Έλεγα πάντα, ότι ο άνθρωπος είναι ελεύθερος να κάνει ότι θέλει...κυριολεκτικά ότι θέλει...δεν υπάρχει κανένας περιορισμός στις επιλογές του. Ο περιορισμός γίνεται μόνο από το συναίσθημά του και τα παιδικά βιώματά του, δηλαδή από το παρελθόν του μόνο...Οι περισσότεροι όμως δεν το καταλαβαίνουν. Δεν έχουν τρόπο να διαχειριστούν τους φόβους τους, δεν έχουν λογική...
Τούτος ο κόσμος είναι πλατφόρμα ελευθερίας επιλογών. Η Ελεύθερη Βούληση είναι Νόμος απαραβίαστος...
Πρακτικά, εδώ σε τούτον τον κόσμο μπορείς να κάνεις ότι θέλεις, αρκεί να έχεις υπόψη σου τους νόμους, ώστε να μην έρθεις σε αντιπαράθεση με την δικαιοσύνη της κοινωνίας σου.
Πως φαντάστηκε ο άνθρωπος ότι οι νόμοι είναι μόνο κοινωνικό φαινόμενο? Οι εσωτερικοί Νόμοι είναι απείρως πιο ισχυροί, και όταν ματαιώνονται, ο άνθρωπος χάνει την ψυχική του ισορροπία και παραβιάζει συνεχώς την Φύση του. Χάνει την αρμονία...
Είναι και ο λόγος που όσο νόμιμος να είναι κανείς, ποτέ δεν νιώθει ικανοποιημένος και πλήρης, όσα και να έχει, ό,τι και να έχει...Όταν ο Θεός μέσα του έχει ματαιωθεί, δεν έχει που να πάει...Όσους πολέμους και να κερδίσει, όση εξουσία και να αποκτήσει, όσα πλούτη, όση δόξα, όση ζωή, αυτό που μένει μέσα του σαν απόηχος είναι μια ήττα...
Ήρθε ένα θρησκευτικό δόγμα, σαν ανάγκη κατεύθυνσης στον χαμένο ταξιδιώτη, αντί να τον οδηγήσει πνευματικά, να στραφεί μέσα του να την βρει...
Οι νόμοι βγήκαν πάλι έξω από τον άνθρωπο...και πάλι δεν του έδωσαν εκείνη την Ηθική ικανοποίηση και πληρότητα...Δεν του έδωσαν πνευματική κατεύθυνση, απλά τον "μάντρωσαν" περισσότερο στην εξωτερική ζωή, στην πειθαρχία και στον φόβο...
Μα αν δεν έχεις που να πας, θα πας όπου νάναι...
Η Καλοσύνη, η Συμπόνια, η Ταπεινότητα, είναι αρετές που δεν έχουν συγκεκριμένη κατεύθυνση, συγκεκριμένες πράξεις, δεν υπάρχουν συγκεκριμένοι νόμοι για να κατευθύνουν την ανθρωπότητα στην πνευματική της ωρίμανση, με πνευματικά Ηθικό τρόπο...
Ο ουσιαστικότερος Νόμος είναι η Ελεύθερη Βούληση...Μπορείς να πας όπου θέλεις, να πιστεύεις ότι θέλεις, να είσαι όπως θέλεις...
Και τούτη η Ελεύθερη Βούληση, δεν σε περιορίζει στο καλό και στο κακό...και τα δύο, είναι για τον άνθρωπο απεριόριστα...
Καμία θρησκεία μέχρι σήμερα δεν κατάφερε να δώσει στον άνθρωπο την ευκαιρία να κάνει χρήση της Ελεύθερης Βούλησης...Κανείς δεν είναι ελεύθερος, αν υποτάσσεται μόνο σε κάποιον νόμο, λόγω φόβου...
Δεν θα σκοτώσω έναν άνθρωπο, όχι γιατί φοβάμαι ότι θα πάω φυλακή, αλλά γιατί τον Αγαπάω τούτον τον Κόσμο που τον περιέχει...
Δεν θα σταματήσω στο κόκκινο φανάρι, γιατί φοβάμαι ότι θα πληρώσω το αντίτιμο, αλλά γιατί σέβομαι τούτον τον Κόσμο που με περιέχει...
Αγαπώ-Σέβομαι...
Όλες οι Αιτίες οδηγούν σε μια χαμένη κατεύθυνση...
Δεν μπορώ να Αγαπώ και να Σέβομαι τίποτα, αν πρώτα τούτες οι βαθιά ανθρώπινες καταστάσεις δεν έχουν συμβεί πρώτα μέσα μου...
Η παραβίαση και η κατάχρηση της ελευθερίας, είναι ένα απλό κοινωνικό φαινόμενο, που κάποτε τιμωρεί, κάποτε παραβλέπει...
Ο δολοφόνος και ο καταχραστής μπορεί να τιμωρηθούν, μπορεί και να ξεφύγουν...
Από τον Νόμο της Αιτίας και του Αποτελέσματος όμως, δεν μπορεί να ξεφύγει κανείς...Και όταν κάνει κατάχρηση της Ελεύθερης Βούλησης, δεν θα τον δικάσει ο δικαστής στην κοινωνία του, απλά θα βιώσει τα αποτελέσματα μέσα στον κόσμο του τον ίδιο...χωρίς τιμωρίες, χωρίς ποινές, χωρίς καταδίκες...
Τι τις χρειαζόμαστε άλλωστε? Δεν φτάνει τούτο που συμβαίνει στην ζωή μας? Μάτια να έχουμε, να δούμε τα αποτελέσματα...
Ο καθένας μας με εκείνη την σοφή ειλικρίνεια, που δεν μας αφήνει περιθώρια να ρίξουμε τις ευθύνες στους άλλους...
Αν η Γνώση του Φυσικού Κόσμου και η Δημιουργία του, σαν μια αντανάκλαση του Θείου Κόσμου, δεν είναι ο Σκοπός, τότε τι ακριβώς κάνουμε εδώ?
Προφανώς δεν ήρθαμε εδώ για να τρωγόμαστε μεταξύ μας...Ούτε για να γίνει ο ένας "καλύτερος" από τον άλλον...
Δεν ψάχνω να βρω νόημα στην Ζωή...αυτό που έχω να κάνω είναι να της το δώσω πίσω...
Κάποιοι λένε ότι ο άνθρωπος δεν έχει τίποτα όμορφο...Είναι γιατί δεν πρόλαβαν να αναγνωρίσουν τον Εαυτό τους...
Λέμε τώρα..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου