στην κοιλιά μου 0 Ευρώ, για όλες τις νύχτες που ξαγρύπνησα μαζί σου όταν ήσουν άρρωστος 0 Ευρώ, για όλες τις φορές που σε χάιδευα στην αγκαλιά μου όταν ήσουν λυπημένος 0 Ευρώ, για όλες τις φορές που σου σκούπισα τα δάκρυα σου 0 Ευρώ, για όλα όσα σου έχω μάθει και διδάξει 0 Ευρώ, για όλα τα πρωινά, τα μεσημεριανά και βραδινά φαγητά 0 Ευρώ, για την ζωή που σου δίνω κάθε μέρα 0 Ευρώ."

Όταν τελείωσε, χαμογελώντας η μαμά το έδωσε στον γιο της.
Όταν ο μικρός τελείωσε να διαβάζει , δύο δάκρυα έτρεξαν από τα μάτια του.

Γύρισε το χαρτί και στον λογαριασμό του πάνω έγραψε "ΕΞΟΦΛΗΘΗΚΕ".

μετά "πήδηξε" στην αγκαλιά της μητέρας του και την γέμισε φιλιά.
Όταν στις προσωπικές και οικογενειακές σχέσεις αρχίζουμε να κάνουμε τους "λογαριασμούς, τότε όλα τελείωσαν.

ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΤΗΝ ΔΙΝΕΙΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΔΕΧΕΣΑΙ ΑΝΕΥ ΟΡΟΥΣ ΚΑΙ "ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΥΣ" ΕΙΔΑΛΩΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΓΑΠΗ...




Μπαμπά , μπορώ να σε ρωτήσω κάτι ;

Ένα άτομο γυρίζει σπίτι από την εργασία αργά, κουρασμένος και εκνευρισμένος , για να βρει τον πέντε ετών γιο του να τον περιμένει στην πόρτα.

ΓΙΟΣ : « Μπαμπά , μπορώ να σε ρωτήσω κάτι ; »
ΠΑΤΕΡΑΣ : « Ναι βεβαίως , τι είναι ; »
ΓΙΟΣ : « Μπαμπά , πόσα παίρνεις την ώρα ; »
ΠΑΤΕΡΑΣ : « Αυτό δεν είναι δική σου δουλειά . Γιατί ρωτάς ένα τέτοιο πράγμα ; » ρώτησε θυμωμένα .
ΓΙΟΣ : « Θέλω ακριβώς να ξέρω . Παρακαλώ πες μου , πόσα λεφτά βγάζεις την ώρα ; »

ΠΑΤΕΡΑΣ : «50 ευρώ »
ΓΙΟΣ : « ααα, » … , απάντησε το παιδί , με το κεφάλι του κάτω καί συνέχισε : « Μπαμπά σε παρακαλώ μπορείς να μου δανείσεις 25 ευρώ; »

Ο πατέρας εξαγριωμένος του απήντησε : «εάν ο μόνος λόγος που ρώτησες είναι να δανειστείς κάποια χρήματα για να αγοράσεις ένα ανόητο παιχνίδι ή κάποιες άλλες αηδίες , τότε να πας κατ’ ευθείαν στο δωμάτιό σου και στο κρεββάτι σου. Σκέψου γιατί είσαι τόσο εγωιστής. Δεν εργάζομαι σκληρά για τέτοιες παιδαριώδεις επιπολαιότητες.»

Το μικρό παιδί πήγε ήσυχα στο δωμάτιό του και έκλεισε την πόρτα .

Ο μπαμπάς κάθισε σκεπτόμενος την ερώτηση του παιδιού και νευρίαζε περισσότερο. Πώς τόλμησε να υποβάλλει τέτοια ερώτηση για να πάρει μόνο κάποια χρήματα;

Μετά από μια περίπου ώρα, ο μπαμπάς είχε ηρεμήσει και είχε αρχίσει να σκέφτεται :

Ίσως είναι κάτι που πρέπει πραγματικά να αγοράσει ο μικρός με τα 25 ευρώ και δεν ζητάει χρήματα πολύ συχνά. Πήγε στην πόρτα του δωματίου του παιδιού και άνοιξε την πόρτα.

« Κοιμάσαι γιε μου ; » Ρώτησε .
« Δεν κοιμάμαι » απάντησε το αγόρι .
« Σκεφτόμουν , ότι ίσως ήμουν πάρα πολύ σκληρός μαζί σου νωρίτερα » είπε ο μπαμπάς . «Ήταν μια μεγάλη ημέρα και έβγαλα την κούραση μου σε σένα . Εδώ είναι τα 25 ευρώ που μου ζήτησες » .

Το παιδί έτρεξε κατ’ ευθείαν επάνω του χαμογελώντας . « Σε ευχαριστώ μπαμπά! » φώναξε . Κατόπιν , πάει στο μαξιλάρι του και βγάζει από κάτω κάποια τσαλακωμένα χρήματα .

Ο πατέρας μόλις βλέπει ότι το παιδί έχει ήδη κάποια χρήματα , αρχίζει να νευριάζει .

Το μικρό παιδί αρχίζει να μετράει σιγά τα χρήματά του , και κοιτάζει τον μπαμπά του .

«Γιατί θέλεις περισσότερα χρήματα εφόσον έχεις ήδη μερικά ; » ο πατέρας του γκρινιάζει .
« Επειδή δεν είχα αρκετά , αλλά τώρα έχω » , το μικρό παιδί απήντησε .

«Μπαμπά , έχω 50 ευρώ τώρα. Μπορώ να αγοράσω μια (-1-) ώρα από το χρόνο σου ; Σε παρακαλώ έλα νωρίς αύριο σπίτι. Θα ήθελα πολύ να φάμε μαζί » .

Ο πατέρας συντρίφθηκε. Αγκάλιασε τον μικρό γιο του και ικέτευσε για τη συγχώρεσή του .

Είναι ακριβώς μια σύντομη υπενθύμιση σε όλους σας που εργάζεστε τόσο σκληρά στη ζωή. Δεν πρέπει να αφήσουμε το χρόνο να περνάει από τα χέρια μας χωρίς να περνάμε χρόνο με εκείνους που πραγματικά σημαίνουν κάτι για εμάς, εκείνους που είναι κοντά στις καρδιές μας. Θυμηθείτε να μοιραστείτε εκείνη την αξία των 50 ευρώ του χρόνου σας, με κάποιους που αγαπάτε.

Εάν πεθάνουμε αύριο, η επιχείρηση για την οποία εργαζόμαστε θα μπορέσει εύκολα να μας αντικαταστήσει μέσα σε λίγες ώρες. Αλλά η οικογένεια & οι φίλοι που αφήνουμε πίσω θα αισθανθούν την απώλεια για το υπόλοιπο των ζωών τους.




Δεν θέλει κόπο ... θέλει τρόπο......!!!!

Περίπτωση
Όταν τα πράγματα δεν πάνε και τόσο καλά ή όπως ακριβώς θα θέλαμε αρχίζει να συννεφιάζει στο νου μας... και σε λίγο βρέχει αρνητικές σκέψεις και αστράφτει ανησυχίες... Πλέον δεν μπορούμε να σκεφτούμε φυσιολογικά και έτσι οι πράξεις μας είναι λανθασμένες...

Με σκοτισμένη διάνοια οι προτεραιότητές μας χάνουν τη σωστή τους σειρά και η εστίαση μας κατευθύνεται στις πράξεις... όλη μας η ενέργεια καταναλώνεται εκεί που πάει η εστίασή μας... οι πράξεις μας δεν φαίνεται να βελτιώνονται και έτσι η απογοήτευση βρίσκει άλλη μια ευκαιρία για να γίνει θαμώνας στη ζωή μας... δηλαδή χαρακτηριστικόμας... τόσο πολύ που ξεχνάμε ποιος την κάλεσε πρώτος...

Λύση
Χρειάζεται να μάθουμε στον εαυτό να αλλάζει τον τρόπο σκέψης πριν να βελτιώσουμε τις πράξεις μας ... έτσι η εστίασή μας θα επανέρχεται αυτόματα εκεί που κρύβεται η αληθινή μας δύναμη ... οι αναζωογονητικές σκέψεις ακόμη και στις πιο αρνητικές καταστάσεις και ατμόσφαιρες γίνονται έτσι πιο εύκολα ... Με την σταθερή εξάσκηση του να στρέφω την επίγνωσή μου στην ποιότητά της σκέψης μου και όχι στο αποτέλεσμα, διατηρώ την επίγνωση του σπόρου των πράξεών μου και έτσι βιώνω ότι τελικά η επιτυχία ήταν πιο εύκολη από ότι νόμιζα ... 

δεν ήθελε τελικά κόπο...ήθελε... 

Άσκηση για τη μέρα ... traffic control
Ας εξασκηθώ στην εναλλαγή της εστίασής μου... με συστηματική εξάσκηση στο στοχασμό κα το διαλογισμό, ο εαυτός μαθαίνει να ξεχωρίζει τις εσωτερικές αντιθέσεις... το contrast ... έτσι όπως μιας φωτογραφία είναι όμορφη όταν οι αντιθέσεις τις είναι ξεκάθαρες έτσι και μέσα μου χρειάζεται να γνωρίζω καλά τη διαφορά μεταξύ του εστιάζω στη γαλήνη μου και του εστιάζω στις πράξεις μου... 

Με το traffic control μαθαίνω να βιώνω την αντίθεση... και έτσι να επιλέγω... 





Πνευματικό Κέντρο Brahma Kumaris

Πέμπτη 28 Νοεμβρίου 2013

Γιατί όταν κάποιος μας διώχνει κολλάμε , κι όταν μας αγαπάει τον φτύνουμε.....!!!!


Όταν σε μία σχέση ένα άτομο «μας αγαπάει πολύ» χωρίς πρώτα εμείς να έχουμε αποδεχθεί και αγαπήσει πρώτοι τον εαυτό μας, η ίδια η σχέση μας απωθεί και νιώθουμε πως πρέπει να φύγουμε από αυτήν.

Δεν είμαστε σε θέση να «εκτιμήσουμε» αυτό το ειλικρινές πολλές φορές ενδιαφέρον, πόσο μάλλον την αγάπη.

Μα δεν κάναμε κάτι εμείς, ώστε «ο άλλος» να μας αγαπήσει. Τότε πως είναι δυνατόν να μας αγαπάει; 

Παρόλα αυτά, αναγνωρίζουμε πως μας βλέπει σαν Θεό και πίνει νερό στο όνομα μας.

Δεν μπορούμε όμως να πιστέψουμε πως αυτό θα μπορούσε «να ισχύει» στ’ αλήθεια. Κάποιος «δείχνει», πως αγαπά σε μας κομμάτια, που εμείς «δεν βλέπουμε» καν ότι τα έχουμε.

Οπότε τι συμπέρασμα βγάζουμε;; 

Πως δεν αγαπά τελικά εμάς με τα άπειρα ελαττώματα μας, αλλά στο πρόσωπο μας αγαπά, ουσιαστικά έναν άνθρωπο που δεν υπάρχει. Γιατί οι ίδιοι, δεν ταυτιζόμαστε μέσα μας με τα χαρακτηριστικά του ατόμου που αυτός αγαπάει. Πως μπορούμε λοιπόν να το πιστέψουμε;

«Έχω εγώ όλα αυτά τα υπέροχα χαρακτηριστικά»; Με τίποτα.

Ξέρουμε πως γνωρίζοντας μας λοιπόν, ή ζώντας μαζί μας, κάποια στιγμή θα δει την πραγματικότητα για μας, και θα απογοητευτεί.

Και το χειρότερο ; Δεν θα αντέχαμε ποτέ να μας πει κατάματα : 
«Δεν είσαι τελικά αυτό που αγάπησα».

Μα αυτό εμείς το γνωρίζαμε από την αρχή, και ήρθε η ώρα να μας το πει και κατάμουτρα :
«Ότι δεν είμαστε το υπέροχο πλάσμα που μας περιέγραφε ότι ήμασταν και μας αγαπούσε.»

Αυτό εμάς όμως θα μας καταρράκωνε. Για να περισώσουμε λοιπόν, και να κουκουλώσουμε τις όποιες φοβίες και ατέλειες μας, πρέπει αυτό το άτομο να το διώξουμε από τη ζωή μας, ώστε να μην υποστούμε ποτέ αυτή την αποκάλυψη.

Όλη η παραπάνω όμως διαδικασία, ενώ την κάνουμε εμείς, δεν μπορούμε να την αναγνωρίζουμε. Δεν αναρωτιόμαστε ποτέ για τις λειτουργίες μας. Και πώς να μπορέσουμε να το κάνουμε όταν η προσοχή μας είναι στον άλλον, και όχι στον εαυτό μας;

Έτσι, διώχνουμε αυτόν που λέει «πως μας αγαπάει», και διαλέγουμε «κάποια δύσκολη περίπτωση» (έτσι φαντάζει στα μάτια μας), ούτως ώστε, όταν «καταφέρουμε» αυτό το άτομο να έρθει κοντά μας, θα το «έχουμε πετύχει» με όλα τα καλά στοιχεία που έχουμε αναγνωρίσει στον εαυτό μας, και μέσω αυτών τον προσεγγίσαμε.

Αυτός είναι ο στόχος. 
Ένας στόχος όμως που σπάνια γίνεται εφικτός, γιατί αυτή η απεγνωσμένη μας ανάγκη για παραδοχή, εκπέμπεται και εκλαμβάνεται από τον άλλον σαν «σίγουρη περίπτωση», και «πάντα διαθέσιμη». Το «παράδοση άνευ όρων», κάνει μπαμ από μακριά.
Η προσπάθεια προσέγγισης συνεχίζεται, μέχρι να «κουραστούμε», και νικημένοι, καταρρακωμένοι και πληγωμένοι, να αποφασίσουμε τελικά να φύγουμε από αυτήν την κατάσταση, νιώθοντας την «ήττα», στα μύχια της ύπαρξης μας. Δεν μας επιβεβαίωσε την ανάγκη μας πως «τα καλά» που βρήκαμε πως έχουμε μέσα μας, είναι όντως σπουδαία, και άξια αγάπης και προσοχής.

Φεύγουμε καταρρακωμένοι, μέχρι να βρούμε «την επόμενη δύσκολη περίπτωση», για να μπει σε λειτουργία πάλι «η ίδια μηχανή», που ανεξέλεγκτα λειτουργεί μέσα μας, ενώ εμείς οι ίδιοι δεν είμαστε για άλλη μια φορά πουθενά…….

Στην ουσία είμαστε ανασφαλείς. Νιώθουμε ατελής, εγκαταλειμμένοι, και τόσο, μα τόσο μόνοι…..

Για να αποδεχθεί κάποιος άνθρωπος όλα τα καλά μας στοιχεία, θα πρέπει εμείς οι ίδιοι να έχουμε αποδεχθεί πρώτα τον εαυτό μας. Να τον έχουμε αγαπήσει, και με τα τρωτά, και με τα όμορφα στοιχεία του. Γιατί ο συνδυασμός και των δύο μας έχει κάνει να είμαστε η ολότητα μας.

Αν ο οποιοσδήποτε θα μας αγαπήσει, θέλουμε να το κάνει μετά από επίδειξη δική μας για το τι φέρουμε, αυτό δεν είναι αρχή σχέσης η εμπιστοσύνη, αλλά μία συναλλαγή της λαχαναγοράς. Σαν να δείχνουμε την πραμάτεια μας, «για να μας αγοράσουν»

Τόσο υποτιμάμε τον εαυτό μας. Παρακαλάμε για την αγάπη. Παρακαλάμε για την αποδοχή. Παρακαλάμε για την προσοχή.

Αν δεν αγαπήσουμε, αποδεχθούμε, και δώσουμε την αμέριστη προσοχή στον εαυτό μας, κανείς δεν θα το κάνει ποτέ για μας.

Μα και να το κάνει, δεν θα μπορέσουμε ποτέ να το αναγνωρίσουμε αν πρώτοι δεν το έχουμε κάνει εμείς για μας.

Η Αγάπη για έναν άλλον άνθρωπο είναι άλλο πράγμα…..

Η Αγάπη είναι ομορφιά, μοίρασμα, αποδοχή, παράδοση. Είναι εμπιστοσύνη, είναι έκθεση, είναι μη φόβος.

Είναι βουτιά. Μία βουτιά στο άγνωστο χωρίς καμία απολύτως εγγύηση για τίποτα.

Δεν είναι συναλλαγή, δεν είναι συμφωνία. Δεν εμπεριέχει καμία σιγουριά.

Αν μπει η σιγουριά και η ασφάλεια στη μέση γίνεται δεσμά. Τόσο άσχημα δεσμά, που καταλήγουμε να μισούμε αυτόν που κάποτε αγαπήσαμε, γιατί έχουμε στερηθεί το ύψιστο ιδανικό της ύπαρξης μας: «Την ελευθερία μας.»

Όμως στις παραπάνω ιστορίες που περιγράφηκαν, δεν μπορούμε σε καμία περίπτωση να το αναγνωρίσουμε, γιατί με τον τρόπο που οι ίδιοι φερόμαστε στον εαυτό μας είμαστε «δέσμιοι» έτσι κι αλλιώς από κούνια.

Τα δεσμά είναι η δεύτερη φύση μας. 
Γι’ αυτό και τα ζητάμε να μας τα βάλει και κάποιος άλλος. Γιατί είναι μία πραγματικότητα την οποία έχουμε τόσο συνηθίσει, που δεν γνωρίζουμε καν τι θα πει να είσαι ελεύθερος, πόσο μάλλον το να αγαπάς.




Νίκη Σλαύκου

Δεν αγαπάμε τον εαυτό μας....Αντέχεις να δεις αν ισχύει για σένα.....!!!!

                       
Αν κάτι μας πονάει, ή βλέπουμε ότι ντρεπόμαστε για άσχημα κομμάτια μας και δεν θέλουμε να παραδεχθούμε ότι τα ’χουμε, δεν αγαπάμε τον εαυτό μας.

Αν κάνουμε από μόνοι μας πράγματα για τους άλλους χωρίς να το θέλουμε, δεν αγαπάμε τον εαυτό μας.

Αν πάντα κάνουμε ότι μόνο οι άλλοι θέλουν, ή μας ζητήσουν, δεν αγαπάμε τον εαυτό μας.

Αν πιεζόμαστε επειδή «πρέπει», δεν αγαπάμε τον εαυτό μας.

Αν παραμένουμε με ανθρώπους που δεν μας σέβονται και δεν μας εκτιμούν, δεν αγαπάμε τον εαυτό μας.

Αν οι άνθρωποι γύρω μας κοιτάζουν μόνο να πάρουν από μας χωρίς να υπολογίζουν το πώς νιώθουμε εμείς, και εξακολουθούμε να τους έχουμε γύρω μας, δεν αγαπάμε τον εαυτό μας.

Αν φοβόμαστε τη ζωή, και γι’ αυτό μένουμε σ’ ένα γνωστό βόλεμα, επειδή το άγνωστο θα μας βάλει θεωρούμε σε μπελάδες και ταλαιπωρία, δεν αγαπάμε τον εαυτό μας.

Αν δεν κάνουμε πράγματα για μας, τα οποία μας κάνουν να νιώθουμε γαλήνιοι και σημαντικοί, δεν αγαπάμε τον εαυτό μας.

Αν φοβόμαστε να διεκδικήσουμε και να αγωνιστούμε γι’ αυτά που μας ανήκουν, ή που πιστεύουμε, δεν αγαπάμε τον εαυτό μας.

Αν δεν προσέχουμε το σώμα μας, το ταλαιπωρούμε με περισσότερα απ’ όσα αντέχει και το παραφορτώνουμε με άχρηστα «σκουπίδια» ως τροφή, δεν αγαπάμε τον εαυτό μας.

Αν κρίνουμε, ή νιώθουμε άσχημα για την εμφάνιση μας, ή τα παραπάνω κιλά, δεν αγαπάμε τον εαυτό μας.

Αν μας βγει να περπατήσουμε στη βροχή, να παίξουμε σε λούνα πάρκ ενώ είμαστε 50 χρονών, ή δεν ντυθούμε όπως νιώθουμε αλλά όπως αρμόζει στη θέση, την ηλικία και το περιβάλλον μας, δεν αγαπάμε τον εαυτό μας.

Αν θέλουμε να προσφέρουμε και δεν το κάνουμε γιατί σκεφτόμαστε πως θα το πάρουν οι άλλοι, δεν αγαπάμε τον εαυτό μας.

Αν δεν λέμε την αλήθεια όταν την γνωρίζουμε, δεν αγαπάμε τον εαυτό μας.

Αν γίνεται μια αδικία την οποία ενώ ίσως θα μπορούσαμε να σταματήσουμε και εμείς εξακολουθούμε να παραμένουμε θεατές, δεν αγαπάμε τον εαυτό μας.

Μόνο αν τιμάμε όλους τους φορείς μας, εκφράζουμε όσα νιώθουμε με πράξεις και λόγια, δεν καταπιέζουμε την ομορφιά μέσα μας, και δίνουμε σε μας, όλα όσα μας αξίζουν, ναι.

Τότε, έχουμε αρχίσει ν’ αγαπάμε τον εαυτό μας.....





Νίκη Σλαύκου

Το πιό όμορφο πράγμα στον κόσμο.....!!!!!!

Ένας διάσημος ζωγράφος, ο οποίος είχε κάνει πολλά όμορφα έργα τέχνης, πείστηκε πως του έλειπε ακόμη να ζωγραφίσει τον πιο όμορφο έργο τέχνης.

Έτσι άρχισε να ταξιδεύει για να εμπνευστεί το ''θέμα" του καινούργιου του πίνακα. Μια μέρα , συνάντησε στον δρόμο του ένα γέροντα μοναχό που τον ρώτησε που πήγαινε. "Δεν ξέρω" απάντησε ο ζωγράφος. "Θέλω να ζωγραφίσω το πιο όμορφο πράγμα στον κόσμο. Μπορείτε να μου δείξετε εσείς που μπορώ να το βρω;"

"Είναι πολύ απλό" του απάντησε ο μοναχός.
"Σε οποιαδήποτε εκκλησία ή στην πίστη μπορείς να βρεις εκείνο που ψάχνεις. Η Πίστη είναι το πιο όμορφο πράγμα στον κόσμο".

Ο ζωγράφος συνέχισε το ταξίδι του και κάπου συνάντησε μια νεαρή νύφη. Την ρώτησε εάν ήξερε πιο ήταν το πιο όμορφο πράγμα στον κόσμο. "Η Αγάπη" απάντησε η γυναίκα.

"Η Αγάπη κάνει τους φτωχούς πλούσιους, γιατρεύει τις πληγές. Χωρίς την αγάπη, δεν υπάρχει ομορφιά." Ο ζωγράφος συνέχισε το ταξίδι του όπου κάπου αλλού συνάντησε έναν εξαντλημένο στρατιώτη, και όταν ο ζωγράφος του έκανε την ίδια ερώτηση εκείνος απάντησε :"Η Ειρήνη είναι το πιο όμορφο πράγμα στον κόσμο. Ο πόλεμος είναι ό,τι χειρότερο υπάρχει. Όπου υπάρχει ειρήνη, να είσαι σίγουρος πως υπάρχει και ομορφιά."

Πίστη, Αγάπη και Ειρήνη!

Πως μπορώ να τις ζωγραφίσω ; σκέφτηκε ο ζωγράφος. Κουνώντας το κεφάλι του, σκεπτόμενος, ξαναπήρε τον δρόμο της επιστροφής στο σπίτι. Μπαίνοντας μέσα στο σπίτι του, είδε το πιο όμορφο πράγμα στον κόσμο :"Στα μάτια των παιδιών του υπήρχε η ΠΙΣΤΗ, στο χαμόγελο της συζύγου του η ΑΓΑΠΗ, και εδώ , μέσα στο σπίτι του υπήρχε η ΕΙΡΗΝΗ. Ο ζωγράφος δημιούργησε έτσι τον πίνακα "ΤΟ ΠΙΟ ΟΜΟΡΦΟ ΠΡΑΓΜΑ ΣΤΟΝ ΚΌΣΜΟ".

Και όταν τελείωσε τον ονόμασε "ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΜΟΥ".



Ιαθειην

Πώς να παίρνεις πάντα αυτό που θέλεις......!!!!!!!

Τα καθοριστικά βήματα που βοηθούν στην πραγματοποίηση των στόχων. Κανένας από τους στόχους μας δεν θα πετύχει αν δεν ξεκινήσουμε από κάποιους βασικούς κανόνες.

Πραγματικά, θα το επαναλαμβάνω συνέχεια : αγαπήστε τον εαυτό σας. Αν δεν ξεκινήσετε από αυτό το σημείο της αυτο-αποδοχής είναι αδύνατον να έρθουν θετικά πράγματα στη ζωή σας. Και να έρθουν θα κρατήσουν πολύ λίγο.

Το πρώτο βήμα : έχει να κάνει με όρια. Πόσο πρέπει να δίνετε, πόσο να παίρνετε, που να σταματάτε. Αν προσπαθείτε να κάνετε τα πάντα στους άλλους για να αποδείξετε «πόσο χρήσιμοι» είστε ώστε να σας αγαπούν, λυπάμαι αλλά μόλις προδώσατε τον εαυτό σας. Όχι μόνο δεν πήρατε αγάπη αλλά σπαταλήσατε και όση είχατε μέσα σε αυτή την υπερκατανάλωση. Μάθετε να λέτε όχι.

Δεύτερο βήμα : κάθε στιγμή η ζωή μας δίνει επιλογές. Αυτές οι επιλογές στο τέλος της ημέρας είναι μία μικρογραφία της ζωής σας. Παρατηρείστε, εμβαθύνετε, πως τελικά χειρίζεστε τις επιλογές σας; Επιλέγετε κάτι επιφανειακό για να καλύψετε την ανασφάλεια και το φόβο ή εμβαθύνετε αντικρίζοντας τα σημεία φόβου; Αυτές οι μικρές ή μεγάλες επιλογές της στιγμής και της ημέρας θα γίνουν επιλογές ζωής γιατί τελικά μαζεύονται και σε ένα κοινό άθροισμα εκπορεύουν το αποτέλεσμα της ποιότητας της ζωής σας.

Τρίτο βήμα : η συμπόνια είναι καθοριστική για όποια απόφαση ή κίνηση και αν κάνετε στη ζωή σας. Δεν χρειάζεται να επιλέγετε καταστάσεις που έχουν πόνο. Φαντάζομαι είχατε αρκετό. Επιλέξτε για τον εαυτό σας, μέσα από τη συμπόνια, η οποία εμπεριέχει αγάπη, κατανόηση, αποδοχή. Χωρίς αυτές τις ποιότητες πολύ γρήγορα θα καταρρεύσει όποιο οικοδόμημα και να χτίσετε γιατί πολύ απλά από κάτω θα υπάρχει πίεση που θα δημιουργεί θυμό άρα αυτόματα θα οδηγηθείτε στην αντίδραση.

Καθημερινά, μικρά βήματα, θα χτίσουν τελικά μία άλλη αντίληψη ζωής. Επιλέξτε καθημερινά να αθλείστε. Αν δεν μπορείτε, κάντε τις δουλειές σας με τα πόδια. Φροντίστε να τρέφεστε υγιεινά και να πίνετε φρέσκους χυμούς. 

Διαλογιστείτε καθημερινά πριν κοιμηθείτε, βλέποντας προς τα πίσω πως χειριστήκατε την ημέρα σας. Δημιουργήστε καθημερινά μικρά οράματα που σας οδηγούν σε κάποιο μεγαλύτερο, πολύ σημαντικό για εσάς.

Το όραμα μπορεί να είναι κινητήριος δύναμη ή η μεγαλύτερη παγίδα. Για αυτό πάντα να βάζετε μικρούς στόχους που πάνε προς αυτό και όχι μεγάλα άλματα στα οποία μπορεί να χαθείτε. Μείνετε σταθεροί στα όρια που έχετε θέσει και υπενθυμίζετε στον εαυτό σας συνεχώς πόσο τον αγαπάτε. 

Μέσα από πράξεις που δηλώνουν μέσα σας την έννοια σας για εσάς. Επιλέξτε να είναι γύρω σας άνθρωποι υποστηρικτικοί και μην επιτρέψετε καμία μορφή ψυχικής κακοποίησης έστω κι αν βαφτίζεται «μαύρο χιούμορ». Πιστέψτε στο όραμά σας και πραγματικά η ζωή θα σας φέρει δώρα γιατί και εσείς είστε ένα δώρο για την ύπαρξη.





Shakila Ιωάννα Μπράτη
Ολιστική Ενεργειακή Θεραπεύτρια

Το γράμμα και ο Ιησούς Χριστός.......!!!!!!

ΑΥΤΟ ΤΟ ΓΡΑΜΜΑ ΒΡΕΘΗΚΕ ΑΠΟ ΜΙΑ ΝΟΣΟΚΟΜΑ ΣΕ ΕΝΑ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ...κάτω από το μαξιλάρι ενός νεαρού παιδιού που μόλις απεβίωσε...

"Αγαπημένη μου μητέρα, εδώ και μερικές μέρες ίσα που καταφέρνω να κάθομαι στο κρεβάτι μου καθιστός μόνο για μισή ώρα ενώ τις υπόλοιπες ώρες είμαι ακινητοποιημένος. Η καρδιά μου δεν θέλει να "κτυπά" άλλο. Το πρωί ο καθηγητής είπε κάτι σαν "είναι έτοιμος". Για πιο πράγμα; Βέβαια είναι δύσκολο να πεθαίνεις νέος! 

Πρέπει να προετοιμαστώ για το γεγονός πως μέχρι το τέλος της εβδομάδας θα είμαι ένας "προς μετάβαση", και δεν είμαι έτοιμος.

Οι πόνοι όλο και δυναμώνουν και μου "σκάβουν" το σώμα μου - το είναι μου, και γίνονται ανυπόφοροι, αλλά αυτό που είναι περισσότερο ανυπόφορο είναι πως δεν είμαι έτοιμος. Το χειρότερο πράγμα είναι πως , όταν κοιτάζω τον ουρανό, είναι σκοτάδι. Πέφτει η νύχτα αλλά δεν βλέπω να λάμπουν τα άστρα πάνω από το κεφάλι μου. 

Μητέρα, δεν σκέφτηκα ποτέ τον Θεό, αλλά τώρα αισθάνομαι πως υπάρχει κάτι που δεν γνωρίζουμε, κάτι το μυστηριώδες, μια δύναμη μέσα στα χέρια της οποίας πέφτουμε, και στην οποία πρέπει να δώσουμε μια απάντηση.

Και ο πόνος μου είναι πως δεν γνωρίζω ποιος είναι. Εάν μπορούσα μονάχα να τον είχα γνωρίσει! Μητέρα, θυμάσαι πως εσύ, με εμάς τα παιδιά σου, βάδιζες μέσα στο δάσος , στο σκοτάδι, για να προϋπαντήσεις τον πατέρα που γύριζε από την δουλειά; Μερικές φορές τρέχαμε μπροστά από εσένα και βρισκόμαστε εντελώς μόνοι. 

Προχωρούσαμε μέσα στο σκοτάδι - τι φόβος των άγνωστων βημάτων! και τι χαρά όταν αναγνωρίζαμε πως εκείνα τα βήματα ήταν του πατέρα που μας αγαπούσε τόσο πολύ. Και τώρα, μέσα στην μοναξιά, αισθάνομαι ακόμα βήματα που δεν γνωρίζω. Γιατί δεν τα γνωρίζω; 

Μου είχες πει πως πρέπει να ντύνομαι, και πως να συμπεριφέρομαι στην κοινωνία, πως να τρώω, πως να τα καταφέρνω. Μου αφιέρωσες χρόνο και δεν κουράστηκες ποτέ να ασχολείσαι μαζί μου. Θυμάμαι πως , την νύχτα των Χριστουγέννων, πήγαινες στην εκκλησία με τα παιδιά σου.

Θυμάμαι και την βραδινή προσευχή που κάποιες φορές μου ψιθύριζες. Πάντοτε μας μίλαγες για την τιμιότητα. Όλα αυτά όμως τώρα "λιώνουν σαν το χιόνι στον ήλιο". Γιατί μας μίλησες για τόσα πράγματα και δεν μου είχες πει κάτι για τον Ιησού Χριστό; Γιατί δεν μου γνώρισες τον ήχο των βημάτων του, έτσι ώστε να καταλάβω εάν είναι εκείνος που έρχεται σε μένα αυτή την τελευταία νύχτα και μέσα στην μοναξιά του θανάτου;"

Πόσες ανησυχίες, κόποι, προσπάθειες στην ζωή για πράγματα που θεωρούμε σπουδαία, αλλά και που στο τέλος αποδεικνύονται "χωρίς ουσία".




Πώς θα τονώσετε την ενσυναίσθηση του παιδιού......!!!!!!!


Αυτό που οι περισσότεροι γονείς επιδιώκουν, περισσότερο από οτιδήποτε άλλο, με την ανατροφή των παιδιών τους είναι να μεγαλώσουν καλούς ανθρώπους. Αλλά και ανθρώπους που θα σέβονται και θα κατανοούν τα αισθήματα και τις απόψεις των άλλων, που θα νοιάζονται. Τα μαθήματα αυτά δίνονται στην κάθε οικογένεια καθημερινά, σε παιδιά κάθε ηλικίας, μέσα από συζητήσεις και ερωτήσεις που κάνουν ακόμα και τα πιο εγωκεντρικά πιτσιρίκια -και ποιο δεν είναι;- να σκέφτονται και τους άλλους. Δείτε επτά τέτοιες ερωτήσεις:
Πώς νιώθεις γι'αυτό;
Αυτή είναι καλή ερώτηση όταν το παιδί είναι αναστατωμένο ή νιώθει ότι έχει αδικηθεί. Βοηθήστε το να είναι όσο πιο συγκεκριμένο γίνεται: Η ικανότητα να ονοματίζει συγκεκριμένα συναισθήματα και να εκφράζει πώς και γιατί νιώθει έτσι είναι πολύ σημαντική στο να μπορεί, στην συνέχεια, να αυτό-ρυθμίζεται. Να ανταποκρίνεται, δηλαδή, αποτελεσματικά σε ποικίλα συναισθήματα, κάθε έντασης.
Ξέρεις ότι πολλές φορές έχω φοβηθεί και εγώ;

Ένας εξαιρετικός τρόπος για να γνωρίζει το παιδί καλύτερα τον εαυτό του και τα συναισθήματά του, ειδικά όσο ακόμα είναι μικρό και δυσκολεύεται να βρίσκει τις σωστές λέξεις για να περιγράφει αυτά που νιώθει, είναι η δική σας εμπειρία. 

Καταρχήν, μπορείτε να μοιράζεστε με το παιδί στιγμές κατά τις οποίες έχετε και εσείς νιώσει εκνευρισμό ή φόβο ή μοναξιά. Στο μεσημεριανό τραπέζι, μην αρκείστε στο να ρωτάτε το παιδί πώς πέρασε τη μέρα του. Μιλήστε και για την δική σας μέρα και για το πώς κάποιες εξελίξεις σας κάνουν να νιώθετε.

Πώς θα ένιωθε γι'αυτό ο αδερφός/η αδερφή σου;
Πολλοί από εμάς αφιερώνουμε χρόνο στο να αναλογιζόμαστε πώς θα νιώθαμε για μία κατάσταση αν ήμασταν στην θέση κάποιου άλλου, προκειμένου να κατανοήσουμε καλύτερα τις απόψεις και τις επιλογές του. Γι'αυτό κι όταν το παιδί μπλέκεται σε καβγάδες με τα αδέρφια ή τους φίλους του και κάνει κάτι που τους πληγώνει, οι γονείς συχνά το ρωτούν «πώς θα ένιωθες εσύ αν στο έκανε αυτό;». 

Ωστόσο, οι ψυχολόγοι λένε ότι ίσως είναι προτιμότερο να ρωτάμε το παιδί «πώς πιστεύεις ότι νιώθει ο άλλος με αυτό που έκανες;». Με τον τρόπο αυτό το παιδί, αντί να νοιάζεται μόνο για τα δικά του αισθήματα, και να προσπαθεί να τα προβάλει στους άλλους, μαθαίνει να νοιάζεται και για τα αισθήματα των άλλων.

Πώς πιστεύεις ότι ένιωσε ο τάδε ήρωας; Γιατί νομίζεις πήρε αυτές τις αποφάσεις;
Αμέτρητες μελέτες έχουν δείξει ότι διαβάζοντας παραμύθια στα παιδιά οι γονείς μπορούν να αυξήσουν την ενσυναίσθηση των παιδιών. Όταν, λοιπόν, διαβάζετε μία ιστορία στο παιδί, ή συζητάτε για μία ταινία ή ένα βιβλίο, μην μιλάτε μόνο γι'αυτά που έγιναν, συζητήστε γιατί έγιναν. Μοιραστείτε μαζί τους δικές σας ιστορίες για όταν είχατε και εσείς νιώσει έτσι και ρωτήστε το παιδί αν και αυτό έχει αισθανθεί ποτέ με τον ίδιο τρόπο.

Ποιο συναίσθημα είναι αυτό;
Παίξτε με το παιδί σας «μάντεψε τι νιώθω». Είναι ένας εξαιρετικός τρόπος για να μάθει να αναγνωρίζει τα συναισθήματά του. Πώς; Ξεκινήστε παίρνοντας μια έκφραση που να σχετίζεται με κάποιο συναίσθημα (π.χ. χαρά, λύπη, τρόμο ή έκπληξη). Ζητήστε από το παιδί να σας πει ποιο συναίσθημα αντιπροσωπεύει η συγκεκριμένη έκφραση και έπειτα πείτε του να προσπαθήσει να την μιμηθεί. 

Η διαδικασία αυτή θα βοηθήσει το παιδί σας να «χτίσει» το λεξιλόγιο των συναισθημάτων του, έτσι ώστε να μπορεί να περιγράφει καλύτερα το πώς νιώθει, αλλά και να κατανοεί τα συναισθήματα των άλλων.

Αν είχες υπερδυνάμεις, πώς θα τις χρησιμοποιούσες για να βοηθήσεις τους άλλους;
Η ικανότητά μας να νοιαζόμαστε και να κατανοούμε τους άλλους έχει νόημα μόνο όταν δρούμε και ανάλογα. Όταν το παιδί μιλά για έναν συμμαθητή του ή για κάποιον γνωστό σας που αντιμετωπίζει ένα σοβαρό πρόβλημα -στο σπίτι ή στο σχολείο- ρωτήστε αν θα μπορούσε να κάνει κάτι για να βοηθήσει αυτό το άτομο να νιώσει καλύτερα.

Εσείς, στην ηλικία του παιδιού.
Όταν μοιραζόμαστε τις ιστορίες μας και ακούμε αυτές των άλλων μαθαίνουμε να κατανοούμε καλύτερα ο ένας τον άλλον και να αποκτούμε σφαιρική εικόνα για τον κόσμο. Παρακινήστε την έμφυτη περιέργεια του παιδιού σας: Πείτε του να ρωτήσει κάποιον συγγενή σας ή τους παππούδες του πώς ήταν εκείνοι ως παιδιά. Π.χ. «Πώς ήσουν όταν ήσουν 9 χρονών; Πώς ήταν το σχολείο; 

Τι γινόταν στην Ελλάδα και στον κόσμο τότε;» Αυτές οι συνδιαλλαγές μεταξύ των γενεών θα το βοηθήσουν να μην βλέπει τους άλλους ως «διαφορετικούς» και να αντιληφθεί ότι όλοι γύρω του μοιράζονται το σπουδαιότερο κοινό χαρακτηριστικό: είναι άνθρωποι.



Parents.com
Έλενα Μπούλια

Γιατί δεν πρέπει να φωνάζετε στα παιδιά σας........!!!!!!

Το να φωνάζετε στα παιδιά σας δεν θα τα κάνει λιγότερο άτακτα και για την ακρίβεια θα κάνει τα πράγματα χειρότερα, σύμφωνα με νέα έρευνα.

Έρευνα των Πανεπιστημίων του Pittsburgh και του Michigan ανακάλυψε ότι σε 13χρονα παιδιά των οποίων οι γονείς χρησιμοποιούν σκληρές λεκτικές επιπλήξεις, τείνουν να αυξάνονται τα προβλήματα συμπεριφοράς του ενώ τα παιδιά βιώνουν συμπτώματα κατάθλιψης.

Σύμφωνα με τη μελέτη, που πραγματοποιήθηκε σε παιδιά ηλικίας 13 - 14 ετών σε περίπου 1.000 οικογένειες, εκ των οποίων σχεδόν οι μισές παραδέχτηκαν ότι κατέφευγαν στη λεκτική βία για λόγους πειθαρχίας, όσο πιο συχνά τα παιδιά δέχονταν το έντονο «κατσάδιασμα» των γονιών τους, τόσο περισσότερο εμφάνιζαν ψυχολογικά και άλλα προβλήματα συμπεριφοράς στη συνέχεια της εφηβείας (αδιαφορία στο σχολείο, καταφυγή στα ψέματα, κλοπές, εκρήξεις θυμού, συμπλοκές με άλλα παιδιά κλπ).

Συγκεκριμένα, οι γονείς που φωνάζουν στα παιδιά τους, προκαλούν σε αυτά παρόμοια προβλήματα με αυτά της άσκησης βίας, αυξάνοντας τις πιθανότητες κατάθλιψης και επιθετικής συμπεριφοράς.

Ακόμα και μία, κατά τα άλλα, καλή και θερμή σχέση μεταξύ γονιών και παιδιών, δεν τα προστατεύει από τις επιπτώσεις που έχει το να τους φωνάζουν και να τους βάζουν ταμπέλες, όπως «τεμπέλης», «χαζός» κ.α.

Η έρευνα δημοσιεύθηκε την Τετάρτη στην ιστοσελίδα του περιοδικού Child Development.

Ενώ η άσκηση βίας (ακόμα και οι ξυλιές στον πισινό) έχει γίνει ταμπού σε αρκετές κοινωνίες, οι φωνές παραμένουν κάτι «φυσιολογικό» στο πλαίσιο της διαπαιδαγώγησης. Οι γονείς πιστεύουν ότι έτσι θα κάνουν τα παιδιά τους να τους ακούσουν ενώ στην πραγματικότητα συμβαίνει το αντίθετο.

«Οι φωνές δεν μπορούν να μειώσουν ή να διορθώσουν προβλήματα συμπεριφοράς. Αντιθέτως, κάνουν τα πράγματα χειρότερα», επισημαίνει ο Μινγκ-Τε Γουάνγκ, βοηθός καθηγητή εκπαίδευσης και ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο του Pittsburgh και ένας από τους συγγραφείς της έρευνας. «Οι γονείς που θέλουν να αλλάξουν τη συμπεριφορά των παιδιών τους, θα ήταν καλύτερο να επικοινωνήσουν μαζί τους σε ισότιμο επίπεδο και να εξηγήσουν το σκεπτικό τους και τις ανησυχίες τους» πρόσθεσε.

«Αισθάνεσαι πολύ πιο υπεύθυνος για τη συμπεριφορά σου όταν διορθώνεσαι από κάποιον που σέβεσαι», επισημαίνει ο Timothy Verduin, κλινικός βοηθός καθηγητή Παιδικής και Εφηβικής Ψυχιατρικής στο Κέντρο Μελέτης του Παιδιού στο NYU Langone Medical Center στη Νέα Υόρκη.

Σύμφωνα με τους ερευνητές, ως λεκτική βία μπορεί να θεωρηθεί οποιαδήποτε ψυχολογική πίεση με θυμωμένα ή προσβλητικά λόγια προκειμένου το παιδί να νιώσει συναισθηματικά πληγωμένο, σε μια προσπάθεια να διορθωθεί ή να ελεγχθεί η συμπεριφορά του, μεταξύ των οποιων οι δυνατές φωνές, οι βλαστήμιες, οι κατάρες, καθώς και οι ταμπέλες.




Μάρα Κρητικού 

Δώστε «πνοή» στο σώμα σας με… βαθιά συνειδητή αναπνοή......!!!!

               

Aναπνέω καλά σημαίνει, έχω μεγαλύτερη αντοχή, πνευματική διαύγεια, αλλά κοιμάμαι και καλύτερα

Πως είναι η αναπνοή σας αυτή τη στιγμή; Είναι βαθειά και αργή ή ρηχή και γρήγορη; Γίνεται ρυθμικά χαρίζοντάς σας πληρότητα, ενέργεια και αντοχή ή είναι ακανόνιστη και σας δημιουργεί ένταση και καταπόνηση;

Αυτή η φαινομενικά απλή λειτουργία της αναπνοής πουσυμβαίνει ακούσια κατά τη διάρκεια κάθε δραστηριότητάς μας, ακόμη και κατά τον ύπνο, παίζει θεμελιώδη ρόλο στην καλή και πλήρη υγεία. Η βαθιά και σωστή αναπνοή είναι ο πιο σημαντικό πράγμα που μπορείτε να κάνετε τώρα για τον εαυτό σας και να σας ωφελήσει για ολόκληρη τη ζωή σας.

Τί σημαίνει σωστή αναπνοή;
Σωστή αναπνοή σημαίνει να αναπνέετε βαθιά και ρυθμικά από τη μύτη, χρησιμοποιώντας όλα τα μέρη των πνευμόνων σας για να βελτιώσετε την ποσότητα του οξυγόνου που εισπράττετε. Η σωστή αναπνοή πρέπει να είναι βαθιά, αργή και ρυθμική. 

Γιατί είναι σημαντικό να αναπνέω από τη μύτη;
Έχει σημασία να αναπνέουμε από τη μύτη και όχι από το στόμα διότι: Στη διαδικασία της αναπνοής, η φυσιολογική δίοδος του αέρα προς το κατώτερο αναπνευστικό ξεκινάει από τη μύτη και συνεχίζει, μέσω της τραχείας, για να φτάσει στους πνεύμονες. H φύση έχει«προγραμματίσει» έτσι τον ανθρώπινο οργανισμό, ώστε, καθώς εισπνέουμε τον αέρα από τη μύτη μας, ο αέρας αυτός να :
                           
- Προσαρμόζεται, μέσω του βλεννογόνου της μύτης, σε μία θερμοκρασία ανάλογη με αυτήν που έχει το σώμα μας και είναι περίπου οι 37 βαθμοί Kελσίου.

- Φιλτράρεται, μέσω του επιθηλίου της μύτης, από τα ξένα σωματίδια που τυχόν συμπαρασύρονται μαζί με τον αέρα στη διαδικασία της αναπνοής. Tο επιθήλιο της μύτης (οι μικρές τριχούλες που υπάρχουν στο εσωτερικό της) κινείται ελαφρά, και έτσι «καθαρίζει» τον εισπνεόμενο αέρα. Όταν φυσάμε τη μύτη μας ή φτερνιζόμαστε, τα σωματίδια που έχει συγκρατήσει το επιθήλιο αποβάλλονται και δεν περνάνε στο κατώτερο αναπνευστικό.

- Αποστειρώνεται, μέσω κάποιων ενζύμων που υπάρχουν φυσιολογικά στο βλεννογόνο της μύτης, ώστε να προχωρήσει «καθαρός»ο αέρας προς το κατώτερο αναπνευστικό.

Oι τύποι της αναπνοής :
Yπάρχουν δύο τύποι αναπνοής : η θωρακική και η κοιλιακή αναπνοή. O τύπος της αναπνοής που «χρησιμοποιεί» ο κάθε οργανισμός, παρ’ όλα αυτά, έχει να κάνει με τις ανάγκες του, αλλά και τη γενικότερη κατάσταση της υγείας του. Σε κάθε περίπτωση ο στόχος είναι ένας: να καλύπτονται και να ικανοποιούνται οι αναπνευστικές ανάγκες του κάθε οργανισμού.Σύμφωνα με τους ειδικούς, ο τύπος της αναπνοής που «χρησιμοποιεί» ένας πιο υγιής οργανισμός είναι ο θωρακικός.

Aντίθετα, στην κοιλιακή αναπνοή οι μύες της κοιλιάς αναγκάζονται να εμπλακούν στην αναπνευστική διαδικασία για να την υποβοηθήσουν, πράγμα που συμβαίνει κυρίως σε ανθρώπους οι οποίοι είναι παχύσαρκοι ή έχουν κάποιο παθολογικό πρόβλημα, εξαιτίας του οποίου δεν μπορούν να έχουν καλή αναπνευστική λειτουργία.

Όταν αναπνέουμε από το στόμα
Όταν αναπνέουμε από το στόμα, είναι εύλογο πως είμαστε αναγκασμένοι να το κρατάμε ανοιχτό ώστε να μπαίνει από αυτό ο αέρας που χρειαζόμαστε. Επειδή όμως ο βλεννογόνος της στοματικής κοιλότητας δεν είναι φτιαγμένος για να δέχεται τόσον αέρα, το στόμα ξεραίνεται, με αποτέλεσμα αυτή η αίσθηση της ξηρότητας να μας ενοχλεί.

Βέβαια, στη διάρκεια της ημέρας, η ξηρότητα αυτή δεν γίνεται εύκολα αντιληπτή, είναι όμως ιδιαίτερα αισθητή μόλις ξυπνάμε το πρωί, επειδή, στην προσπάθειά μας να αναπνεύσουμε, έχουμε κοιμηθεί όλο το βράδυ με το στόμα ανοιχτό.

Τι μπορούμε να κάνουμε: η αναπνοή από το στόμα είναι μία συνήθεια που για να την αλλάξουμε χρειάζεται ιδιαίτερη προσπάθεια. Η συνειδητοποίηση ότι χρειάζεται να την αλλάξουμε είναι το πρώτο βήμα! Μια επίσκεψη σε έναν ωτορινολαρυγγολόγο θα βοηθήσει να διαπιστωθεί αν υπάρχει τυχόν πρόβλημα. Από εκεί και πέρα μπορούμε να αναζητήσουμε μία σειρά ασκήσεων που μπορούν να συμβάλλουν στη βελτίωση της ποιότητας της αναπνοής μας.
Γιατί έχει μεγάλη σημασία η σωστή αναπνοή;

Υπάρχουν τρεις πολύ σοβαροί λόγοι,για τους οποίους πρέπει να μάθουμε να αναπνέουμε σωστά.
1. Με τη σωστή αναπνοή επιτυγχάνουμε πληρότητα. Πληρότητα σημαίνει πλήρης πρόσληψη και χρησιμοποίηση του οξυγόνου σύμφωνα με τις ικανότητές μας:

α) Η υγεία και η ίδια η ζωή των κυττάρων εξαρτάται από την καλή οξυγόνωσή τους.

β) Όσο μεγαλύτερη οξυγόνωση των κυττάρων επιτυγχάνεται, τόσο περισσότερη υγεία στα κύτταρα, στους ιστούς, στα όργανα και συστήματα και κατ’ επέκταση σε όλη την πολυδιάστατη ύπαρξη μας.

2. Με τη σωστή αναπνοή και τις τεχνικές της επιτυγχάνουμε χαλάρωση και ηρεμία του και του νευρικού συστήματος. Επιτυγχάνουμε μεγαλύτερες δυνατότητες αυτοσυγκέντρωσης και δημιουργικότητας.

3. Με τη σωστή αναπνοή και τις τεχνικές της επιτυγχάνουμε την αύξηση και τονέλεγχο της ροής της
βιοενέργειας.
                            
Οφέλη της σωστής αναπνοής σε Σώμα, Πνεύμα, Ψυχή
Σώμα
- Η βαθιά αναπνοή καίει λίπος και χτίζει τους μυς.

- Βοηθά στον έλεγχο του βάρους. Το οξυγόνο αυξάνει την κυκλοφορία του αίματος απομακρύνοντας τις τοξίνες και επιπλέον αιματώνει τους αδένες οι οποίοι είναι υπεύθυνοι για το βάρος του σώματος π.χ. θυροειδής αδένας.

- Η αναπνοή έχει ως αποτέλεσμα να γίνεται ένα μασάζ στα όργανα, όπως το στομάχι, τα νεφρά, το συκώτι κτλ. Η ροή και η απορρόφηση των χωνευτικών ενζύμων και των θρεπτικών ουσιών αυξάνονται, εξαλείφοντας έτσι οποιαδήποτε στομαχική δυσφορία ή τη δυσκοιλιότητα.

- Βελτιώνει την πέψη διότι το στομάχι δέχεται περισσότερο οξυγόνο.

- Ελαττώνει το «φόρτο εργασίας» στην καρδιά, βελτιώνοντας έτσι όλες τις παθήσεις που συνδέονται με αυτήν.

- Επιβραδύνει τη διαδικασία της γήρανσης: Μια σωστή αναπνοή, αποβάλλει το 70% των τοξινών στο σώμα.

- Αναζωογονεί το δέρμα.

- Αυξάνει την ελαστικότητα στους πνεύμονες και τους πλευρικούς μύες.

- Θεραπεύει και βοηθάει στη βελτίωση προβλημάτων με την αναπνοή, όπως είναι για παράδειγμα το άσθμα ή ο υπεραερισμός.

- Βελτιώνει την ποιότητα του αίματος εξαιτίας της αύξησης της οξυγόνωσης των πνευμόνων.

- Με την αύξηση των επιπέδων οξυγόνου στο αίμα, βοηθάει και στην καταπολέμηση του καρκίνου: Τα καρκινικά κύτταρα είναι γνωστό ότι καταστρέφονται όταν οξυγονώνονται, επειδή ο καρκίνος ζει σε κύτταρα που είναι πεινασμένα για οξυγόνο.

- Μειώνει τη χοληστερίνη στο αίμα.

- Ρυθμίζει τον έμμηνο κύκλο.

- Βελτιώνει την υγεία του νευρικού συστήματος περιλαμβανομένου του εγκεφάλου, της σπονδυλικής στήλης και των νεύρων, η οποία έχει ευεργετικό αντίκτυπο σε όλα τα υπόλοιπα μέλη του σώματος.

- Καθαρίζει το λεμφικό σύστημα και ενισχύει το ανοσοποιητικό.

- Ελευθερώνει ενδορφίνες, οι οποίες προκαλούν συναίσθημα ικανοποίησης και χαλάρωσης και καταλαγιάζει επίσης
οποιοδήποτε τύπο πόνου.

- Βοηθά στην επίλυση προβλημάτων με τον ύπνο και αυξάνει τα επίπεδα ενέργειας.

- Καταπολεμά τις ημικρανίες.

- Διευκολύνει τη μέγιστη αθλητική απόδοση.
                         
Νους & Ψυχή
- Η αργή, βαθιά, ρυθμική αναπνοή χαλαρώνει το μυαλό και την ψυχή, με αποτέλεσμα να ανακουφίζει από το άγχος και την πίεση.

- Βοηθά να ξεπερνάτε τα όριά σας, να αυξάνετε τη δύναμη, την ικανότητα απόλαυσης, την επινοητικότητα και την αποτελεσματικότητά σας.

- Διευκολύνει τη δημιουργικότητα, την έμπνευση και την ευρηματικότητα.

- Διευκολύνει στο να αποκτήσετε διαύγεια σε ό,τι αφορά τη ζωή και τους στόχους σας.

- Βελτιώνει τη μνήμη.

- Εξευγενίζει την ενέργειά σας.

- Προσφέρει μία αίσθηση ελευθερίας.

- Βελτιώνει τις σχέσεις, ενισχύει την αυτοεκτίμηση και οδηγεί σε μεγαλύτερη επιτυχία και περισσότερη ευτυχία.

- Κάνει εύκολη την αλλαγή προς το καλύτερο.